IPTPB1/415-139/13-4/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-139/13-4/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 26 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 14 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 maja 2013 r., Nr IPTPB1/415-139/13-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 maja 2013 r., następnie w dniu 14 maja 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 13 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca działa na zasadzie pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego i jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy. Dyrektor Oddziału na mocy udzielonej przez Zarząd Spółki Akcyjnej posiada prokurę oddziałową. Oddział występuje samodzielnie w obrocie gospodarczym i działa w ramach udzielonych pełnomocnictw do reprezentowania Spółki, a w szczególności zawiera kontrakty w kraju i za granicą. Oddział jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz posiada własny numer Regon, składający się z numeru Regon Spółki Akcyjnej (...) oraz liczby porządkowej jednostki lokalnej utworzonej przez Spółkę Akcyjną (...). W ramach prowadzonej działalności Oddział zawiera kontrakty z kontrahentami w Niemczech i do ich realizacji na terenie Niemiec deleguje swoich pracowników, z którymi zawiera stosowne umowy o pracę. Delegowanie pracowników odbywa się w oparciu o przepisy Dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług - Dz. U. z 1997 r. L 18. Pracownicy posiadają umowy zawarte ze Spółką Akcyjną Oddział na czas określony (do 2 lat), miejscem pracy dla nich są miejsca realizacji kontraktu w Niemczech i są wynagradzani w walucie obcej (EUR). Wynagrodzenia są naliczane i wypłacane przez utworzony w Niemczech podmiot prawa niemieckiego, tj. Zweigniederlassung (Oddział) będący Oddziałem Spółki Akcyjnej Oddział. Od wypłacanych wynagrodzeń jest odprowadzany podatek do niemieckiego urzędu finansowego. Roczne rozliczenie podatku od osiągniętych wynagrodzeń pracownicy dokonują w Niemczech. Podatek dochodowy od działalności w Niemczech Oddział odprowadza do niemieckiego fiskusa.

Spółka Akcyjna Oddział tworzy corocznie Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dokonując stosownego odpisu, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 4 marca 1996 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Odpis na fundusz od pracowników zatrudnionych w Niemczech obciąża koszty działalności w Niemczech. Oddział zamierza przyznawać świadczenia z tego funduszu dla pracowników delegowanych do pracy w Niemczech. Zgodnie z postanowieniami Układu Zbiorowego Pracy Spółki Akcyjnej, pracownikom oddelegowanym do pracy w Niemczech mogą być przyznawane świadczenia z funduszu, zgodnie z przepisami prawa miejscowego państwa, do którego pracownik został oddelegowany.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) Spółki Akcyjnej Oddział dla pracowników delegowanych do pracy w Niemczech, środki funduszu mogą być przeznaczane na:

a.

udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej i finansowej na zapomogi losowe,

b.

wsparcie z okazji Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych, w szczególności: bony, świadczenia pieniężne wpłacane na rachunek bankowy pracownika; zasilenie kart: podarunkowych, przedpłacowych typu pre-paid,

c.

dofinansowanie działalności sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno-oświatowej.

Wysokość przyznawanych świadczeń ustala Komisja Socjalna Spółki Akcyjnej Oddział i w zależności od kryterium dochodowego pracownika będzie wahać się od 100,00 PLN do 2.200,00 PLN w skali roku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracownicy delegowani do pracy w Niemczech podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Świadczenia z ZFŚS realizowane będą w ten sposób, że zakup, np. bonów, kart podarunkowych dokonywany będzie w Polsce, a następnie zostaną przesłane kierownikom kontraktów w Niemczech, celem ich przekazania dla pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązki płatnika w związku z wypłatą świadczeń z ZFŚS ciążą na zarejestrowanym w niemieckim rejestrze handlowym Sądu Powszechnego Oddziale Spółki Akcyjnej Oddział.

Oddział Spółki Akcyjnej Oddział jest zakładem, zgodnie z art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2013 r.:

Czy Spółka Akcyjna Oddział jest płatnikiem obowiązanym do pobrania zaliczki na podatek od wypłaconych/przyznanych pracownikom zatrudnionym w Niemczech świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2013 r., Oddział Spółki Akcyjnej Oddział nie będzie płatnikiem zaliczki na podatek od przyznawanych świadczeń z ZFŚS dla pracowników zatrudnionych w Niemczech.

Wnioskodawca uważa, że stosownie do przepisów (art. 15 ust. 1) Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), wartość przyznanego świadczenia z ZFŚS w PLN, powinna być przeliczona na EUR i opodatkowana w Niemczech. Świadczenie z ZFŚS będzie przyznawane osobie, która ma zawartą umowę o pracę na kontrakcie w Niemczech i podobnie jak wypłacane wynagrodzenie w EUR, od którego jest odprowadzana zaliczka do niemieckiego urzędu finansowego, powinno podlegać niemieckim przepisom podatkowym. W Polsce nie są wypłacane dla pracowników zatrudnionych w Niemczech żadne płatności w PLN i w związku z tym, nie byłoby z czego w Polsce dokonać potrącenia na zaliczkę z tytułu podatku dochodowego. Wykładnia art. 15 ust. 1 prowadzi do wniosku, że jedynym kryterium stanowiącym o miejscu opodatkowania dochodów z pracy i przyznanych świadczeniach od pracodawcy decyduje miejsce wykonywania pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka (Wnioskodawca) oddelegowała swoich pracowników do pracy na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie uregulowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19, uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak wynika z treści art. 15 ust. 2 Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a.

odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i

b.

wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c.

wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy polsko-niemieckiej, wynagrodzenia pracownika oddelegowanego z Polski podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Niemiec. Natomiast ust. 2 tego przepisu, określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracownika oddelegowanego z Polski do pracy na terytorium Niemiec podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ust. 1 tego artykułu, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Niemczech) oraz w państwie miejsca zamieszkania tych pracowników (w Polsce).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wynagrodzenia pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech wypłacane są przez działający tam zakład Spółki. Pracownicy posiadają umowy zawarte ze Spółką Akcyjna Oddział na czas określony (do 2 lat), miejscem pracy dla nich są miejsca realizacji kontraktu w Niemczech i są wynagradzani w walucie obcej (EUR). Wynagrodzenia są naliczane i wypłacane przez utworzony w Niemczech podmiot prawa niemieckiego, tj. Zweigniederlassung (Oddział) Kolonia będący Oddziałem Spółki Akcyjnej Oddział. Od wypłacanych wynagrodzeń jest odprowadzany podatek do niemieckiego urzędu finansowego. Roczne rozliczenie podatku od osiągniętych wynagrodzeń pracownicy dokonują w Niemczech. Podatek dochodowy od działalności w Niemczech Oddział odprowadza do niemieckiego fiskusa.

Spółka Akcyjna Oddział tworzy corocznie Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dokonując stosownego odpisu, zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 4 marca 1996 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Odpis na fundusz od pracowników zatrudnionych w Niemczech obciąża koszty działalności w Niemczech. Oddział zamierza przyznawać świadczenia z tego funduszu dla pracowników delegowanych do pracy w Niemczech. Zgodnie z postanowieniami Układu Zbiorowego Pracy Spółki Akcyjnej, pracownikom oddelegowanym do pracy w Niemczech mogą być przyznawane świadczenia z funduszu, zgodnie z przepisami prawa miejscowego państwa, do którego pracownik został oddelegowany.

Zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) Spółki Akcyjnej Oddział dla pracowników delegowanych do pracy w Niemczech, środki funduszu mogą być przeznaczane na:

a.

udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej i finansowej na zapomogi losowe,

b.

wsparcie z okazji Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych, w szczególności: bony, świadczenia pieniężne wpłacane na rachunek bankowy pracownika; zasilenie kart: podarunkowych, przedpłacowych typu pre-paid,

c.

dofinansowanie działalności sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno-oświatowej.

Oddział S.A. Oddział jest zakładem zgodnie z art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.), ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl natomiast art. 2 pkt 5 tej ustawy - osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Przepis art. 9 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z przepisu art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) wynika, iż płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 32 ust. 6 ww. ustawy, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Jak wykazano w przedmiotowej sprawie Oddział jest zakładem Wnioskodawcy i pełni obowiązki płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń pracownikom oddelegowanym do pracy w Niemczech oraz pełnić będzie obowiązki płatnika w związku z wypłatą świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W tej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jak już wyżej podniesiono, w przypadku przychodów ww. pracowników z pracy wykonywanej poza terytorium RP, bez względu na miejsce spełnienia świadczenia, zastosowanie ma umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jeżeli umowa przewiduje opodatkowanie dochodu w Niemczech, Spółka, stosownie do art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek, chyba że zwróci się o to sam podatnik (pracownik). Wówczas płatnik pobiera zaliczki z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a ustawy.

Biorąc więc pod uwagę wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w związku z przyznaniem pracownikom zatrudnionym w Niemczech świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż udzielając niniejszej interpretacji nie rozpatrywano kwestii braku obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom oddelegowanym do pracy w Niemczech. Zagadnienie powyższe nie było bowiem przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Tut. Organ dokonał oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy tylko w odniesieniu do kwestii będącej przedmiotem zapytania, tj. czy Spółka Oddział jest płatnikiem obowiązanym do pobrania zaliczki na podatek od wypłaconych/przyznanych pracownikom zatrudnionym w Niemczech świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, na tle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto Organ podatkowy nadmienia, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl