IPTPB1/415-13/11-2/DS - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej z tytułu umowy leasingu operacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-13/11-2/DS Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej z tytułu umowy leasingu operacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej wynikającej z zawartej umowy leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z tłumaczeniami. Zaliczki na podatek dochodowy ustalane są przez Niego na podstawie zapisów prowadzonych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są w księdze według metody uproszczonej, na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli potrącane są tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Wnioskodawca w dniu 17 grudnia 2010 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód ciężarowy, wykorzystywany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Na dzień zawarcia umowy leasingu, cena nabycia przedmiotu leasingu wynosi 273.522,95 zł netto.

Według umowy leasingu wynagrodzenie z tytułu umowy leasingu wynosi 284.318,78 zł netto i obejmuje:

* opłatę wstępną netto - 109.409,18 zł

* raty wynagrodzenia, ilość 36, kwota netto 174.909,60 zł.

W dniu 17 grudnia 2010 r. została wystawiona faktura VAT dokumentująca wartość opłaty wstępnej w kwocie 109.409,18 zł netto, która została zaliczona do kosztów uzyskania przychodu pod datą jej wystawienia w pełnej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, zaliczając wstępną opłatę leasingową do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, w dacie wystawienia faktury dokumentującej tę opłatę.

Zdaniem Wnioskodawcy, w Jego sytuacji, gdy księga przychodów i rozchodów jest prowadzona metodą uproszczoną, miał prawo wstępną opłatę leasingową zaliczyć w koszty uzyskania przychodów jednorazowo, w dacie wystawienia faktury dokumentującej tę opłatę, na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Art. 22 ust. 6b ww. ustawy również określa, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu.

Wnioskodawca stwierdza, iż potwierdzeniem Jego stanowiska są prawomocne wyroki sądów administracyjnych, które orzekają, że wstępna opłata leasingowa powinna stanowić koszt jednorazowo, m.in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 221/08, a także w wyroku z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 24/08. Zainteresowany nadmienia, że od ww. wyroków Minister Finansów wniósł skargi kasacyjne, które zostały oddalone jako bezzasadne przez NSA w wyrokach z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1731/08 oraz z dnia 23 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1733/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 ww. ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl natomiast art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1.

art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.),

2.

przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3.

art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 z późn. zm.)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesiona przez Wnioskodawcę opłata wstępna, może stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powyższy przepis nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć wstępną opłatę leasingową do kosztów uzyskania przychodów. Należy więc odnieść się do ogólnych zasad potrącania kosztów, które uregulowane są w art. 22 ust. 4-6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca ewidencjonuje koszty uzyskania przychodów w księdze przychodów i rozchodów według metody wynikającej z art. 22 ust. 4 ww. ustawy.

Nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (art. 22 ust. 6).

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Reasumując, wydatek związany z uiszczeniem opłaty wstępnej, wynikający z wystawionej faktury, powinien być zaewidencjonowany w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jego poniesienia, przy jednoczesnym spełnieniu przez umowę leasingu, która jest przedmiotem niniejszego wniosku, wszystkich warunków określonych w art. 23b ww. ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa, wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołane wyroki sądów administracyjnych, nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl