IPTPB1/415-100/11-8/MD - Zasady rozliczenia dotacji otrzymanej na zakup środków trwałych, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) i pismem z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanej dotacji na zakup środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanej dotacji na zakup środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismami z dnia 23 września 2011 r., Nr IPTPB1/415-100/11-2/MD oraz z dnia 14 października 2011 r., Nr IPTPB1/415-100/11-6/MD, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 23 września 2011 r. skutecznie doręczono w dniu 27 września 2011 r., natomiast w dniu 3 października 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 30 września 2011 r.).

Natomiast wezwanie z dnia 14 października 2011 r. skutecznie doręczono 18 października 2011 r., a w dniu 26 października 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 24 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca występuje jako wspólnik spółki cywilnej "A" z siedzibą w G. Posiada w spółce 50% udziałów. Spółka prowadzi działalność w zakresie architektury. W 2010 r. zakupiła skaner laserowy z osprzętem i oprogramowaniem. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych ustaliła wartość początkową i z dniem 30 marca 2010 r. przyjęła środek trwały do używania. Od kwietnia 2010 r. rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, które w całości zaliczała do kosztów uzyskania przychodów. W grudniu 2010 r. w związku z otrzymaną dotacją z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 na sfinansowanie zakupu środka trwałego na konto spółki wpłynęły dwa przelewy stanowiące 52% wartości początkowej skanera. Biuro rachunkowe obsługujące w tym okresie spółkę wyłączyło z podstawy opodatkowania wartość dotacji, równocześnie korygując z kosztów uzyskania przychodu całość dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych. Następnie w styczniu i lutym 2011 r. naliczyło odpis amortyzacyjny i równocześnie dokonało korekty zapisu, wyłączając w 100% odpis amortyzacyjny z kosztów uzyskania przychodu, aż do rozliczenia dotacji w 100%. Następnie od marca cały miesięczny odpis amortyzacyjny księgowano do kosztów uzyskania przychodu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 października 2011 r., Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca wskazał również, że Biuro Rachunkowe obsługujące spółkę dokonało w 2010 r. korekty zmniejszającej koszty uzyskania przychodów na kwotę 103.377,15 zł, to jest na całość amortyzacji do końca listopada 2011 r. Wartość początkowa skanera przyjęta jako podstawa do amortyzacji została zwiększona o dodatkowe koszty zakupu i wynosi 258.579,21 zł. Otrzymana dotacja stanowiła 50,2% wartości początkowej środka trwałego. Korekta kosztów powinna była wynosić 103.377,15 zł x 50,2% = 51.895,33 zł, co stanowi różnicę 51.481,82 zł. Zaksięgowano również odpis amortyzacyjny za grudzień 2010 r. w błędnej wysokości 12.928,96 zł, tj. 100% wartości, gdzie powinno być zaksięgowane 12.928,96 zł x 49,8% = 6.438,62 zł O różnicę w kwocie 6.490,34 zł zostały zawyżone koszty uzyskania przychodów. W rozliczeniu rocznym PIT-36L za 2010 r. należy zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę 51.481,82 zł - 6.490,34 zł = 44.991,48 zł x 50% (procentowy udział w spółce) = 22.495,74 zł.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i miesięcznie opłaca zaliczki na podatek. Ponadto spółka, w ramach której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien dokonać korekty zeznania podatkowego PIT-36 za 2010 r. zwiększając koszty uzyskania przychodów z działalności przypadających na Jego udział o wartość błędnie skorygowanej amortyzacji skanera laserowego oraz korekty zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy za poszczególne miesiące 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, należy dokonać korekty zapisów w księdze przychodów i rozchodów, sporządzić korekty zeznań podatkowych za 2010 r. oraz prawidłowo wyliczyć zaliczki na podatek za poszczególne miesiące 2011 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., wolne od podatku są dochody otrzymane przez podatników, jeżeli pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z uwagi na powyższe należało według Wnioskodawcy w miesiącu otrzymania dotacji dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w tej części, której zostały pokryte dotacją, tj. 52%. W grudniu należało naliczyć cały miesięczny odpis amortyzacyjny, ale do księgi przychodów i rozchodów wprowadzić tylko 48% odpisu i tak samo w kolejnych miesiącach 2011 r., aż do całkowitego zamortyzowania środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów zostały zaniżone o 48% odpisów amortyzacyjnych skanera. W wyniku tego koszty przypadające na Jego udział w spółce zostały w nieprawidłowej wysokości wykazane w deklaracji PIT-36 za 2010 r. Zaliczki na podatek dochodowy za 2011 r. zostały również błędnie wyliczone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu na jaki zostały one przeznaczone.

Świadczenia przyznane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż spółka cywilna w 2010 r. zakupiła skaner laserowy z osprzętem i oprogramowaniem. Z dniem 30 marca 2010 r. przyjęła środek trwały do używania. Od kwietnia 2010 r. rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, które w całości zaliczane były do kosztów uzyskania przychodów. W dniu 10 listopada 2010 r. została podpisana umowa o dotację z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013 na sfinansowanie zakupu środka trwałego, natomiast w grudniu 2010 r. na konto spółki wpłynęły dwa przelewy stanowiące 52% wartości skanera.

Z przedstawionych informacji wynika również, iż środki pochodzące z budżetu środków europejskich przekazywane zostały z rachunku Ministerstwa Finansów. Natomiast pozostała część dofinansowania została przekazana przez Centrum Rozwoju Gospodarki i stanowiła współfinansowanie przez Instytucję Pośredniczącą II Stopnia.

Wnioskodawca podał również, że jest uczestnikiem projektu, który otrzymał pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

Zaznaczyć należy, że ww. środki przekazane Wnioskodawcy jako refundacja poniesionych wydatków inwestycyjnych, przeznaczonych na zakup lub wytworzenie albo ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowią przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji środki te nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wskazać należy, iż skoro Wnioskodawca najpierw sfinansował ze środków własnych poniesione wydatki, a następnie te wydatki zostały zwrócone w ww. formie, to mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, o ile spełniały warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Zatem, w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawcy zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie pomocy w formie zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia, jeżeli po podpisaniu umowy o dofinansowanie dokonano odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości.

Fakt otrzymania dotacji wpływa na kwotę zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, których zakup został dofinansowany. Zgodnie bowiem z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zauważyć przy tym należy, że skoro określone wydatki są lub będą podatnikowi zwracane na podstawie umowy o dofinansowanie, to ujmowanie tych wydatków w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy o dofinansowanie nie znajduje nie tylko prawnego, ale również racjonalnego uzasadnienia, bowiem w takim przypadku podatnik jest świadomy w momencie podpisania umowy o dofinansowanie, że poniesiony wydatek będzie zrefundowany.

Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy stwierdzić należy, że skoro dotacja ta dotyczyła środków trwałych, które nie zostały w pełni zamortyzowane przed jej otrzymaniem, począwszy od miesiąca, w którym została podpisana umowa o dotację, do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć kwoty odpisów amortyzacyjnych ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanej na dany środek trwały dotacji do wartości początkowej tego środka trwałego.

Zatem, w miesiącu podpisania umowy o dotację, Wnioskodawca winien zmniejszyć bieżące koszty uzyskania przychodów o taką kwotę dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej proporcji pozostaje kwota otrzymanej na dany środek trwały dotacji do wysokości wartości początkowej tego środka.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której obowiązany jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokość należnego podatku. Sposób prowadzenia księgi określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003, Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Zawarte w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia "Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów" wskazują w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i koszty.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, a więc w części objętej zwolnieniem przedmiotowym, nie mogą być w księdze ujmowane. Wynika to m.in. także z treści pkt 13 "Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów" w myśl którego "Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12) z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów."

Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować dochody zwolnione z opodatkowania jest kolumna 16 (uwagi), gdzie mogą być ujęte faktycznie otrzymane przez podatnika przychody. Poza tą kolumną ww. dochody oraz wydatki nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako nie mające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Jednakże w sytuacji gdy koszty uzyskania przychodów z uwagi na ich uprzednie poniesienie ze środków własnych zostały ujęte w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów, to z chwilą otrzymania ich refundacji w związku z powstałą koniecznością korekty kosztów - zachodzi również konieczność odzwierciedlenia tej korekty w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów. Przy czym, stosownych zapisów należy dokonać w tych kolumnach księgi, w których uprzednio ujęto poszczególne wydatki.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca z chwilą podpisania umowy o dofinansowanie (tj. 10 listopada 2010 r.), powinien dokonać korekty zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w zakresie przychodów, a także kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji powyższego korekty zeznania podatkowego PIT-36L za 2010 r. oraz zaliczek miesięcznych za 2011 r. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, iż korekty zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy dokonać od grudnia 2010 r. (czyli od miesiąca w którym wpłynęły środki z dotacji), należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska, nie odniósł się do kwestii uznania przedmiotowej dotacji za zwolnioną z podatku dochodowego od osób fizycznych, która to kwestia nie była przedmiotem zapytania, a fragmentem własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Zgodnie bowiem z treścią art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego tut. Organ przyjął przedstawiony we wniosku opis, iż przedmiotowa dotacja jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.