IPPP3/4513-21/15-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego i opłaty paliwowej w zakresie uznania Spółki za podatnika zobowiązanego do zapłaty podatków - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego i opłaty paliwowej w zakresie uznania Spółki za podatnika zobowiązanego do zapłaty podatków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: "X." albo "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu, w składach podatkowych zlokalizowanych w bazach, paliw (benzyn i oleju napędowego) należących do podmiotów trzecich. X. posiada indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, nr IPPP3/443-1262/11-2/JK, wydaną dnia 13 grudnia 2011 r., przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z upoważnienia Ministra Finansów. W ww. interpretacji uznano za prawidłowe stanowisko X., że w sytuacji, gdy właściciel wyrobów akcyzowych, dokonujący ich wyprowadzenia ze składu podatkowego Spółki, dopuści się nieprawidłowości w zakresie stosowania zabezpieczenia, w szczególności, gdy nie złoży zabezpieczenia, złoży zabezpieczenie niezapewniające pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego lub naruszy w jakikolwiek inny sposób warunki posiadanego zezwolenia wyprowadzenia, pozostaje on podatnikiem z tytułu akcyzy dopóki organ podatkowy nie cofnie mu zezwolenia wyprowadzenia lub utraci ono ważność, a nieprawidłowości te nie mają wpływu na odpowiedzialność podmiotu prowadzącego skład podatkowy. W szczególności nieprawidłowości te nie powodują, że Spółka jako podmiot prowadzący skład podatkowy staje się automatycznie podatnikiem akcyzy w związku z wyprowadzeniem wyrobów ze składu podatkowego.

X. prowadzi składy podatkowe, w których przechowywane są wyroby akcyzowe będące własnością podmiotów trzecich. Właściciele wyrobów posiadają zezwolenia wyprowadzenia, o których mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752), dalej: "upa" i z racji tego są podatnikami akcyzy od wyrobów wyprowadzanych ze składów podatkowych Spółki, jak również są obowiązani do zapłaty opłaty paliwowej od tych paliw.

Ustawą z dnia 24 października 2014 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, ustawy o Funduszu Kolejowym oraz ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1559) wprowadzono do przepisów upa zmiany dotyczące m.in. zabezpieczeń akcyzowych. W szczególności znowelizowane z dniem 1 stycznia 2015 r. przepisy upa nakazują objęciem zabezpieczeniem także opłaty paliwowej, co znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w przepisach dotyczących opłaty paliwowej.

Właściciele wyrobów, z którymi współpracuje lub będzie współpracował X. mają lub będą mieli wymagane zabezpieczenia (generalne lub ryczałtowe) lub zostali albo zostaną zwolnieni z obowiązku złożenia zabezpieczenia w związku z posiadanymi przez nich zezwoleniami wyprowadzenia. Zabezpieczenia te obejmują lub będą obejmowały także należności z tytułu opłaty paliwowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w sytuacji, gdy właściciel wyrobów akcyzowych, dokonujący ich wyprowadzenia ze składu podatkowego Spółki:

* dopuści się nieprawidłowości w zakresie stosowania zabezpieczenia, w szczególności nie złoży zabezpieczenia, złoży zabezpieczenie niezapewniające pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym lub należności z tytułu opłaty paliwowej lub

* naruszy w jakikolwiek inny sposób warunki posiadanego zezwolenia wyprowadzenia

pozostanie on podatnikiem z tytułu akcyzy oraz zobowiązanym do zapłaty opłaty paliwowej, dopóki organ podatkowy nie cofnie mu zezwolenia wyprowadzenia lub utraci ono ważność, a nieprawidłowości te nie będą miały wpływu na odpowiedzialność podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

W szczególności, czy wyżej opisane nieprawidłowości nie spowodują, że Spółka jako podmiot prowadzący skład podatkowy staje się automatycznie podatnikiem akcyzy (oraz zobowiązanym do zapłaty opłaty paliwowej) w związku z wyprowadzeniem wyrobów ze składu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gdy właściciel wyrobów akcyzowych, dokonujący ich wyprowadzenia ze składu podatkowego Spółki, dopuści się nieprawidłowości w zakresie stosowania zabezpieczenia, w szczególności, gdy nie złoży zabezpieczenia, złoży zabezpieczenie niezapewniające pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego lub naruszy w jakikolwiek inny sposób warunki posiadanego zezwolenia wyprowadzenia, pozostanie on podatnikiem z tytułu akcyzy oraz zobowiązanym do zapłaty opłaty paliwowej, dopóki organ podatkowy nie cofnie mu zezwolenia wyprowadzenia lub utraci ono ważność, a nieprawidłowości te nie mają wpływu na odpowiedzialność podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

W szczególności nieprawidłowości te nie spowodują, że X. jako podmiot prowadzący skład podatkowy stanie się podatnikiem akcyzy oraz zobowiązanym do zapłaty opłaty paliwowej w związku z wyprowadzeniem wyrobów ze składu podatkowego.

X. stoi na stanowisku, że podatnikiem z tytułu wyprowadzenia z jej składu podatkowego obcych wyrobów akcyzowych, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jest każdorazowo właściciel tychże wyrobów posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 upa.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 5 upa, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 3 upa.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 upa, podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1 upa.

W tym miejscu X. podkreśla, że podziela w całej rozciągłości stanowisko organu interpretacyjnego w wyżej przywołanej interpretacji przepisów prawa podatkowego nr IPPP3/443-1262/11-2/JK, z dnia 13 grudnia 2011 r. i przyjmuje je za własne na potrzeby tego postępowania. W szczególności X. podkreśla, że organ interpretacyjny uwzględnił stanowisko X. w całości, odstępując od uzasadnienia prawnego.

Na marginesie należy dodać, że Ministerstwo Finansów - Departament Podatku Akcyzowego i Ekologicznego w piśmie z dnia 9 czerwca 2009 r., nr AE6/033/23.1/KKU/GON/09/6155, wskazało wręcz, że jest możliwe uznanie prowadzącego skład podatkowy za stronę postępowania toczącego się w stosunku do podmiotu, który posiada zezwolenia na wyprowadzania paliwa z tego składu.

Konieczność złożenia wniosku wynika więc jedynie z wyżej opisanej zmiany stanu prawnego dotyczącej opłaty paliwowej. Spółka wnosi jedynie o potwierdzenie przez organ interpretacyjny dotychczasowego stanowiska w zmienionym stanie prawnym, gdyż analogicznie należy postrzegać rozpatrywane wcześniej przez organ interpretacyjny zagadnienie na gruncie art. 37h ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 931, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisami, wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie paliwowej. Przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz. W tym mieści się czynność wyprowadzenia paliwa ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Podsumowując - zdaniem Spółki, dopóki zezwolenie wyprowadzenia pozostaje ważne (nie cofnięto go, nie upłynął termin jego ważności), podatnikiem pozostaje właściciel. Wszelkie naruszenia przez właściciela wyrobów akcyzowych warunków zezwolenia wyprowadzenia - w okresie ważności zezwolenia - pozostaną bez wpływu na odpowiedzialność podmiotu prowadzącego skład podatkowy z tytułu wyprowadzania z niego cudzych wyrobów akcyzowych przez ich właściciela.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.

W myśl art. 13 ust. 3 ustawy, podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 54 ust. 1 ustawy, zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej "zezwoleniem wyprowadzenia", dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-6.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 931, z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o autostradach", wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą paliwową".

W myśl art. 37h ust. 2 ustawy o autostradach, przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.

Zgodnie z art. 37j ust. 1 pkt 4 ustawy o autostradach, obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na innym podmiocie podlegającym na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu.

W myśl art. 37k ust. 1 ustawy o autostradach, obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h.

Zatem w stosunku do paliw silnikowych oraz gazu, które są przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, powstaje również obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ustawy, do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu, w składach podatkowych zlokalizowanych w bazach, paliw (benzyn i oleju napędowego) należących do podmiotów trzecich. Właściciele wyrobów posiadają zezwolenia wyprowadzenia, o których mowa w art. 54 ust. 1 ustawy i z racji tego są podatnikami akcyzy od wyrobów wyprowadzanych ze składów podatkowych Spółki, jak również są obowiązani do zapłaty opłaty paliwowej od tych paliw. Właściciele wyrobów, z którymi współpracuje lub będzie współpracował X. mają lub będą mieli wymagane zabezpieczenia (generalne lub ryczałtowe) lub zostali albo zostaną zwolnieni z obowiązku złożenia zabezpieczenia w związku z posiadanymi przez nich zezwoleniami wyprowadzenia. Zabezpieczenia te obejmują lub będą obejmowały także należności z tytułu opłaty paliwowej.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości uznania jej za podatnika podatku akcyzowego i opłaty paliwowej w przypadku wystąpienia nieprawidłowości ze strony właściciela wyrobów akcyzowych wyprowadzającego te wyroby ze składu podatkowego, np. gdy nie złoży on zabezpieczenia, złoży zabezpieczenie niezapewniające pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego, czy naruszy w jakikolwiek inny sposób warunki posiadanego zezwolenia wyprowadzenia.

Należy zauważyć, że co do zasady podatnikiem podatku akcyzowego (a więc i opłaty paliwowej) z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy jest podmiot prowadzący skład podatkowy. W sytuacji opisanej we wniosku mamy jednak do czynienia z sytuacją szczególną - wyprowadzenia dokonuje właściciel wyrobów akcyzowych, posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy. W tym przypadku ustawa precyzuje, że podatnikiem podatku akcyzowego (a więc i opłaty paliwowej) jest ten właściciel (w myśl uregulowań art. 13 ust. 3 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 5 ustawy) i to on jest obciążony obowiązkami, które ciążą normalnie na podmiocie prowadzącym skład podatkowy. Zatem wszelkie nieprawidłowości w zakresie warunków posiadanego zezwolenia wyprowadzenia - do czasu utraty ważności zezwolenia lub jego cofnięcia, nie będą mieć wpływu na odpowiedzialność Spółki jako podmiotu prowadzącego skład podatkowy, tj. w szczególności automatycznie Spółka nie stanie się podatnikiem podatku akcyzowego i opłaty paliwowej w związku z wyprowadzeniem wyrobów ze składu podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.