IPPP3/4512-922/15-2/KT - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie sprzedaży artykułów zoologicznych (dalej jako "Wnioskodawca"). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a także jako podatnik VAT UE. W związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, Wnioskodawca będzie nabywał niektóre artykuły zoologiczne od podmiotu z siedzibą w Czechach (dalej jako "Dostawca"). Dostawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, jak również jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce. Zgodnie z deklaracjami Dostawcy, większość nabywanych przez Wnioskodawcę towarów będzie transportowana wyłącznie z jego magazynów na terenie Czech (dalej jako "Towary"). Oprócz Towarów Wnioskodawca będzie nabywał od Dostawcy również inne towary.

Nabyte przez Wnioskodawcę Towary będą transportowane do jego magazynu przez podmiot trzeci zajmujący się działalnością spedycyjną (dalej jako "Spedytor") na podstawie odpowiedniej umowy zawartej między Dostawcą oraz Spedytorem. Ze względów ekonomicznych Towary nie będą przewożone bezpośrednio (tekst jedn.: jednym środkiem transportu) z magazynu Dostawcy do magazynu Wnioskodawcy. Na terenie bazy przeładunkowej Spedytora znajdującej się w Polsce (dalej jako "Baza") Towary będą przeładowywane przez niego do samochodu ciężarowego, którym będą one transportowane do magazynu Wnioskodawcy. Innymi słowy, Towary będą transportowane z magazynu Dostawcy do magazynu Wnioskodawcy przy użyciu co najmniej dwóch środków transportu. Wiązać się z tym będzie konieczność wielokrotnego przeładowywania Towarów. Tym samym, na podstawie dokumentów dostarczanych przez Spedytora Wnioskodawca nie będzie w stanie jednoznacznie określić, czy Towary (lub ich część) będą transportowane z magazynu Dostawcy znajdującego się na terytorium Czech.

Dostawca zamierza uznać dostawy Towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, nie naliczając na wystawionych przez siebie fakturach (dalej jako "Faktury") podatku od towarów i usług. Faktury będą dostarczane Wnioskodawcy. Na Fakturach Dostawca będzie wskazywał swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Czech oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Polski.

Zgodnie z posiadanymi przez Wnioskodawcę informacjami, Dostawca obok magazynów na terenie Czech wykorzystuje również w charakterze magazynu Bazę, z której prowadzi dystrybucję części swoich towarów na terytorium Polski (dalej jako "Towary II"). Dystrybuowane za pośrednictwem Bazy Towary II Dostawca nabywa na terytorium Polski lub przywozi je z terytorium Czech, dokonując ich wewnątrzwspólnotowego nabycia na terytorium Polski. Wnioskodawca nie ma pewności, czy wśród Towarów nie znajdują się również Towary II. Przed rozpoczęciem dostaw Towarów, Dostawca złoży Wnioskodawcy oświadczenie, które potwierdzi, że Towary będą transportowane wyłącznie bezpośrednio z jego magazynów na terytorium Czech, a więc w trakcie transportu do Wnioskodawcy przekroczą polsko-czeską granicę (nie będą tym samym stanowić Towarów II). Ponadto, Dostawca zobowiąże się do okazywania Wnioskodawcy w formie elektronicznej zestawień (w języku czeskim) stanowiących informację zbiorczą dotyczącą podatku od towarów i usług. Wspomniany dokument, w opinii Wnioskodawcy, nie umożliwi mu jednakże dokonanie jednoznacznej identyfikacji miejsca rozpoczęcia transportu Towarów a także sposobu opodatkowania ich dostawy. Dostawca może także dostarczyć Wnioskodawcy skany dokumentów "Zlecenie spedycyjne" oraz "List przewozowy", które potwierdzą, że przewożone przez Spedytora palety (dokumenty te zawierają informacje dotyczące ilości palet) z Towarami przekroczą granicę Polski i Czech. Dokumenty te nie dadzą jednak możliwości określenia zawartości palet.

Poza wskazanymi wyżej informacjami/dokumentami Wnioskodawca nie będzie miał dodatkowej możliwości weryfikacji miejsca rozpoczęcia transportu Towarów (lub ich części). W związku z nabyciem Towarów Wnioskodawca rozpozna powstający u niego obowiązek podatkowy w terminie określonym zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako "UPTU"), wystawi faktury i uiści należny podatek od towarów i usług. Wnioskodawca uwzględni także wskazaną kwotę podatku należnego w składanej przez siebie deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wobec braku możliwości weryfikacji miejsca rozpoczęcia transportu Towarów (lub ich części) opierając się jedynie na dostępnych informacjach, wymienionych w niniejszym wniosku, będzie on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy, dokumenty oraz informacje, w których posiadaniu będzie, dadzą mu możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Towarów w kwocie odpowiadającej podatkowi należnemu naliczonemu przy nabyciu Towarów.

Moment odliczenia podatku naliczonego uzależniony będzie do momentu otrzymania przez Wnioskodawcę Faktur.

W przypadku, gdy Faktury zostaną doręczone Wnioskodawcy w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych Towarów Wnioskodawca rozliczy podatek od towarów i usług w myśl art. 20 ust. 5 UPTU, prawo do odliczenia podatku naliczonego wystąpi w rozliczeniu za miesiąc, w którym Wnioskodawca rozliczy wspomniany podatek.

W przypadku, gdy Faktury zostaną doręczone Wnioskodawcy w późniejszym terminie, prawo do odliczenia podatku naliczonego wystąpi w rozliczeniu za miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzyma Faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy definiuje, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 tego przepisu, ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Jeżeli zatem wywóz towarów z danego państwa członkowskiego UE następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia. O potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydują okoliczności faktyczne, a nie wola kontrahentów.

Zatem, potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

Ponadto, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa wyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka - zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a także jako podatnik VAT UE - prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży artykułów zoologicznych i w związku z tą działalnością będzie nabywać artykuły zoologiczne od podmiotu z siedzibą w Czechach. Dostawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, jak również jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce. Zgodnie z deklaracjami Dostawcy, większość nabywanych przez Wnioskodawcę towarów będzie transportowana wyłącznie z jego magazynów na terenie Czech (dalej jako "Towary"). Oprócz ww. Towarów Wnioskodawca będzie nabywał od Dostawcy również inne towary.

Nabyte przez Wnioskodawcę Towary będą transportowane do jego magazynu przez Spedytora na zlecenie Dostawcy. Towary nie będą przewożone bezpośrednio (jednym środkiem transportu) z magazynu Dostawcy do magazynu Wnioskodawcy. Na terenie bazy przeładunkowej Spedytora znajdującej się w Polsce Towary będą przeładowywane i transportowane do magazynu Wnioskodawcy. Tym samym, na podstawie dokumentów dostarczanych przez Spedytora Wnioskodawca nie będzie w stanie jednoznacznie określić, czy Towary (lub ich część) będą transportowane z magazynu Dostawcy znajdującego się na terytorium Czech., tj. czy wśród Towarów (będących przedmiotem omawianej transakcji) nie znajdują się również inne towary, które Dostawca dystrybuuje ze swojego magazynu znajdującego się na terytorium Polski.

Spółka wskazała przy tym, że przed rozpoczęciem dostaw Towarów, Dostawca złoży Wnioskodawcy oświadczenie potwierdzające, że Towary będą transportowane wyłącznie bezpośrednio z jego magazynów na terytorium Czech, a więc w trakcie transportu do Wnioskodawcy przekroczą polsko-czeską granicę (nie będą tym samym stanowić innych dystrybuowanych przez niego towarów).

Dostawca zamierza uznać dostawy Towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, nie naliczając na wystawionych przez siebie fakturach podatku od towarów i usług. Faktury będą dostarczane Wnioskodawcy. Na fakturach Dostawca będzie wskazywał swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Czech oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Polski.

Natomiast Wnioskodawca, w związku z nabyciem Towarów od Dostawcy, rozpozna powstający u niego obowiązek podatkowy w terminie określonym zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., wystawi faktury i uiści należny podatek od towarów i usług. Wnioskodawca uwzględni także wskazaną kwotę podatku należnego w składanej przez siebie deklaracji podatkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Towarów w przedstawionych okolicznościach.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług definiujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz przesłanki do rozpoznania i rozliczenia takiej transakcji na terytorium kraju, poza przedstawionymi wyżej warunkami co do statusu dostawcy i nabywcy oraz rodzaju (przebiegu) wykonywanej czynności, nie określają żadnych dokumentów ani innych dowodów koniecznych dla potwierdzenia, że miało miejsce przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi UE. Jak już wyżej wskazano, o potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydują okoliczności faktyczne, w jakich przeprowadzona została dana transakcja. Jeśli wskazują na to warunki dostawy, polski nabywca powinien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju.

W niniejszej sprawie - jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego - Dostawca uzna dostawy Towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, wystawiając i dostarczając Wnioskodawcy faktury bez naliczonego podatku od towarów i usług. Na fakturach tych Dostawca wskaże swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Czech oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy poprzedzony dwuliterowym kodem właściwym dla Polski. Natomiast Wnioskodawca, w związku z nabyciem Towarów od Dostawcy, rozpozna powstający u niego obowiązek podatkowy w terminie określonym zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, przewidzianym dla transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawi z tego tytułu faktury i uiści należny podatek od towarów i usług, uwzględniając kwotę podatku należnego w składanej przez siebie deklaracji podatkowej.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy należy wskazać, że do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć można zatem podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podatnik ma prawo do skorzystania z ww. prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy. W treści tej regulacji ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Zatem, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego. Rozpoznając wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w związku z opisanymi transakcjami Wnioskodawca jest bowiem zobowiązany do wykazania tej transakcji w deklaracji podatkowej po stronie podatku należnego i zapłacenia tego podatku.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast myśl art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c (tekst jedn.: w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów) - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem, że podatnik:

Z kolei art. 20 ust. 5 ustawy stanowi, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. (...)

Z powołanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, pod warunkiem spełnienia przez podatnika określonych przesłanek. Po pierwsze, warunkiem odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego jest otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Po drugie, warunkiem odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego jest uwzględnienie przez podatnika kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy, w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

Otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę (art. 86 ust. 10h ustawy).

W analizowanej sytuacji spełnione są warunki w zakresie statusu dostawcy i nabywcy, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy, dla rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez Wnioskodawcę. Skoro zatem w ramach opisanych transakcji dojdzie do przeniesienia, z Dostawcy na Spółkę, prawa do rozporządzania towarami, które w wyniku dokonanej dostawy zostaną przetransportowane z terytorium Czech na terytorium Polski, i Wnioskodawca zakwalifikuje je i rozliczy (jak wynika z opisu sprawy), na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju - wówczas będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowiącego kwotę podatku należnego z tytułu tego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z wniosku wynika bowiem, że przedmiotowe towary Spółka nabywać będzie w związku z prowadzoną działalnością w zakresie sprzedaży artykułów zoologicznych, tj. wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odliczeniu w tej sytuacji podlega kwota podatku naliczonego wykazanego przez Spółkę w deklaracji podatkowej w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i rozliczeniem podatku należnego od tej transakcji, w terminach wynikających z cyt. przepisów art. 86 ust. 10-10 h ustawy. Zatem w przypadku otrzymania przez Spółkę faktur od Dostawcy w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych Towarów powstał obowiązek podatkowy, prawo do odliczenia podatku naliczonego wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym ten obowiązek powstał. Natomiast w przypadku, gdy faktury zostaną doręczone Wnioskodawcy w terminie późniejszym, niż określony w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a, prawo do odliczenia podatku naliczonego wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca te faktury otrzyma.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Trzeba przy tym zauważyć, że postępowanie w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest postępowaniem specyficznym, w którym organ wydający interpretacje może przyjąć za podstawę swoich rozważań wyłącznie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Jak stanowi bowiem przepis art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast zgodnie z art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny (...).

Konsekwencją tej specyfiki postępowania interpretacyjnego są obowiązki organu, zasadniczo inne niż w postępowaniu podatkowym. Stosownie do art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Z kolei na podstawie art. 191 tej ustawy, organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona.

Zatem, o ile w postępowaniu podatkowym organ obowiązany jest do wszechstronnego ustalenia wszystkich okoliczności sprawy, ustalenia obiektywnie istniejącego stanu faktycznego, to w postępowaniu interpretacyjnym nie przeprowadza postępowania dowodowego, ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanych przez stronę, w odniesieniu do wątpliwości sformułowanych we wniosku o wydanie interpretacji.

Tym samym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, z którego wynika, że opisana transakcja zostanie potraktowana i rozliczona przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, oraz rozstrzyga wyłącznie w zakresie sprawy będącej przedmiotem zapytania, tj. kwestii prawa do odliczenia podatku z tytułu wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności. Interpretacja nie dotyczy natomiast poprawności rozliczenia i udokumentowania transakcji przez kontrahenta, tj. podmiot inny niż Wnioskodawca. Niniejsza interpretacja wywołuje skutki podatkowoprawne wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Ponadto należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.