IPPP3/4512-87/15-3/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji zakupu i sprzedaży towarów dokonywanych poza terytorium kraju - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji zakupu i sprzedaży towarów dokonywanych poza terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Obywatel Włoch założył w Polsce spółkę z o.o. Spółka zarejestrowana jest w Polsce od roku 2013. Spółka zajmuje się handlem art. elektronicznymi (aipody, telefony, tablety). Spółka składa zamówienie do spółki Austriackiej na podstawie zamówienia Austria na swój koszt wysyła towar do Słowenii gdzie Wnioskodawca wynajmuje magazyn. Stroną umowy na wynajem magazynu na terenie Słowenii jest Wnioskodawca czyli Spółka. Spółka otrzymuje fakturę od Słowenii na wynajem magazynu.

Z magazynu po około 2 dniach towar odbiera firma logistyczna, która odwozi towar do odbiorcy i obciąża Spółkę fakturą za usługi transportowe.

Odbiorcami ww. towarów handlowych są spółki włoskie. Wszystkie numery NIP firm z Austrii, Słowenii jak i Włoskie są aktywne w VIES.

Sytuacja jest dla Wnioskodawcy o tyle trudna, gdyż towar jest fakturowany w Polsce (gdzie ma miejsce siedziba Spółki), ale towar ani przy zakupie, ani przy sprzedaży nie przechodzi przez granicę kraju (Polska). Wszystkie transakcje odbywają się poza granicami kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jak prawidłowo ewidencjonować faktury:

* zakupu towarów handlowych z Austrii (towarów które nie przechodzą przez Polskę)

* faktur sprzedaży do odbiorców Włoskich (gdzie towar nie przechodzi przez granicę Polski)

2. Jak wykazywać w deklaracji VAT-7 ww. transakcje zakupu i sprzedaży.

3. Czy Spółka ma obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny na Słowenii.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka powinna wystawiać faktury sprzedaży ze stawką 0% VAT. W deklaracji VAT-7 sprzedaż powinna być wykazana jako wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów w poz. 21

Otrzymane faktury zakupu za towar handlowy powinny być wykazywane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i ewidencjonowane w deklaracji VAT-7 (14) w poz. 23, 24 oraz w poz. 41, 42.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było/jest lub będzie terytorium kraju (tekst jedn.: Rzeczypospolitej Polskiej).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast, stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się handlem artykułami elektronicznymi. Spółka składa zamówienie do spółki Austriackiej, na podstawie zamówienia podmiot austriacki na swój koszt wysyła towar do Słowenii gdzie Wnioskodawca wynajmuje magazyn. Stroną umowy na wynajem magazynu na terenie Słowenii jest Wnioskodawca. Spółka otrzymuje fakturę od podmiotu ze Słowenii na wynajem magazynu. Z magazynu po około 2 dniach towar odbiera firma logistyczna, która odwozi towar do odbiorcy i obciąża Spółkę fakturą za usługi transportowe. Odbiorcami ww. towarów handlowych są spółki włoskie. Wszystkie numery NIP firm z Austrii, Słowenii jak i Włoskie są aktywne w VIES. Towar jest fakturowany w Polsce (gdzie ma miejsce siedziba Spółki), ale towar ani przy zakupie, ani przy sprzedaży nie przechodzi przez granicę kraju (Polska). Wszystkie transakcje odbywają się poza granicami kraju.

Z wyżej cytowanego przepisu art. 9 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, uznaje się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium innego państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, uznanie transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów związana jest z czynnością wywozu czy przemieszczeniem towarów pomiędzy Polską a innym państwem członkowskim.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są transakcje polegające na zakupie przez Spółkę towarów od spółki z Austrii, ich transporcie do magazynu Spółki w Słowenii, a następnie ich sprzedaży podmiotom z Włoch. Przy czym Wnioskodawca nie dokonuje wywozu towarów z terytorium kraju, ani nabywane towary nie są przywożone na terytorium Polski. Zatem w przedmiotowym przypadku towary na żadnym etapie opisanych transakcji nie znajdują się na terytorium Polski. Towar jest przemieszczany jedynie pomiędzy Austrią, Słowenią i Włochami.

Zatem, skoro w przedmiotowym przypadku towary na żadnym etapie opisanych transakcji nie znajdują się na terytorium Polski towary te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Jak wynika z wyżej cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem opodatkowania towarów co do zasady jest miejsce (kraj) w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma wpływu siedziba dostawcy (podatnika) - istotne jest jedynie miejsce gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

Tym samym należy stwierdzić, że ani nabycie przez Wnioskodawcę towarów od spółki z Austrii ani sprzedaż tych towarów na rzecz podmiotów z Włoch nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Ani bowiem nabycie przez Wnioskodawcę towarów od spółki z Austrii ani sprzedaż tych towarów na rzecz podmiotów z Włoch nie wypełnia w opisanym przypadku dyspozycji art. 5 ustawy. W szczególności nie ma podstaw do rozpoznania - na podstawie krajowych przepisów o podatku od towarów i usług - nabycia towarów przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz dokonanej sprzedaży jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jak wskazano wyżej zarówno wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jak i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów związana jest z przemieszczeniem towarów pomiędzy Polską a innym państwem członkowskim. Tymczasem w analizowanej sytuacji Wnioskodawca nie dokonuje wywozu towarów z terytorium Polski, ani nabywane towary nie są przywożone na terytorium Polski.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że miejscem opodatkowania przedmiotowych towarów, będą państwa członkowskie, pomiędzy którymi następuje przemieszczenie tych towarów. Przy czym sposób w jaki należy opodatkować dane transakcje dokonywane przez Wnioskodawcę wskażą przepisy państw członkowskich, pomiędzy którymi przemieszczane są przedmiotowe towary w ramach dokonanych przez Wnioskodawcę transakcji zakupu towarów oraz ich sprzedaży. Analogicznie, ewentualny obowiązek rejestracji Wnioskodawcy dla celów VAT w Słowenii wskażą przepisy regulujące ten podatek w Słowenii.

Artykuł 2 pkt 31 ustawy zawiera definicję faktury, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Jak stanowi obowiązujący art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak wskazano wyżej ani nabycie przez Wnioskodawcę towarów od spółki z Austrii ani sprzedaż tych towarów na rzecz podmiotów z Włoch nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski zatem Wnioskodawca przedmiotowych transakcji nie wykazuje w składanej w Polsce deklaracji VAT-7. Jednocześnie z uwagi na to, że sprzedaż towarów na rzecz podmiotów z Włoch nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski Wnioskodawca niniejszych transakcji nie powinien dokumentować poprzez wystawienie faktur w oparciu o krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozliczenia transakcji zakupu i sprzedaży towarów dokonywanych poza terytorium kraju należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie rozliczenia transakcji zakupu i sprzedaży towarów dokonywanych poza terytorium kraju. Natomiast, w zakresie ewidencjonowania faktur z tytułu wynajmu magazynu zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.