IPPP3/4512-809/15-2/WH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia przedsiębiorstwa oraz dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia przedsiębiorstwa oraz dokonania korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: przedsiębiorstwo), w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej pod nazwą firmy I (dalej: I).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności firmy jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli, sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych, sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych.

Z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi książkę przychodu i rozchodu i rozlicza się podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Firma zatrudnia średnio 4 pracowników.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać transakcji sprzedaży prowadzonego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), obejmującego wszystkie składniki majątkowe po stronie aktywów, a mianowicie środki trwałe, zastrzeżony znak towarowy, strony internetowe, w tym sklep internetowy, media społecznościowe, zapasy towarów, należności, a po stronie pasywów: wartości zobowiązań.

W ramach planowanej transakcji Wnioskodawca zbędzie następujące składniki majątku swojego przedsiębiorstwa:

* środki trwałe (maszyny i urządzenia, komputery 1 sztuka, monitory 3 sztuki, laptop 2 sztuki, serwer 1 sztuka, aparat 2 sztuki), związane ze świadczeniem usług,

* wyposażenie warsztatu, wyposażenie magazynu, wyposażenie poczekalni, wyposażenie biura, sklep internetowy,

* wartości niematerialne (oprogramowanie do komputerów, oprogramowanie do biznesu, znak towarowy), strony internetowe, know how,

* umowy z partnerami, umowy z dostawcami, bazę klientów usług (nastąpi cesja tych umów na Nabywcę, który wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z tych umów od dnia ich nabycia).

Nabywca przejmie opisane w pkt 4 umowy z klientami Wnioskodawcy pod warunkiem, uzyskania zgody klientów na powyższe działanie.

Na wartość przedsiębiorstwa składa się również wartość zawartych przez firmę długookresowych umów z odbiorcami oraz wartość znaku towarowego obejmującego wartość pozycji firmy na rynku. Wycena tych wartości jest umowna i opiera się o wartość rynkową firmy.

Przedmiotem umowy będzie sprzedaż przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jako sprzedającego, tworzących jego przedsiębiorstwo, prawa wynikające z umów dotyczących działalności przedsiębiorstwa, znak towarowy, tajemnice przedsiębiorstwa oraz wszelka dokumentacja i przejęcie kwot przyszłych zobowiązań.

Wnioskodawca jest twórcą zbywanego znaku towarowego i zamierza przenieść prawo własności tego znaku towarowego na nabywcę przedsiębiorstwa. Przejmowani w Transakcji pracownicy nie są zorganizowani u Wnioskodawcy w żadną, wydzieloną komórkę organizacyjną jak dział, wydział czy zespół, nie posiadają również funkcjonalnych uprawnień, w szczególności do zawierania umów z klientami, ani do zaciągania zobowiązań w imieniu firmy.

Przed sprzedażą zostanie przeprowadzona wycena majątku przedsiębiorstwa, natomiast podstawą ustalenia ceny sprzedaży majątku obrotowego, czyli zapasów, będzie cena zakupu powiększona o marżę. Zostanie wyceniona i sprzedana wartość firmy. Nabywca zakupi także pozostałe na dzień sprzedaży zobowiązania firmy. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż całego swojego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca posiada jedną umowę leasingu operacyjnego samochodu. Ze wstępnych rozmów z firmą leasingową wynika, że nie będzie zgody na przeniesienie umowy leasingowej na inny podmiot.

Być może Wnioskodawca będzie musiał wyłączyć prawa z umowy leasingowej. Należy też wskazać, że pojazd objęty leasingiem, czy też sam w sobie nie stanowi elementu przedsiębiorstwa, bez którego nie byłoby możliwe prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Majątku nieruchomego Wnioskodawca nie posiada, tylko wynajmuje do prowadzenia działalności gospodarczej. Nabywca do którego nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa, działalność będzie prowadził w innym miejscu w swoim lokalu.

Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie posiadane przez Wnioskodawcę składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, z wyłączeniem umowy leasingowej tworzące i dotyczące sprzedawanego przedsiębiorstwa. Przedstawiony zespół składników w pełni wystarcza na natychmiastowe prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Po dokonaniu Transakcji, na Nabywcy będzie spoczywał obowiązek zapewnienia prawidłowej realizacji przejętych w wyniku Transakcji umów. Nabywca zawrze nowe umowy dotyczące zapewnienia prawidłowej realizacji umów w zakresie, w jakim uzna to za konieczne i zasadne. W ramach Transakcji nie zostaną zbyte prawa i obowiązki z umów najmu lokalu, umów na dostawy mediów.

Transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa nie oznacza likwidacji prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, działalność gospodarcza będzie kontynuowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wyżej wymieniona planowana transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa, ale z wyłączeniem praw z jednej umowy leasingowej dotyczącej samochodu, wyłączona jest z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek korekty naliczonego podatku od towarów i usług, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1)

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w ustawie o VAT wynika, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia spod zakresu przepisów ustawy o VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport), itp.

Oznacza to, że w przypadku gdy przedmiotem transakcji jest m.in. sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o VAT.

Należy dodać, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 06. 347. 1), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE.

W myśl art. 19 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE - w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku VAT, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie określa w swej treści definicji "przedsiębiorstwa". Ponieważ przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", w celu określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" trzeba posłużyć się definicją z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, iż zobowiązania nie stanowią elementu przedsiębiorstwa na gruncie cywilnoprawnym.

W myśl art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy wskazać, iż przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Ponadto nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Dodać należy, że z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, iż strony mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych, co oznacza, że nie wszystkie elementy wskazane w art. 55¹ kodeksu cywilnego muszą wystąpić łącznie, aby uznać je za przedsiębiorstwo.

Niemniej istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

Dokonując analizy stanu prawnego i oceny planowanej transakcji Wnioskodawca wyraża pogląd, iż opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzący w skład firmy I stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy - Kodeks cywilny.

Pomimo wyłączenia jednej umowy leasingu operacyjnego dotyczącego samochodu z zobowiązań majątku przedsiębiorstwa, przekazane aktywa w transakcji sprzedaży są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Okoliczność wyłączenia jednej umowy leasingu nie jest okolicznością decydującą, gdyż nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa. Zatem zbycie przedsiębiorstwa I w takiej postaci nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pogląd, że jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega VAT, znalazł potwierdzenie swojej słuszności w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego np.: z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 1062/10, z dnia 4 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1589/10, z dnia 20 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 815/11, z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1223/11, z dnia 20 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 815/11. Poglądy przedstawione w tych orzeczeniach Wnioskodawca podziela w pełni.

Planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży swojego przedsiębiorstwa zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad.2)

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podatniku, który skorzystał z przysługującego mu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do odliczenia, spoczywa w okolicznościach wskazanych w art. 90 ustawy o VAT obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego. Obowiązek dokonania korekty wynika z przepisu art. 91 ustawy o VAT.

W sytuacji przedstawionej w opisie sprawy zastosowanie będzie miał art. 91 ust. 9 ww. ustawy przewidujący, iż w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z cytowanym przepisem przy transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa korekta podatku odliczonego dokonywana jest przez nabywcę.

Mając na uwadze, iż w wyniku sprzedaży nie ulegnie zmianie przeznaczenie wnoszonych składników przedsiębiorstwa, tj. przedmioty transakcji nadal będą wykorzystywane u nabywcy do wykonywania tych samych czynności opodatkowanych jakie wykonuje Wnioskodawca, zatem dokonanie korekty odliczonego podatku w przedstawionych okolicznościach byłoby nieuzasadnione i nie znajduje podstaw w przepisach.

W związku z tym, na nabywcy przedsiębiorstwa nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego w podatku od towarów i usług.

Treść przytoczonego przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT wskazuje, iż obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego spoczywa na nabywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tym samym obowiązek taki nie będzie spoczywał na Wnioskodawcy jako na osobie zbywającej przedsiębiorstwo.

Wystąpi bowiem "przesunięcie" obowiązków podatkowych na inny podmiot - co prawda u Wnioskodawcy nie wystąpi podatek należny (ze sprzedaży), ale ostatecznie powstanie on u nabywcy (u którego nie będzie z kolei podatku naliczonego).

Reasumując, w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa zastosowanie znajdzie przepis art. 6 pkt 1 ustawy, na mocy którego czynność sprzedaży wyłączona została spod działania ustawy o VAT, a co za tym idzie na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego, związanego z nabytymi towarami i usługami, które następnie wejdą w zakres planowanej transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W przypadku konieczności skorygowania podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, o który został obniżony podatek należny przez Wnioskodawcę, obowiązek ten będzie spoczywał na nabywcy przedsiębiorstwa o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego w niniejszej sprawie sprzedaż przedsiębiorstwa jest czynnością, która nie podlega w ogóle - na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będzie ona wywoływała żadnych skutków finansowych na gruncie ustawy o VAT.

W myśl obowiązującego art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotem transakcji będzie całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, czynność jego zbycia - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT będzie wyłączona z opodatkowania. W konsekwencji czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą.

Dla tej transakcji Wnioskodawca powinien wystawić rachunek na zasadach przewidzianych w art. 87 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749).

Ponieważ transakcja zbycia przedsiębiorstwa nie podlega VAT, to umowa ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Do rozliczenia się z tego podatku i jego zapłaty zobowiązany jest nabywca przedsiębiorstwa (rzeczy i praw wchodzących w skład tej masy majątkowej).

Jednocześnie pragnę wyjaśnić, że umowa sprzedaży (lub innej umowy zbycia) przedsiębiorstwa nie musi być bezwzględnie zawarta w formie aktu notarialnego. Jak bowiem wynika z art. 751 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zbycie lub wydzierżawienie przedsiębiorstwa albo ustanowienie na nim użytkowania powinno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Zawarcie umowy sprzedaży (lub innej umowy zbycia) w formie aktu notarialnego jest jednak konieczne, jeżeli w skład przedsiębiorstwa wchodzą nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W artykule tym wskazane są te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu tego pojęcia posiłkowo, w ramach wykładni systemowej, stosuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 55² ww. ustawy - Kodeks cywilny czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli, sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych, sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać transakcji sprzedaży prowadzonego przedsiębiorstwa obejmującego wszystkie składniki majątkowe po stronie aktywów, a mianowicie środki trwałe, zastrzeżony znak towarowy, strony internetowe, w tym sklep internetowy, media społecznościowe, zapasy towarów, należności, a po stronie pasywów: wartości zobowiązań.

W ramach planowanej transakcji Wnioskodawca zbędzie następujące składniki majątku swojego przedsiębiorstwa:

* środki trwałe (maszyny i urządzenia, komputery 1 sztuka, monitory 3 sztuki, laptop 2 sztuki, serwer 1 sztuka, aparat 2 sztuki), związane ze świadczeniem usług,

* wyposażenie warsztatu, wyposażenie magazynu, wyposażenie poczekalni, wyposażenie biura, sklep internetowy,

* wartości niematerialne (oprogramowanie do komputerów, oprogramowanie do biznesu, znak towarowy), strony internetowe, know how,

* umowy z partnerami, umowy z dostawcami, bazę klientów usług, (nastąpi cesja tych umów na Nabywcę, który wstąpi w prawa i obowiązki wynikające z tych umów od dnia ich nabycia).

Na wartość przedsiębiorstwa składa się również wartość zawartych przez firmę długookresowych umów z odbiorcami oraz wartość znaku towarowego obejmującego wartość pozycji firmy na rynku. Przedmiotem umowy będzie sprzedaż przedsiębiorstwa obejmująca zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jako sprzedającego, tworzących jego przedsiębiorstwo, prawa wynikające z umów dotyczących działalności przedsiębiorstwa, znak towarowy, tajemnice przedsiębiorstwa oraz wszelka dokumentacja i przejęcie kwot przyszłych zobowiązań. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż całego swojego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca posiada jedną umowę leasingu operacyjnego samochodu. Ze wstępnych rozmów z firmą leasingową wynika, że nie będzie zgody na przeniesienie umowy leasingowej na inny podmiot. Być może Wnioskodawca będzie musiał wyłączyć prawa z umowy leasingowej. Wnioskodawca wskazał, że pojazd objęty leasingiem sam w sobie nie stanowi elementu przedsiębiorstwa, bez którego nie byłoby możliwe prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie. Majątku nieruchomego Wnioskodawca nie posiada, tylko wynajmuje do prowadzenia działalności gospodarczej. Nabywca do którego nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa, działalność będzie prowadził w innym miejscu w swoim lokalu. W ramach Transakcji nie zostaną zbyte prawa i obowiązki z umów najmu lokalu, umów na dostawy mediów.

Z opisu sprawy wynika zatem, że przedmiotem sprzedaży będą wszystkie posiadane przez Wnioskodawcę składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, z wyłączeniem umowy leasingowej, które będą stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowym przypadku wyłączenie z transakcji sprzedaży jednej umowy leasingu nie pozbawi sprzedawanego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa. Jak wskazuje Wnioskodawca samochód będący przedmiotem umowy leasingu nie stanowi elementu przedsiębiorstwa, bez którego nie byłoby możliwe prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie. Co więcej Wnioskodawca wskazuje, że zespół składników będących przedmiotem sprzedaży w pełni wystarcza do natychmiastowego prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę.

Z uwagi zatem na fakt, że przedmiotem sprzedaży będzie przedsiębiorstwo transakcja ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do zapisów art. 91 ust. 2, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Szczegółowy sposób dokonywania korekt określa art. 91 ust. 3-9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa obowiązany do ewentualnej korekty podatku naliczonego jest nabywca przedsiębiorstwa, będący następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jako dokonujący sprzedaży nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku w związku ze sprzedażą przedsiębiorstwa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga jedynie w zakresie zadanych pytań i nie rozstrzyga kwestii dotyczących obowiązków nabywcy (dotyczy tylko Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.