IPPP3/4512-668/15-4/WH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 7 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/4512-668/15-2/WH z dnia 28 sierpnia 2015 r., skutecznie doręczone w dniu 2 września 2015 r. (data potwierdzenia odbioru) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe

* prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie gospodarki odpadami. Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca zamierza nabyć od osoby trzeciej - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej "Sprzedawcą") trzy następujące nieruchomości (zwane dalej łącznie "Nieruchomościami" lub każda indywidualnie - "Nieruchomością":

Nieruchomości są niezabudowane.

Nieruchomości położone są na obszarze, na którym nie obowiązuje obecnie żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, lecz dla którego opracowywany jest taki plan na podstawie uchwały Rady miasta z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Według zapisów studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Nieruchomości położone są: (I) częściowo na terenach o przewadze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonych symbolem (m²).12, (II) częściowo na terenie planowanej drogi zbiorczej - czcionki Z/I, i (III) częściowo na terenach usług oznaczonych symbolem (U). 12.

Zgodnie z wypisami z ewidencji gruntów i budynków nieruchomości stanowią częściowo grunty orne oznaczone symbolami RIVB, RV i RVI, a częściowo rowy oznaczone symbolem W.

W roku 2012 na wniosek Sprzedawcy wydana została decyzja o warunkach zabudowy dla "Inwestycji realizowanej w etapach, polegającej na budowie zespołu zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinnej i wielorodzinnej) wraz z zagospodarowaniem terenu i niezbędną infrastrukturą techniczną i usługami oraz z możliwością etapowania inwestycji" (zwana dalej "decyzją WZ"). Integralną częścią decyzji WZ jest załącznik mapowy do tej decyzji, na którym wyrysowano linie rozgraniczające teren planowanej inwestycji. Wszystkie Nieruchomości położone są częściowo w obszarze wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren planowanej inwestycji, a częściowo poza tym obszarem. Innymi słowy, decyzja WZ obejmuje nie całe Nieruchomości, a jedynie określone ich części. To, jaka powierzchnia poszczególnych Nieruchomości objęta jest decyzją WZ (tekst jedn.: położona jest w obszarze wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren planowanej inwestycji), a jaka powierzchnia poszczególnych Nieruchomości pozostaje poza zakresem decyzji WZ, zostanie ustalone przez geodetę, który dokona w tym celu stosownych pomiarów.

Sprzedawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa. Nieruchomości zostały nabyte przez Sprzedawcę w 2007 r. w celach związanych z działalnością gospodarczą, a ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy i jego żony nastąpi również w ramach tej działalności.

Wnioskodawcę i jego małżonkę obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Środki na zakup Nieruchomości będą pochodziły z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki, w związku z czym nabywcą wszystkich Nieruchomości będzie nie tylko Wnioskodawca, ale również jego żona, a Nieruchomości wejdą do ich majątku wspólnego.

Wnioskodawca i jego żona zamierzają w przyszłości przeznaczyć wszystkie zakupione Nieruchomości pod wynajem lub inną inwestycję budowlaną (niekoniecznie związaną z odpadami).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 września 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że po nabyciu przedmiotowych Nieruchomości będzie je wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja sprzedaży przez Sprzedawcę Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (zwanej dalej "ustawą o VAT").

2. Czy w zakresie, w jakim sprzedaż przez Sprzedawcę Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca jako podatnik VAT będzie miał pełne prawo do obniżenia, na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatku należnego o całość kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na firmę Wnioskodawcy, dokumentującej zakup nieruchomości, i czy będzie mógł wystąpić na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT o zwrot różnicy pomiędzy kwotą podatku należnego i kwotą podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury, pomimo tego, że nabywcą Nieruchomości będzie nie tylko Wnioskodawca, ale również małżonka Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż pozostają oni w małżeńskiej wspólności majątkowej, a środki na zakup Nieruchomości będą pochodziły z ich majątku wspólnego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Transakcja sprzedaży przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są poza granicami obszaru wyznaczonego liniami rozgraniczającymi teren planowanej inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji WZ, natomiast w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są w granicach powyższego obszaru - ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym w takim przypadku podstawę opodatkowania należy obliczyć zgodnie z następującym wzorem: W = C x P1/P2, gdzie: (i) W - oznacza podstawę opodatkowania sprzedaży danej nieruchomości, czyli część ceny netto danej nieruchomości, którą sprzedawca winien powiększyć o należny podatek VAT, (ii) C - oznacza cenę netto danej nieruchomości, (iii) P1 - oznacza powierzchnię danej nieruchomości, która położona jest w granicach obszaru wyznaczonego liniami rozgraniczającymi teren inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji WZ, (iv) P2 - oznacza całą powierzchnię danej nieruchomości.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT "zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane", natomiast przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT definiuje tereny budowlane jako "grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym."

Aktualne orzecznictwo stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży gruntu, który zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony jest pod zabudowę jedynie w części, transakcję należy opodatkować podatkiem VAT zgodnie z tzw. kluczem powierzchniowym, czyli proporcjonalnie do tego, jaka powierzchnia nieruchomości - w stosunku do całej jej powierzchni - jest przeznaczona pod zabudowę (zob. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2012 r., III SA/WA 1106/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2012 r., III SA/WA 1100/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2013 r., III SA/WA 1515/13; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2015 r., I SA/GD 364/15). Wprawdzie powyższe orzeczenia dotyczą sytuacji, w której to, że dana nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę jedynie w części (a nie w całości), wynika z planu miejscowego, a nie z decyzji o warunkach zabudowy, niemniej jednak nie istnieją żadne względy, które uzasadniałyby odmienne potraktowanie sytuacji, w której to, że dana nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę jedynie w części (a nie w całości), wynika nie z planu miejscowego, lecz z tego, że dana nieruchomość została jedynie w części objęta decyzją o warunkach zabudowy przeznaczającą ją na cele budowlane, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są poza obszarem wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji WZ. Z drugiej strony sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są w obszarze wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji WZ, przy czym podstawę opodatkowania sprzedaży danej nieruchomości należy obliczyć w następujący sposób: W = C x P1/P2, gdzie: (i) W - oznacza podstawę opodatkowania sprzedaży danej nieruchomości, czyli część ceny netto danej nieruchomości, którą Sprzedawca winien powiększyć o należny podatek VAT, (ii) C - oznacza cenę netto danej nieruchomości, (iii) P1 - oznacza powierzchnię danej nieruchomości, która położona jest w obszarze wyznaczonym liniami rozgraniczającymi teren inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji WZ, (iv) P2 - oznacza całą powierzchnię danej nieruchomości.

Ad. 2

W zakresie, w jakim sprzedaż przez Sprzedawcę Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca jako podatnik tego podatku będzie miał pełne prawo do obniżenia, na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatku należnego o całość kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na firmę Wnioskodawcy, dokumentującej zakup Nieruchomości, i będzie mógł wystąpić na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT o zwrot różnicy pomiędzy kwotą podatku należnego i kwotą podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury, pomimo tego, że nabywcą Nieruchomości będzie nie tylko Wnioskodawca, ale również małżonka Wnioskodawcy, a to z uwagi na fakt, iż pozostają oni w małżeńskiej wspólności majątkowej, a środki na zakup Nieruchomości będą pochodziły z ich majątku wspólnego.

W zakresie, w jakim sprzedaż przez Sprzedawcę Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy będzie opodatkowana podatkiem VAT i zostanie udokumentowana na fakturze wystawionej na firmę Wnioskodawcy jako podatnika tego podatku, Wnioskodawca będzie miał pełne prawo do obniżenia, na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatku należnego o całość kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na firmę Wnioskodawcy, dokumentującej zakup Nieruchomości i będzie miał prawo wystąpić na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT o zwrot różnicy pomiędzy kwota podatku należnego i kwotą podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury, pomimo tego, że nabywcą Nieruchomości będzie nie tylko Wnioskodawca, ale również jego małżonka, a to z uwagi na fakt, iż pozostają oni w małżeńskiej wspólności majątkowej, a środki na zakup Nieruchomości będą pochodziły z ich majątku wspólnego.

Jak to bowiem wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 marca 2004 r., FSK 84/04, "autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, iż stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Założenie takie prowadziłoby bowiem do niedopuszczalnych wniosków, iż każdy zakup dokonywany przez podatnika podatku od towarów i usług pozostającego w związku małżeńskim z osobą nieposiadającą takiego statusu, dokumentowany fakturą VAT wystawioną tylko dla tego podatnika, nie skutkuje prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jego dokonania." Podobny pogląd został wyrażony również w wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 2010 r., I FSK 626/09.

Trafność powyższego stanowiska potwierdzają ponadto liczne interpretacje indywidualne, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 r., ILPP2/443-100/09-2/GZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* zwolnienia od podatku planowanej transakcji sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe

* prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie nieruchomości-jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według regulacji art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i ma on przeznaczenie inne niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Przy czym, art. 2 pkt 33 ustawy stanowi, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Decyzja o warunkach zabudowy jest aktem planistycznym, którego przedmiotem jest określenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jest to akt odnoszący się do przyszłego stanu danego terenu. W wydawanej decyzji określa się uwarunkowania prawne realizacji zmian zabudowy i zagospodarowania terenu. Należy jednak podkreślić, że nadanie wskazanemu aktowi prawnemu nazwy "decyzja" nie czyni z niego wobec posiadanych cech materialnoprawnych decyzji administracyjnej. Należy wskazać, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala przeznaczenie terenu, natomiast decyzja takiego przeznaczenia nie ustala. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy może odbywać się tylko w zgodzie z istniejącym przeznaczeniem terenu. Zatem decyzja o warunkach zabudowy sankcjonuje jedynie - zgodnie z ogólnym przeznaczeniem danego terenu - możliwe bądź nie zagospodarowanie terenu i sposób jego zabudowy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że wyżej powoływana ustawa nie zawiera żadnych zapisów, z których wynikałoby że decyzja o warunkach zabudowy wydawana jest dla części działki.

Zatem, decyzja o warunkach zabudowy kształtuje stan prawny terenu, którego dotyczy, natomiast jej skutek prawny polega na tworzeniu praw i obowiązków zainteresowanych jej wydaniem stron na przyszłość, po uzyskaniu przez tę decyzję właśnie waloru ostateczności.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego,

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć trzy Nieruchomości od osoby trzeciej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie budownictwa. Nieruchomości te są niezabudowane. Położone są one na obszarze, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowych Nieruchomości na wniosek Sprzedawcy w 2012 r. wydana została decyzja o warunkach zabudowy dla "Inwestycji realizowanej w etapach, polegającej na budowie zespołu zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinnej i wielorodzinnej) wraz z zagospodarowaniem terenu i niezbędną infrastrukturą techniczną i usługami oraz z możliwością etapowania inwestycji".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy transakcja sprzedaży Nieruchomości przez Sprzedawcę podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, że w analizowanym przypadku, w którym dla obszaru na którym znajdują się Nieruchomości nie ma uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, ale dla przedmiotowych Nieruchomości jest wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, Nieruchomości te w całości stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym sprzedaż przedmiotowych Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że transakcja sprzedaży Nieruchomości podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są poza granicami obszaru wyznaczonego liniami rozgraniczającymi teren planowanej inwestycji wyrysowanymi na załączniku mapowym do decyzji o warunkach zabudowy, natomiast w zakresie, w jakim Nieruchomości położone są w granicach powyższego obszaru - ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy wskazać, że decyzja o warunkach zabudowy szczegółowo określa rodzaj inwestycji, czyli co można na danej działce zbudować, warunki zabudowy i zagospodarowania terenu wynikające z przepisów szczególnych (np. ochrony środowiska), warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, czyli do jakich sieci ma być podłączony budynek albo jakie urządzenia należy zainstalować na działce (np. studnię, szambo), wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich, linie rozgraniczające inwestycji oraz szczególne warunki wynikające z charakteru inwestycji. Jej głównym celem jest dopilnowanie by planowana inwestycja nie naruszyła ładu przestrzennego, zatem może regulować też szczegółowo wysokość budynku, jego kształt, kolor elewacji, posadowienie na działce i inne elementy istotne z punktu widzenia urbanistyki i estetyki. Nie można zatem uznać - analogicznie jak w przypadku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - że linie rozgraniczające teren planowanej inwestycji wyrysowane na załączniku mapowym do decyzji o warunkach zabudowy stanowią, że dana część działki stanowi teren budowlany a pozostał część działki nie stanowi terenu budowlanego. Wydanie dla danej działki decyzji o warunkach zabudowy świadczy o tym, że cała działka stanowi teren budowlany natomiast wyrysowane linie wskazują jedynie warunki zabudowy tej działki.

W przypadku gdy sprzedaż nieruchomości niezabudowanych nie jest objęta zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy należy zbadać czy nie zachodzą przesłanki dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie łub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy łat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotowe Nieruchomości nie były wykorzystywane przez Sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Jak wskazał Wnioskodawca Sprzedawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa i Nieruchomości zostały nabyte w celach związanych z działalnością gospodarczą. W konsekwencji w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wnioskodawca w treści pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 wskazał również na zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści niniejszego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolnienie dotyczy dostawy budynków, budowli lub ich części.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca zamierza nabyć Nieruchomości niezabudowane tym samym w analizowanej sprawie niniejsze zwolnienie nie znajduje zastosowania.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku a sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki 23%.

W odniesieniu do powoływanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych należy podkreślić, że sprawy będące przedmiotem rozważań sądów dotyczyły innych stanów faktycznych niż będący przedmiotem złożonego wniosku. Powoływane wyroki stanowią rozstrzygnięcia dokonane w indywidualnych sprawach i nie mogą być podstawą przy rozstrzygnięciu w analizowanej sprawie. Jak słusznie zauważył Wnioskodawca powoływane wyroki dotyczą sytuacji, w której dana nieruchomość jest jedynie w części przeznaczona pod zabudowę jednakże niniejsze wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a nie z decyzji o warunkach zabudowy. Zatem nie można przenosić wniosków płynących z ww. wyroków na grunt analizowanej sprawy, ponieważ miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i decyzja o warunkach zabudowy to dwa odrębne akty prawa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z prawidłowo wystawionej faktury z tytułu zakupu opisanych Nieruchomości, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast, na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył tym samym podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (wskazanych powyżej, tj.m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych), oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i zamierza nabyć wspólnie z małżonką Nieruchomości niezabudowane. Wnioskodawcę i jego małżonkę obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej a zakupione Nieruchomości wejdą do majątku wspólnego. Faktura dokumentująca zakup Nieruchomości zostanie wystawiona na firmę Wnioskodawcy. Co więcej po nabyciu przedmiotowych Nieruchomości Wnioskodawca będzie je wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tym - jak wskazano wyżej - dostawa przedmiotowych Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem należy stwierdzić, że po otrzymaniu od Zbywcy prawidłowo wystawionej faktury VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego pomimo tego, że nabywcą Nieruchomości będzie nie tylko Wnioskodawca ale również małżonka Wnioskodawcy. Spełnione bowiem będą przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz nie zaistnieją przesłanki negatywne pozbawiające Wnioskodawcę prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określone w art. 88 ustawy - w szczególności wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.