IPPP3/4512-642/15-2/WH - VAT w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji zbycia lokalu użytkowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji zbycia lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 31 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla transakcji zbycia lokalu użytkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Celem działalności Spółdzielnia (dalej jako: "Spółdzielnia") jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Przedmiotem działalności Spółdzielni jest m.in. budowanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw lub odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych.

Spółdzielnia zamierza wybudować budynek mieszkalny wielorodzinny o powierzchni użytkowej ogółem 4934,15 m², który będzie się składał z 103 lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej ogółem 4639,43 m² oraz 4 lokali użytkowych o powierzchni użytkowej ogółem 294,72 m².

Powierzchnia żadnego z lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m² Do każdego z lokali mieszkalnych przypisane będzie miejsce postojowe podziemne lub miejsce postojowe naziemne.

Lokale użytkowe znajdują się na parterze budynku i przypisane są do nich wyłącznie miejsca postojowe naziemne tj.:

* do lokalu użytkowego o powierzchni 46,32 m² - jedno miejsce postojowe naziemne,

* do lokalu użytkowego o powierzchni 99,18 m² - dwa miejsca postojowe naziemne,

* do lokalu użytkowego o powierzchni 101,90 m² - trzy miejsca postojowe naziemne,

* do lokalu użytkowego o powierzchni 47,32 m² - jedno miejsce postojowe naziemne.

Z członkami zainteresowanymi nabyciem lokalu mieszkalnego lub użytkowego Spółdzielnia zawiera umowę o wybudowanie tego lokalu, w której zobowiązuje się m.in. do wybudowania określonego lokalu oraz oddania do korzystania przypisanego do lokalu mieszkalnego miejsca postojowego podziemnego lub naziemnego, a w przypadku lokali użytkowych wyłącznie miejsc postojowych naziemnych.

Po wybudowaniu lokalu Spółdzielnia ustanowi w formie aktu notarialnego na rzecz Kupującego członka odrębną własność lokalu i przeniesie na jego rzecz własność lokalu oraz udział we własności nieruchomości wspólnej oraz ustali prawo do wyłącznego, samodzielnego korzystania z przypisanego miejsca postojowego. W umowie o wybudowanie lokalu Kupujący zobowiązuje się do pokrycia pełnych kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal w tym miejsce postojowe oraz własność ułamkową nieruchomości, przez wniesienie należnego wkładu budowlanego oraz uczestniczenie w innych zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lokalu, a także do poniesienia kosztów związanych z przeniesieniem na jego rzecz praw do lokalu oraz udziału we własności nieruchomości wspólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku ustanowienia odrębnej własności lokalu użytkowego znajdującego się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na rzecz Kupującego wraz z przeniesieniem udziału we własności nieruchomości wspólnej (w tym udziału w gruncie) i ustaleniem prawa do wyłącznego, samodzielnego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, a w przypadku lokalu o powierzchni 99,18 m² i 101,90 m² miejsc postojowych naziemnych zastosowanie będzie miała podstawowa stawka VAT w wysokości 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółdzielni ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego znajdującego się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na rzecz Kupującego wraz z przeniesieniem udziału we własności nieruchomości wspólnej (w tym udziału w gruncie) i ustaleniem prawa do wyłącznego, samodzielnego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, a w przypadku lokalu o powierzchni 99,18 m² i 101,90 m² miejsc postojowych naziemnych zgodnie z art. 41 ust. 1 i art. 146a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (ustawa VAT) stawka podatku wynosi 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

W myśl art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że celem działalności Wnioskodawcy jest zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, poprzez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Wnioskodawca zamierza wybudować budynek mieszkalny wielorodzinny, który będzie się składał z 103 lokali mieszkalnych oraz 4 lokali użytkowych. Lokale użytkowe znajdują się na parterze budynku i przypisane są do nich wyłącznie miejsca postojowe naziemne. Wnioskodawca po wybudowaniu budynku ustanowi w formie aktu notarialnego na rzecz Kupującego odrębną własność lokalu i przeniesie na jego rzecz własność lokalu oraz udział we własności nieruchomości wspólnej oraz ustali prawo do wyłącznego korzystania z przypisanego miejsca postojowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w przypadku ustanowienia odrębnej własności lokalu użytkowego znajdującego się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na rzecz Kupującego wraz z przeniesieniem udziału we własności nieruchomości wspólnej (w tym udziału w gruncie) i ustaleniem prawa do wyłącznego, samodzielnego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, a w przypadku do lokalu o powierzchni 99,18 m² i 101,90 m² miejsc postojowych naziemnych zastosowanie będzie miała podstawowa stawka VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż lokali użytkowych jest wyłączona spod działania przepisu art. 41 ust. 12 ustawy, zgodnie z którym preferencyjną stawką podatku objęte są tylko obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe. Zatem w analizowanym przypadku dostawa lokalu użytkowego wraz z udziałem we własności nieruchomości wspólnej (w tym udziałem w gruncie) i prawem do wyłącznego, samodzielnego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, a w przypadku lokalu o powierzchni 99,18 m² i 101,90 m² miejsc postojowych naziemnych będzie opodatkowana stawką podstawową podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.