IPPP3/4512-533/16-5/RM - VAT w zakresie uznania dostawy towarów dokonywanej na rzecz nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 2 września 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 sierpnia 2016 r.) oraz uzupełnionym w dniu 16 września 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy Towarów dokonywanej na rzecz Nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0% - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy Towarów dokonywanej na rzecz Nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką 0%.

Wniosek uzupełniony został w dniu 2 września 2016 r., (data wpływu 5 września 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 26 sierpnia 2016 r. oraz uzupełniony w dniu 16 września 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione ostatecznie pismem z dnia 15 września 2016 r.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej zwana: UoVAT), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz sprzedaży rur (dalej zwanych: Towarami). Wnioskodawca sprzedaje Towary zarówno podmiotom posiadającym siedzibę w Polsce, jak również podmiotom posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej oraz poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać Towary w ramach następującego schematu. Wnioskodawca dokonywać będzie dostaw Towarów na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej, tj. przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W dalszej części niniejszego wniosku podmiot ten będzie zwany: Nabywcą.

Nabywca będzie zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz w dacie dokonania dostawy Towarów przez Wnioskodawcę posiadał będzie właściwy i ważny numer identyfikacji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę dokumentowana będzie fakturą.

Dostawa Towarów w ramach ww. schematu odbywać się będzie w następujący sposób. Dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy realizowana będzie zgodnie z warunkami transportu Incoterms CPT port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska. Nie będzie to ani siedziba ani magazyn Nabywcy. Ww. warunki Incoterms oznaczają, że Wnioskodawca odpowiedzialny będzie za organizację transportu na trasie: zakład produkcyjny Wnioskodawcy położony w Polsce - port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska. Wnioskodawca dysponował będzie dokumentem CMR wskazującym na przemieszczenie Towarów z Polski do umówionego miejsca na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska. Po przeniesieniu przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel na Nabywcę, Wnioskodawca straci jakąkolwiek możliwość dysponowania Towarami. Wnioskodawca nie będzie miał wiedzy co Nabywca zrobi z Towarami po ich otrzymaniu. Wnioskodawca mając na uwadze swoje doświadczenie uważa, że Towary będą przedmiotem dalszej sprzedaży przez Nabywcę, tj. z uwagi na to, że Wnioskodawca ma dostarczyć Towary Nabywcy do umówionego miejsca będącego portem znajdującym się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska, Nabywca prawdopodobnie rozpoczynał tam będzie procedurę celną wywozu celem wywiezienia Towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Niemniej jednak są to jedynie przypuszczenia Wnioskodawcy, albowiem Nabywca nie będzie podawał żadnych szczegółów Wnioskodawcy powołując się na tajemnicę przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że A. S.A. będzie posiadała dokument CMR, na którym Nabywca lub jego przedstawiciel potwierdzi dostarczenie Towarów do umówionego miejsca na terytorium Unii Europejskiej. Ewentualnie, w skrajnym przypadku, w którym z dokumentu CMR nie będzie jednoznacznie wynikało dostarczenie Towarów na terytorium Unii Europejskiej, okoliczność ta zostanie potwierdzona pisemnym oświadczeniem wystawionym dla A. S.A., z którego wynikać będzie masa oraz ilość sztuk odebranych Towarów oraz numery rejestracyjne pojazdów dokonujących transportu Towarów. W tym przypadku Nabywca potwierdzi również odbiór Towarów na dokumencie Packing List, o którym mowa poniżej.

A. S.A. będzie w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku. Funkcję tego dokumentu będzie pełnił dokument, tzw. Packing List. Na dokumencie Packing List zawarta będzie szczegółowa specyfikacja Towarów będących przedmiotem dostawy, w tym oznaczenie Towarów, ilość sztuk, wymiary Towarów oraz waga. Jeden egzemplarz dokumentu Packing List wysyłany będzie do Nabywcy wraz z fakturą, natomiast drugi egzemplarz pozostanie w dokumentacji A. S.A.

Każda dostawa Towarów poprzedzona jest złożeniem przez Nabywcę zamówienia, stąd A. S.A. każdorazowo będzie w posiadaniu zamówienia Nabywcy. Dodatkowo, A. S.A. posiadać będzie również korespondencję handlową z Nabywcą. Będzie to korespondencja handlowa głównie w formie elektronicznej (e-mail). A. S.A. będzie również dysponować potwierdzeniem zapłaty za Towary oraz dokumentami dotyczącymi kosztów transportu (frachtu) Towarów."

W ramach takiego schematu Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie w zakresie prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w związku z dostawą Towarów dokonywaną na rzecz Nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy w ramach opisanego wyżej schematu stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, do której Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy nawet gdyby przyjąć, że Nabywca będzie odsprzedawał Towary oraz wywoził je poza terytorium Unii Europejskiej, to okoliczności te pozwalają Wnioskodawcy na zastosowanie stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Uzasadniając powyższe Wnioskodawca podnosi, że przy ww. założeniu, iż Nabywca odsprzedaje Towary dalej oraz wywozi je poza terytorium Unii Europejskiej nie mamy do czynienia z dostawą łańcuchową, o której mowa w art. 7 ust. 8 UoVAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 2 UoVAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie. Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, zgodnie z którym warunkiem uznania transakcji za transakcję łańcuchową jest organizacja transportu tylko przez jednego uczestnika łańcucha dostaw. W takim przypadku można bowiem mówić o przypisaniu transportu do którejś z dostaw w łańcuchu. W przypadku natomiast, gdy przy ww. założeniu transport organizowany byłby przez dwóch uczestników transakcji (Wnioskodawca na trasie Polska - port wysyłki Towarów znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska oraz Nabywca na trasie ww. port wysyłki Towarów - miejsce przeznaczenia Towarów poza terytorium Unii Europejskiej) dochodzi do dwóch odrębnych dostaw towarów, w ramach których towary dwukrotnie są transportowane (raz przez Wnioskodawcę, a następnie przez Nabywcę). Nie dochodziłoby tutaj ponadto, do wydania Towarów bezpośrednio przez pierwszy w kolejności podmiot (tu Wnioskodawca) ostatniemu w kolejności podmiotowi (tu odbiorca Nabywcy). W konsekwencji w niniejszym przypadku nie można mówić o zaistnieniu transakcji łańcuchowej.

Powyższe potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach:

" (...) z punktu widzenia kwalifikacji danej transakcji za transakcję łańcuchową istotne jest również to, aby dostarczany towar był przedmiotem jednego transportu pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu a krajem docelowym. Przy czym nie chodzi tutaj aspekt logistyczny tego transportu czyli o to aby transportu dokonywał tylko jeden podmiot (np. spedytor), ale o aspekt organizacyjny. Mianowicie chodzi o to aby tylko jeden z podmiotów biorących udział w transakcji odpowiadał za jego organizację (...)." (tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 maja 2015 r., znak: IPPP3/4512-197/15-2/IG).

" (...) Ponadto z punktu widzenia kwalifikacji danej transakcji za transakcję łańcuchową istotne jest również to, aby dostarczany towar był przedmiotem jednego transportu pomiędzy krajem rozpoczęcia transportu a krajem docelowym. Przy czym nie chodzi tutaj o aspekt logistyczny tego transportu, czyli o to aby transportu dokonywał tylko jeden podmiot (np. spedytor), ale o aspekt organizacyjny. Mianowicie chodzi o to aby tylko jeden z podmiotów biorących udział w transakcji odpowiadał za jego organizację. Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r. nr ILPP4/443-28/14-5/EWW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 maja 2012 r. nr IBPP4/443-51/12/PK).

W zdarzeniu przyszłym transport będzie organizowany przez dwa podmioty: w pierwszym etapie (dostawa na rzecz Spółki) za transport będzie odpowiadał dostawca, w drugim etapie (dostawa na rzecz nabywcy) za transport będzie odpowiadała Spółka, co dodatkowo przemawia za koniecznością uznania dostaw składających się na analizowaną transakcję za dostawy niezależne i opodatkowania ich na zasadach ogólnych. Brak jest bowiem możliwości przyporządkowania transportu tylko jednej dostawie. Z powyższych powodów zdaniem Spółki transakcji tej nie można uznać za transakcję łańcuchową w rozumieniu art. 7 ust. 8 oraz 22 ust. 2 ustawy o VAT. (...)" (tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 października 2014 r., znak: IBPP4/443-331/14/PK).

W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy w ramach zdarzenia przyszłego w żadnym przypadku nie można stosować przepisów art. 22 ust. 2 i 3 UoVAT dedykowanych transakcjom łańcuchowym.

W ocenie Wnioskodawcy, dostawa Towarów dokonana przez niego na rzecz Nabywcy stanowi natomiast wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 UoVAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 UoVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 UoVAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 UoVAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 6 UoVAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ustawy i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z treścią powyższych przepisów aby transakcję uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* towar jest faktycznie przemieszczany z Polski do innego kraju Unii Europejskiej,

* transport towaru następuje w wykonaniu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UoVAT,

* nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa Unii Europejskiej innym niż Polska,

* dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 UoVAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 UoVAT.

W opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa Towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą spełnia wszystkie wskazane powyżej warunki, tj.:

* Towary są przez Wnioskodawcę transportowane z Polski do innego kraju Unii Europejskiej,

* transport Towarów następuje w wykonaniu dostawy towarów, w ramach której Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel na Nabywcę,

* Wnioskodawca jest podatnikiem podatku zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, a Nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadającym właściwy i ważny numer identyfikacji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wskazać należy również, że nawet gdyby dochodziło do objęcia Towarów procedurą celną wywozu przez Nabywcę, to następowałoby to po przeniesieniu przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel na Nabywcę. Wnioskodawca nie miałby zatem żadnego wpływu na taki rozwój wypadków. Równie dobrze Towary po ich odebraniu mogłyby zostać sprzedane w kraju ich odbioru (brak wywozu poza Unię Europejską), albowiem Wnioskodawca po ich przekazaniu traci prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym w ramach ww. zdarzenia przyszłego ma prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, albowiem posiadał będzie dokument CMR potwierdzający wywóz Towarów z Polski oraz ich dostarczenie na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem dla zaistnienia dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy (tzw. dostawy łańcuchowej), konieczne jest łączne wystąpienie następujących okoliczności:

* w transakcji musi uczestniczyć kilka podmiotów,

* transakcja musi dotyczyć tego samego towaru,

* towar musi zostać wydany końcowemu nabywcy bezpośrednio przez pierwszego w kolejności uczestnika transakcji.

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT zidentyfikowanym również dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega na produkcji oraz sprzedaży rur (Towary). Wnioskodawca sprzedaje ww. Towary zarówno podmiotom posiadającym siedzibę w Polsce, jak również podmiotom posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej oraz poza terytorium Unii Europejskiej. Wnioskodawca zamierza dokonywać dostaw Towarów na rzecz przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (Nabywcy) - podatnika podatku od wartości dodanej, który będzie zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz w dacie dokonania dostawy Towarów przez Wnioskodawcę posiadał będzie właściwy i ważny numer identyfikacji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy będzie dokumentowana fakturą. Dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy realizowana będzie zgodnie z warunkami transportu Incoterms CPT port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska - nie będzie to ani siedziba ani magazyn Nabywcy. Wnioskodawca odpowiedzialny będzie za organizację transportu na trasie: zakład produkcyjny Wnioskodawcy położony w Polsce - port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska. Po przeniesieniu na Nabywcę prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel, Wnioskodawca straci jakąkolwiek możliwość dysponowania ww. Towarami jak również nie będzie miał wiedzy co Nabywca zrobi z Towarami po ich otrzymaniu. Z doświadczenia Wnioskodawcy wynika, że Towary będą przedmiotem dalszej sprzedaży przez Nabywcę. Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma dostarczyć Towary Nabywcy do umówionego miejsca będącego portem znajdującym się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska, Nabywca prawdopodobnie rozpoczynał tam będzie procedurę celną wywozu celem wywiezienia Towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Niemniej jednak są to jedynie przypuszczenia Wnioskodawcy, albowiem Nabywca nie będzie podawał żadnych szczegółów Wnioskodawcy powołując się na tajemnicę przedsiębiorstwa.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dostawa Towarów dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, do której ma zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa Towarów dokonywana na rzecz Nabywcy nie stanowi dostawy łańcuchowej, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy dokona dostawy towarów na rzecz Nabywcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym niż Polska kraju członkowskim, która to dostawa będzie udokumentowana fakturą. W wykonaniu tej dostawy towary zostaną wywiezione z Polski do innego kraju unijnego (będzie to port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska). Wnioskodawca odpowiedzialny będzie za organizację transportu na trasie: zakład produkcyjny Wnioskodawcy położony w Polsce - port znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały wszystkie warunki do uznania dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

Dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jak stanowi zaś art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który jednak może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższym przepisie, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Zatem istotne jest to, aby dokumenty jednoznacznie potwierdzały fakt wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał dokument CMR, na którym Nabywca lub jego przedstawiciel potwierdzi dostarczenie Towarów do umówionego miejsca na terytorium Unii Europejskiej. Ewentualnie, w skrajnym przypadku, w którym z dokumentu CMR nie będzie jednoznacznie wynikało dostarczenie Towarów na terytorium Unii Europejskiej, okoliczność ta zostanie potwierdzona pisemnym oświadczeniem wystawionym dla A. S.A., z którego wynikać będzie masa oraz ilość sztuk odebranych Towarów oraz numery rejestracyjne pojazdów dokonujących transportu Towarów. W tym przypadku Nabywca potwierdzi również odbiór Towarów na dokumencie Packing List. Wnioskodawca wskazał ponadto, że będzie w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku. Funkcję tego dokumentu będzie pełnił dokument, tzw. Packing List. Przedmiotowy dokument będzie zawierał szczegółową specyfikację Towarów będących przedmiotem dostawy, w tym oznaczenie Towarów, ilość sztuk, wymiary Towarów oraz wagę. Jeden egzemplarz dokumentu Packing List wysyłany będzie do Nabywcy wraz z fakturą, natomiast drugi egzemplarz pozostanie w dokumentacji Wnioskodawcy. Ponadto, z uwagi na fakt, że każda dostawa Towarów poprzedzona jest złożeniem przez Nabywcę zamówienia, Wnioskodawca każdorazowo będzie w posiadaniu zamówienia Nabywcy jak również korespondencji handlowej z Nabywcą - głównie w formie elektronicznej (e-mail). Wnioskodawca będzie również dysponować potwierdzeniem zapłaty za Towary oraz dokumentami dotyczącymi kosztów transportu (frachtu) Towarów.

Analizując opisane we wniosku zdarzenie, należy uznać, że dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę łącznie uprawdopodobnią przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium tego państwa. Oznacza to, że Wnioskodawca, będąc w posiadaniu tych dokumentów, do dostawy dokonanej na rzecz Nabywcy będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Trzeba jednocześnie zaznaczyć, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Spółkę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.