IPPP3/4512-492/15-2/IG - Brak obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu nabycia samochodu osobowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2015 r. przesłanego zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (data wpływu do BKIP w Płocku 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu nabycia samochodu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru i rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu nabycia samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca przebywając na terenie Niemiec planuje kupno nowego samochodu. Pojazd zostanie zarejestrowany na terenie Niemiec i tam też użytkowany do celów prywatnych. W przyszłości Wnioskodawca samochód ten chce w przyszłości zarejestrować w Polsce. Podczas rozmowy w Urzędzie Skarbowym dowiedział się, iż będzie musiał zapłacić w Polsce podatek VAT niezależnie od tego czy auto na dzień przerejestrowania do Polski będzie spełniało warunki nowego środka transportu czy nie. US w Zgorzelcu nie chce uznać stanu faktycznego samochodu, pod uwagę będą brane dane z faktury, którą Wnioskodawca otrzyma podczas kupna tego auta. Na infolinii informacji podatkowej Wnioskodawca usłyszał inną interpretacje: W ustawie nie ma mowy o fakturze a jedynie o stanie faktycznym. Czyli auto 5 letnie jest uznawane, jako pięcioletnie a nie, jako nowe. Niestety US jest innego zdania. Według tej interpretacji, nawet za 10-letni samochód będzie w Polsce naliczony ponownie podatek VAT dla auta, które nie spełnia już na dzień dzisiejszy warunków nowego środka transportu, ale nadal jest w posiadaniu tego samego właściciela.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tej sytuacji przemeldowując auto z Niemiec do Polski, bez procedury mienia przesiedleńczego, Wnioskodawca jest zmuszony zapłacić ponownie podatek VAT w Polsce na podstawie starej faktury.

Czy stan faktyczny nie ma w tym przypadku zastosowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, auto zostało zakupione na terenie Niemiec tam też został zapłacony podatek VAT. Auto było użytkowane na terenie Niemiec do celów prywatnych i na dzień rejestracji w Polsce nie spełnia już warunków nowego środka transportu. Jest starsze niż 6 miesięcy i przebieg jest większy niż 6000 km Według Wnioskodawcy pod uwagę powinien być wzięty stan faktyczny pojazdu i VAT nie powinien być naliczany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do ust. 2 niniejszego artykułu przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Natomiast zgodnie z ust. 3 cytowanego artykułu przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

* jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Podatnikami - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 ustawy. Stosownie do zapisu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy za nowy środek transportu należy uznać przeznaczony do transportu osób lub towarów pojazd lądowy napędzany silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechał nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia jego do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Ponadto, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Poza tym mając na uwadze treść art. 9 ust. 3 ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stanowi każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel.

Ponadto zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy pozwala na uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. W tym przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Art. 11 ust. 1 ustawy uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć działalności gospodarczej tego podatnika.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca przebywając na terenie Niemiec planuje kupno nowego samochodu. Pojazd zostanie zarejestrowany na terenie Niemiec i tam też użytkowany do celów prywatnych. W Niemczech również zostanie zapłacony podatek VAT. Następnie samochód ten Wnioskodawca chce w przyszłości zarejestrować w Polsce. Na dzień rejestracji w Polsce samochód nie będzie spełniał już warunków nowego środka transportu, będzie starszy niż 6 miesięcy i przebieg będzie miał większy niż 6000 km

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w sytuacji przemieszczenia auta z Niemiec do Polski, bez procedury mienia przesiedleńczego, będzie zmuszony zapłacić ponownie podatek VAT w Polsce na podstawie starej faktury.

Biorąc pod uwagę wskazane informacje oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - przemieszczeniu z Niemiec do Polski nie towarzyszy bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, oraz samochód nie będzie służył działalności gospodarczej podatnika (przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby).

Pojazd zakupiony przez Wnioskodawcę należy potraktować jako sprowadzony (nabyty) z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, tj. z Niemiec do Polski. Niemniej jednak, dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju na prywatne potrzeby nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, bowiem przemieszczeniu z Niemiec do Polski nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel oraz samochód nie będzie służył działalności gospodarczej podatnika. Tym samym, na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, Wnioskodawca nie jest zobowiązany po raz kolejny do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu przemieszczenia swojego pojazdu z terenu Niemiec do Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.