IPPP3/4512-41/16-2/RM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania usług montersko-spawalniczych świadczonych na terenie Niemiec i Japonii - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania usług montersko-spawalniczych świadczonych na terenie Niemiec i Japonii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi montersko-spawalnicze jako podwykonawca dla firmy mającej siedzibę w Polsce. Prace spawalnicze i monterskie odbywają się na obiektach zakładów produkcyjnych w Niemczech i Japonii. Przedmiotem zawartych umów jest przygotowanie i montaż rurociągów następujących systemów: wodnych, gazowych i innych płynów produkcyjnych. Realizacja umów jest wykonywana pracownikami własnymi. Prace spawalniczo-monterskie są wykonywane w konkretnym miejscu położenia nieruchomości (które są zawarte w załączniku do umowy), pod konkretnym adresem i nie mogą być wykonywane poza obszarem nieruchomości.

Wykonywane usługi dotyczą nieruchomości położonych poza obszarem Polski. Wnioskodawca nie jest producentem montowanych elementów ani ich nie kupuje dla celów wykonywanych prac. Ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako jako podatnik podatku VAT na terytorium krajów, w których znajdują się nieruchomości, w których świadczy usługi. Wnioskodawca wystawia faktury ze stawką NP (nie podlega), odwrotne obciążenie i do deklaracji nie dołącza VAT 27.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umieszczenie na fakturze zapisu odwrotne obciążenie jest właściwe, w jaki sposób prawidłowo wystawiać fakturę.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wystawiane faktury są prawidłowe, tj. stawka nie podlega i w adnotacji na fakturze zapis "odwrotne obciążenie".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie charakteru danej czynności a co za tym idzie, miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Zgodnie z regułą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku usług wymienionych w art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami.

I tak, w świetle art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Podkreślenia wymaga fakt, że katalog usług, które należy traktować jako "związane z nieruchomością" jest otwarty, ma charakter przykładowy a zatem nie ogranicza się tylko do usług wymienionych w art. 28e ustawy. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi ściśle dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości. Warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością - ściśle oznaczoną, której dana usługa dotyczy.

Z powyższego wynika, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego, dla jakiego podmiotu są wykonywane oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi montersko-spawalnicze na terenie zakładów produkcyjnych na terenie Niemiec i Japonii. Usługi te polegają na przygotowaniu i montażu rurociągów systemów wodnych, gazowych i innych płynów produkcyjnych. Prace te są wykonywane w konkretnym miejscu położenia nieruchomości, określonym w załączniku do umowy, pod konkretnym adresem i nie mogą być wykonywane poza obszarem nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, że nie jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku VAT na terytorium krajów, w których znajdują się nieruchomości, w których świadczy usługi.

Przekładając przytoczone przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skoro usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w obiektach położonych na terytorium Niemiec i Japonii dotyczą możliwych do zlokalizowania nieruchomości, to tym samym miejscem ich świadczenia - na podstawie art. 28e ustawy - jest miejsce położenia tych nieruchomości, tj. terytorium Niemiec i Japonii. Tym samym, w świetle powołanych wyżej przepisów, przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 lit. a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy - faktura powinna zawierać:

(...)

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

(...)

(...)

18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";

(...).

Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Dodatkowo, faktura powinna zawierać, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie" (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy).

Uznając terytorialność podatku VAT wskazać należy, że zasady opodatkowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę będą podlegały regulacjom kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia tych usług. W przedmiotowej sprawie, miejsce świadczenia opisanych usług montersko-spawalniczych, stosownie do art. 28e ustawy, zostało określone na terytorium Niemiec i Japonii, co oznacza, że usługi te winny być opodatkowane w tych państwach. Zatem, w niniejszej sprawie to przepisy niemieckie i japońskie wskażą sposób opodatkowania oraz dokumentowania świadczonych usług.

Tym samym, w związku z tym, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na terenie Niemiec i Japonii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym z tytułu świadczenia opisanych usług powinien wystawić fakturę, przenoszącą obowiązek podatkowy na nabywcę usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.