IPPP3/4512-383/15-5/RD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-383/15-5/RD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 1 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) oraz w dniu 10 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 18 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 1 lipca 2015 r. złożonym w dniu 1 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) oraz pismem z dnia 10 lipca 2015 r. złożonym w dniu 10 lipca 2015 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 czerwca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 29 października 2014 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy sygn. akt XII ogłosił upadłość Sp. z o.o. obejmującą likwidację majątku dłużnika. W wyniku upadłości w skład masy upadłości weszły m.in. działki gruntu 298, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, 428, 300 i 293. Syndyk w trybie art. 320 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Sp. z o.o. nabyła od Dariusza prawo użytkowania wieczystego do 5 grudnia 2089 r. nieruchomości stanowiącą działkę nr ewid. 298 (dawniej 35/1) wraz z prawem własności budynku o powierzchni użytkowej 770 m2 stanowiącego odrębną nieruchomość oraz parkan wokół Domu na podmurówce z cegły o długości 67 m, znajdujących się na gruncie objętą KW prowadzoną przez Sąd Rejonowy przed notariuszem dnia 9 maja 2006 r., za kwotę 510.000 zł. Zgodnie z treścią faktury VAT Sp. z o.o. zapłaciła cenę nieruchomości jako podmiot zwolniony z VAT-u. Następnie Sp. z o.o. nabyła od H. SA prawo użytkowania wieczystego do dnia 5 grudnia 2089 r. obszar gruntu, w skład którego wchodzą grunty m.in. o numerach 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309 o łącznej powierzchni 05.04.62 ha, dla których prowadzona jest KW przez Sąd Rejonowy oraz własność znajdujących się na tym gruncie, stanowiących odrębne nieruchomości budynki i budowle, opisane w załączniku nr 1 do nin. aktu, prawa użytkowania wieczystego do 5 grudnia 2089 r. działek gruntu nr 428 i 297 o powierzchni 06.80 a, objętych KW prowadzoną przez Sąd Rejonowy oraz prawa własności znajdujących się na gruncie, stanowiących odrębne nieruchomości budynki i budowle opisane w zał. nr 1 do nin. aktu, prawa użytkowania wieczystego do 5 grudnia 2089 r. działki gruntu nr 300 o powierzchni 02.50.01 ha objętej KW prowadzoną przez Sąd Rejonowy wraz ze stanowiącymi odrębną nieruchomość budynkami i budowlami znajdującymi się na tym gruncie, opisanych w zał. nr 1 do nin. aktu. Ww. prawa zostały sprzedane u notariusza za kwotę 15.700.000 zł. Zgodnie z treścią faktury VAT Sp. z o.o. zapłaciła cenę nieruchomości jako podmiot zwolniony z VAT-u.

W następnej kolejności Sp. z o.o. nabyła od I Sp.j. prawo użytkowania wieczystego do dnia 5 grudnia 2089 r. działki gruntu nr 293, objętą KW prowadzoną przez Sąd Rejonowy oraz prawo własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość jednokondygnacyjnego-baraku o powierzchni 194,00 m2 przed notariuszem za kwotę 1.830.000 zł dnia 29 stycznia 2007 r. Zgodnie z treścią faktury VAT Sp. z o.o. zapłaciła cenę nieruchomości jako podmiot zwolniony z VAT-u.

Syndyk nie jest w posiadaniu faktur VAT potwierdzających sprzedaż pozostałych nieruchomości wskazanych w treści niniejszego pisma, za wyjątkiem przedłożonych jako załącznik.

Z posiadanej przez syndyka wiedzy na temat nieruchomości, wskazać należy, iż na ww. nieruchomościach były dokonywane czynności wyburzenia niektórych budynków (f-a VAT), wylanie chudego betonu (f-a VAT), dokonywane były również czynności w zakresie, których wystawiono fakturę na obsługę prawną i inwestycyjną (f-a VAT). Na nieruchomościach należących do Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej poczyniono nakłady, wraz z podatkiem VAT, kwotę 37.758.609,89 zł.

Dowód: zestawienia faktur VAT za poczynione nakłady.

Syndyk nie posiada pełnej wiedzy na temat okoliczności, o których mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 2 czy art. 43 ust. pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, ani nie posiada wiedzy kiedy miały miejsce zasiedlenia ww. nieruchomości.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

2.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie to, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Cytowany wyżej przepis stanowi zatem, że, co do zasady, pierwsze zasiedlenie na potrzeby podatku VAT nie ma nic wspólnego z zakończeniem inwestycji i oddaniem jej do użytku. Aby była o nim mowa, musi nastąpić oddanie do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, tj. opodatkowana sprzedaż danej nieruchomości lub jej oddanie do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu czy dzierżawy. Do pierwszego zasiedlenia nie dochodzi natomiast w przypadku używania danej nieruchomości (po jej wybudowaniu) na potrzeby podatnika związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W takiej sytuacji bowiem oddanie do użytkowania nie następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przytoczonego wyżej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika ponadto, że pierwsze zasiedlenie może występować wiele razy. Stanowi o tym art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT. Poniesienie nakładów na ulepszenie nieruchomości w wysokości przewyższającej 30% jej wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym powoduje, że cała procedura dotycząca pierwszego zasiedlenia powtarza się.

Natomiast, przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Podatnik, na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, może odstąpić od zastosowania przysługującego mu zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w stosunki do dostawy budynku, budowli lub ich części, gdy sprzedaż ta będzie dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem, że zarówno dokonujący dostawy, jak nabywca obiektu będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą przed dniem dokonania transakcji właściwemu dla nabywcy US zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie budynku, budowli lub ich części. Oświadczenie to musi zawierać imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy i nabywcy, planowaną datę zawarcia umowy dostawy obiektu oraz jego adres.

F. dokonał również zbycia przed ogłoszeniem upadłości prawa użytkowania wieczystego działki nr 297 gruntu, również jako podmiot zwolniony od obowiązku uiszczenia podatku VAT, na podstawie faktury na rzecz Miasta za kwotę 120.268 zł. Syndyk nie jest w posiadaniu umowy sprzedaży nin. działki.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w skład podlegający sprzedaży w ramach postępowania upadłościowego nieruchomości wchodzą zabudowane działki nr 303 o powierzchni 14.579 m2 - zabudowana wieżą ciśnień przeznaczoną do wyburzenia (poza nadzorem konserwatora zabytków) oraz nr 293 o powierzchni 315,00 m2 zabudowana budynkiem o powierzchni użytkowej 194,00 m2 przeznaczonym do rozbiórki.

Pozostałe z działek wchodzących w skład nieruchomości są działkami niezabudowanymi.

Zabudowania znajdujące się w chwili obecnej na działkach nr 303 oraz 293 nie są wykorzystywane w żaden sposób. Zabudowania, o których mowa przeznaczone są do rozbiórki. Dokumentacja zdjęcia dotycząca przedmiotowych zabudowań w załączeniu. Całość nieruchomości wchodzącej w skład masy upadłości nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Brak jest również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zabudowania posadowione na nieruchomości od czasu nabycia ich przed upadłego, to jest od roku 2006, nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Również Syndyk masy upadłości po objęciu zarządu nad upadłym nie podejmował tego rodzaju stosunków prawnych. Wnioskodawca od dnia ogłoszenia upadłości Sp. z o.o., to jest od dnia 29 października 2014 r. nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na nieruchomości podlegającej transakcji sprzedaży. Wedle wiedzy Wnioskodawcy również w okresie przed ogłoszeniem upadłości upadły nie dokonywał wydatków na ulepszenia budynków. Niemniej jednak w latach 2007-2009 upadły wydatkował łącznie około 40.000.000 zł na związane z nieruchomością przedsięwzięcia polegające między innymi na wykonaniu projektu, pracach ziemnych polegających na wyburzeniach i utylizacji gruntu, badaniach geologicznych i innych czynnościach. Szczegółowe zestawienie wymienionych wydatków w załączeniu. Wymienione nakłady na nieruchomość nie miały w ocenie Wnioskodawcy charakteru ulepszeń budynków posadowionych na nieruchomości. Wszelkie wymienione czynności były nakierowane na dokonanie wyburzenia znajdujących się na nieruchomości zabudowań. W zakresie wyjaśnień dotyczących okoliczności przysługiwania Wnioskodawcy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do działek i posadowionych na nich zabudowań oraz okoliczności wykorzystywania działek wchodzących w skład masy upadłości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku Wnioskodawca wnosi o przedłużenie terminu do złożenia wyjaśnień w tym zakresie do dnia 10 lipca 2015 r. Powyższe wynika z faktu, że ustalenie przedmiotowych okoliczności wymaga znacznych nakładów pracy służb księgowych Wnioskodawcy nie możliwych do wykonania, w szczególności w okresie urlopowym, w zakreślonym przez organ administracyjny w piśmie z dnia 18 czerwca 2015 r. terminie. Wnioskodawca, wraz z działającym na jego rzecz służbami, opracowania wyżej wymienionych zagadnień jest w stanie dokonać w terminie 10 lipca 2015 r.

W drugim uzupełnieniu wniesionym w dniu 10 lipca 2015 r. wskazano, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego gdyż nieruchomości, o których mowa we wniosku z dnia 18 czerwca 2015 r. zostały zakupione ze stawką zwolnioną. Na wezwanie Organu Wnioskodawca może przedstawić kopie faktur VAT opisujących transakcje zakupu nieruchomości. Na działkach o których mowa we wniosku z dnia 18 czerwca 2015 r. nie była prowadzona żadna działalność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o treść art. 43 ust. 1 pkt 10 lub treść art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług sprzedaż przez syndyka masy upadłości działek gruntu 297 i 428 objętą Księgą Wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, 298 objętą Księgą Wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, dla których prowadzona jest Księga Wieczysta w Sądzie Rejonowym, 300 objętą KW prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Gliwicach i 293 prowadzoną przez Sąd Rejonowy jest zwolniona z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej jest zwolniona z obowiązku uiszczania VAT-u z uwagi na fakt, iż również w okresie poprzedzającym upadłość spółka rozliczała się bez opłacania VAT-u. Brak jest podstaw do uznania, iż również obecnie, po ogłoszeniu upadłości spółka będzie zobligowana do uiszczania VAT-u z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy zachodzą w sprawie niniejszej przesłanki z ustawy o podatku od towarów i usług skutkujących zwolnieniem wnioskodawcy z obowiązku uiszczania VAT-u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku VAT dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy).

Powyższe oznacza, że w przypadku dostaw nieruchomości gruntowych niezabudowanych, opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

W tym miejscu warto również przytoczyć wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV (C-461/08), w którym Trybunał w podsumowaniu orzekł, że: "Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki."

Z opisu sprawy wynika, że dnia 29 października 2014 r. Sąd Rejonowy XII Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość Sp. z o.o. obejmującą likwidację majątku dłużnika. W wyniku upadłości w skład masy upadłości weszły m.in. działki gruntu 298, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, 428, 300 i 293. Syndyk w trybie art. 320 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. F dokonał również zbycia przed ogłoszeniem upadłości prawa użytkowania wieczystego działki nr 297 gruntu. Wnioskodawca wskazał, że w skład podlegający sprzedaży w ramach postępowania upadłościowego nieruchomości wchodzą zabudowane działki nr 303 o powierzchni 14.579 m2 - zabudowana wieżą ciśnień przeznaczoną do wyburzenia (poza nadzorem konserwatora zabytków) oraz nr 293 o powierzchni 315,00 m2 zabudowana budynkiem o powierzchni użytkowej 194,00 m2 przeznaczonym do rozbiórki. Pozostałe z działek wchodzących w skład nieruchomości są działkami niezabudowanymi. Zabudowania znajdujące się w chwili obecnej na działkach nr 303 oraz 293 nie są wykorzystywane w żaden sposób. Zabudowania o których mowa przeznaczone są do rozbiórki. Całość nieruchomości wchodzącej w skład masy upadłości nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Brak jest również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W latach 2007-2009 upadły wydatkował łącznie około 40.000.000 zł na związane z nieruchomością przedsięwzięcia polegające między innymi na wykonaniu projektu, pracach ziemnych polegających na wyburzeniach i utylizacji gruntu, badaniach geologicznych i innych czynnościach. Wszelkie wymienione czynności były nakierowane na dokonanie wyburzenia znajdujących się na nieruchomości zabudowań.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że skoro przedmiotem dostawy ze strony Wnioskodawcy będą działki niezabudowane, położone na terenie, gdzie nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ani nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu to dostawa nieruchomości niezabudowanych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym sprzedaż przez syndyka masy upadłości działek niezbudowanych oznaczonych numerem 297 i 428 objętych Księgą Wieczystą, działki nr 298 objętej Księgą Wieczystą, działek o numerach 301, 302, 304, 305, 306, 307, 308, 309 objętych Księgą Wieczystą a także działki nr 300 objętej Księgą Wieczystą będzie zwolniona z opodatkowania w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż dotyczy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Należy wskazać, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawnopodatkowy odnośnie działek, jednakże na innej podstawie prawnej niż to wskazano w uzasadnieniu interpretacji. Wnioskodawca wskazywał na art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy i prawidłowość swego stanowiska opierał na fakcie, że w okresie poprzedzającym upadłość Spółka rozliczała się bez płacenia podatku VAT, więc wskazał, że brak jest podstaw do uznania, że również obecnie, po ogłoszeniu upadłości Spółka będzie zobligowana do uiszczania VAT-u z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Tak więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych w zakresie działek oznaczonych numerem 303 oraz 293 zabudowanych odpowiednio wieżą ciśnień przeznaczoną do wyburzenia oraz zabudowana budynkiem przeznaczonym do rozbiórki wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl