IPPP3/4512-334/15-4/JŻ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-334/15-4/JŻ Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2015 r. poprzez wniesienie opłaty (data wpływu opłaty 30 czerwca 2015 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 18 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia dostawy towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia dostawy towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 29 czerwca 2015 r. poprzez wniesienie opłaty (data wpływu opłaty 30 czerwca 2015 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 18 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Spółka z siedzibą w Rosji, prowadzi działalność w zakresie handlu, w szczególności w zakresie sprzedaży części zamiennych do samochodów ciężarowych oraz usług transportowych z kraju siedziby (Rosja) do firm na terenie Unii Europejskiej. W celu świadczenia usług transport przebiega po terytorium kraju. Podatnik nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności (nie posiada magazynów ani żadnej infrastruktury organizacyjno-technicznej). Na terenie Polski zgodnie z obowiązującymi przepisami posiada ustanowionego przedstawiciela podatkowego.

Spółka w zakresie swojej działalności będzie nabywać na terytorium Polski towary do odsprzedaży i na własne potrzeby posługując się polskim numerem identyfikacji podatkowej. Będą to części zamienne do samochodów do odsprzedaży, jak również paliwo i części zamienne oraz niekiedy usługi na własne potrzeby, niezbędne przy świadczeniu usług. Na potwierdzenie transakcji Spółka otrzyma od dostawców faktury VAT oraz prawdopodobnie inne dokumenty w zależności od rodzaju zakupionego towaru (karty gwarancyjne, instrukcje użytkowania i in.).

Zakupione towary nie opuszczą kraju, lecz będą odsprzedawane przez Spółkę polskim odbiorcom, którzy posiadają siedziby lub miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski oraz są zarejestrowanymi podatnikami VAT lub zużyte przez podatnika na własne potrzeby w związku z wykonywaniem usług transportowych. Świadczenie usług jest udokumentowane fakturą niezawierającą numeru identyfikacji podatkowej nadanego w Polsce oraz zawierającą dane usługobiorcy, w tym numer NIP nadany przez właściwe państwo z obszaru Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT usługa transportowa opodatkowana jest w miejscu, gdzie usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności.

Dokonana sprzedaż zostanie udokumentowana poprzez wystawienie faktury sprzedaży z właściwą dla danego towaru stawką zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług podatnik za właściwy okres rozliczeniowy sporządzi i złoży deklarację VAT-7, w której wykaże podatek VAT należny z tytułu sprzedaży towarów na terytorium Polski oraz podatek VAT naliczony od zakupów dokonanych w związku z działalnością Spółki.

W przypadku podatnika posiadającego zarejestrowaną działalność gospodarczą w Polsce sprzedaż usług zostałaby wykazana w poz. 11 deklaracji VAT. Jednakże zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT (wersja 14) w pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

W związku z czym sprzedaż usług transportowych, które są wykonywane przez Spółkę nie zostanie wykazana w deklaracji VAT-7. Dodatkowo wskazać należy, iż Spółka posiada dokumenty potwierdzające, iż nabywane paliwo służy wykonywaniu usług transportowych (CMR-list przewozowy, zamówienia, potwierdzenia płatności za usługi).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka rozliczając podatek VAT od dokonanych na terytorium Polski dostaw w sposób opisany powyżej postępuje prawidłowo.

2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią zakupów towarów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, w przypadku, gdy niektóre czynności opodatkowane (w szczególności usługi transportowe) rozliczane są w miejscu siedziby usługobiorców (na terenie któregoś z państw obszaru Unii Europejskiej).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy pozwalają podmiotom zagranicznym nieposiadającym w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności na rozliczanie VAT od krajowych dostaw towarów, jeśli nierezydent zarejestruje się na potrzeby polskiego VAT. Jeśli zagraniczna firma dokona rejestracji dla celów VAT, to na niej, a nie na nabywcy towaru, będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku.

W związku z tym, Spółka dokonując zakupu towarów w celu ich odsprzedaży na terytorium Polski, pomimo braku miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, posiada status podatnika VAT i w związku z tym jest obowiązana do rozliczenia podatku VAT we własnym imieniu, poprzez ujęcie i rozliczenie w odpowiednich pozycjach deklaracji, z uwzględnieniem właściwych stawek dla towaru w danej deklaracji podatkowej.

Ad. 2.

W konsekwencji powyższego, czyli uznania, iż na Spółce jako podatniku będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku VAT od dostaw na terytorium Polski, zasadne jest uznanie, że podatnik - nierezydent posiada również możliwość odliczenia podatku naliczonego od dokonanych krajowych zakupów towarów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Stanowi o tym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do tego artykułu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe odnieść należy zarówno do towarów, będących przedmiotem dostawy na terytorium Polski, jak również do zakupów paliwa nabywanego dla potrzeb świadczenia usług transportowych.

Usługi te są świadczone z kraju siedziby do firm na terenie Unii Europejskiej, a faktura dokumentująca wykonanie usługi zawiera polski numer identyfikacji podatkowej. Dodatkowo Spółka prowadzi rejestr sprzedaży tych usług.

Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zatem miejscem opodatkowania takich usług będzie miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym usługi te nie będą opodatkowane na terytorium Polski. Spółka zgodnie z cytowanymi wyżej objaśnieniami do deklaracji VAT-7 nie wykaże ich w deklaracji VAT, gdyż nie posiada zarejestrowanej na terytorium Polski działalności gospodarczej.

Jednakże w związku z brzmieniem art. 86 ust. 8 pkt 1 podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 87 ust. 5 ustawy o VAT na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze (60 dni).

Zważywszy, że usługi transportowe są usługami opodatkowanymi i nie zawierają się w żadnych zastrzeżeniach odnoszących do prawa do odliczenia podatku naliczonego, więc tym samym jest to czynność w stosunku, do której przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku od zakupu paliwa związanego z wykonaniem takiej usługi. Gdyby podatnik wykonywał powyższe czynności w kraju bezsprzecznie może korzystać z prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów służących wykonywaniu usług transportowych.

Mając na uwadze brzmienie art. 86 ust. 8 pkt 1, pomimo, iż usługi transportowe nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ gdyby takie usługi były świadczone w Polsce podlegałyby opodatkowaniu.

Na potwierdzenie związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi Spółka posiada dokumenty potwierdzające, iż nabywane paliwo służy wykonywaniu usług transportowych (CMR - listy przewozowe, zamówienia, potwierdzenia płatności za usługi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z ogólnej zasady dotyczącej miejsca oświadczenia usług określonej w art. 28b ust. 1 ustawy wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej oraz gdy przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność w zakresie handlu, w szczególności w zakresie sprzedaży części zamiennych do samochodów ciężarowych oraz usług transportowych z kraju siedziby (Rosja) do firm na terenie Unii Europejskiej. W celu świadczenia usług transport przebiega po terytorium kraju. Wnioskodawca nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności (nie posiada magazynów ani żadnej infrastruktury organizacyjno-technicznej). Na terenie Polski zgodnie z obowiązującymi przepisami posiada ustanowionego przedstawiciela podatkowego.

Spółka w zakresie swojej działalności będzie nabywać na terytorium Polski towary do odsprzedaży i na własne potrzeby posługując się polskim numerem identyfikacji podatkowej. Będą to części zamienne do samochodów do odsprzedaży, jak również paliwo i części zamienne oraz niekiedy usługi na własne potrzeby, niezbędne przy świadczeniu usług. Na potwierdzenie transakcji Spółka otrzyma od dostawców faktury VAT oraz prawdopodobnie inne dokumenty w zależności od rodzaju zakupionego towaru (karty gwarancyjne, instrukcje użytkowania i in.). Zakupione towary nie opuszczą kraju, lecz będą odsprzedawane przez Spółkę polskim odbiorcom, którzy posiadają siedziby lub miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski oraz są zarejestrowanymi podatnikami VAT lub zużyte przez podatnika na własne potrzeby w związku z wykonywaniem usług transportowych.

Świadczenie usług jest udokumentowane fakturą niezawierającą numeru identyfikacji podatkowej nadanego w Polsce oraz usługobiorcy nadany przez właściwe państwo z obszaru Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 28b ustawy o VAT usługa transportowa opodatkowana jest w miejscu, gdzie usługobiorca posiada siedzibę lub miejsce stałe miejsce prowadzenia działalności.

Dokonana sprzedaż towarów zostanie udokumentowana poprzez wystawienie faktury sprzedaży z właściwą dla danego towaru stawką zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług podatnik za właściwy okres rozliczeniowy sporządzi i złoży deklarację VAT-7, w której wykaże podatek VAT należny z tytułu sprzedaży towarów na terytorium Polski oraz podatek VAT naliczony od zakupów dokonanych w związku z działalnością Spółki.

W przypadku podatnika posiadającego zarejestrowaną działalność gospodarczą w Polsce sprzedaż usług zostałaby wykazana w poz. 11 deklaracji VAT. Jednakże zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT (wersja 14) w pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. W związku z czym sprzedaż usług transportowych, które są wykonywane przez Spółkę nie zostanie wykazana w deklaracji VAT-7.

Spółka posiada dokumenty potwierdzające, iż nabywane paliwo służy wykonywaniu usług transportowych (CMR-list przewozowy, zamówienia, potwierdzenia płatności za usługi).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozliczenia VAT od dokonanych dostaw towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez Wnioskodawcę zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, w przypadku, gdy niektóre czynności opodatkowane (w szczególności usługi transportowe) rozliczane są w miejscu siedziby usługobiorców (na terenie któregoś z Państw obszaru Unii Europejskiej).

W przypadku dostaw krajowych dokonywanych przez Wnioskodawcę, w tym sprzedaży części zamiennych do samochodów cieżarowych oraz usług najmu świadczonych na terytorium kraju zastosowanie znajdą obowiązujące na terytorium Polski przepisy prawa. Tym samym, ww. dostawy Wnioskodawca powinien dokumentować fakturą sprzedaży z właściwą dla danej dostawy stawką podatku VAT, a podatek należny z tytułu sprzedaży rozliczyć w deklaracji VAT-7.

Natomist dla przedmiotowych usług transportowych, przy określaniu miejsca świadczenia usług zastosowanie znajdzie zasada ogólna, określona w art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym, usługi wskazane w opisie stanu faktycznego, które świadczy Wnioskodawca na rzecz firm z Unii Europejskiej podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, w miejscu, w którym podmiot na rzecz, którego Wnioskodawca świadczy usługi, posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem, przedmiotwe usługi nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, a stawki krajowe podatku nie znajdą zastosowania dla opodatkowania tych usług.

Zatem, Wnioskodawca słusznie nie wykazuje w deklaracji VAT-7 usług transportowych, które wykonuje w ramach działalności zarejestrowanej poza terytorium Polski. Zgodnie bowiem z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 26 marca 2013 r. poz. 394) zawierającym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) w pozycji 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych przez Wnioskodawcę na terytorium Polski wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie, w myśl przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przy czym aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z usługami świadczonymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych usług w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, usługi świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej. Ponadto podatnik musi posiadać dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Jak wynika z wniosku Spółka z siedzibą w Rosji prowadząca działalność w zakresie handlu, w szczególności w zakresie sprzedaży części zamiennych do samochodów ciężarowych oraz usług transportowych do firm na terenie Unii Europejskiej, w zakresie swojej działalności będzie nabywać na terytorium Polski towary do odsprzedaży i na własne potrzeby posługując się polskim numerem identyfikacji podatkowej. Będą to części zamienne do samochodów do odsprzedaży, jak również paliwo i części zamienne oraz niekiedy usługi na własne potrzeby, niezbędne przy świadczeniu usług. Na potwierdzenie transakcji Spółka otrzyma od dostawców faktury VAT oraz prawdopodobnie inne dokumenty w zależności od rodzaju zakupionego towaru. Zakupione towary nie opuszczą kraju, lecz będą odsprzedawane przez Spółkę polskim odbiorcom, którzy posiadają siedziby lub miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski oraz są zarejestrowanymi podatnikami VAT lub zużyte przez podatnika na własne potrzeby w związku z wykonywaniem usług transportowych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów i usług w Polsce związanych z dostawą krajową dokonywaną przez Wnioskodawcę, w tym sprzedaży części zamiennych do samochodów cieżarowych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabytymi towarami i usługami na terenie Polski, które zostaną wykorzystane w celu świadczenia usług transportowych na rzecz kontrahentów zagranicznych (mających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej), na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Przy czym, koszty te muszą być ściśle powiązane ze sprzedażą usług dla kontrahentów mających siedzibę działalności w kraju członkowskim Unii Europejskiej, a Wnioskodawca musi posiadać dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług. Powołane przepisy upoważniają bowiem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nie wykazuje podatku należnego, gdyż nie wykonuje na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a dokonując świadczenia usług poza terytorium kraju miałby prawo do odliczenia podatku, gdyby analogicznych czynności dokonywał w Polsce.

Tym samym Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych przez nią zakupów towarów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, w przypadku, gdy niektóre czynności opodatkowane (w szczególności usługi transportowe) rozliczane są w miejscu siedziby usługobiorców (na terenie któregoś z Państw obszaru Unii Europejskiej).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie jednocześnie informuje, że uwzględniając ilość stanów faktycznych opisanych we wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r., Wnioskodawca powinien wnieść zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, opłatę w wysokości 40 zł. W dniu 30 czerwca 2015 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 18 czerwca 2015 r., Wnioskodawca dokonał łącznie wpłaty w wysokości 80 zł za wydanie interpretacji indywidualnej, a zatem kwota w wysokości 40 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego, z którego dokonano nienależnej wpłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl