IPPP3/4512-33/16-4/WH - VAT przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-33/16-4/WH VAT przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2016 r. (data wpływu 14 stycznia 2016 r.) uzupełnionym w dniu 17 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.) na wezwanie nr IPPP3/4512-33/16-2/WH z dnia 4 marca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 marca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 marca 2016 r.):

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonych jako działki gruntu: nr ewid. 38, o obszarze 0.2244 ha, objętej księgą wieczystą KW; nr ewid. 37, o obszarze 0.2266 ha, objętej księgą wieczystą KW; nr ewid. 36/2 o obszarze 0.2207 ha, objętej księgą wieczystą KW; nr ewid. 35/3 o obszarze 0.0210 ha oraz nr ewid. 20/3, o obszarze 0.1469 ha, objętych księgą wieczystą KW; ww. działki stanowią rodzaj użytków łąki trwałe ŁV klasy.

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego dla części terenu Miasta. Jednostka C1 - zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 13 lipca roku 2010 i opublikowanego w Dz. Urz. Województwa Nr 159 poz. 3960 z dnia 3 września roku 2010 - działki nr ew. 37, 35/3, 36/2 i 20/3 Obr. 61 stanowią teren strefy oznaczonej na rysunku planu symbolem. Część działek stanowi teren strefy Cl-38-MN/U; Działka nr ew. 38 stanowi teren strefy oznaczonej na rysunku planu symbolem C1-43-Z. Część działki stanowi teren strefy C1-39-MN. Dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem C1-43-Z ustala się przeznaczenie terenu: zieleń nieurządzona i urządzona. Dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem C1-38-MN/U ustala się przeznaczenie terenu podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi. Dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem C1-39-MN ustala się przeznaczenie terenu podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Własność nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna numer 38 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed Notariusza, w dniu 10 kwietnia roku 2007, repertorium; w dacie nabycia był kawalerem; nabycia dokonał od osób fizycznych.

Własność nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna numer 37 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed Notariusza, w dniu 1 września roku 2003, repertorium; w dacie nabycia był kawalerem; nabycia dokonał od osób fizycznych.

Udział we współwłasności nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna numer 36/2 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed Notariusza w, w dniu 10 kwietnia roku 2003, repertorium; w dacie nabycia był kawalerem; nabycia dokonał od osób fizycznych, a następnie właścicielem nieruchomości stał się na podstawie umowy zniesienia współwłasności sporządzonej przed Notariuszem, w dniu 18 sierpnia roku 2004, repertorium A.

Własność nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna numer 20/3 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed Notariuszem, w dniu 3 stycznia roku 2008, repertorium A; nabycia dokonał od osoby fizycznej;

Własność nieruchomości oznaczonej jako działka ewidencyjna numer 35/3 Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed Notariuszem, w dniu 25 czerwca roku 2008, repertorium; nabycia dokonał od Gminy;

Powołane wyżej nieruchomości stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza dokonać podziału działek ewidencyjnych nr 38, 37, 36/2 oraz 20/3, w wyniku którego to podziału powstaną między innymi:

* działka o planowanym numerze 38/1 (trzydzieści osiem łamane na jeden), o planowanym obszarze około 0,0974 ha (dziewięćset siedemdziesiąt cztery dziesięciotysięczne hektara);

* działka o planowanym numerze 37/1 (trzydzieści siedem łamane na jeden), o planowanym obszarze około 0,1058 ha (tysiąc pięćdziesiąt osiem dziesięciotysięcznych hektara);

* działka o planowanym numerze 36/3 (trzydzieści sześć łamane na trzy), o planowanym obszarze około 0,1149 ha (tysiąc sto czterdzieści dziewięć dziesięciotysięcznych hektara);

* działka o planowanym numerze 20/4 (dwadzieścia łamane na cztery), o planowanym obszarze około 0,1209 ha (tysiąc dwieście dziewięć dziesięciotysięcznych hektara).

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego dla części terenu Miasta Jednostka Cl - zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 13 lipca roku 2010 i opublikowanego w Dz. Urz. Województwa Nr 159 poz. 3960 z dnia 3 września roku 2010, wyżej wymienione projektowane działki o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4 oraz istniejąca działka nr ewid. 35/3, które będą stanowiły przedmiot sprzedaży, odpowiednio:

* projektowana działka o planowanym nr 38/1 - będzie stanowiła teren strefy oznaczony na rysunku planu symbolem C1-39-MN, dla którego ustala się przeznaczenie terenu podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna;

* projektowane działki o planowanych nr 37/1, 36/3, 20/4 - będą stanowiły teren strefy oznaczony na rysunku planu symbolem C1-38-MN/U, dla którego ustala się przeznaczenie terenu podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi.

* istniejąca działka nr ewid. 35/3 - stanowi teren strefy oznaczony na rysunku planu symbolem C1-38-MN/U, dla którego ustala się przeznaczenie terenu podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi.

Wnioskodawca zamierza zbyć w drodze umowy sprzedaży projektowane działki o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4 - za cenę w kwocie nominalnej łącznie 1.352.120,00 (jeden milion trzysta pięćdziesiąt dwa tysiące sto dwadzieścia złotych) oraz istniejącą działkę nr ewid. 35/3 - za cenę w kwocie nominalnej 64.680,00 (sześćdziesiąt cztery tysiące sześćset osiemdziesiąt złotych).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowi sprzedaż drewna (02.20.Z - pozyskiwanie drewna), która to działalność jest prowadzona na części ww. istniejących działek gruntu, oznaczonych jako działki nr ewid.: 38, 37, 36/2, 35/3 oraz 20/3. Wyżej wymieniona część powołanych wyżej działek, służy jako miejsce składowania i przetrzymywania drewna, którego sprzedażą zajmuje się Wnioskodawca. Pomimo tego, że Wnioskodawca faktycznie nie prowadzi, jak również nigdy wcześniej nie prowadził, działalności polegającej na nabywaniu i zbywaniu nieruchomości, to wśród wykonywanej działalności gospodarczej - zgodnie z wpisem do CEiDG - znajduje się "Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek".

Część ww. istniejących działek gruntu, oznaczonych jako działki nr ewid.: 38, 37, 36/2, 35/3 oraz 20/3, była wynajmowana przez Wnioskodawcę osobie trzeciej. Wynajem odbywał się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a osoba trzecia wzięła w najem przedmiotowy grunt na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

Istniejące nieruchomości oznaczone jako działki gruntu: nr ewid. 38; nr ewid. 37; nr ewid. 36/2; nr ewid. 35/3; nr ewid. 20/3, w tym projektowane działki o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4, nie były nigdy reklamowane, Wnioskodawca nie składał nikomu żadnych ofert sprzedaży tychże nieruchomości istniejących i przyszłych, jak również nigdy i nigdzie nie ogłaszał zamiaru sprzedaży tychże nieruchomości istniejących i przyszłych.

Przyszły nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawcy i złożył ofertę kupna projektowanych działek o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4, które powstaną z podziału istniejących nieruchomości oznaczonych jako działki gruntu: nr ewid. 38; nr ewid. 37; nr ewid. 36/2; nr ewid. 20/3 oraz całej istniejącej nieruchomości oznaczonej jako działka nr ewid. 35/3. Oferta kupna została złożona przez przyszłego nabywcę, ze względu na zamiar nabywcy zakupu sąsiedniej nieruchomości, która włącznie z ww. nieruchomościami Wnioskodawcy, będą stanowiły teren na którym przyszły nabywca ma zamiar realizować inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej.

Projektowany podział nieruchomości oznaczonych jako działki gruntu: nr ewid. 38; nr ewid. 37; nr ewid. 36/2; nr ewid. 20/3, między innymi na działki o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4, stanowi wypadkową złożonej oferty kupna części gruntów należących do Wnioskodawcy, odpowiadającej granicom i powierzchni projektowanych działek oznaczonych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4.

Wnioskodawca nie nabył nieruchomości oznaczonych jako działki gruntu: nr ewid. 38; nr ewid. 37; nr ewid. 36/2; nr ewid. 35/3 oraz nr ewid, 20/3 w celu ich dalszej odsprzedaży, a nabycie tychże nieruchomości nie zostało dokonane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Planowana sprzedaż projektowanych działek o planowanych nr 38/1, 37/1, 36/3, 20/4 oraz istniejącej działka nr ewid. 35/3., będzie miała charakter jednorazowy, Wnioskodawca nie ma zamiaru dokonywać sprzedaży pozostałych nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału działek gruntu: nr ewid. 38; nr ewid. 37; nr ewid. 36/2 oraz nr ewid. 20/3, jak również jakichkolwiek innych nieruchomości stanowiących jego własność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2016 r.):

Czy Wnioskodawca w związku z zamierzoną sprzedażą nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do dyspozycji art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zamierzona czynność, którą planuje dokonać Wnioskodawca, tj. sprzedaż części nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału dotychczas istniejących nieruchomości stanowiących majątek osobisty Wnioskodawcy, w związku z brakiem zamiaru dokonania tego typu czynności przez Wnioskodawcę wielokrotnie, uwzględniając fakt, że uprzednio nabyte nieruchomości nie zostały nabyte celem ich dalszej odsprzedaży, a planowana sprzedaż nie była zamierzona (brak zamiaru sprzedaży przez Wnioskodawcę tychże nieruchomości, brak ogłoszeń, ofert sprzedaży), w ocenie Wnioskodawcy nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia tego podatku od uzyskanej kwoty ze sprzedaży tychże nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału. Powyższe wynika z faktu, iż pomimo że nieruchomości (przyszłe) mające stanowić przedmiot sprzedaży spełniają definicję towaru w rozumieniu powołanej ustawy, to ze względu na okoliczności sprawy nie sposób uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku od towarów i usług.

Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy planowana okazjonalna sprzedaż (przyszłych) nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek do uznania Wnioskodawcy za podatnika tego podatku w rozumieniu art. 15 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Wskazany problem był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanym w dniu 15 września 2011 r. sprawach połączonych sygn. akt C-180/10 i C-181/10. Z powyższego wyroku wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Ponadto podejmowanie przez dany podmiot zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki czy uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, podjęcie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonych jako: działka nr 38 o obszarze 0,2244 ha; działka nr 37 o obszarze 0,2266 ha; działka nr 36/2 o obszarze 0,2207 ha; działka nr 20/3 o obszarze 0,1469 ha oraz 35/3 o obszarze 0,0210 ha. Własność działki nr 38 została nabyta na podstawie umowy sprzedaży w dniu 10 kwietnia 2007 r. od osoby fizycznej. Własność działki nr 37 została nabyta w dniu 1 września 2003 r. od osoby fizycznej. Udział we współwłasności działki nr 36/2 został nabyty w dniu 10 kwietnia 2003 r. od osoby fizycznej, następnie właścicielem tejże nieruchomości oznaczonej jako działka nr 36/2 Wnioskodawca stał się na podstawie umowy zniesienia współwłasności w dniu 18 sierpnia 2004 r. Własność działki nr 20/3 została nabyta na podstawie umowy sprzedaży w dniu 3 stycznia 2008 r. od osoby fizycznej. Własność działki nr 35/3 została nabyta na podstawie umowy sprzedaży w dniu 25 czerwca 2008 r.

Wnioskodawca zamierza zbyć w drodze umowy sprzedaży część ww. działek oznaczonych jako 38, 37, 36/2, 20/3 oraz całą działkę oznaczoną nr 35/2. W celu dokonania sprzedaży na wniosek Wnioskodawcy został opracowany wstępny projekt podziału nieruchomości oznaczonych jako działki nr 38, 37, 36/2, 20/3 w wyniku którego to podziału powstaną działki nr: 38/1 o obszarze 0,0974 ha; 37/1 o obszarze 0,1058 ha; 36/3 o obszarze 0,1149 ha; 20/4 o obszarze 0,1209 ha, które wraz z działką nr 35/3 będą stanowiły przedmiot zamierzonej umowy sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest płatnikiem podatku VAT. Przeważającą część tej działalności stanowi sprzedaż drewna. Działalność jest prowadzona na części działek, które mają być przedmiotem planowanej transakcji. Teren ten wykorzystywany jest do składowania i przetrzymywania drewna. Część powołanych wyżej gruntów była wynajmowana przez Wnioskodawcę podmiotom trzecim na cele związane z ich działalnością gospodarczą. Wynajem dokonywany był w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabył nieruchomości do majątku osobistego. Nieruchomości nie nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie nabył ich w celu dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie ogłaszał zamiaru sprzedaży tychże nieruchomości. Nieruchomości, które mają stanowić przedmiot przyszłej umowy sprzedaży nie były nigdy reklamowane. Przyszły nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawcy i złożył ofertę zakupu części powołanych wyżej nieruchomości, ze względu na to, że nieruchomości Wnioskodawcy wpisują się w zamiar inwestycyjny przyszłego nabywcy. Planowana transakcja zbycia nieruchomości będzie miała charakter jednorazowy. Wnioskodawca nie ma zamiaru dokonywać sprzedaży pozostałych nieruchomości, które powstaną w wyniku ww. podziału, jak również jakichkolwiek innych nieruchomości stanowiących jego własność.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania go za podatnika w związku ze sprzedażą nieruchomości, które powstaną w wyniku podziału.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa nieruchomości powstałych w wyniku podziału będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo, a także w sytuacji gdy grunt był wykorzystywany w działalności gospodarczej.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia on określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa nieruchomość była wynajmowana osobie trzeciej oraz służyła w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jako miejsce składowania drewna.

Nieruchomość oddana przez Zainteresowanego w najem podmiotom trzecim jest de facto wykorzystywana przez Niego w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem w analizowanym przypadku nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy wykorzystywana była przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności polegającej na wynajmie oraz polegającej na sprzedaży drewna.

W konsekwencji z uwagi na treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca sprzedając nieruchomości powstałe w wyniku podziału, nie dokona zbycia majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Niego w prowadzonej działalności gospodarczej. Mimo, że Wnioskodawca wskazał, że nabył nieruchomość do majątku osobistego oraz podniósł, że nie nabył nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wykorzystywał przedmiotową nieruchomość w ramach działalności gospodarczej. Tak więc w przedmiotowym przypadku nie można uznać, że Wnioskodawca sprzedając nieruchomości rozporządza majątkiem osobistym.

Stwierdzić zatem należy, że Wnioskodawca sprzedając opisane we wniosku nieruchomości powstałe w wyniku podziału nie będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Czynność ta będzie wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowym przypadku sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości wykorzystywanej przez Niego w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca w związku z dostawą wypełni przesłanki zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy i wystąpi w momencie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jako podatnik podatku od towarów i usług, dokonujący sprzedaży majątku związanego z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl