IPPP3/4512-293/15-4/JŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 28 maja 2015 r. (skutecznie doręczone 10 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w deklaracji za miesiąc luty 2015 r. podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości w miesiącu grudniu 2014 r., w przypadku zgłoszenia rejestracyjnego w miesiącu lutym 2015 r. - jest prawidłowe.

W dniu 13 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w deklaracji za miesiąc luty 2015 r. podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości w miesiącu grudniu 2014 r., w przypadku zgłoszenia rejestracyjnego w miesiącu lutym 2015 r. W dniu 19 czerwca 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 maja 2015 r. (skutecznie doręczone 10 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka L. nabyła w grudniu roku 2014 nieruchomości położone na terenie Polski.

Spółka zamierza świadczyć usługi najmu tych nieruchomości. W związku z faktem, iż usługi związane z nieruchomościami są opodatkowane w miejscu położenia przedmiotowych nieruchomości, Spółka dokonała zgłoszenia jako podatnika podatku od towarów i usług z dniem 20 lutego 2015 r. poprzez złożenie zgłoszenia VAT-R wraz ze zgłoszeniem NIP-2 w celu otrzymania numeru NIP.

Potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej oraz potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE zostało wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego dnia 12 marca 2015 r.

Nabyte przez Spółkę nieruchomości położone na terenie Polski mają głównie charakter komercyjny i będą wynajmowane na cele prowadzenia działalności gospodarczej, a więc będą służyły działalności opodatkowanej.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Skoro nabycie nieruchomości i otrzymanie faktury dokumentującej transakcję nastąpiło w miesiącu grudniu 2014 r., zaś Spółka dokonała zgłoszenia jako podatnika VAT w miesiącu lutym 2015 r., to czy ma prawo dokonać w deklaracji za luty 2015 r. odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego z tyt. nabytych nieruchomości w deklaracji za miesiąc luty 2015 r.

Podatnik, który dokonał rejestracji jako podatnik VAT, nie jest ograniczony co do momentu, w którym korzysta z prawa do odliczenia podatku, względem którego powstało już prawo do odliczenia.

Prawo do odliczenia będzie przysługiwać wszystkim podatnikom działającym w tym charakterze. Dokonując zakupów służących działalności opodatkowanej jako podatnik, nabywa on prawo do odliczenia podatku naliczonego, może bowiem działać w takim charakterze (jako podatnik) i, dokonując zakupów do działalności opodatkowanej, nabywać prawo do odliczenia podatku, niezależnie od tego, czy została dokonana rejestracja, czy też nie. Natomiast z nabytego prawa do dokonania odliczenia podatku będą mogli skorzystać tylko podatnicy zarejestrowani.

Skorzystanie z nabytego prawa (przez podatnika VAT zarejestrowanego lub nie) jest zatem zawieszone do momentu dokonania jego rejestracji.

Przepis wyraźnie stanowi o tym, że "odliczenia" nie stosuje się. Nie pozbawia zatem podatników niezarejestrowanych prawa do odliczenia lecz wskazuje na to, że odliczenia nie stosuje się. Nie odbiera podatnikom prawa do odliczenia, lecz wprowadza zakaz skorzystania z niego. Po zarejestrowaniu się podatnik może skorzystać z prawa, które wcześniej nabył. W związku z tym po zarejestrowaniu się podatnik może dokonywać odliczeń podatku naliczonego, który powstał w momencie, kiedy był on już podatnikiem (Spółka istniała) lecz jeszcze nie miał statusu podatnika zarejestrowanego.

Jak wskazuje się w orzecznictwie: podatnicy mogą skorzystać z odliczenia podatku względem podatku wynikającego z zakupów dokonanych przed rejestracją. Przykładowo w orzeczeniu z dnia 5 stycznia 2006 r. (I SA/Ol 445/05, POP 2006, z. 3, s. 46) NSA stwierdził, że: "Status danego podmiotu jako podatnika VAT jest kategorią obiektywną, jest on niezależny od dokonania rejestracji na potrzeby tego podatku.

Zarejestrowanie się w charakterze podatnika VAT łączy się z uzyskaniem formalnych znamion statusu podatnika (np. uzyskaniem NIP), w związku z tym niezarejestrowany podatnik nie może realizować prawa do odliczenia podatku naliczonego. Z treści art. 88 ust. 4 ustawy VAT nie wynika jednakże, w jakim momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Status podatnika czynnego VAT (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia, nie musi natomiast istnieć na dzień, w którym miały miejsce czynności opodatkowane, z których wynika podatek podlegający odliczeniu".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowy warunek dający prawo do odliczenia podatku naliczonego zawarty jest w art. 86 ust. 1 ustawy. Wyraża on ogólną zasadę, zgodnie z którą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usług.

Z powołanych przepisów wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Przepis ten wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że do podstawowych zasad wspólnego systemu podatku VAT należy m.in. zasada neutralności podatku, dla podatnika rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z tego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

Na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei, w art. 86 ust. 13 ustawy wskazano, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na przepis art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Artykuł 96 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Jest to termin o charakterze instrukcyjnym - ustawa nie wiąże żadnych rzeczywistych sankcji w przypadku późniejszej rejestracji. Rejestracji należy dokonać w urzędzie skarbowym, którego właściwość określa art. 2 pkt 13 ustawy.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Wydane na podstawie powyższej delegacji ustawowej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394) określa w § 1 pkt 1) m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia oraz wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy o VAT, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, wraz z objaśnieniami do tych deklaracji, stanowiącymi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w miesiącu grudniu 2014 r. nieruchomości położone na terenie Polski, na których zamierza świadczyć usługi najmu. W związku z faktem, że usługi związane z nieruchomościami są opodatkowane w miejscu położenia przedmiotowych nieruchomości, Spółka dokonała zgłoszenia jako podatnika podatku od towarów i usług z dniem 20 lutego 2015 r. poprzez złożenie zgłoszenia VAT-R wraz ze zgłoszeniem NIP-2 w celu otrzymania numeru NIP. Potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej oraz potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE zostało wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego dnia 12 marca 2015 r. Nabyte przez Spółkę nieruchomości położone na terenie Polski mają głównie charakter komercyjny i będą wynajmowane na cele prowadzenia działalności gospodarczej, a więc będą służyły działalności opodatkowanej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy Spółka ma prawo dokonać w deklaracji za luty 2015 r. odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości, skoro nabycie nieruchomości i otrzymanie faktury dokumentującej transakcję nastąpiło w miesiącu grudniu 2014 r., zaś Spółka dokonała zgłoszenia jako podatnika VAT w miesiącu lutym 2015 r.

Treść ww. art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia.

Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to mógł zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Jak wyżej wskazano, podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Zgodnie z cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wynika z art. 86 ust. 10 ustawy w zw. z art. 86 ust. 10b - jest powstanie obowiązku podatkowego u dostawcy towaru oraz otrzymanie przez kupującego faktury, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia, i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Przy tym, to od podatnika zależy, czy ze swojego prawa do odliczenia skorzysta. Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od dokonanych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że wydatek na zakup nieruchomości został poniesiony przez Wnioskodawcę przed dniem rejestracji dla podatku VAT w celu osiągnięcia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej tym podatkiem. Jak wskazał Wnioskodawca, nabyte w miesiącu grudniu 2014 r. nieruchomości mają głównie charakter komercyjny i będą wynajmowane na cele prowadzenia działalności gospodarczej, a więc będą służyły działalności opodatkowanej. Strona dokonała zgłoszenia jako podatnika VAT w dniu 20 lutego 2015 r. Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo dokonania w deklaracji za luty 2015 r. odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości, skoro nabycie nieruchomości i otrzymanie faktury dokumentującej transakcję nastąpiło w miesiącu grudniu 2014 r., zaś Spółka dokonała zgłoszenia jako podatnika VAT w miesiącu lutym 2015 r.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, a także wspomnianą zasadę neutralności podatku VAT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości przed rejestracją do podatku od towarów i usług, skoro wydatek ten został poniesiony w związku z zamiarem prowadzenia opodatkowanej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług najmu. Warunek rejestracji jest niezbędny w momencie skorzystania z tego prawa. Prawo to można zrealizować na zasadach określonych w przepisach art. 86 ust. 10, 11 i 13 ustawy, o ile nie zachodzą inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.