IPPP3/4512-240/15-6/ISZ - VAT w zakresie sposobu opodatkowania nabycia segmentu zadaniowego

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-240/15-6/ISZ VAT w zakresie sposobu opodatkowania nabycia segmentu zadaniowego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 24 marca 2015 r. (data wpływu 26 marca 2015 r.) uzupełnionym w dniu 3 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 23 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 czerwca 2015 r.) oraz uzupełnionym w dniu 20 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lipca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nabycia segmentu zadaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nabycia segmentu zadaniowego.

Wniosek uzupełniony został w dniu 3 lipca 2015 r., (data wpływu 6 lipca 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 czerwca 2015 r. oraz w dniu 20 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Ministerstwo oraz Ministerstwo Republiki Włoskiej - Instytucja kontraktująca podpisały porozumienie (Memorandum of Understanding - MoU) określające zasady i prawa dostępu strony polskiej do włoskiego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi pierwszej generacji i drugiej generacji.

Ww. porozumienie definiuje m.in. kwestie finansowe polskiego udziału w przedsięwzięciu. Wkład finansowy strony polskiej został podzielony na dwa obszary:

* pierwszym jest koszt uzyskania praw dostępu do systemu (opłata w formie abonamentu w czterech ratach),

* drugim: koszt pozyskania naziemnego segmentu zadaniowego i odbioru, który, jako element systemu C, będzie zainstalowany i użytkowany w Polsce.

Zgodnie z postanowieniami M nabycie segmentu odbędzie się za pośrednictwem M Włoch, które dokona w imieniu M Polski zakupu (podpisania umowy) ww. segmentu od konsorcjum realizującego projekt C (firmy włoskie). Strona polska będzie finansować projekt (dokonywać bieżących płatności za zrealizowane poszczególne etapy projektu), będąc końcowym odbiorcą i użytkownikiem systemu, natomiast strona włoska (M Włoch) będzie Instytucją kontraktującą występującą w roli zamawiającego (podpisze umowę z konsorcjum na dostawę).

W związku z powyższym, strony podpisały stosowne Porozumienie, które określa szczegółowe zasady realizacji ww. procedury. Polska będzie zobligowana do dokonywania przelewu określonych środków finansowych (wynikających z planu finansowego stanowiącego załącznik do Porozumienia Implementacyjnego) na specjalnie w tym celu otworzony rachunek powierniczy wykonawcy projektu w banku włoskim. Z rachunku powierniczego będą realizowane płatności za wykonanie poszczególnych etapów umowy na dostawę segmentu.

Umowa na dostawę segmentu będzie obejmowała:

* etap projektowania (na terenie Włoch),

* etap produkcji i testów fabrycznych (na terenie Włoch),

* transport i instalacja systemu w Polsce,

* testy funkcjonalne i operacyjne (na terenie Polski),

* przekazanie segmentu stronie polskiej.

Dokonanie płatności będzie uwarunkowane spełnieniem określonych w umowie warunków oraz wystawieniem przez włoskiego wykonawcę stosownej faktury. Faktura wystawiona będzie po zakończeniu każdego etapu. Wówczas Instytucja kontraktująca wystawi Polecenie Zapłaty opiewające na kwotę wskazaną w wystawionej przez Wykonawcę fakturze, które po autoryzacji przez przedstawicieli M Polski będzie podstawą do wypłaty środków pieniężnych przez bank na rzecz włoskiego Wykonawcy. Wszystkie kwoty stanowiące podmiot uzgodnień finansowych w przedmiotowym projekcie są kwotami netto (kwota bez podatku VAT).

Zgodnie z Porozumieniem, koszty związane z ewentualnymi podatkami, opłatami celnymi będą ponoszone przez Stronę Porozumienia, na której terytorium zostały nałożone.

Na uwagę zasługuje fakt, iż jak wcześniej opisano, część etapów realizacji omawianego projektu będzie wykonywana i odbierana na terenie Włoch. Natomiast zamknięcie całego etapu oraz przekazanie fizyczne zakupionego sprzętu będzie zrealizowane w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 lipca 2015 r. dodano, że Szef jest dysponentem środków budżetu państwa trzeciego stopnia bezpośrednio podległym dysponentowi części budżetowej tj. Ministrowi w zakresie procesu pozyskiwania nowego sprzętu na potrzeby Sił Rzeczypospolitej Polskiej.

I. jako instytucja odpowiedzialna w resorcie za pozyskiwanie nowego sprzętu, będzie nadzorował prace związane z realizacją pozyskania nowego segmentu odbioru, który jako element systemu C, będzie zainstalowany i użytkowany w Polsce, będzie brał udział w odbiorach poszczególnych etapów projektu oraz dokonywał ich finansowania ze środków budżetowych. Dlatego też zgodnie z art. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., z późn. zm.) jako jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej ciąży obowiązek rozliczeń z tytułu podatku VAT.

Wnioskodawca, w celu uzupełnienia informacji o zdarzeniach przyszłych zawartych w ww. wniosku, dodaje:

Ministerstwo w Polsce za pośrednictwem Ministerstwa we Włoszech planuje pozyskać naziemny segment odbioru, który jako element systemu C, będzie zainstalowany i użytkowany w Polsce. Segment zostanie pozyskany na potrzeby Sił w naszym kraju.

Zgodnie z podpisanym Memorandum o Porozumieniu, Ministerstwo we Włoszech w imieniu Ministerstwa w Polsce podpisze umowę na zakup segmentu od firmy włoskiej.

W tym celu zostało podpisane stosowne porozumienie wykonawcze (Porozumienie Implementacyjne) pomiędzy obydwoma Ministerstwami. W imieniu Ministerstwa w Polsce (na mocy upoważnienia podpisanego przez Ministra) porozumienie podpisał Szef.

Porozumienie Implementacyjne określa szczegółowe zasady realizacji pozyskania przedmiotowego segmentu. I. będzie zobligowany do dokonywania przelewu określonych środków finansowych (wynikających z planu finansowego stanowiącego załącznik do Porozumienia Implementacyjnego) na specjalnie w tym celu otworzony rachunek powierniczy wykonawcy projektu w banku włoskim. Z rachunku powierniczego będą realizowane płatności za wykonanie poszczególnych etapów umowy na dostawę segmentu.

Umowa na dostawę segmentu będzie obejmowała:

* etap projektowania (na terenie Włoch),

* etap produkcji i testów fabrycznych (na terenie Włoch),

* transport i instalacja systemu w Polsce,

* testy funkcjonalne i operacyjne (na terenie Polski),

* przekazanie segmentu stronie polskiej.

Dokonanie płatności będzie uwarunkowane spełnieniem określonych w umowie warunków oraz wystawieniem przez włoskiego wykonawcę stosownej faktury. Faktura wystawiona będzie po zakończeniu każdego etapu. Wówczas Ministerstwo we Włoszech (Instytucja kohtraktująca) wystawi Polecenie Zapłaty opiewające na kwotę wskazaną w wystawionej przez Wykonawcę fakturze, które po autoryzacji przez przedstawicieli I. będzie podstawą do wypłaty środków pieniężnych przez bank na rzecz włoskiego Wykonawcy. Wszystkie kwoty stanowiące podmiot uzgodnień finansowych w przedmiotowym projekcie są kwotami netto (kwota bez podatku VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę, zagadnienia (pytania i stanowisko I.) dotyczące interpretacji podatkowej zdarzeń przyszłych odnoszą się - jak zostało przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W uzupełnieniu z dnia 20 lipca 2015 Strona wskazała, że z tytułu uzyskania przez stronę polską dostępu do włoskiego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi oraz z tytułu dostawy segmentu zadaniowego wykonawca wystawi fakturę.

Segment będzie pozyskiwany na potrzeby Ośrodka, która to jednostka wojskowa będzie jego docelowym użytkownikiem. I., jako instytucja odpowiedzialna w resorcie za pozyskiwanie nowego sprzętu jest jedynie instytucją kontraktującą. Pozyskiwany trafia ostatecznie do wskazanych jednostek wojskowych.

Etap projektowania segmentu jest ściśle powiązany z programem satelitarnej obserwacji Ziemi, realizowanym przez Republikę Włoską. Ww. program, oprócz segmentu kosmicznego, zakłada również budowę segmentu naziemnego, umożliwiającego m.in. zadaniowanie satelitów obserwacyjnych oraz odbiór pozyskanych zobrazowań. Strona włoska w ramach programu pozyskuje segment. Segment będzie repliką segmentu dostosowaną do specyficznych potrzeb strony polskiej.

Nie ma możliwości, aby instalacji i uruchomienia segmentu w Polsce dokonał nabywca/użytkownik. Są to czynności wymagające wysoko specjalistycznej wiedzy oraz uprawnień związanych z włączeniem do całego budowanego systemu satelitarnego. Uruchomienie i testy przewidują m.in. weryfikację prawidłowości współpracy segmentu z systemem satelitarnym, w tym w szczególności z satelitami obserwacyjnymi. Pod względem architektury systemu, będzie częścią budowanego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi. Jego autonomiczna praca będzie niemożliwa.

Na potrzeby instalacji segmentu przystosowywany jest nowobudowany obiekt Ośrodka. Segment będzie zainstalowany w wydzielonych specjalnie na ten cel pomieszczeniach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 lipca 2015 r. oraz z dnia 20 lipca 2015 r.:

Pytanie 1.

Czy biorąc pod uwagę, że Instytucja kontraktująca projekt jest instytucją państwową Włoch (a faktycznym wykonawcą jest włoski przemysł), zachodzi obowiązek podatkowy dla I., jeśli tak to:

Pytanie 2.

Czy od wszystkich wymienionych etapów I. będzie podatnikiem podatku VAT.

Umowa na dostawę segmentu będzie obejmowała:

* etap projektowania (odbędzie się on na terenie Włoch),

* etap produkcji i testów fabrycznych (odbędzie się na terenie Włoch),

* transport i instalacja systemu w Polsce,

* testy funkcjonalne i operacyjne (zostaną przeprowadzone na terenie Polski),

* przekazanie segmentu stronie polskiej.

Po zakończeniu każdego etapu zostanie podpisany przez stronę włoską i polską protokół odbioru etapu oraz wystawiona przez włoskiego wykonawcę faktura. Faktura zostanie wystawiona na I.

Pytanie 3.

W którym momencie powstanie obowiązek podatkowy:

* w dniu wystawienia faktury przez Wykonawcę,

* w dniu wystawienia przez Instytucję Kontraktującą Polecenia Zapłaty, którą zatwierdzi I.,

* w dniu zapłaty za wykonanie etapu (obciążenie rachunku powierniczego),

* w dniu wykonania usługi (data podpisania odbioru etapu) dla którego to etapu określono datę zapłaty.

Pytanie 4.

Czy odebrane i zafakturowane elementy projektu we Włoszech i tam czasowo pozostające, podlegałyby opodatkowaniu w formule wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Pytanie 5.

Czy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a tym samym opodatkowanie wartości całego projektu nastąpi z chwilą odebrania przez I. na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

I. jest jednostką budżetową niemającą osobowości prawnej i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W związku z realizowanymi zadaniami i umowami z kontrahentami unijnymi zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy, na podstawie art. 97 ust. 1 ww. ustawy jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP. Biorąc powyższe pod uwagę oraz fakt, że strona włoska zapewni stronie polskiej dostęp do włoskiego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi, na I. nałożony jest obowiązek podatkowy.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 11 marca 20014 r. od podatku od towarów i usług (z późn. zm.) podatnikiem podatku VAT za prawa dostępu oraz wszystkie etapy pozyskania segmentu realizowane w ramach umowy jest strona polska tj. I.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ww. ustawy w przypadku:

* etapu projektowania (na terenie Włoch),

* etapu produkcji i testów fabrycznych (na terenie Włoch),

* transportu i instalacji systemu w Polsce,

* testów funkcjonalnych i operacyjnych (na terenie Polski),

* przekazania segmentu stronie polskiej,

obowiązek podatkowy będzie przypadał na dzień odebrania przez stronę polską tj. I., wykonania każdego etapu określonego w protokole odbioru.

Ad. 4.

Odebrane i zafakturowane elementy projektu pozostające czasowo we Włoszech, podlegałyby opodatkowaniu w formule wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ad. 5.

Ponieważ opodatkowaniu będą podlegały poszczególne etapy pozyskiwania segmentu, zatem nie będzie podlegał już opodatkowaniu końcowy odbiór całego projektu, dokonywany przez I. na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (art. 2 pkt 1 ustawy). Przez terytorium państwa członkowskiego, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy, rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Co do zasady podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, tj. podmiot który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą np. dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Natomiast, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.

usługobiorcą jest:

* w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.

nabywcą jest:

* w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

c.

dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, I. jako instytucja odpowiedzialna w resorcie za pozyskiwanie nowego sprzętu wojskowego, będzie nadzorował prace związane z realizacją pozyskania nowego segmentu zadaniowego, który jako element systemu C, będzie zainstalowany i użytkowany w Polsce, będzie również brał udział w odbiorach poszczególnych etapów projektu oraz dokonywał ich finansowania ze środków budżetowych.

Ministerstwo w Polsce za pośrednictwem Ministerstwa we Włoszech planuje pozyskać naziemny segment odbioru, który jako element systemu C, będzie zainstalowany i użytkowany w Polsce.

Segment zostanie pozyskany na potrzeby Sił w kraju. W związku z powyższym, strony podpisały stosowne Porozumienie Implementacyjne, które określa szczegółowe zasady realizacji ww. procedury, zgodnie z którym strona włoska (M Włoch) będzie Instytucją kontraktującą występującą w roli zamawiającego (podpisze umowę z konsorcjum na dostawę). W uzupełnieniu dodano, że z tytułu uzyskania przez stronę polską dostępu do włoskiego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi oraz z tytułu dostawy segmentu zadaniowego wykonawca wystawi fakturę na I.

Zatem, z opisu wniosku wynika, że strona polska dokonuje zakupu naziemnego segmentu zadaniowego i odbioru nie od Ministerstwa Włoch, lecz od firmy włoskiej. M Włoch jedynie dokona w imieniu M Polski podpisania umowy. Natomiast faktycznym kontrahentem i dostawcą zakupionego towaru jest konsorcjum realizujące projekt C (firmy włoskie).

Zgodnie z podpisanym Porozumieniem, strona polska będzie finansować projekt (dokonywać bieżących płatności za zrealizowane poszczególne etapy projektu), będąc odbiorcą systemu. Wykonawca wystawi fakturę na I. Wnioskodawca wyjaśnił, że jest dysponentem środków budżetu państwa trzeciego stopnia, bezpośrednio podległym dysponentowi części budżetowej tj. Ministrowi w zakresie procesu pozyskiwania nowego sprzętu na potrzeby Sił Rzeczypospolitej Polskiej jest Szef I. Strona polska jako dokonujący płatności będzie odbiorcą przedmiotowego systemu, który będzie pozyskiwany na potrzeby Ośrodka, która to jednostka wojskowa będzie jego docelowym użytkownikiem. I., jako instytucja odpowiedzialna w resorcie za pozyskiwanie nowego sprzętu dla S jest jedynie instytucją kontraktującą. Pozyskiwany S trafia ostatecznie do wskazanych jednostek.

I. jest jednostką budżetową niemającą osobowości prawnej i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z realizowanymi zadaniami i umowami z kontrahentami unijnymi zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy, na podstawie art. 97 ust. 1 ww. ustawy jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP.

Tym samym, to I. (Wnioskodawca), jako podmiot kontraktujący (odpowiedzialny za pozyskiwanie nowego sprzętu na potrzeby Sił, który to trafia ostatecznie do wskazanych jednostek), zobowiązany do zapłaty za pozyskiwany sprzęt, jest obowiązany do rozliczenia przedmiotowej transakcji.

Wnioskodawca wskazuje, że umowa na dostawę segmentu będzie obejmowała:

* etap projektowania (na terenie Włoch),

* etap produkcji i testów fabrycznych (na terenie Włoch),

* transport i instalacja systemu w Polsce,

* testy funkcjonalne i operacyjne (na terenie Polski),

* przekazanie segmentu stronie polskiej.

Dokonanie płatności będzie uwarunkowane spełnieniem określonych w umowie warunków oraz wystawieniem przez włoskiego wykonawcę stosownej faktury.

Po zakończeniu każdego etapu zostanie podpisany przez stronę włoską i polską protokół odbioru etapu oraz wystawiona przez włoskiego wykonawcę faktura. Faktura zostanie wystawiona na I.

W obrocie gospodarczym występują świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, gdyż składają się z kilku pojedynczych świadczeń. W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

W tym miejscu wskazać należy, że żadna z norm prawa krajowego, czy też prawa europejskiego nie definiuje "usług złożonych". Konstrukcja ta powstała na gruncie orzecznictwa TSUE, nadając określone cechy tym czynnościom i opisując rodzaj relacji pomiędzy nimi. Przy kwalifikacji danych świadczeń w kontekście uznania ich za usługi złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Dopiero jako odstępstwo od tej zasady, na zasadzie wyjątku dopuszczać możliwość scalenia świadczeń w jedno.

Kwestia kompleksowości usług była niejednokrotnie rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przywołać można chociażby wyrok z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07, w którym stwierdzono, że "każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne" (również wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06). Wyrok ten sformułował kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono zatem miejsce w sytuacji, gdy:

1.

świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej,

2.

poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny,

3.

kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych,

4.

kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

Z orzecznictwa TSUE płynie wniosek, że za część świadczenia złożonego możemy uznać tylko takie czynności, których oddzielenie miałoby sztuczny charakter, czyli innymi słowy jej wyłączenie rzutowałoby w sposób istotny na całość świadczenia. Jeżeli w skład świadczonej usługi będą wchodzić czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

W analizowanej sprawie niewątpliwie świadczenie polegające na dostawie i instalacji systemu w Polsce (tekst jedn.: etap: produkcji i testów fabrycznych, transport i instalacja systemu w Polsce, testy funkcjonalne i operacyjne na terenie Polski, przekazanie segmentu stronie polskiej), jest uzależnione od ukończenia przez stronę włoską etapu projektowania segmentu zadaniowego oraz od przyjęcia wykonania tego przez stronę polską. Jednakże, okoliczność ta nie przesądza o uznaniu tych czynności za jedno, kompleksowe świadczenie. Zarówno świadczenie polegające na wykonaniu etapu projektowania segmentu zadaniowego, jak i dostawa z montażem tego segmentu wraz z etapem produkcji i testów fabrycznych na terenie Włoch, przeprowadzeniem testów funkcjonalnych i operacyjnych na terenie Polski, oraz końcowe przekazanie segmentu stronie polskiej stanowią dla Zamawiającego dwa osobne, samoistne cele realizowanego Porozumienia. Świadczenia te są podzielone na etapy. W opisie sprawy Wnioskodawca podkreśla, że po zakończeniu każdego etapu zostanie podpisany przez stronę włoską i polską protokół odbioru etapu oraz wystawiona przez włoskiego wykonawcę faktura. Przy czym, jak wskazał Wnioskodawca, etap projektowania segmentu jest ściśle powiązany z programem satelitarnej obserwacji Ziemi, realizowanym przez Republikę Włoską. Ww. program, oprócz segmentu kosmicznego, zakłada również budowę segmentu naziemnego, umożliwiającego m.in. zadaniowanie satelitów obserwacyjnych oraz odbiór pozyskanych zobrazowań. Strona włoska w ramach programu pozyskuje segment.Segment będzie repliką segmentu dostosowaną do specyficznych potrzeb strony polskiej.

Wobec tego usługa wykonania projektu (etap projektowania) ma samoistny charakter w stosunku do wykonania późniejszej dostawy i instalacji systemu zadaniowego (tekst jedn.: w stosunku do etapów: produkcji i testów fabrycznych, transportu i instalacji systemu w Polsce, testów funkcjonalnych i operacyjnych oraz przekazania segmentu stronie polskiej). Etap projektowania segmentu zadaniowego jest elementem globalnego programu satelitarnej obserwacji Ziemi, który realizuje Republika Włoska. Projekt systemu naziemnego, który docelowo będzie zainstalowany w Polsce, jest integralnie związany z włoskim segmentem kosmicznym.

Tym samym, nabywane przez stronę polską świadczenie (etap projektowania) umożliwiające m.in. zadaniowanie satelitów obserwacyjnych oraz odbiór pozyskanych zobrazowań, jako element segmentu kosmicznego jest świadczeniem oddzielnym od dostawy i instalacji segmentu zadaniowego w Polsce (na którą to składa się etap produkcji i testów fabrycznych, transport i instalacja systemu w Polsce, testy funkcjonalne i operacyjne na terenie Polski oraz przekazanie segmentu stronie polskiej). Czynności te stanowią dwa różne, odrębne świadczenia i jako takie należy je rozpatrywać na gruncie podatku od towarów i usług.

Należy zwrócić uwagę, że podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju (tekst jedn.: Rzeczypospolitej Polskiej).

W odniesieniu do ustalenia miejsca świadczenia usługi polegającej na zaprojektowaniu naziemnego segmentu zadaniowego, który ma być przekazany stronie polskiej, wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej,

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że I. jest jednostką budżetową niemającą osobowości prawnej i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W związku z realizowanymi zadaniami i umowami z kontrahentami unijnymi zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy, na podstawie art. 97 ust. 1 ww. ustawy jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP. Zgodnie z postanowieniami zawartego Porozumienia, Wnioskodawca zobowiązał się nabyć od strony włoskiej (konsorcjum) usługę zaprojektowania naziemnego segmentu zadaniowego. Etap projektowania segmentu jest ściśle powiązany z programem satelitarnej obserwacji Ziemi, realizowanym przez Republikę Włoską.

Odnosząc cytowane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług do opisu sprawy należy stwierdzić, że miejsce świadczenia usługi polegającej na sporządzeniu projektu naziemnego segmentu zadaniowego, znajduje się w miejscu, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej - zgodnie z art. 28b ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że segment będzie repliką segmentu dostosowaną do specyficznych potrzeb strony polskiej. Nabywany segment jest bowiem integralnie związany z włoskim, globalnym systemem obserwacji ziemi i wraz z min tworzy funkcjonalną całość.

Tym samym Wnioskodawca, zarejestrowany podatnik, jako nabywca segmentu jest zobowiązany do rozliczenia tej transakcji w Polsce i to na nim będzie ciążył obowiązek opodatkowania nabycia usług projektowania.

Obowiązujące przepisy ustawy o VAT nie przewidują odrębnych regulacji w zakresie ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług. W związku z powyższym w odniesieniu do nabycia usług, dla których podatnikiem jest Wnioskodawca (import usług) zastosowanie znajdą ogólne zasady, przewidziane w art. 19a ustawy.

I tak, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Przepis art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu, należy wskazać, że obowiązek podatkowy - w przypadku wykonania usługi częściowej - powstaje właśnie w tej części. Usługę przyjmowaną częściowo (określoną część podzielnej w sensie gospodarczym usługi) uważa się za wykonaną w odniesieniu do tej części usługi, dla której to określono zapłatę.

Ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie wymagają dla powstania obowiązku podatkowego, aby odbiór usług był dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych (protokołu odbioru). Natomiast, postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu usługi za wykonaną (np. przyjęcie jej wykonania dopiero z chwilą podpisania protokołu odbioru) pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Należy zauważyć, że stosownie do opisu sprawy przedstawionego we wniosku, usługi projektowania naziemnego segmentu zadaniowego, są wykonywane jako jeden etap zawartego przez Strony Porozumienia i są przyjmowane przez stronę polską w sposób całościowy na podstawie protokołu odbiorczego. Dla usługi tej określone zostało określone odrębne wynagrodzenie.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia należy podkreślić, że obowiązek podatkowy został określony dla konkretnej czynności - momentu świadczenia usług. Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania. Jednocześnie należy mieć na względzie, że przepisy podatkowe uniezależniają powstanie obowiązku podatkowego od wystawienia faktury.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej usługi projektowania naziemnego segmentu zadaniowego (etap projektowania), powstaje stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, tj. z chwilą rzeczywistego wykonania tej usługi (etapu projektowania określonego w Porozumieniu), dla którego określono zapłatę.

O momencie powstania obowiązku podatkowego nie będzie zatem decydowała data podpisania protokołu odbioru tej usługi, a faktyczna czynność wykonania projektu przez stronę włoską.

W odniesieniu do miejsca świadczenia dostawy i instalacji segmentu zadaniowego w Polsce na którą składa się etap produkcji i testów fabrycznych, transport i instalacja systemu w Polsce, testy funkcjonalne i operacyjne na terenie Polski oraz przekazanie segmentu stronie polskiej należy ustalić, czy dokonywana dostawa spełnia warunki dla uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, czy też wypełnia definicję dostawy z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A -z zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit.a.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 (nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz) nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Miejscem dostawy towarów - na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy - jest w przypadku:

1.

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy,

2.

towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ustawodawca uznał, że mogą zaistnieć sytuacje, w których poza dokonaniem dostawy towarów, dostawca zobowiązuje się również zainstalować/zamontować dostarczany towar, przy użyciu środków własnych, lub przy wykorzystaniu zasobów innego podmiotu. Ponadto, ustawodawca uznał, że w takich sytuacjach świadczeniem nadającym charakter wszystkim podjętym przez dostawcę czynnościom jest właśnie dostawa towarów.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć "montaż lub instalacja", niemniej jednak zastrzega ona, że stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako "proste czynności", zdaniem Organu należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. A contrario, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza nabyć od włoskiego kontrahenta (konsorcjum) naziemny segment zadaniowy wraz z instalacją na terenie Polski segmentu zadaniowego, na którą to składa się etap produkcji i testów fabrycznych, transport i instalacja systemu w Polsce, testy funkcjonalne i operacyjne na terenie Polski oraz przekazanie segmentu stronie polskiej.

Zgodnie z postanowieniami zawartego Porozumienia, świadczenie zleceniobiorcy włoskiego będzie polegało na: produkcji i testów fabrycznych, transporcie i instalacji systemu w Polsce, przeprowadzeniu testów funkcjonalnych i operacyjnych na terenie Polski oraz finalnym przekazaniu segmentu stronie polskiej. Przy czym Wnioskodawca wskazał, że nie ma możliwości, aby instalacji i uruchomienia segmentu w Polsce dokonał nabywca/użytkownik. Są to czynności wymagające wysoko specjalistycznej wiedzy oraz uprawnień związanych z włączeniem do całego budowanego systemu satelitarnego. Uruchomienie i testy przewidują m.in. weryfikację prawidłowości współpracy segmentu z systemem satelitarnym, w tym w szczególności z satelitami obserwacyjnymi. Pod względem architektury systemu, będzie częścią budowanego systemu satelitarnej obserwacji Ziemi. Jego autonomiczna praca będzie niemożliwa. Na potrzeby instalacji segmentu przystosowywany jest nowobudowany obiekt Ośrodka. Segment będzie zainstalowany w wydzielonych specjalnie na ten cel pomieszczeniach.

Mając zatem na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że przy określeniu miejsca dostawy (opodatkowania) zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, czyli dostawa ta ma miejsce w kraju. Równocześnie transakcja ta nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Powołane przepisy prawa przewidują tzw. instytucję odwrotnego obciążenia polegającą na przerzucenia ze sprzedawcy na nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji. Przy czym, dla uznania nabywcy za podatnika zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, z miejscem świadczenia w Polsce, dostarczane są przez podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, i podmiot ten nie jest zarejestrowany w Polsce, to nabywca tych towarów będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji.

Mając na uwadze, że dostawca towarów - podmiot włoski - nie posiada na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani też nie jest zarejestrowany w Polsce, a równocześnie Wnioskodawca (nabywca) w związku z realizowanymi zadaniami i umowami z kontrahentami unijnymi zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy, na podstawie art. 97 ust. 1 ww. ustawy jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP, to na nim będzie ciążył obowiązek opodatkowania nabycia towarów wraz z montażem.

Jak już wskazano, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 19a ust. 3 usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Przy czym stosownie do art. 19a ust. 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Jednocześnie zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Oznacza to rezygnację z dotychczasowego generalnego powiązania momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Zauważyć należy, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest - co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o której mowa w art. 19a ust. 1 ustawy oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.

Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności (dostawy towarów lub wykonania usługi) następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy o VAT określają wprost ten moment.

Przepisy ustawy nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem. Wobec tego obowiązek podatkowy z tytułu dostawy towarów z montażem powstaje, co do zasady, na podstawie zasady ogólnej, tj. z chwilą dokonania dostawy towarów. Niemniej jednak zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w przypadku gdy przed dokonaniem dostawy towarów otrzymano całość lub część zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej zapłaty.

W przedmiotowym wniosku Strona wskazała, że umowa na dostawę segmentu będzie obejmowała:

* etap projektowania (odbędzie się on na terenie Włoch),

* etap produkcji i testów fabrycznych (odbędzie się na terenie Włoch),

* transport i instalacja systemu w Polsce,

* testy funkcjonalne i operacyjne (zostaną przeprowadzone na terenie Polski),

* przekazanie segmentu stronie polskiej.

Dokonanie płatności będzie uwarunkowane spełnieniem określonych w umowie warunków oraz wystawieniem przez włoskiego wykonawcę stosownej faktury. Po zakończeniu każdego etapu zostanie podpisany przez stronę włoską i polską protokół odbioru etapu oraz wystawiona przez włoskiego wykonawcę faktura. Faktura zostanie wystawiona na I.

W tym miejscu należy podkreślić, że w przypadku dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą faktycznego dokonania czynności (przekazania towaru). Powołane przepisy prawa nie uzależniają bowiem momentu powstania obowiązku podatkowego od wystawienia faktury. Natomiast, w przypadku, gdy przed dokonaniem dostawy strony umówiły się na uregulowania części płatności, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą przekazania płatności, w stosunku do tej części.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca przed odbiorem naziemnego segmentu zadaniowego dokonał wpłaty części wartości kontraktu, obowiązek podatkowy powstał z chwila wpłaty zaliczek w odniesieniu do wpłaconej kwoty, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy. Natomiast w stosunku do końcowego etapu Porozumienia, tj. przekazania segmentu stronie polskiej, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą faktycznego przekazania stronie polskiej przedmiotowego segmentu, a nie z chwilą podpisania przez Strony protokołu odbioru tego segmentu.

Tytułem podsumowania, biorąc pod uwagę, że Instytucja kontraktująca projekt jest instytucją państwową Włoch (a faktycznym wykonawcą jest włoski przemysł), zachodzi obowiązek podatkowy dla I. Wnioskodawca od wszystkich wymienionych etapów z tytułu realizowanej transakcji nabycia naziemnego segmentu zadaniowego i odbioru będzie płatnikiem podatku VAT.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach, w stosunku do nabywanej usługi projektowania (etap projektowania) obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą jej faktycznego wykonania przez podmiot włoski.

W stosunku do etapów produkcji i testów fabrycznych (na terenie Włoch), transportu i instalacji systemu w Polsce, testów funkcjonalne i operacyjne (na terenie Polski) obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wpłaty zaliczek w odniesieniu do wpłaconej kwoty, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy.

Natomiast w stosunku do końcowego etapu Porozumienia, tj. przekazania segmentu stronie polskiej, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą faktycznego przekazania stronie polskiej przedmiotowego segmentu.

Zatem oceniając stanowisko Strony, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl