IPPP3/4512-223/15-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "Nabywca" lub "Wnioskodawca") zamierza nabyć od Pana Marcina B. (dalej "Zbywca") część należącej do niego niezabudowanej nieruchomości. Zbywca posiada nieruchomość o łącznym obszarze 14.478 m², stanowiącą działki rolne oznaczone w rejestrze gruntów jako tereny orne klasy IV o numerach ewidencyjnych: 13/8, 13/11, 14/12, 14/15, dla których Sąd Rejonowy IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą kw.

Powyższą nieruchomość Zbywca odziedziczył (w formie udziału we współwłasności), zgodnie z postanowieniem spadkowym z dnia 6 czerwca 2007 r. po zmarłym w dniu 11 marca 2007 r. ojcu Wojciechu B. W wyniku dziedziczenia Zbywca odziedziczył rodzinne gospodarstwo rolne w skład którego wchodziła m.in. powyższa nieruchomość. Na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 7 grudnia 2007 r. Zbywca stał się jedynym właścicielem ww. nieruchomości.

Dodatkowe informacje:

* Zbywca jest rolnikiem prowadzącym rodzinne gospodarstwo rolne (od wszystkich działek rolnych opłaca podatek rolny), prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie jako wspólnik spółek komandytowych: W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. oraz F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k.

* Zbywca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług VAT z tytułu najmu nieruchomości mieszkalnej (nabytej również w wyniku wspomnianego wcześniej spadkobrania) na cele biurowe, na podstawie umowy cywilnoprawnej.

* Niezabudowana nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej innej niż rolna, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W okresie 2010 - 2015 Zbywca nie dokonywał sprzedaży działek z jego nieruchomości rolnych, za wyjątkiem umowy zamiany z Gminą z przeznaczeniem działek na cele publiczne (drogi) Rep A. Poza tym w powyższym okresie Zbywca dokonał zbycia na rzecz osoby fizycznej 1/3 udziału w nieruchomości mieszkalnej nabytej również w formie dziedziczenia (numer aktu notarialnego Rep. A. Sprzedaż ta podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnej.

Zbywca nie miał dotychczas zamiaru sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości. Nie prowadził żadnych działań zmierzających do jej sprzedaży - tj. nie zawierał żadnych umów pośrednictwa, reklamy, promocji tej nieruchomości - czyli nie stosował jakichkolwiek działań związanych z aktywnym poszukiwaniem nabywcy jakie są stosowane przy sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca w dniu 17 grudnia 2014 zwrócił się do Zbywcy i złożył mu ofertę nabycia części jego nieruchomości ze względu na zawartą wcześniej przez Wnioskodawcę umowę nabycia nieruchomości sąsiednich oraz ze względu na otrzymanie dla już posiadanych nieruchomości niezbędnych zezwoleń i pozwoleń (MPZP, decyzji środowiskowej oraz inne). Zbywca przyjął ofertę odkupienia od niego części ww. nieruchomości niezbędnej dla Nabywcy do realizacji projektu komercyjnego, a w dniu 23 stycznia 2015 r. Nabywca i Zbywca zawarli umowę przedwstępną sprzedaży części powyższej nieruchomości. Umowa przedwstępna sprzedaży obejmuje działki ewidencyjne 13/11 oraz 14/15 o łącznej powierzchni 11.507 m² (dalej "Nieruchomość"). W umowie tej Zbywca zobowiązał się zawrzeć w przyszłości umowę sprzedaży Nieruchomości po spełnieniu określonych warunków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zbywca z tytułu dokonania czynności sprzedaży Nieruchomości będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (dalej "podatek VAT") wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą i czy w konsekwencji planowana sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu dokonania czynności sprzedaży Nieruchomości, Zbywca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą i w konsekwencji planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej "ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle powyższego sprzedaż gruntu należy uznać za odpłatną dostawę towaru. Jednakże zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy w postaci opodatkowania odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika podatku VAT. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Definicja działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT to zgodnie z ust. 2 ww. artykułu - wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w treści art. 15 ustawy o VAT zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej czynności będzie działał jako podatnik. Oznacza to, że podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT stają się podmioty (w tym osoby fizyczne) prowadzące określoną działalność i występujące w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Organy podatkowe w ostatnio wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego w tym w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 listopada 2014 r. (ITPP2/443-1118/14/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 listopada 2014 r. (IPTPP2/443-746/14-2/PRP) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2014 r. (IPPP2/443-788/14-4/MT) podkreślają, że dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą, istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Taka działalność wystąpi m.in. w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W świetle powyższego dostawa towarów (w omawianym przypadku niezabudowanej nieruchomości) podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT, jedynie wówczas gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy będzie można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Organy podatkowe wskazują także, że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, ponieważ związana jest ona z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Przy rozważeniu ewentualnego opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntów istotne jest także, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomości, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Ustalenie tej kwestii pozwala rozstrzygnąć, czy osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ww. przepisu, i czy w konsekwencji należy ją uznać za podatnika VAT, czy też sprzedaż nieruchomości nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W tym przypadku ważne jest stwierdzenie czy osoba fizyczna podjęła działania takie jak: m.in. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego oraz wszelkie działania marketingowe w celu sprzedaży nieruchomości, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia.

W tym miejscu należy również zacytować ważne dla omawianej sprawy tezy orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał stwierdził, że: liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanym i prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji przez osoby fizyczne do działalności gospodarczych, jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Oznacza to w rezultacie, że dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem VAT pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie sprzedaży nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów, zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju przedmiotem, jej zbycie nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Stanowisko TSUE zostało potwierdzone w szeregu orzeczeń sądów administracyjnych w tym w wyrokach NSA z 15 grudnia 2011 r. (I FSK 1695/11), z dnia 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1453/11), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt 1 FSK 890/11) oraz wyrokach WSA w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Zbywca planuje sprzedać niezabudowaną nieruchomość i w tym celu nie wykazuje jakiejkolwiek aktywności, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W omawianej sprawie Zbywca bowiem nie podjął działań, które wskazywałby na profesjonalną aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nieruchomość nabyta została w ramach dziedziczenia ustawowego, w dalszej kolejności nastąpiło zniesienie współwłasności. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wobec tego należy uznać, że Zbywca z tytułu dokonania czynności sprzedaży Nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i w konsekwencji planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie: podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że Zbywca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości (o łącznym obszarze 14.478 m²), stanowiącej działki rolne oznaczone w rejestrze gruntów jako tereny orne klasy IV o numerach ewidencyjnych: 13/8, 13/11, 14/12, 14/15. Powyższą nieruchomość Zbywca odziedziczył (w formie udziału we współwłasności), zgodnie z postanowieniem spadkowym z dnia 6 czerwca 2007 r. po zmarłym w dniu 11 marca 2007 r. ojcu Wojciechu B. W wyniku dziedziczenia Zbywca odziedziczył rodzinne gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziła m.in. powyższa nieruchomość. Na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności Sądu Rejonowego Wydział I Cywilny z dnia 7 grudnia 2007 r. Zbywca stał się jedynym właścicielem ww. nieruchomości. Zbywca jest rolnikiem prowadzącym rodzinne gospodarstwo rolne (od wszystkich działek rolnych opłaca podatek rolny), prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie jako wspólnik spółek komandytowych: W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. oraz F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k.

Niezabudowana nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Zbywcę do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej innej niż rolna, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W okresie 2010 - 2015 Zbywca nie dokonywał sprzedaży działek z jego nieruchomości rolnych, za wyjątkiem umowy zamiany z Gminą z przeznaczeniem działek na cele publiczne (drogi) Rep A. W okresie 2010 - 2015 Zbywca dokonał sprzedaży udziału w innej nieruchomości nierolnej - 1/3 udziału w nieruchomości mieszkaniowej nabytej w formie dziedziczenia ustawowego, numer aktu notarialnego Rep. za cenę 230 000 zł na rzecz osoby fizycznej - transakcja objęta była p.c.c.

Zbywca nie miał dotychczas zamiaru sprzedaży ww. nieruchomości. Nie prowadził żadnych działań zmierzających do jej sprzedaży - tj nie zawierał żadnych umów pośrednictwa, reklamy, promocji tej nieruchomości - czyli nie stosował jakichkolwiek działań związanych z aktywnym poszukiwaniem nabywcy jakie są stosowane przy sprzedaży nieruchomości. Do Zbywcy zwrócił się w dniu 17 grudnia 2014 r. Wnioskodawca i złożył ofertę nabycia części jego nieruchomości ze względu na zawartą wcześniej przez tą firmę umowę nabycia nieruchomości sąsiednich oraz ze względu na otrzymanie dla już posiadanych nieruchomości niezbędnych zezwoleń i pozwoleń (MPZP, decyzji środowiskowej oraz inne).

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zbywcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Zbywca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zbywca nabył przedmiotową Nieruchomość w wyniku dziedziczenia gospodarstwa rolnego, w skład którego ona wchodzi. Ponadto jak wskazano we wniosku przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej innej niż rolna, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zbywca nie miał dotychczas zamiaru sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Nie prowadził żadnych działań zmierzających do jej sprzedaży, nie zawierał żadnych umów pośrednictwa, reklamy, promocji tej nieruchomości, nie stosował jakichkolwiek działań związanych z aktywnym poszukiwaniem nabywcy jakie są stosowane przy sprzedaży nieruchomości. To Wnioskodawca jako potencjalny nabywca zwrócił się do Zbywcy i złożył ofertę nabycia przedmiotowej Nieruchomości.

Analiza okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem tego, że Zbywca z tytułu zbycia przedmiotowej Nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Z uwagi na przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży Nieruchomości, Zbywca działał w charakterze handlowca.

Zatem należy uznać, że Zbywca z tytułu dokonania czynności sprzedaży Nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą i w konsekwencji planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.