IPPP3/4512-199/15-2/RD - VAT w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych usług telekomunikacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych usług telekomunikacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych usług telekomunikacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca") zamierza prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, o których mowa w art. 64 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r. Nr 171, poz. 1800), tj. usług o podwyższonej opłacie, w szczególności tzw. "SMS Premium Rate" oraz "MMS Premium Rate", które pozwalają użytkownikom telefonów komórkowych na korzystanie z rozmaitych usług, które w przyszłości będą oferowane przez Wnioskodawcę lub osoby trzecie, z którymi Wnioskodawca będzie współpracował (dalej: "Usługi"). Przedmiotowe usługi mogą również zawierać w swej treści kody, których użycie umożliwia korzystanie z usług osób trzecich (np. dostęp do gier internetowych).

Powyższe usługi będą świadczone z miejsca siedziby Wnioskodawcy.

Usługobiorcami będą:

W przypadku, gdy usługobiorcami będą podatnicy, usługi mogą być świadczone dla:

* miejsca siedziby usługobiorcy lub jego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdujących się w Polsce;

* miejsca siedziby usługobiorcy lub jego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdujących się poza terytorium kraju.

Usługobiorcy będą korzystali z oferowanych przez Wnioskodawcę usług w dwóch systemach płatności, tj.:

Z przyczyn technicznych z przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę będzie można korzystać tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poza jej obszarem usługi będą świadczone przez operatorów telekomunikacyjnych z innych państw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: "VAT") w Polsce i czy podatek ten, w stawce podstawowej 23%, powinien być rozliczany przez Wnioskodawcę.

2. Czy Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce i czy podatek ten, w stawce podstawowej 23%, powinien być rozliczany przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT w Polsce podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Z przepisu tego wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. A contrario usługi, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium Polski, nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT. O tym, gdzie znajduje się miejsce świadczenia usług, decydują przepisy Działu V, rozdziału 3, tj. artykuły od 28a do art. 28o ustawy o VAT.

Ad. 1) Usługi na rzecz podatników

a. Usługi świadczone dla siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się w Polsce

Artykuł 28b ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest zasadniczo miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Ustęp 2 powyższego przepisu stanowi z kolei, że w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższe przepisy prowadzą do wniosku, że jeśli Usługi będą świadczone dla:

* siedziby podatnika znajdującej się w Polsce,

* stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika znajdującego się w Polsce, miejsce świadczenia tych Usług będzie się znajdować w Polsce.

Usługi te będą zatem opodatkowane w Polsce podatkiem VAT według zasadniczej 23% stawki. Podatek ten, doliczony do ceny Usług, będzie podlegał rozliczeniu przez Wnioskodawcę jako VAT należny.

b. Usługi świadczone dla siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się poza terytorium Polski

Jeśli Usługi będą świadczone dla siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się poza terytorium Polski, miejscem świadczenia Usług - w świetle art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT będzie miejsce siedziby lub stałe miejsce działalności tego podatnika - położone poza terytorium Polski. W tych przypadkach przedmiotowe Usługi nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce (tekst jedn.: Wnioskodawca będzie wystawiać fakturę bez podatku VAT).

c. Usługi świadczone na rzecz podatników niemających siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ale mających miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pobytu w Polsce

W myśl art. 28b ust. 3 ustawy o VAT, jeśli podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Miejsce świadczenia Usług będzie się zatem znajdować w tym przypadku w Polsce. Usługi te będą zatem opodatkowane w Polsce podatkiem VAT według zasadniczej 23% stawki. Podatek ten, doliczony do ceny Usług, będzie podlegał rozliczeniu przez Wnioskodawcę jako VAT należny.

Ad. 2) Usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Usługi będą świadczone przez Wnioskodawcę posiadającego w Polsce siedzibę, przy czym Usługi te będą świadczone z miejsca tej siedziby. Do ustalenia miejsca świadczenia Usług na rzecz osób niebędących podatnikami, zastosowanie znajdzie zatem art. 28c ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług na rzecz wymienionych podmiotów jest zasadniczo miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W przedmiotowym przypadku miejscem tym będzie zatem Polska.

Jednocześnie nie znajdą zastosowania odstępstwa od powyższej reguły przewidziane w art. 28 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, skoro Usługi będą świadczone z miejsca siedziby Wnioskodawcy.

Powyższe prowadzi do wniosku, że Usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce według podstawowej stawki 23%. Wnioskodawca będzie obowiązany ten podatek doliczyć do ceny sprzedawanych usług i rozliczyć jako VAT należny.

Reasumując, opodatkowaniu VAT w Polsce będą podlegać Usługi, jeśli będą Świadczone na rzecz:

* podatników posiadających w Polsce siedzibę lub stałe miejsce działalności gospodarczej, jeśli Usługi będą świadczone dla tej siedziby lub tego stałego miejsca działalności gospodarczej,

* podatników nieposiadających siedziby ani stałego miejsca działalności gospodarczej, mających w Polsce miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pobytu,

* osób niebędących podatnikami VAT.

Usługi nie będą natomiast podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce, jeśli będą świadczone dla siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się poza terytorium Polski.

Wobec powyższego przedstawione stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza w ustawie drugą definicję podatnika. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Przy czym w myśl art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami zawarta została w art. 28c ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Od powyższej zasady, o której mowa w art. 28c ust. 1 ustawy ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych.

I tak zgodnie, z art. 28k ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przy tym, zgodnie z art. 2 pkt 5a ustawy, przez państwo członkowskie konsumpcji rozumie się państwo członkowskie, w odniesieniu do którego zgodnie z art. 28k przyjmuje się, że na jego terytorium ma miejsce świadczenie usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 25a ustawy, przez usługi telekomunikacyjne rozumie się usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 282/2011".

Zgodnie z art. 6a rozporządzenia 282/2011, usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE obejmują w szczególności następujące usługi:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych o podwyższonej opłacie, w szczególności tzw. "SMS Premium Rate" oraz "MMS Premium Rate", które pozwalają użytkownikom telefonów komórkowych na korzystanie z rozmaitych usług, które w przyszłości będą oferowane przez Wnioskodawcę lub osoby trzecie, z którymi Wnioskodawca będzie współpracował (dalej: "Usługi"). Przedmiotowe Usługi mogą również zawierać w swej treści kody, których użycie umożliwia korzystanie z usług osób trzecich (np. dostęp do gier internetowych). Powyższe usługi będą świadczone z miejsca siedziby Wnioskodawcy. Usługobiorcy będą korzystali z oferowanych przez Wnioskodawcę usług w dwóch systemach płatności, tj.: abonamentowych, zawierających stałą opłatę abonamentową niezależną od ilości wykorzystanych usług oraz zmienną opłatę odpowiadającą ilości faktycznie wykorzystanych usług ponad limit wynikający z abonamentu, a także tzw. "pre-paid", w którym usługobiorca płaci z góry za możliwość korzystania z usług telekomunikacyjnych w ramach pewnego limitu odpowiadającego swoją wielkością zapłaconą kwotą tzw. "doładowania". Usługobiorcami będą:

Z przyczyn technicznych z przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę będzie można korzystać z tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poza jej obszarem usługi będą świadczone przez operatorów telekomunikacyjnych z innych państw.

Z przyczyn technicznych z przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę będzie można korzystać z tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poza jej obszarem usługi będą świadczone przez operatorów telekomunikacyjnych z innych państw.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do określenia miejsca świadczenia i opodatkowania świadczonych usług telekomunikacyjnych na rzecz podmiotów będących zarówno podatnikami jak i podmiotów niebędących podatnikami.

Odnosząc niniejsze zdarzenie przyszłe do wyżej cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji w przypadku usług telekomunikacyjnych świadczonych na rzecz osób będących podatnikami zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy. Tym samym dla usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Wnioskodawcę (usługodawcę) dla:

* siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się w Polsce,

* podatników niemających siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ale mających miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pobytu w Polsce

- miejscem świadczenia przedmiotowej usługi jest terytorium kraju.

Natomiast dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę (usługodawcę) dla siedziby podatnika lub jego stałego miejsca działalności gospodarczej znajdujących się poza terytorium Polski miejsce świadczenia usługi telekomunikacyjnej znajduje się poza terytorium kraju.

Odnośnie miejsca świadczenia przedmiotowej usługi telekomunikacyjnej, świadczonej na rzecz podmiotów niebędących podatnikami wskazać należy, że stosownie do obowiązującego od 1 stycznia 2015 r. art. 58 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. "Miejscem świadczenia następujących usług na rzecz osób niebędących podatnikami jest miejsce, w którym osoba taka ma siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu:

W przypadku gdy usługodawca i usługobiorca kontaktują się za pomocą poczty elektronicznej, samo w sobie nie oznacza to, że świadczona usługa jest usługą świadczoną drogą elektroniczną."

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania dyrektywy 2006/112/WE "stałe miejsce zamieszkania" osoby fizycznej, będącej podatnikiem lub nie, oznacza adres figurujący w krajowej ewidencji ludności lub innym podobnym rejestrze lub adres wskazany przez tę osobę odpowiednim organom podatkowym, chyba że istnieją dowody wskazujące na to, że ten adres nie odzwierciedla rzeczywistości.

Stosownie do art. 13 rozporządzenia 282/2011, "zwykłe miejsce pobytu" osoby fizycznej, będącej podatnikiem lub nie, o którym mowa w dyrektywie 2006/112/WE, oznacza miejsce, w którym ta osoba fizyczna zazwyczaj mieszka ze względu na powiązania osobiste i zawodowe.

W przypadku gdy powiązania zawodowe istnieją w państwie innym niż państwo, w którym istnieją powiązania osobiste - lub gdy nie istnieją powiązania zawodowe - zwykłe miejsce pobytu określają powiązania osobiste wykazujące ścisłe związki danej osoby fizycznej z miejscem, w którym zamieszkuje.

Natomiast w preambule do Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 1042/13 z dnia 7 października 2013 r., zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług, w pkt 7 wskazano, że jeżeli osoba niebędąca podatnikiem ma siedziby w więcej niż jednym państwie lub ma stałe miejsce zamieszkania w innym państwie niż państwo, w którym ma zwykłe miejsce pobytu, pierwszeństwo nadaje się miejscu, które w najlepszy sposób zapewnia opodatkowanie w miejscu faktycznego wykorzystania usług. Aby uniknąć konfliktów dotyczących jurysdykcji państw członkowskich, należy określić miejsce faktycznego wykorzystania usług.

Zatem, dla określenia miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych wykonywanych na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem istotnym jest ustalenie miejsca faktycznej konsumpcji tej usługi, czyli ustalenie kto z tej usługi faktycznie korzysta i gdzie usługa ta jest faktycznie świadczona.

Wnioskodawca w zdarzeniu przyszłym wskazał, że z przyczyn technicznych z przedmiotowych usług świadczonych przez Wnioskodawcę będzie można korzystać tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca świadczy usługi telekomunikacyjne z których można korzystać tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, to miejsce świadczenia tych usług znajduje się tam, gdzie usługi te są faktycznie wykorzystane, tj. na terytorium Polski.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie określenia miejsca opodatkowania świadczonej usługi telekomunikacyjnej na rzecz podmiotów niebędących podatnikami należy uznać za prawidłowe, jednakże należy wskazać, że Wnioskodawca wywiódł ten prawidłowy skutek prawny powołując się na art. 28c ust. 1 ustawy w sytuacji gdy prawidłową regulacją prawną obowiązującą od dnia 1 stycznia 2015 r. w odniesieniu do przedmiotowej usługi jest art. 28k ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy zauważyć, że przepisy ustawy ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują szczególnych uregulowań obniżających stawkę podatku VAT bądź zwalniających z opodatkowania, które dotyczyłyby świadczenia usług telekomunikacyjnych opisanych we wniosku.

Zatem w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług telekomunikacyjnych, w przypadku których miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania jest Polska, Wnioskodawca powinien rozliczyć podatek według stawki 23% w myśl art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Natomiast w sytuacji gdy miejsce świadczenia przedmiotowych usług znajduje się poza terytorium Polski, wówczas przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Zatem Wnioskodawca nie rozlicza w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia takich usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.