IPPP3/4512-194/15-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Unii Europejskiej kontrahentowi spoza Wspólnoty za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Unii Europejskiej kontrahentowi spoza Wspólnoty za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce ma zamiar sprzedawać towar znajdujący się w magazynie w Unii Europejskiej poza terytorium RP, kontrahentowi posiadającemu siedzibę poza Unią Europejską i niebędącego podatnikiem podatku VAT w UE. Wobec powyższego Wnioskodawca wystawi kupującemu fakturę w cenie netto, bez VAT zgodnie z zastosowaniem przepisów poza granicami kraju.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo zastosować cenę netto, sprzedając towar znajdujący się w magazynie w Unii Europejskiej poza granicami Polski, kontrahentowi spoza UE, gdy transakcja odbywa się poza granicami RP.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka PTJ sprzedając towar w Unii Europejskiej, ale poza granicami RP, prawidłowo uzna tę transakcję jako transakcję poza granicami kraju i wykaże tę sprzedaż jako niepodlegającą opodatkowaniu (zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1).

Przepisy ustawy o VAT nie regulują transakcji poza obszarem Polski, gdyż takie transakcje nie podlegają polskim przepisom podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez terytorium kraju - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Stąd też w pierwszej kolejności niezbędne jest ustalenie miejsca dostawy towarów.

Aby prawidłowo określić miejsce opodatkowania danej dostawy należy wskazać, gdzie znajduje się towar w momencie dostawy. Określenie miejsca dostawy w przypadku dostawy towarów między podatnikami z różnych państw jest szczególnie istotne, gdyż wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak wynika z ww. przepisów miejscem opodatkowania towarów co do zasady jest miejsce (kraj) w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma wpływu siedziba dostawcy (podatnika) - istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Polsce ma zamiar sprzedawać towar znajdujący się w magazynie w Unii Europejskiej poza terytorium RP, kontrahentowi spoza Unii Europejskiej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą opodatkowania transakcji dostawy towaru znajdującego się w magazynie w Unii Europejskiej poza granicami Polski, kontrahentowi spoza UE, gdy transakcja odbywa się poza granicami RP.

W celu określenia, czy dostawa towarów jakiej dokonuje Wnioskodawca na terytorium Unii Europejskiej innego kraju niż Polska podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, należy ustalić miejsce jej świadczenia, które jest równocześnie miejscem opodatkowania tej dostawy.

Wnioskodawca wskazuje, że sprzedawany towar znajduje się w magazynie położonym poza terytorium kraju. Zatem miejscem rozpoczęcia wysyłki jest magazyn w Unii Europejskiej znajdujący się poza terytorium kraju. Dostawa odbędzie się na rzecz kontrahenta spoza Unii Europejskiej. Zatem skoro - jak wskazano - transakcja odbywa się poza granicami Polski, to mając na uwadze art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy będzie terytorium kraju, w którym znajduje się magazyn, z którego wysyłany jest towar. Wobec tego w przedstawionych okolicznościach dostawa towaru z magazynu w Unii Europejskiej na rzecz kontrahenta spoza Unii Europejskiej nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju.

Uznając terytorialność podatku VAT należy wskazać, że zasady opodatkowania przedmiotowych transakcji podlegają regulacjom kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia przy dostawie towarów (w tym przypadku - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy). A zatem, w niniejszej sprawie to przepisy kraju unijnego innego niż Polska wskażą, w jaki sposób Wnioskodawca powinien opodatkować i dokumentować dostawę towarów.

Zatem, Wnioskodawca prawidłowo uznaje opisaną transakcję jako transakcję poza granicami kraju i wskazuje, że transakcja taka nie podlega polskim przepisom podatkowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.