IPPP3/4512-189/15-2/JF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-189/15-2/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 5 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Unii Europejskiej kontrahentowi z terytorium Wspólnoty za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy towarów na terytorium Unii Europejskiej kontrahentowi z terytorium Wspólnoty za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka polska - zarejestrowana jako pośredniczący podmiot tytoniowy, posiadający właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych ma zamiar dokonywać sprzedaży towarów (suszu tytoniowego) podmiotom z krajów Unii Europejskiej innym niż Polska.

Sp. z o.o. dokona zakupu towarów od kontrahenta z Unii Europejskiej, ale z kraju innego niż Polska. Sprzedający towar Spółce posiada i podał właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dokona on sprzedaży wraz z dostawą towaru do odbiorcy z kraju Unii Europejskiej innego niż Polska wskazanego przez Spółkę.

Kupujący towar od Spółki posiada i podał swój ważny i właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Transakcja sprzedaży odbędzie się poza granicami Polski, ale na terenie Unii Europejskiej. Spółka sprzeda ww. towar nie opodatkowując go podatkiem VAT, gdyż sprzedaż ta nie podlega polskim przepisom podatkowym.

W związku z przedstawionym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży poza granicami Polski podmiotowi posiadającemu właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych towar, który znajduje się poza terytorium Polski i zakupiła ten towar od kontrahenta posiadającego właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, który dokonał w ramach zakupu towaru dostawy do kraju Unii Europejskiej innego niż Polska, prawidłowo nie naliczyła podatku VAT uznając, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT i wykaże tą transakcję jako sprzedaż poza granicami kraju.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług - art. 22 ust. 1 pkt 1 Spółka uzna tą transakcję jako transakcję poza granicami kraju i wykaże ją jako niepodlegającą opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Polsce jako pośredniczący podmiot tytoniowy, posiadający właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych ma zamiar dokonywać sprzedaży towarów (suszu tytoniowego) podmiotom z krajów Unii Europejskiej innym niż Polska. Wnioskodawca dokona zakupu towarów od kontrahenta z Unii Europejskiej, ale z kraju innego niż Polska. Sprzedający towar podał właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dokona on sprzedaży wraz z dostawą towaru do wskazanego odbiorcy przez Wnioskodawcę z kraju Unii Europejskie innego niż Polska. Kupujący towar od Spółki podał swój ważny i właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Transakcja sprzedaży odbędzie się poza granicami Polski, ale na terenie Unii Europejskiej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy sprzedając podmiotowi posiadającemu właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych towar, który znajduje się poza terytorium Polski i zakupił ten towar od kontrahenta posiadającego właściwy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, który dokonał w ramach zakupu towaru dostawy do kraju Unii Europejskiej innego niż Polska prawidłowo nie naliczył podatku VAT uznająć, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT i wykaże tę transakcję jako sprzedaż poza granicami kraju.

Podatek VAT ma charakter terytorialny, co oznacza że opodatkowaniu w Polsce podlegają tylko te czynności, które zostały objęte i enumeratywnie wymienione w polskiej ustawie o VAT. Ustawa o VAT zawiera szereg regulacji służących określaniu miejsca świadczenia usług, czy miejsca dostawy towarów, a w konsekwencji kraju, na obszarze którego powinno nastąpić opodatkowanie danej czynności. Stąd też w pierwszej kolejności w zaistniałym stanie faktycznym niezbędne jest ustalenie, czy miejscem dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy było terytorium Polski.

W celu określenia, czy dostawa towarów jakiej dokonuje Wnioskodawca na terytorium Unii Europejskiej innego kraju niż Polska podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, należy ustalić miejsce ich świadczenia, które jest równocześnie miejscem opodatkowania tej dostawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Jak wynika ww. przepisów miejscem opodatkowania towarów co do zasady jest miejsce (kraj) w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma wpływu siedziba dostawcy (podatnika) - istotne jest jedynie miejsce gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

Po analizie przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa towarów na terytorium kraju Unii Europejskiej innego niż Polska, na rzecz innego podmiotu z Unii Europejskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Uznając terytorialność podatku VAT należy wskazać, że zasady opodatkowania przedmiotowych transakcji podlegają regulacjom kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia przy dostawie towarów (w tym przypadku - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy). A zatem, w niniejszej sprawie to przepisy kraju unijnego innego niż Polska wskażą, w jaki sposób należy opodatkować transakcje dostaw towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl