IPPP3/4512-158/15-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania do transakcji nabycia nieruchomości zabudowanej wielorodzinnym budynkiem mieszkalnym art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania do transakcji nabycia nieruchomości zabudowanej wielorodzinnym budynkiem mieszkalnym art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca/Podatnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, której przedmiotem działalności jest wynajem nabywanych wcześniej nieruchomości, zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przedmiotem planowanej transakcji jest nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej wielorodzinnym budynkiem mieszkalnym wraz z wyposażeniem, budowlami i infrastrukturą towarzyszącą, w tym techniczną i drogową oraz z przechodzącymi z mocy prawa na Wnioskodawcę umowami najmu ("Nieruchomość"). W skład Nieruchomości nie będą wchodziły wszystkie zobowiązania związane z jej funkcjonowaniem (wyłączone będą m.in. zobowiązania/zaległości z tytułu dostaw mediów).

Sprzedający jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym na szeroką skalę działalność deweloperską (m.in. budowa budynków mieszkalnych, domów oraz hoteli), sprzedaż nieruchomości, wynajem nieruchomości, jak również usługi zarządzania nieruchomościami.

Sprzedawana Nieruchomość nie stanowi jedynego majątku sprzedającego - oprócz Nieruchomości, sprzedający jest właścicielem kilkunastu innych inwestycji nieruchomościowych, w szczególności mieszkań, lokali usługowych, hoteli (już zakończonych, jak również będących w toku procesu inwestycyjnego). Ponadto sprzedający posiada środki trwałe używane do realizowania inwestycji, takie jak maszyny, urządzenia, koparki, samochody itp., jak również prawa niematerialne związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, np.: licencje na program księgowy. W związku z tym, po zbyciu Nieruchomości sprzedający będzie mógł bez przeszkód kontynuować prowadzoną do tej pory działalność gospodarczą, za pomocą pozostałych składników majątkowych.

W budynku wielorodzinnym, wchodzącym w skład Nieruchomości ("Budynek"), znajdują się niewyodrębnione, samodzielne lokale mieszkalne, lokale usługowe oraz garaż podziemny, w którym znajdują się m.in. miejsca postojowe.

Aktualnie, część lokali mieszkalnych jest przedmiotem umów o świadczenie usług zakwaterowania, które stanowią de facto umowy o cechach najmu na czas oznaczony. Zgodnie z treścią umowy przedwstępnej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i sprzedającym, na dzień sprzedaży Nieruchomości powyższe umowy zostaną rozwiązane, a w ich miejsce zostaną zawarte (oczywiście z tymi osobami, które się na to zgodzą), umowy najmu okazjonalnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Z kolei część lokali usługowych, znajdujących się w Budynku jest przedmiotem umów najmu.

Zarówno umowy najmu okazjonalnego, jak również umowy najmu w odniesieniu do lokali usługowych zostaną przejęte przez Wnioskodawcę z mocy prawa w momencie sprzedaży Nieruchomości (z mocy art. 678 kodeksu cywilnego, w razie zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu nabywca wstępuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy).

Wnioskodawca i sprzedający ustalili, że Wnioskodawca nie przejmie żadnych umów dotyczących dostawy mediów (dostarczanie ciepła, wody, odprowadzanie ścieków) i świadczenia usług odnośnie Nieruchomości (w tym Budynku), do których można zaliczyć umowę o dostawę usług internetowych, o opróżnianie separatorów itp. Ponadto, na Wnioskodawcę nie przejdą związane z Nieruchomością umowy zawarte przez sprzedającego z podwykonawcami (w tym kaucje udzielone na mocy tych umów), jak również rękojmie/gwarancje od podwykonawców.

Nieruchomość nie jest wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie sprzedającego pod względem organizacyjnym, nie stanowi wyodrębnionej w strukturze jednostki organizacyjnej. Do sprzedawanej Nieruchomości nie są przyporządkowani konkretni pracownicy, czy też kadra zarządzająca, którzy mogliby samodzielnie prowadzić przedsiębiorstwo w postaci sprzedawanej Nieruchomości, w związku z czym wraz z jej sprzedażą nie dojdzie do przejścia pracowników na Wnioskodawcę.

Dla sprzedawanej Nieruchomości nie jest sporządzany odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz nie jest ustalany odrębny budżet. Z kolei system księgowy posiadany przez sprzedającego pozwala na przyporządkowanie sprzedawanej Nieruchomości przychodów/kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z jej funkcjonowaniem. Ponadto istnieją konta przychodowe przeznaczone do działalności związanej ze sprzedawaną Nieruchomością, natomiast nie da się przyporządkować do Nieruchomości wszystkich kosztów (np.: kosztów pracowniczych).

Ponadto nie jest możliwe proste przyporządkowanie do Nieruchomości klientów związanych wyłącznie z jej działalnością.

W ramach transakcji nie zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania związane z Nieruchomością (np.: zobowiązania z tytułu dostawy mediów, które będą rozliczone przez sprzedającego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nabywana Nieruchomość będzie stanowiła przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ("Ustawa VAT") i w konsekwencji, czy do opisywanej transakcji będzie miało zastosowanie wyłączenie o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

Ustalenie, czy przedmiotem transakcji będzie przedsiębiorstwo albo ZCP ma dla Wnioskodawcy istotne znaczenie z punktu widzenia faktycznego obciążenia finansowego związanego z opodatkowaniem transakcji podatkiem VAT i podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywana przez niego Nieruchomość nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, co w konsekwencji oznacza, że do opisywanej transakcji nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

PRZEDSIĘBIORSTWO

Pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane wprost w Ustawie VAT, jednakże, zarówno w doktrynie (zob. J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda, VAT. Komentarz. Wyd.1, Warszawa 2014), jak i orzecznictwie (zob. np. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 października 2014 r., sygn. I SA/Rz 594/14) przyjmuje się, że do zdefiniowania tego pojęcia w zakresie ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego (dalej jako "k.c.").

Stosownie do art. 55 (1) k.c., "przedsiębiorstwo" należy rozumieć jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie z powyższym przepisem, przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Podatnika, transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo ma miejsce wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55 (1) k.c. elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), stanowiące zorganizowany zespół zostaną przekazane nabywcy. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Co do zasady w przypadku transakcji, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo następuje przejście całego przedsiębiorstwa spółki.

Z przedstawionego powyżej przez Spółkę stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że przedmiotem transakcji będą jedynie poszczególne składniki majątkowe składające się na Nieruchomość, natomiast nie całe przedsiębiorstwo Sprzedającego.

Należy bowiem wskazać, iż Spółka nie nabywa wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami k.c. tworzą przedsiębiorstwo. W szczególności zaś Spółka nie planuje nabycia następujących elementów składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami k.c.;

W związku z powyższym, wraz ze zbyciem Nieruchomości na rzecz Podatnika nie przejdą elementy przedsiębiorstwa wymienione w art. 55 (1) k.c. Oznacza to, że Nieruchomość nie będzie stanowiła zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej (przekazana masa majątkowa nie będzie mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej), a tym samym, nie będzie ona mogła zostać uznana za przedsiębiorstwo.

Prawidłowe będzie zatem zakwalifikowanie transakcji nabycia Nieruchomości jako nabycia oddzielnych składników majątkowych podlegających ogólnym zasadom Ustawy VAT.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Podatnika znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

ZORGANIZOWANA CZĘŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA ("ZCP")

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie Ustawy VAT będziemy mieli do czynienia ze ZCP, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zgodnie z niekwestionowanym poglądem prezentowanym zarówno przez organy podatkowe, jak i sądy administracyjne, aby uznać, że dany zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi ZCP, powinien on być wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej, funkcjonalnej.

a. Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że działalność ZCP dotyczy jednej ze sfer działalności, które są prowadzone odrębnie (niezależnie od siebie) oraz dla których działalności został przydzielony określony majątek (zespół składników materialnych i niematerialnych) oraz określeni pracownicy. Ponadto konieczne jest, aby ZCP miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako odrębna jednostka organizacyjna: dział, wydział, oddział itp., przy czym, wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 27 lipca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-345/12-4/JN), ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. oraz, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Analogiczny pogląd zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 15 października 2012 r. (sygn. ITPP2/443-975/12/AP) wskazując, że o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp.

Identyczne poglądy prezentowane są w wielu innych interpretacjach, przy czym przykładowo można wskazać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 października 2012 r. (sygn. IPPP1/443-634/12-2/AP), czy też interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2012 r. (ILPB3/423-70/12-4/EK).

Co istotne, wyodrębnienie organizacyjne powinno występować w istniejącym przedsiębiorstwie, co oznacza, że niewystarczający od spełniania tej przesłanki będzie fakt, iż zespół składników będzie mógł być organizacyjnie wyodrębniony u nabywcy, w sytuacji gdy takie wyodrębnienie nie zachodzi u sprzedającego. Prawidłowość powyższego potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 sierpnia 2012 r., (sygn. IPPP1/443-449/12-2/AW), w której wprost wskazano, że wyodrębnienie organizacyjne powinno występować w istniejącym przedsiębiorstwie.

Takie stanowisko jest również podzielane przez sądy administracyjne. W wyroku z dnia 12 października 2007 r. (sygn. I SA/Lu 403/07) WSA w Lublinie wskazał, że zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład, co oznacza, że sama sprzedaż składników materialnych i niematerialnych następuje w formie odrębnego zakładu, nie zaś to, iż przy pomocy tych składników nabywca będzie w stanie zorganizować odrębnie zakład. W tym wyroku sąd również podkreślił, że ZCP odnosi się do takiej formy organizacyjnej majątku przedsiębiorcy, która istnieje w chwili jego zbycia.

Analogiczny pogląd został zaprezentowany przez WSA w Opolu w wyroku z dnia 7 grudnia 2009 r. (sygn. I SA/Op 325/09), który potwierdził, że niewątpliwie zorganizowana część przedsiębiorstwa to sytuacja, która już zaistniała w strukturze organizacyjnej wnioskodawcy, a nie dopiero powstanie w przyszłości.

Ponadto, w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że do wyodrębnienia organizacyjnego konieczne jest przypisanie pracowników, którzy kontynuowaliby wykonanie powierzonych im obowiązków pracowniczych w ramach dotychczasowej osoby prawnej ale których zakres zadań obejmowałby świadczenie pracy w ramach wyodrębnionej organizacyjnie części przedsiębiorstwa (wyrok WSA w Gdańsku I SA/Gd 396/10 z dnia 9 września 2009 r.).

W związku z faktem, że będąca przedmiotem dostawy Nieruchomość:

* nie jest w jakikolwiek sposób (formalny lub nieformalny) wyodrębniona jako jednostka organizacyjna w istniejącym przedsiębiorstwie sprzedającego w formie oddziału, wydziału, zakładu etc.,

* nie są do niej przypisani żadni pracownicy, którzy tym samym nie zostaną przejęci przez Wnioskodawcę razem z Nieruchomością.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Nieruchomość nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego w ramach przedsiębiorstwa sprzedającego.

Dodatkowo, w skład Nieruchomości nie będą wchodziły wszystkie zobowiązania związane z jej działalnością (będą wyłączone m.in. zobowiązania z tytułu dostawy mediów), zatem nie będzie również spełniony warunek polegający na tym, aby składniki niematerialne obejmowały również zobowiązania. Zgodnie bowiem z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn. ITPB3/423-591/12/DK): (...) konsekwencją finansowego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do niej wszelkich zobowiązań związanych z jej działalnością. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane.

b. Wyodrębnienie finansowe

W związku faktem, że dla Nieruchomości nie jest sporządzany odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz nie jest ustalany odrębny budżet, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z tych przyczyn Nieruchomość nie jest wyodrębniona pod względem finansowym. O braku wyodrębnienia finansowego świadczy również fakt, iż do Nieruchomości nie można przyporządkować wszystkich kosztów związanych z jej działalnością (np.: kosztów pracowniczych), jak również to, że na Podatnika nie przejdą wszystkie zobowiązania sprzedającego dotyczące Nieruchomości (np.: zobowiązania z tytułu dostawy mediów).

c. Wyodrębnienie funkcjonalne

Odrębność funkcjonalna ZCP sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach funkcji przedsiębiorstwa. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. W konsekwencji, dany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) powinien być zdolny do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, po jego zbyciu na rzecz nabywcy, tak jakby był oddzielnym przedsiębiorstwem. Co ważne, kontynuowanie działalności nie powinno wymagać dodatkowych nakładów finansowych czy też przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przejętych składników.

W interpretacji z dnia 8 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP1/443-449/12-2/AW), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że w przypadku wyodrębnienia funkcjonalnego, część mienia musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu.

Z kolei w interpretacji z dnia 3 października 2012 r. (sygn. IPPP1/443-634/12-2/AP), dotyczącej nieruchomości (podobny stan faktyczny do tego, będącego przedmiotem wniosku) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreślił, że wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. W przytoczonej interpretacji, poszczególne Nieruchomości nie stanowiły oddzielnych zakładów czy oddziałów, nie mogły samodzielnie spełniać zadań gospodarczych. Ponadto, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Nieruchomości, które Wnioskodawca zamierzał zbyć stanowiły środki trwałe i jako takie nie mogły realizować określonych zadań gospodarczych. W efekcie organ podatkowy uznał, że zbywane nieruchomości nie stanowią ZCP.

W interpretacjach podkreśla się również fakt, iż odrębność funkcjonalna jest niejako wypadkową istnienia odrębności organizacyjnej i finansowej. W przytaczanej już powyżej interpretacji z dnia 27 lipca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-345/12-4/JN) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zauważył, że wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Podobnie wskazano również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 maja 2012 r. (sygn. ITPP2/443-251/12/PS): zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Zaprezentowane powyżej poglądy podzielane są również przez sądy administracyjne. W wyroku z dnia 14 stycznia 2011 r. (sygn. I SA/Go 1133/10) WSA w Gorzowie Wlkp. wskazał, że wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku - niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. W podobnym tonie wypowiedział się również m.in. WSA w Gdańsku (wyrok z dnia 7 września 2010 r., sygn. I SA/Gd 396/10) oraz WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (sygn. I SA/Wr 410/11).

W związku z faktem, że:

* sprzedawana Nieruchomość nie jest wyodrębniona w przedsiębiorstwie sprzedającego pod względem organizacyjnym,

* Nieruchomość nie posiada potencjalnej zdolności do samodzielnego prowadzenia działalności w formie oddzielnego przedsiębiorstwa (np.: z uwagi na fakt, że na kupującego nie przejdą umowy związane z korzystaniem z mediów, utrzymaniem Nieruchomości, brak możliwości zachowania płynności finansowej itp.),

* nie zostaną przejęci pracownicy sprzedającego (nie ma pracowników, kadry zarządzającej przypisanej tylko do Nieruchomości),

* w ramach przedsiębiorstwa sprzedającego Nieruchomość nie pełni na tyle doniosłej roli (jest jedną z wielu nieruchomości posiadanych przez sprzedającego), aby można było uznać, że może funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, należy uznać, że Nieruchomość nie jest wyodrębniona funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie sprzedającego.

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, iż Nieruchomość nie jest jednocześnie wyodrębniona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym w przedsiębiorstwie sprzedającego, nie może ona stanowić ZCP w rozumieniu przywołanych wcześniej przepisów Ustawy VAT.

W rezultacie, do dostawy Nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla Kontrahenta Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.