IPPP3/4512-130/16-2/WH - VAT w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-130/16-2/WH VAT w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 31 lipca 2015 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną (na podstawie umowy sprzedaży) udział w wysokości 1729/2400 nieruchomości, tj. działce gruntu we Miejscowości M., gmina B., powiat p., stanowiącej zgodnie z danymi zawartymi w ewidencji gruntów na dzień zakupu użytki rolne i pastwiska. Dla nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta, w której to księdze, nieruchomość oznaczona jest jako "R - grunty orne". W związku małżeńskim Wnioskodawcy i żony panuje ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Od 1990 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: handel, pośrednictwo nieruchomości. Przedmiotowy udział w powyżej opisanej nieruchomości, nie został nabyty w ramach ani na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak też nigdy nie służył jej prowadzeniu i stanowi on dla Wnioskodawcy i żony majątek prywatny. Przedmiotowy udział został nabyty w celu jego przyszłej sprzedaży, w bliżej nieokreślonym terminie.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy B., dla tej jej części, w której położona jest nieruchomość, tj. Teren Wsi M. i M. P. - Etap I, uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w B. z dnia 30 sierpnia 2002 r., ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 18 listopada 2002 r. nieruchomość jest przeznaczona pod tereny zabudowy produkcyjno-usługowej i obsługi komunikacji z dopuszczeniem realizacji obiektów socjalnych administracyjnych oraz usług.

Odnośnie planowanej przyszłej sprzedaży Wnioskodawca wraz z żoną nie podejmowali żadnych działań typu: umieszczanie ogłoszeń i planowanej sprzedaży w prasie, internecie czy innych mediach jak też nie zgłosili zamiaru przyszłej sprzedaży do żadnego biura nieruchomości.

W miesiącu listopadzie 2015 r., zgłosiła się do Wnioskodawcy i żony spółka pod firmą P. Sp. z o.o., z propozycją zakupu ich udziału. W dniu 25 listopada 2015 r. została zawarta ze spółką P. przedwstępna umowa sprzedaży, przysługującego Wnioskodawcy i żonie udziału w powyżej opisanej nieruchomości, która to sprzedaż ma nastąpić do dnia 31 maja 2016 r., w dacie wskazanej przez Kupującego. Jednocześnie w przedmiotowej umowie przedwstępnej Wnioskodawca wraz z żoną udzielili przyszłemu Kupującemu pełnomocnictwa do działania tak w ich jak i Jego (P.) imieniu, w celu przygotowania planowanej przez Kupującego na nieruchomości inwestycji, z tym zastrzeżeniem, iż wszelkie koszty tych działań pokrywa Kupujący.

Pełnomocnictwo to obejmuje jak poniżej:

Sprzedający wyrażają zgodę i zezwalają Kupującemu - od dnia zawarcia umowy objętej niniejszym aktem notarialnym do dnia zawarcia Umowy Sprzedaży - na dysponowanie przez Kupującego Nieruchomością dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, to jest dla składania wniosków oraz uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, a także do prowadzenia na nim - na koszt Kupującego - badań i odwiertów, niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki gruntowe umożliwiają realizację na nim Inwestycji.

Wnioskodawca oraz Jego żona ustanowili swoim pełnomocnikiem przedstawiciela wskazanego przez Kupującego i upoważnili go do:

1.

uzyskania warunków technicznych przyłączenia nieruchomości do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych oraz włączenia do dróg,

2.

uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, zmiany klasyfikacji gruntów oraz uzyskanie decyzji dot. gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie,

3.

uzyskania decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych

- wszystkie koszty oraz opłaty przyłączeniowe związane z warunkami technicznymi i decyzjami określonymi powyżej, będą obciążały Kupującego.

Przyszły Kupujący planuje na terenie nieruchomości realizację hali magazynowo-logistyczno-produkcyjnej.

Ponadto Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami innych nieruchomości oraz udziałów w nieruchomościach, których sprzedaży nie wykluczają w przyszłości ale na dzień dzisiejszy nie podejmują w tym celu żadnych starań ani nie ponoszą w tym celu żadnych nakładów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wyżej wymienionego udziału w nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stawką podstawową).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż ww. udziału w nieruchomości, pomimo, iż zarówno nabycie jak i sprzedaż nie były i nie będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przedmiotowy udział został nabyty w celu jego dalszej, przyszłej odsprzedaży, a także w tym celu Wnioskodawca współdziała z przyszłym Kupującym, z którym jest związany umową przedwstępną poprzez udzielenie mu powyżej opisanych pełnomocnictw, celem przygotowania nieruchomości pod przyszłą inwestycję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednakże należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Jednocześnie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Należy zaznaczyć, iż autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. W konsekwencji ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy towarów (np. gruntów, nieruchomości) istotne jest również, czy dokonujący dostawy w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważyć należy, że określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i pośrednictwa w nieruchomościach. W dniu 31 lipca 2015 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną, na podstawie umowy sprzedaży, udział w wysokości 1729/2400 nieruchomości, tj. działce gruntu, która zgodnie z danymi zawartymi w ewidencji gruntów na dzień zakupu stanowi użytki rolne i pastwiska. W księdze wieczystej nieruchomość oznaczona jest jako "R - grunty orne". Udział w nieruchomości, o którym mowa w niniejszym wniosku stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy oraz Jego małżonki, nie został nabyty w ramach ani na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, jak też nigdy nie służył jej prowadzeniu. Przedmiotowy udział został nabyty z zamiarem jego przyszłej sprzedaży. Odnośnie planowanej przyszłej sprzedaży, nie podejmowano żadnych działań polegających na umieszczaniu ogłoszeń o planowanej sprzedaży w prasie, internecie czy innych mediach jak też nie zgłaszano zamiaru przyszłej sprzedaży do żadnego biura nieruchomości.

W miesiącu listopadzie 2015 r., do Wnioskodawcy i Jego żony zgłosiła się spółka P. Sp. z o.o., z propozycją zakupu ich udziału. Przyszły Kupujący planuje na terenie nieruchomości realizację hali magazynowo-logistyczno-produkcyjnej. W dniu 25 listopada 2015 r. Wnioskodawca i jego żona zawarli ze spółką P. Sp. z o.o. przedwstępną umowę sprzedaży przysługującego im udziału w powyżej opisanej nieruchomości, która to sprzedaż ma nastąpić do dnia 31 maja 2016 r., w dacie wskazanej przez Kupującego. Jednocześnie w przedmiotowej umowie przedwstępnej Wnioskodawca wraz z żoną udzielili przyszłemu Kupującemu pełnomocnictwa do działania w ich imieniu, w celu przygotowania planowanej przez Kupującego na nieruchomości inwestycji, z tym zastrzeżeniem, iż wszelkie koszty tych działań pokrywa Kupujący. W ramach udzielonego pełnomocnictwa Sprzedający wyrażają zgodę i zezwalają Kupującemu na dysponowanie przez Kupującego Nieruchomością dla celów budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, tj. na składanie wniosków oraz uzyskiwanie pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, a także do prowadzenia na nim badań i odwiertów, niezbędnych do potwierdzenia, iż Nieruchomość wolna jest od zanieczyszczeń, a warunki gruntowe umożliwiają realizację na nim Inwestycji. Ponadto, Wnioskodawca i Jego żona ustanowili swoim pełnomocnikiem przedstawiciela wskazanego przez Kupującego i upoważnili go do uzyskania warunków technicznych przyłączenia nieruchomości do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej umożliwiającej odprowadzenie wód opadowych, włączenia do dróg, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, zmiany klasyfikacji gruntów oraz do uzyskania decyzji dot. gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie, decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż udziału w nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż udziału w nieruchomości stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że nabył udział w nieruchomości z zamiarem jego odsprzedaży. Charakter poczynionej czynności, tj. zakup udziału w nieruchomości, który nie jest przeznaczony na potrzeby osobiste wskazuje, że nabycie przedmiotowego udziału miało formę lokaty kapitału, którego dokonano z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycję środków pieniężnych, tj. z zamiarem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości (np. poprzez sprzedaż, dzierżawę nieruchomości lub inwestycje). Z powyższego wynika, iż zamiar wykorzystania przedmiotowego udziału w nieruchomości dla celów zarobkowych Wnioskodawca podjął już w momencie jego zakupu.

Ponadto, w związku z transakcją zbycia udziału w nieruchomości, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictw do przeprowadzenia w jej imieniu formalności wymaganych przepisami prawa, związanych z planowaną inwestycją na nieruchomości, w tym do składania wniosków, uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych przyłączy, prowadzenia badań i odwiertów, uzyskania warunków technicznych przyłączenia nieruchomości do infrastruktury technicznej, włączenia do dróg, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, zmiany klasyfikacji gruntów oraz uzyskanie decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie oraz do uzyskania decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskania decyzji o nasadzeniach zastępczych.

W tym miejscu należy odwołać się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), w której została uregulowana kwestia udzielania pełnomocnictw.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego (art. 95 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z przytoczonych przepisów Kodeksu cywilnego, pełnomocnik na podstawie oświadczenia woli innej osoby dokonuje czynności prawne w jej imieniu i ze skutkiem bezpośrednim dla tej osoby. Pełnomocnik zastępuje swojego mocodawcę przy dokonywaniu czynności prawnych. Czynności tych pełnomocnik dokonuje przez swoje działania, lecz skutki tych działań odnoszą się bezpośrednio do sfery prawnej reprezentowanego. Pomimo tego, że to pełnomocnik składa oświadczenie woli osobie trzeciej to skutki tego oświadczenia rodzą się pomiędzy tym, kogo pełnomocnik reprezentuje a osobą trzecią.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że fakt, że działania związane z przyszłą inwestycją na zbywanej nieruchomości faktycznie podjął pełnomocnik nie oznacza, że nie wywołały one skutków prawnych dla Wnioskodawcy. Jak wynika bowiem z powołanych przepisów Kodeksu cywilnego, każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy, w zakresie udzielonego pełnomocnictwa, wywołuje skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy. Wobec tego, wszystkie czynności wykonane przez pełnomocnika wywołują skutki prawne bezpośrednio dla Wnioskodawcy.

W związku z przedstawionymi okolicznościami sprawy, uznać należy, że rodzaj podjętych przez Wnioskodawcę działań (wykonywanych przez pełnomocnika), świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i powoduje, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości przybiera formę zawodową (profesjonalną) w zakresie obrotu nieruchomościami. Działania te wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i należy je uznać za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Fakt, że Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości z zamiarem jego odsprzedaży oraz podjął działania zmierzające do uzyskania wymaganych prawem pozwoleń, warunków technicznych oraz decyzji świadczą o wykorzystaniu nieruchomości do celów zarobkowych. Zaangażowanie Wnioskodawcy w czynności związane z planowaną transakcją zbycia udziału w nieruchomości jest zbliżone do działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Powyższe okoliczności powodują, że opisanych czynności nie można interpretować jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działania, zmierzające do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży. Tym samym sprzedaż udziału w nieruchomości nie będzie stanowiła zwykłego wykonywania prawa własności, a Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jak handlowiec. W konsekwencji, należy stwierdzić, że Wnioskodawca z tytułu tej transakcji, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż ww. udziału w nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym tereny budowlane, stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Tak więc ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku jego braku w oparciu o wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość będąca przedmiotem niniejszego wniosku jest przeznaczona pod tereny zabudowy produkcyjno-usługowej i obsługi komunikacji z dopuszczeniem realizacji obiektów socjalnych administracyjnych oraz usług.

Zatem skoro nieruchomość będąca przedmiotem planowanej transakcji jest przeznaczona pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, to oznacza że jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym do omawianej transakcji nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Tym samym transakcja zbycia udziału w nieruchomości będzie opodatkowana stawką podstawową podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl