IPPP3/4512-11/15-2/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-11/15-2/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapisu numeru NIP na fakturach dokumentujących transakcje krajowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapisu numeru NIP na fakturach dokumentujących transakcje krajowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na zakupie i sprzedaży towarów na terenie kraju i poza jego granicami. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE. W związku ze skalą prowadzonej działalności Wnioskodawca wystawia bardzo dużo faktur VAT. W ostatnim czasie znaczną liczbę klientów Wnioskodawcy stanowią klienci zagraniczni którzy np. w ramach procedury WDT wywożą towary poza terytorium kraju. W związku z powyższym Wnioskodawca wprowadził do swojego programu finansowo-księgowego modyfikację polegającą na możliwości automatycznego umieszczania w wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach numeru NIP w formacie stosowanym w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. z prefiksem określającym kraj podatnika. Zmiana ta przyniosła efekt w postaci znacznego uproszczenia procesu wystawiania faktur, a tym samym przyspieszyła samo ich wystawianie.

Zmiana powyższa ma swoje implikacje przy wystawianiu faktur dla klientów krajowych. Ze względów systemowych wprowadzenie takiego rozwiązania automatycznie spowodowało, iż wystawiane faktury w transakcjach krajowych również zawierają numer NIP w formacie NIP unijnym, tj. z prefiksem oznaczającym dany kraj oraz bez kresek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy faktury VAT dokumentujące sprzedaż towarów i usług na rzecz podatników mających siedzibę na terenie Polski, które zawierają numer VAT Wnioskodawcy w formacie unijnym, tj. z kodem "PL", są wystawione prawidłowo.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, żaden z obecnie z obowiązujących przepisów ustaw podatkowych nie zakazuje wystawiania faktur VAT z numerem NIP w formacie unijnym, tj, z kodem "PL".

Zgodnie z art. 97 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, czy też przy nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Zgodnie z art. 106e pkt 5 ustawy, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Z kolei w myśl art. 106e pkt 24 ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3, faktura powinna zawierać:

a.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL;

b.

numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Powyżej przedstawione obowiązujące przepisy prawa podatkowego określają jedynie przypadki, gdy podatnik ma obowiązek stosowania numeru NIP unijnego. Zatem wystawiane przez Wnioskodawcę faktury powinny zawierać numer NIP z prefiksem krajowym właściwym dla sprzedawcy oraz nabywcy w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Faktura VAT potwierdzająca dokonanie transakcji na terytorium kraju powinna natomiast zawierać co najmniej elementy określone w art. 106e ustawy, co nie wyklucza zamieszczania na fakturze dodatkowych informacji o podatniku, w tym prefiks krajowy właściwy dla nabywcy.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, uprawniony jest On do wystawiania faktur VAT z numerem NIP w formacie unijnym, tj. z prefiksem krajowym, również w transakcjach krajowych. Faktura wystawiona w ten sposób będzie fakturą wystawioną w sposób prawidłowy, nie naruszający obowiązujących w zakresie podatku od towarów i usług przepisów prawa.

Dodatkowo Wnioskodawca chciałby wskazać, iż przedmiotowy stan faktyczny był podstawą do wydania na rzecz Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2010 r. o sygn. IPPP3/443-576/10-4/LK, potwierdzającej zaprezentowane stanowisko. Niemniej podstawą do wydania poprzedniej interpretacji był nieobowiązujący już stan prawny, dlatego z ostrożności Wnioskodawca postanowił ponownie wystąpić z wnioskiem o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej (art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 97 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

Jak stanowi art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy:

1.

dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

2.

dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

3.

świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4.

nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług

- są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem; (...)

24.

w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b.

numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca - zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE - dokonuje zakupów i sprzedaży towarów zarówno na terytorium kraju jak i poza jego granicami. W związku z dużą ilością transakcji z klientami zagranicznymi, w celu uproszczenia procesu wystawiania faktur Wnioskodawca stosuje program finansowo-księgowy umożliwiający automatyczne umieszczanie na wystawianych przez Niego fakturach numer NIP w formacie dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. z prefiksem określającym kraj podatnika. Ze względów systemowych wprowadzenie takiego rozwiązania spowodowało, że wystawiane faktury w transakcjach krajowych również zawierają numer NIP w formacie unijnym, tj. z prefiksem oznaczającym dany kraj oraz bez kresek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą poprawności wystawianych faktur dokumentujących transakcje krajowe, zawierających kod PL przed numerem NIP.

Analizując powołane przepisy i przedstawiony stan faktyczny trzeba zauważyć, że niezbędne elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy. Przy czym, umieszczanie na fakturze VAT numeru identyfikacji podatkowej z kodem "PL" obligatoryjne jest w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych (art. 97 ust. 10 ustawy). Jednocześnie przepisy o podatku od towarów i usług nie wykluczają zamieszczania na fakturze dodatkowych informacji.

Należy więc stwierdzić, że w przypadku faktur dokumentujących m.in. transakcje wewnątrzwspólnotowe zamieszczenie kodu PL jest obowiązkowe i faktura bez tego elementu nie będzie prawidłowa. Natomiast faktura dokumentująca dostawę (świadczenie) na terytorium kraju na rzecz polskiego kontrahenta nie musi zawierać kodu PL, jednakże zawarcie tego kodu nie przesądza o nieprawidłowości takiej faktury.

Zatem, podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE nie narusza obowiązujących w zakresie podatku od towarów i usług przepisów umieszczając kod "PL" przed numerem NIP na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż krajową.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl