IPPP3/4512-1092/15-2/ISZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/4512-1092/15-2/ISZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* rozpoznania importu usług - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania nabywanej usługi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu usług oraz zwolnienia z opodatkowania nabywanej usługi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną, funduszem inwestycyjnym zamkniętym (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Fundusz") z siedzibą w Polsce, utworzonym i działającym na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.; dalej jako: "ustawa o funduszach inwestycyjnych"), którego organem jest T. S.A., reprezentującym Wnioskodawcę - stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy - w stosunkach z osobami trzecimi i zarządzającym nim.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest lokowanie zebranych środków w określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe. Wnioskodawca emituje certyfikaty inwestycyjne, które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani nie są one wprowadzane do alternatywnego systemu obrotu.

Celem inwestycyjnym Funduszu jest wzrost wartości jego aktywów (środków pieniężnych, nabytych praw i pożytków z tych praw) w wyniku wzrostu wartości lokat. Fundusz będzie lokować swoje aktywa zarówno w lokaty denominowane w walucie polskiej, jak i w lokaty denominowane w walutach obcych zarówno na rynku polskim, jak i rynkach zagranicznych. Fundusz może lokować swoje Aktywa w instrumenty udziałowe, papiery wartościowe, inne niż instrumenty udziałowe, tytuły uczestnictwa, instrumenty pochodne, w tym niewystandaryzowane instrumenty pochodne, towarowe instrumenty pochodne, wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych, depozyty, waluty, instrumenty rynku pieniężnego, pod warunkiem, że zbywalne.

Realizacja ww. celu wymaga od Funduszu dysponowania stosowną wiedzą w zakresie istniejących realiów gospodarczych, a w związku z tym potrzebą posiadania w czasie realnym, jak i przeszłym informacji dotyczących sytuacji na rynkach finansowych, notowań, analiz, wykresów, wskaźników ekonomicznych, etc.

W maju 2015 r. Wnioskodawca zawarł umowę z B. L.p. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej jako: "Kontrahent"), na podstawie której na rzecz Wnioskodawcy świadczona jest usługa dostarczania informacji m.in. w czasie realnym w przedmiocie notowań na giełdach, danych i wskaźników z różnych rynków finansowych, etc. (dalej jako "Umowa"). Jak wynika z postanowień Umowy i składanych do niej poszczególnych zamówień, istotą powyższej usługi dostępu do informacji jest zapewnienie przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do serwisu informacyjnego B., na potrzeby którego to dostępu Kontrahent udostępnia stosowne oprogramowanie oraz sprzęt, bez których ww. dostęp (z przyczyn technicznych) byłby niemożliwy.

Wypada w tym miejscu dodać, iż Wnioskodawca - celem korzystania z przedmiotowej usługi dostępu do informacji - korzysta z zainstalowanego na własnym sprzęcie oprogramowania B. Terminal, za pomocą którego uzyskuje on bezpośredni dostęp do notowań, danych i informacji z rynków finansowych, danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach, komunikatów dotyczących notowań (dostęp ten dotyczy ww. danych i informacji w czasie realnym, jak i przeszłym (dane archiwalne); Serwis B. jest jednym z dwóch (obok serwisu Reuters) dostarczycieli najbardziej kompleksowych informacji z zakresu rynków finansowych, których używają uczestnicy rynków na całym świecie. Wnioskodawca ma również możliwość składania zleceń kupna/sprzedaży instrumentów finansowych - za ów terminal ponoszona jest opłata miesięczna, Wnioskodawca uiścił już takie opłaty.

Ponadto, wynagrodzenie Kontrahenta z tytułu przedmiotowej usługi może ulec zwiększeniu m.in. w przypadku, gdy:

I. Wnioskodawca zgłosi chęć uzyskania dostępu do określonych (szczególnych, specyficznych) rynków, instrumentów lub indeksów, do których dostęp nie mieści się w standardowym zakresie przedmiotowej usługi;

II. kosztów instalacji terminala, "upgrade'a" oprogramowania, relokacji, usunięcia sprzętu, modyfikacji sprzętowych, etc. a wynikających ze zmiany sposobu korzystania przez Wnioskodawcę z przedmiotowej usługi.

Dzięki nabyciu ww. usługi Fundusz może m.in.:

a.

uzyskiwać bezpośredni dostęp do notowań, oraz kompleksowych danych i informacji z rynków finansowych, kompleksowych danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach,

b.

dokonywać na potrzeby wewnętrzne w czasie rzeczywistym wyceny portfela inwestycyjnego funduszu,

c.

komunikować się za pośrednictwem B. Chat z innymi uczestnikami rynków finansowych (w tym przede wszystkim z domami maklerskimi pośredniczącymi w obrocie) i zawierać transakcje dotyczące lokat funduszu.

Według wiedzy Wnioskodawcy, Kontrahent:

a.

nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski;

b.

nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski;

c.

w transakcji nie uczestniczy żadne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, ani inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej zlokalizowane w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie, jak i nabywanie w przyszłości od Kontrahenta, usługi dostępu do informacji, o której mowa w niniejszym wniosku, powinno być klasyfikowane przez Wnioskodawcę jako import ww. usługi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, z tytułu którego podatnikiem jest Wnioskodawca.

2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, to czy import powyższej usługi dostępu do informacji dokonywany przez Wnioskodawcę będącego funduszem inwestycyjnym zamkniętym podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT w zw. z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112.

3. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to czy na Wnioskodawcy ciąży i będzie ciążył w przyszłości obowiązek składania właściwemu dla niego organowi podatkowemu stosownej deklaracji na potrzeby podatku VAT, tj. deklaracji VAT-9M, w której wykazaniu podlega i podlegać będzie import przedmiotowej usługi korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Organem funduszu inwestycyjnego jest towarzystwo funduszy inwestycyjnych, utworzone zgodnie z przepisami ustawy o funduszach inwestycyjnych, które tworzy fundusz, zarządza nim i reprezentuje go w stosunkach z osobami trzecimi (art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych).

Odnośnie pytania nr 1.

Nabycie od Kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej przedmiotowej usługi dostępu do informacji zobowiązuje Wnioskodawcę do rozpoznania importu (tej) usługi, o którym mowa w art. 2 pkt 9 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, z tego względu że:

a.

miejscem świadczenia przedmiotowej usługi jest terytorium państwa siedziby usługobiorcy, tj. Wnioskodawcy-a więc terytorium Polski (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT);

b.

usługodawcą jest podatnik nie posiadający w ogóle siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;

c.

usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, czyli Wnioskodawca.

Odnośnie pytania nr 2.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT są usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych.

Powyższa regulacja znajduje swoje uzasadnienie w brzmieniu art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania podatkiem VAT zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Należy zauważyć, że ustawa o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r. nie zawiera definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi w związku z uchyleniem art. 43 ust. 8 ustawy o VAT. Uchylenie mocy obowiązującej ww. przepisu nastąpiło w celu dostosowania przepisów ustawy o VAT do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: "TSUE"), gdzie stwierdzono, że państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania pojęcia zarządzania funduszami inwestycyjnymi w prawie krajowym (por. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 805, ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2013 r. poz. 35).

W aktualnym stanie prawnym nie jest również dopuszczalne dokonywanie wykładni językowej ww. terminu i posługiwanie się potocznym jego rozumieniem w języku polskim, gdzie "zarządzać" oznacza «sprawować nad czymś zarząd» (wg internetowego Słownika języka polskiego PWN). Jak czytamy bowiem w wyroku TSUE z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie Abbey National (sygn. akt C-169/04): "zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej dyrektywy

Z tego względu dla ustalenia zakresu zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT w związku z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112 należy odwołać się do poglądów prezentowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku TSUE z dnia 7 marca 2013 r. zapadłym w sprawie GfBk Gesellschafł fur Borsenkommunikation mbH (sygn. akt C-275/11) stwierdzono, że: "Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi" do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie".

Powyższy wyrok TSUE zapadł na gruncie artykułu 13 część B lit. d pkt 6 Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L1977.145.1, z późn. zm., dalej jako: "Szósta Dyrektywa"). Jednakże z uwagi na analogiczne brzmienie regulacji art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112 zachowuje on swoją aktualność również w odniesieniu do obecnie obowiązującego stanu prawnego. Co więcej, wyrok ten obrazuje szeroki zakres znaczeniowy, jaki na gruncie prawa wspólnotowego TSUE nadaje pojęciu "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi" w kontekście zwolnienia od podatku VAT. Nie ulega wątpliwości, iż celem zachowania zgodności polskich przepisów z zakresu ustawy o VAT, art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT również powinien być wykładany (interpretowany) znacznie szerzej niż wynikałoby to z jego wykładni literalnej.

W prawie unijnym, w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L2009.302.32), działalność związaną z zarządzaniem UCITS, dla celów tej dyrektywy zdefiniowano w Załączniku nr 11 - Funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem jako:

* zarządzanie inwestycjami,

* administracja:

a.

obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b.

zapytania klientów;

c.

wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d.

monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e.

prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f.

wypłata zysków;

g.

emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h.

rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i.

prowadzenie ksiąg,

* wprowadzanie do obrotu.

W ocenie Wnioskodawcy, względem importu nabywanej przez niego usługi dostępu do informacji, o której mowa w niniejszym wniosku, zasadne jest zastosowanie - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a w zw. art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112) - zwolnienia od podatku VAT, gdyż usługa ta mieści się w zakresie pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi" w rozumieniu ww. przepisu Dyrektywy 112.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że ww. usługa i składające się na nią świadczenia (w tym udostępnienie oprogramowania B. Terminal koniecznego dla uzyskania dostępu do informacji zapewnianych przez Kontrahenta, etc.), nierozerwalnie związana jest z działalnością funduszu inwestycyjnego. Usługa ta stanowi bowiem element składowy procesu zarządzania (administrowania) funduszem, na który składa się m.in. tak jak to wskazano w Dyrektywie UCITS, zarządzanie inwestycjami (bez stosownej szeroko rozumianej informacji gospodarczej, trudno Funduszowi podejmować jakiekolwiek decyzje inwestycyjne), wycena i wyznaczanie ceny, wypłata zysków, etc. Dzięki dostępowi do informacji dotyczących rynków finansowych możliwa jest realizacja celu utworzenia funduszy inwestycyjnych, jakim jest lokowanie środków pieniężnych w określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Nie ulega wątpliwości, iż podejmowanie decyzji inwestycyjnych nie może być dokonywane w oderwaniu od realiów gospodarczych i sytuacji panującej na poszczególnych rynkach i następować bez stosownej wiedzy i informacji o gospodarce.

Dodatkowo za zastosowaniem analizowanego zwolnienia podatkowego w przedmiotowej sprawie przemawia sam cel regulacji art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112. W sprawie Abbey National TSUE wskazał, że celem analizowanego zwolnienia jest ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Zastosowanie zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT do usług nabywanych przez Wnioskodawcę nie stoi w sprzeczności z zasadą neutralności podatkowej podatku VAT. Jak podkreślił bowiem TSUE w wyroku w sprawie GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH (wyrok dnia 7 marca 2013 r. sygn. akt C-275/11): "treść art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składały się różne odrębne usługi, które mogą wówczas być objęte zakresem pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi" w rozumieniu wskazanego przepisu, oraz by korzystały one z przewidzianego w nim zwolnienia, nawet wówczas gdy świadczący te usługi jest podmiotem zarządzającym będącym osobą trzecią (ww. wyrok w sprawie Abbey National, pkt 67), pod warunkiem, że skutkiem każdej z omawianych usług jest spełnianie szczególnych i istotnych funkcji zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym. (...) Należy również zaznaczyć, że zasada neutralności podatkowej nie stoi na przeszkodzie włączeniu usług doradczych i informacyjnych do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, ze względu na to, że usługi doradcze świadczone osobom fizycznym lub prawnym inwestującym bezpośrednio pieniądze w papiery wartościowe są objęte podatkiem VAT."

Mając na uwadze całość przytoczonej wyżej argumentacji, w ocenie Wnioskodawcy, nabywając przedmiotową usługę dostępu do informacji, o której mowa w niniejszym wniosku, wprawdzie jest on obowiązany do rozpoznania jej (tekst jedn.: usługi) importu, jednakże czynność ta (import usługi) podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT w zw. z art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 112. Stanowisko powyższe znajduje akceptację także w orzecznictwie tutejszego organu podatkowego, który w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2015 r. (znak: IPPP3/443-1134/14-2/IG) uznał stanowisko analogiczne do zaprezentowanego powyżej za prawidłowe.

Odnośnie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem od Kontrahenta przedmiotowej usługi dostępu do informacji generującej obowiązek rozpoznania importu owej usługi, aczkolwiek korzystającej wówczas ze zwolnienia od podatku VAT, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek składania z tego tytułu stosownej deklaracji dla celów podatku VAT, której dotyczy art. 99 ust. 9 ustawy o VAT, tj. deklaracji VAT-9M. Za powyższym przemawia sama treść ww. deklaracji, która nie przewiduje możliwości wykazywania importu usługi zwolnionego z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

* rozpoznania importu usług - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania nabywanej usługi - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b.

usługobiorcą jest:

* w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

* w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że jest osobą prawną, towarzystwem funduszy inwestycyjnych z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, na podstawie której na rzecz Wnioskodawcy świadczona jest usługa dostarczania informacji. Według wiedzy Wnioskodawcy, Kontrahent nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, w transakcji nie uczestniczy żadne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, ani inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej zlokalizowane w Polsce.

Wobec tego zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę usług dostępu do informacji świadczonych przez Kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się na terytorium Polski.

Zatem nabycie, jak i nabywanie w przyszłości od Kontrahenta, usługi dostępu do informacji, o której mowa w niniejszym wniosku, powinno być klasyfikowane przez Wnioskodawcę jako import ww. usługi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, z tytułu którego podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jest Wnioskodawca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania importu usług należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do zwolnienia od podatku nabywanych przez Wnioskodawcę usług, należy wskazać, że stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

a.

funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych,

b.

portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,

c.

ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,

d.

otwartymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,

e.

pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,

f.

obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami.

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, do dnia 31 marca 2013 r. obowiązywał przepis art. 43 ust. 8 ustawy (uchylony mocą art. 1 pkt 34 lid. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), w myśl którego przez zarządzanie należało rozumieć:

a.

zarządzanie aktywami;

b.

dystrybucję tytułów uczestnictwa;

c.

tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi;

d.

prowadzenie rachunków i rejestrów;

e.

przechowywanie aktywów.

Uchylenie ww. przepisu podyktowane było potrzebą dostosowania przepisów krajowych do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy powinny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-169/04 z dnia 4 maja 2006 r. (Abbey National plc i Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise) dokonał interpretacji pojęcia zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L Nr 145 z późn. zm.). W uzasadnieniu orzeczenia TSUE wskazał, że pojęcie "zarządzania funduszami powierniczymi" jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej Trybynał wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Trybunał zaznaczył, że: "odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług". W uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Podobnie w orzeczeniu w sprawie C-44/11 Duetsche Bank Trybunał wyjaśnił, że objętymi zwolnieniem transakcjami zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi są te, które są właściwe dla działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania.

Jednocześnie w orzeczeniu w sprawie ATP PensionService, C#8209;464/12, pkt 65 i pkt 66 Trybunał uznał, że w szczególności w odniesieniu do usług zarządzania świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, czynności te powinny tworzyć odrębną całość, ocenianą globalnie, oraz stanowić elementy właściwe i istotne dla zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce "Administracja".

Tezę tę Trybunał powtórzył w wyroku w sprawie C-595/13 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Fiscale Eenheid X NV cs z dnia 9 grudnia 2015 r. Jednocześnie w wyroku tym, TSUE orzekł, że nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy. Trybunał w pkt 74 ww. wyroku orzekł również, że "funkcje depozytariusza przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, a także samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnienie systemu informatycznego, nie są objęte zakresem art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (wyrok Abbey National, C#8209;169/04, EU:C:2006:289, pkt 65, 71)".

Analizowany w ww. wyrokach art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy stanowi, że państwa członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi określonymi przez państwa członkowskie i znalazł powtórzenie w obowiązującej obecnie Dyrektywie 2006/112/WE w art. 135 (1) (g).

Dyrektywa 112 nie definiuje pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi". W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L 2009.302.32).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

* zarządzanie inwestycjami;

* administrację:

a.

obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b.

zapytania klientów;

c.

wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d.

monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e.

prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f.

wypłata zysków;

g.

emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h.

rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i.

prowadzenie ksiąg,

* wprowadzanie do obrotu.

Z powołanego orzecznictwa TSUE wynika więc, że:

* państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT;

* wypracowana przez TSUE definicja zarządzania oparta na Dyrektywie UCITS zawiera w sobie oprócz usług typowego zarządzania aktywami również czynności administracyjne wymienione w załączniku II tej dyrektywy, w tym usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy;

* w przypadku zlecenia usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy podmiotom trzecim, zwolnienie z VAT przysługuje, o ile tworzą one odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania;

* nie są objęte zakresem zwolnienia funkcje depozytariusza przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, a także samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnienie systemu informatycznego.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że zawarł umowę z B. L.p. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (Kontrahent), na podstawie której na rzecz Wnioskodawcy świadczona jest usługa dostarczania informacji m.in. w czasie realnym w przedmiocie notowań na giełdach, danych i wskaźników z różnych rynków finansowych, etc. (Umowa). Jak wynika z postanowień Umowy i składanych do niej poszczególnych zamówień, istotą powyższej usługi dostępu do informacji jest zapewnienie przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do serwisu informacyjnego B. Professional, na potrzeby, którego to dostępu Kontrahent udostępnia stosowne oprogramowanie oraz sprzęt, bez których ww. dostęp (z przyczyn technicznych) byłby niemożliwy.

Wnioskodawca - celem korzystania z przedmiotowej usługi dostępu do informacji - korzysta z zainstalowanego na własnym sprzęcie oprogramowania B. Terminal za pomocą którego uzyskuje on bezpośredni dostęp do notowań, danych i informacji z rynków finansowych, danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach, komunikatów dotyczących notowań (dostęp ten dotyczy ww. danych i informacji w czasie realnym, jak i przeszłym (dane archiwalne). Serwis B. jest jednym z dwóch (obok serwisu Reuters) dostarczycieli najbardziej kompleksowych informacji z zakresu rynków finansowych, których używają uczestnicy rynków na całym świecie. Wnioskodawca ma również możliwość składania zleceń kupna/sprzedaży instrumentów finansowych - za ów terminal ponoszona jest opłata miesięczna, Wnioskodawca uiścił już takie opłaty.

Wynagrodzenie Kontrahenta z tytułu przedmiotowej usługi może ulec zwiększeniu m.in. w przypadku, gdy:

I. Wnioskodawca zgłosi chęć uzyskania dostępu do określonych (szczególnych, specyficznych) rynków, instrumentów lub indeksów, do których dostęp nie mieści się w standardowym zakresie przedmiotowej usługi. Wnioskodawca poniósł już takie opłaty (tekst jedn.: opłata za "W. New Connect" tytułem dostarczania pakietu danych oznaczonych jako W. New Connect Market (bieżące notowania i karnet zleceń w czasie rzeczywistym),

II. kosztów instalacji terminala, "upgrade'a" oprogramowania, relokacji, usunięcia sprzętu, modyfikacji sprzętowych, etc, a wynikających ze zmiany sposobu korzystania przez Wnioskodawcę z przedmiotowej usługi. Wnioskodawca poniósł już opłatę Relocation Add Fee Standard tytułem zmiany miejsca instalacji i korzystania z oprogramowania.

Dzięki nabyciu ww. usługi Wnioskodawca może m.in.:

a.

uzyskiwać bezpośredni dostęp do notowań, oraz kompleksowych danych i informacji z rynków finansowych, kompleksowych danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach,

b.

dokonywać na potrzeby wewnętrzne w czasie rzeczywistym wyceny portfela inwestycyjnego funduszu,

c.

komunikować się za pośrednictwem B. Chat z innymi uczestnikami rynków finansowych (w tym przede wszystkim z domami maklerskimi pośredniczącymi w obrocie),

d.

zawierać transakcje w imieniu funduszy na rynkach finansowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy import powyższej usługi dostępu do informacji dokonywany przez Wnioskodawcę będącego towarzystwem funduszy inwestycyjnych, zarządzającym funduszami inwestycyjnymi, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT w zw. z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112.

Zdaniem Wnioskodawcy nabywana usługa stanowi element składowy procesu zarządzania (administrowania) funduszem, na który składa się m.in. tak jak to wskazano w Dyrektywie UCITS, zarządzanie inwestycjami, wycena i wyznaczanie ceny, wypłata zysków, etc. Dzięki dostępowi do informacji dotyczących rynków finansowych możliwa jest realizacja celu utworzenia funduszy inwestycyjnych, jakim jest lokowanie środków pieniężnych w określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157 z późn. zm.), fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

Fundusz inwestycyjny dokonuje wyceny aktywów funduszu, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 46 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy towarzystwo zarządza funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 196, może zawrzeć umowę, o której mowa w art. 45a ust. 1, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią z wyspecjalizowanym podmiotem innym niż podmioty, o których mowa w ust. 1, o ile podmiot ten lub osoby kierujące jego działalnością posiadają doświadczenie w tym zakresie.

Zdaniem tut. Organu nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nabywana od B. L.p. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych usługa ma bezpośrednie znaczenie dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy znajdzie zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy nabywane usługi spełniają kryteria usług spełniających funkcje zarządzania i nabywane usługi dotyczą portfeli inwestycyjnych, lub ich części, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych. Jednocześnie, z powołanych przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych wynika, że towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym może zlecić zarządzanie portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią podmiotom które dają gwarancję pełnego profesjonalizmu i bezpieczeństwa w zarządzaniu powierzonymi portfelami.

Pojęcie zarządzania funduszami unijnymi zostało unormowane przepisami Dyrektywy 2009/65/WE, jednakże nie oznacza to jeszcze, że w skład wymienionych funkcji zarządzania mogą wchodzić wszelkiego rodzaju czynności.

Jak wskazano powyżej, z powołanego orzeczenia w sprawie C-169/04 wynika, że zarządzanie funduszami obejmuje usługę w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy, świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i wypełniają funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

W świetle słownikowego znaczenia słów: specyficzny - oznacza właściwy wyłącznie dla danej osoby, danego przedmiotu czy zjawiska; natomiast istotny - oznacza podstawowy, zasadniczy, znaczący (Słownik języka polskiego - wersja internetowa). Ponadto we wskazanym już wyżej wyroku C-169/04 TSUE wskazał, że samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Nabywana przez Wnioskodawcę usługa stanowi odrębną całość, jednakże trudno uznać, że wypełnia funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania funduszami, mimo że Wnioskodawca wykorzystuje ją w procesie zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Opisana we wniosku usługa nie ma charakteru usług istotnych i specyficznych wyłącznie dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Takiego rodzaju usługi mogą być wykorzystywane również przez podmioty w innych dziedzinach działalności (np. w branży ubezpieczeniowej, bankowej oraz przez podmioty inne niż wymienione w ustawie o funduszach inwestycyjnych, takie jak podmioty prywatne).

W ramach nabywanej usługi, Wnioskodawca oprócz informacji m.in. w czasie realnym w przedmiocie notowań na giełdach, danych i wskaźników z różnych rynków finansowych, etc, otrzymuje przede wszystkim zapewnienie przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do serwisu informacyjnego B. Professional, w którym to Kontrahent zebrał dane. Na potrzeby dostępu do zebranych danych (informacji), Kontrahent udostępnia stosowne oprogramowanie oraz sprzęt. Wnioskodawca we wniosku wyraźnie wskazał, że jak wynika z postanowień Umowy i składanych do niej poszczególnych zamówień, istotą powyższej usługi, jest zapewnienie przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do serwisu informacyjnego B. Professional, na potrzeby, którego to dostępu Kontrahent udostępnia stosowne oprogramowanie oraz sprzęt, bez których ww. dostęp (z przyczyn technicznych) byłby niemożliwy.

Wobec tego, zdaniem Organu, nabywana usługa dotyczy w rzeczywistości dostępu do stosownego oprogramowania oraz sprzętu, w tym dostępu do dodatkowego modułu (określonych szczególnych i specyficznych rynków, instrumentów lub indeksów, do których dostęp nie mieści się w standardowym zakresie przedmiotowej usługi), instalacji terminala, "upgrade'a" oprogramowania, relokacji, usunięcia sprzętu, modyfikacji sprzętowych, etc. Dostęp do poszczególnych informacji (notowaniach, danych i informacji z rynków finansowych, danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach, komunikatów dotyczących notowań - dane i informacje w czasie realnym, jak i przeszłym tj. dane archiwalne) - jest świadczony za pomocą tego właśnie oprogramowania oraz sprzętu. Przy tym, w opisanej usłudze, w zamian za opłatę Wnioskodawca uzyskuje dostęp do terminali, serwisów oraz oprogramowania umożliwiającego pozyskanie aktualnych i historycznych notowań i danych. Wnioskodawca uiszcza opłatę za korzystanie z określonego sprzętu oraz za dostęp do danych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę, a nie za konkretne usługi związane z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi.

Wobec tego, opisana we wniosku usługa świadczona przez B. L.p. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych nie spełnia kryteriów usług doradczych i informacyjnych w procesie zarządzania i administrowania funduszami inwestycyjnymi, w stosunku do których zastosowanie ma zwolnienie od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 12 ustawy o VAT.

Świadczone usługi mają charakter usług pomocniczych, technicznych. Kontrahent Wnioskodawcy, tj. B. L.p. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, nie pełni żadnej z funkcji zarządczych na rzecz funduszu, a jedynie prowadzi wsparcie techniczne w zakresie systemu oraz oprogramowania, które udostępnia. Są to usługi, które ogólnie wiążą się z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością zarządzania funduszami inwestycyjnymi, jednakże nie dotyczą one bezpośrednio i ściśle procesu zarządzania inwestycjami, administracji oraz wprowadzania do obrotu, które mogą korzystać ze zwolnienia.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że bez zapewnienia przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do stosownego oprogramowania oraz sprzętu, byłby niemożliwy dostęp do informacji o notowaniach, danych i informacji z rynków finansowych, danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach, komunikatów dotyczących notowań. Jednakże z okoliczności tej nie można wywodzić istoty nabywanej usługi, którą to (jak sam wskazał Wnioskodawca) jest właśnie zapewnienie przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy dostępu do serwisu informacyjnego B. Professional, na potrzeby, którego to dostępu Kontrahent udostępnia stosowne oprogramowanie oraz sprzęt - czyli część techniczna (informatyczna).

Wnioskodawca słusznie podnosi, że nie ulega wątpliwości, iż podejmowanie decyzji inwestycyjnych nie może być dokonywane w oderwaniu od realiów gospodarczych i sytuacji panującej na poszczególnych rynkach i następować bez stosownej wiedzy i informacji o gospodarce. Niewątpliwie również dzięki dostępowi do informacji dotyczących rynków finansowych możliwa jest realizacja celu utworzenia funduszy inwestycyjnych. Jednakże istota nabywanej usługi świadczy o tym, że jest to usługa udostępniania stosownego oprogramowania oraz sprzętu, a nie jedynie usługa dostępu do notowań, danych i informacji z rynków finansowych, danych i informacji dotyczących podmiotów notowanych na tych rynkach, komunikatów dotyczących notowań. Dostęp do wiedzy o realiach gospodarczych i sytuacji panującej na poszczególnych rynkach jest powszechny.

Zwolnienia w systemie prawa należy stosować w sposób ścisły zgodnie z literalną wykładnią prawa.

Wobec tego, import nabywanej usługi dokonywany przez Wnioskodawcę będącego towarzystwem funduszy inwestycyjnych, zarządzającym funduszami inwestycyjnymi - nie nosi znamion usług w zakresie zarządzania funduszami, wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy w zw. z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, a zatem nie jest objęta na mocy tego przepisu zwolnieniem od podatku.

W konsekwencji czynności będące przedmiotem wniosku będą podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy stawką podstawową VAT 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 jest nieprawidłowe.

W związku z rozstrzygnięciem dokonanym w niniejszej interpretacji w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2, pytanie Spółki oznaczone we wniosku numerem 3: "Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to czy na Wnioskodawcy ciąży i będzie ciążył w przyszłości obowiązek składania właściwemu dla niego organowi podatkowemu stosownej deklaracji na potrzeby podatku VAT, tj. deklaracji VAT-9M, w której wykazaniu podlega i podlegać będzie import przedmiotowej usługi korzystającej ze zwolnienia od podatku VAT..." - stało się bezprzedmiotowe.

Wnioskodawca dla uzasadnienia własnego stanowiska w sprawie powołał orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1370/11). Organ wskazuje, że orzeczenie to zostało wydane w innym stanie faktycznym niż opisany przez Wnioskodawcę, bowiem dotyczy ono sytuacji, w której Podatnik pełni funkcję agenta transferowego, w ramach której świadczył usługi obejmujące m.in. obsługę zleceń i rejestru uczestników Funduszy, przyjmowanie i weryfikację zleceń, rozpatrywanie zleceń błędnych, obsługę wpłat bezpośrednich, obsługę rejestru dystrybutorów (...) - czyli innych usług niż wskazany przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie.

Natomiast powołana przez Spółkę interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2015 r. znak: IPPP3/443-1134/14-2/IG dotyczy zwolnienia od podatku usług nabywanych przez Wnioskodawcę związanych z funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez Wnioskodawcę na cele rozliczenia importu usług (pytania 1 i 3) oraz prawa do korekty rozliczeń importu usług (pytanie nr 2). Jednocześnie w zakresie:

* usługi 2 (usługi w zakresie wsparcia działalności Wnioskodawcy w aspekcie badania rynku (wypracowania i implementacji metodologii badania poziomu satysfakcji wśród dealerów jednostek uczestnictwa) oraz marketingu w zakresie promowania/wsparcia marki, pod którą oferowane są fundusze inwestycyjne w Polsce, jak też ujednolicenia identyfikacji korporacyjnej w Polsce,

* usługi 3 w części dotyczącej usług udostępnienia terminali (urządzeń) i zainstalowanego na nim oprogramowania,

* usługi 4 w części dotyczącej zakresie dostarczania wyposażenia niezbędnego do odbioru i przetwarzania informacji,

- stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Zatem powołana przez Wnioskodawcę interpretacja potwierdza stanowisko organu zajęte w niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl