IPPP3/443-978/13-5/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) uzupełnionym w dniu 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 listopada 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 grudnia 2013 r., złożonym w dniu 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 listopada 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami nieruchomości gruntowej. W 1998 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką w spadku od rodziców Wnioskodawcy grunt orny o pow. 1,2072 ha ujętej w księdze wieczystej z mapki 1. Wnioskodawca wraz z żoną nie nabyli tej działki z zamiarem odsprzedaży. Otrzymany spadek jest ich majątkiem osobistym. Przed kilkoma laty gmina zrobiła miejscowy plan zagospodarowania i przedmiotowa działka została w nim ujęta jako taka, która nadaje się pod budownictwo jednorodzinne. Wnioskodawca z żoną wyjechali zagranicę i wybudowali tutaj dom mieszkalny. Sprzedaż tych działek nie ma charakteru zarobkowego. Będzie służyć do celów osobistych, przy opłacie domu Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca wraz z żoną mają również dwóch synów którym także chcą pomóc w kupnie mieszkań własnościowych.

W uzupełnieniu z dnia 16 grudnia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że wraz z żoną jako właściciele nieruchomości gruntowej nie podejmowali żadnych czynności z zamiarem podniesienia wartości gruntów. Przekształcenie gruntów rolnych na grunty pod budowę oraz uzbrojenie terenu podjęła gmina G,. Wnioskodawca wraz z żoną osobiście zrobili tylko podział tego gruntu pod budowę działek. Działki te były przed około pół rokiem przedstawione przez biuro obrotu nieruchomości do sprzedaży, w teraźniejszym momencie nie są nigdzie wystawione jako przedmiot sprzedaży. Ponadto, grunty będące przedmiotem sprzedaży nie są zabudowane i nie są oddane do używania w ramach umowy dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca wraz z żoną występują z pytaniem czy przy sprzedaży kilku działek zaistnieje konieczność odprowadzenia podatku VAT do urzędu skarbowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy i jego żony taka okazyjna sprzedaż działek nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca wraz z żoną chcą tylko sprzedać działki, które otrzymali w spadku i są ich majątkiem osobistym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem, z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami nieruchomości gruntowej, stanowiącej grunt orny o pow. 1,2072 ha ujęty w księdze wieczystej nr 18814 działki nr 161/4 z mapki 1. Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę i jego żonę w spadku od rodziców, a otrzymany spadek jest ich majątkiem osobistym. Wnioskodawca wraz z żoną nie nabyli tej działki z zamiarem odsprzedaży. Ponadto, Wnioskodawca wraz z żoną nie podejmowali żadnych czynności z zamiarem podniesienia wartości gruntów, jedynie dokonali podziału tego gruntu na kilka działek Działki te były przed około pół rokiem przedstawione przez biuro obrotu nieruchomości do sprzedaży, w teraźniejszym momencie nie są nigdzie wystawione jako przedmiot sprzedaży. Grunty będące przedmiotem sprzedaży nie są zabudowane i nie są oddane do używania w ramach umowy dzierżawy. Przed kilkoma laty gmina uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania i nieruchomość ta została w nim ujęta jako taka, która nadaje się pod budownictwo jednorodzinne. W opinii Wnioskodawcy sprzedaż tych działek nie ma charakteru zarobkowego, gdyż będzie służyć do celów osobistych, przy opłacie domu Wnioskodawcy i jego żony, jak również przy kupnie mieszkań własnościowych dla ich synów.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z tą sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową w spadku od rodziców, a otrzymany spadek stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy i jego żony. Ponadto od momentu nabycia nieruchomości Wnioskodawca nie dokonywał aktywnych działań, które świadczą o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami w postaci uzbrojenia terenu, czy działań o charakterze marketingowym w celu podniesienia atrakcyjności bądź zwiększenia wartości nieruchomości. Jedyną formą aktywności Wnioskodawcy był podział nieruchomości gruntowej na mniejsze działki oraz podpisanie umowy z biurem nieruchomości, jednakże aktualnie działki te nie są nigdzie wystawione na sprzedaż. Zatem, nie sposób jednak tylko z tych powodów uznać, że Wnioskodawca w odniesieniu do transakcji sprzedaży działek stanie się profesjonalnym handlowcem. W omawianej sprawie mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Tym samym, należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, co oznacza, że planowana transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca z tytułu dokonania tej sprzedaży nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna wywiera skutki prawne jedynie dla Wnioskodawcy, a nie dla Jego żony.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca dokonał opłaty wyższej od należnej nadpłata zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.