IPPP3-443-977/10-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3-443-977/10-2/JK z dnia 16 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powiadamiania naczelnika urzędu celnego o określonej szacunkowej ilości nielegalnie pobranej energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powiadamiania naczelnika urzędu celnego o określonej szacunkowej ilości nielegalnie pobranej energii elektrycznej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3-443-977/10-2/JK z dnia 16 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P. (dalej: Spółka) jest spółką wchodzącą w skład grupy kapitałowej P. W grupie kapitałowej P. zrealizowany został Program Konsolidacji Grupy Kapitałowej P. Założeniami procesu konsolidacji było zintegrowanie czterech obszarów biznesowych: Energii Konwencjonalnej, Sprzedaży Detalicznej, Dystrybucji oraz Energetyki Odnawialnej. Wyznaczone cztery spółki przejmujące, połączyły się z pozostałymi podmiotami działającymi w tej samej linii biznesowej przez przejęcie zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (dalej: k.s.h.). W wyniku połączenia całość majątku spółek przejmowanych została przeniesiona na spółkę przejmującą, dokonującą konsolidacji w swojej linii biznesowej. W rezultacie połączenia, spółki przejmujące stały się następcami prawnymi spółek przejętych zgodnie z art. 494 k.s.h. i wstąpiły we wszelkie przepisane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółek przejmowanych.

W wyniku konsolidacji zmianie uległa struktura grupy kapitałowej P. składająca się obecnie z 5 Spółek, w której spółka holdingowa, P. S.A. (dalej: P. S.A.) jest akcjonariuszem m.in. czterech spółek (koncernów) prowadzących działalność w zakresie obrotu, dystrybucji, wydobycia i wytwarzania energii elektrycznej konwencjonalnej oraz wytwarzania energii odnawialnej.

Spółka P. Dystrybucja S.A. była podmiotem konsolidującym działalność w zakresie obszaru dystrybucji energii elektrycznej. W dniu 31 sierpnia 2010 r. nastąpiło połączenie, w wyniku którego Spółka przejęła osiem spółek dystrybucyjnych:

* P.....l Sp. z o.o.,

* P..... Sp. z o.o.,

* P.....Sp. z o.o.,

* P.... Sp. z o.o.,

* P.... Sp. z o.o.,

* P..... Sp. z o.o.,

* P..... S. A.,

* P.....Sp. z o.o.

Spółki te straciły swoją osobowość prawną i stały się oddziałami samobilansującymi P. Dystrybucja S.A. Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej. Zgodnie z ustawą akcyzową Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne.

W tym zakresie Spółka prowadzi ewidencję zgodnie z art. 91 ustawy o podatku akcyzowym, w której ujmuje:

* zużycie energii elektrycznej na potrzeby własne,

* sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu,

* straty powstałe w wyniku przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej.

W świetle obowiązujących od 1 września 2010 r. zmian w ustawie o podatku akcyzowym w myśl art. 88 ust. 2a i 2b podmiot, który określa szacunkową ilość nielegalnie pobranej energii elektrycznej, jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej. Ponieważ ten dzień/data nie zostały w ustawie określone to Spółka wywiązując się z nałożonego na nią obowiązku zgodnie z powyższym artykułem powiadamia właściwego dla podatnika (czyli osoby/podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej) Naczelnika Urzędu Celnego w terminie 7 dni od dnia wystawienia noty obciążeniowej, o podmiotach dokonujących nielegalnego poboru energii elektrycznej. Powiadomienie składa w formie pisma przewodniego wraz z dołączonymi do niego załącznikami w postaci zestawienia podmiotów dokonujących nielegalnego poboru energii elektrycznej oraz kserokopii wystawionych not obciążeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, poważnym problemem dla Spółki jest fakt nielegalnego poboru energii elektrycznej przez nieuprawnionych odbiorców i świadoma jej kradzież. W tym celu pracownicy Spółki i wynajęta firma zajmują się wykrywaniem i eliminowaniem przypadków nielegalnego poboru energii elektrycznej. Cała procedura z tym związana jest czasochłonna.

Wykrycie nieprawidłowości w instalacji lub urządzeniach pomiarowych u odbiorcy energii nie przesądza jeszcze o nielegalnym poborze energii elektrycznej. Dla stwierdzenia nielegalnego poboru energii elektrycznej niezbędna jest weryfikacja dokumentacji technicznej, ustalenie stanu urządzeń przed ewentualną ingerencją odbiorcy oraz stwierdzenie przyczyn wykrytej podczas kontroli nieprawidłowości, a często również niezbędna jest ekspertyza laboratoryjna urządzeń układu pomiarowo-rozliczeniowego (licznika, zegara sterującego, przekładników), której wykonanie, zgodnie z obowiązującym prawem może trwać 14 dni. Dodatkowo na wniosek stron (w tym również odbiorcy) w ciągu 30 dni od otrzymania wyniku badania laboratoryjnego może zostać zlecone wykonanie ekspertyzy badanego uprzednio urządzenia. Po wykonaniu stosownych czynności wyjaśniających oraz badań i jednoznacznym stwierdzeniu pobierania energii elektrycznej bez zawarcia umowy lub pobieraniu energii z pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub ingerencji w ten układ powodującej zafałszowanie jego wskazań zostaje podjęta decyzja o zakwalifikowaniu nielegalnego poboru energii elektrycznej. Wówczas pojawia się kolejna trudność, gdyż pracownicy wykrywający nielegalny pobór energii elektrycznej często nie są w stanie ustalić momentu od kiedy nastąpiła kradzież ani ustalić ilości nielegalnie pobranej energii elektrycznej. O sprawach tych traktuje art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. - Prawo energetyczne, § 40 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną oraz Taryfa dla usług dystrybucji energii elektrycznej zatwierdzona decyzją Prezesa URE. Dopiero szacunek uwzględniający rzeczywiste możliwości poboru energii wynikające z mocy i rodzaju zainstalowanych odbiorników oraz dwu lub pięciokrotności cen i stawek opłat określonych w taryfie, do której zakwalifikowany byłby odbiorca i ceny energii elektrycznej zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b) ustawy - Prawo energetyczne, pozwala na ustalenie ilości i wartości nielegalnie zużytej energii elektrycznej.

W oparciu o powyższe dane odpowiednie komórki organizacyjne są w stanie wystawić notę obciążeniową dla osoby/podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej. Poza tym w trakcie trwania tych wszystkich ustaleń osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej składają wyjaśnienia, które należy rozpatrzyć. Wystawiona nota obciążeniowa również budzi wiele kontrowersji z uwagi na szacunkową ilość/wartość i często osoby te, podmioty składają odwołania, które w niektórych przypadkach są uwzględniane. Wówczas dokonywana jest korekta noty obciążeniowej.

Podsumowując, Spółka stwierdza, że cały proces z nielegalnym poborem energii elektrycznej jest czasochłonny i pracochłonny, gdyż każda podjęta czynność wymaga udokumentowania protokołem, decyzją, notatką służbową. W wielu sytuacjach gdzie jest podejrzenie uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego lub ingerencji powodującej zafałszowanie jego wskazań niezbędne jest badanie laboratoryjne lub dodatkowa ekspertyza. Ustalenie ilości nielegalnie zużytej energii elektrycznej oparte jest na szacunku. Ponadto w trakcie ustaleń osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej często składają wyjaśnienia, odwołują się. Dopiero skompletowanie tych wszystkich dokumentów pozwala na wystawienie noty obciążeniowej. To na jej podstawie osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej poczuwają się do obowiązku uregulowania należności. W sytuacjach spornych jest również podstawą do dochodzenia przez każdą ze stron swoich praw w sądzie.

Ponadto Spółka uważa, że skoro podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu nielegalnie zużytej energii elektrycznej jest osoba/podmiot dokonujący nielegalnego poboru energii elektrycznej to właściwym do poinformowania o tym jest Naczelnik Urzędu Celnego zgodnie z właściwością miejscową tej osoby/podmiotu.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że data wystawienia noty obciążeniowej jest tym dniem, od którego Spółka ma 7 dni na powiadomienie Naczelnika Urzędu Celnego o podmiotach dokonujących nielegalnego poboru energii elektrycznej zgodnie z właściwością miejscową tej osoby/podmiotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl ust. 2 cytowanego artykułu za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy oznacza podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem:

Ponadto zgonie z treścią art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Poza tym stosownie do treści art. 88 ust. 2a ustawy w przypadku nielegalnego poboru energii elektrycznej podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej szacunkowa ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w ustępie 2b niniejszego artykułu podmiot, który określa szacunkową ilość nielegalnie pobranej energii elektrycznej, jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że nielegalny pobór energii elektrycznej na gruncie ustawy o podatku akcyzowym nie jest rozpatrywany w kategorii czynności sprzedaży, lecz ujmowany jest w pojęciu zużycia przez podmiot, który nielegalnie pobrał energię. Kwestia określenia zużycia jako podmiotu opodatkowania akcyzą w świetle ustawy o podatku akcyzowym nie jest związana z przeniesieniem prawa własności. W przypadku ujawnienia nielegalnego poboru energii i identyfikacji podmiotu odpowiedzialnego za niniejszy nielegalny pobór energii podmiotem zobowiązanym do zapłaty akcyzy jest zużywający energię elektryczną pochodzącą z nielegalnego poboru. Podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej szacunkowa ilość, wyrażona w megawatogodzinach. Jednocześnie przepisy wskazują, iż podmiot który stwierdził nielegalny pobór energii po zidentyfikowaniu podmiotu, który nielegalnie pobierał energię zobowiązany jest poinformować właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego o tym fakcie w okresie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej.

Wnioskodawca w analizowanym wniosku informuje, iż prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej. Poważnym problemem dla Spółki jest fakt nielegalnego poboru energii elektrycznej przez nieuprawnionych odbiorców i świadoma jej kradzież. W tym celu pracownicy Spółki i wynajęta firma zajmują się wykrywaniem i eliminowaniem przypadków nielegalnego poboru energii elektrycznej. Spółka stwierdza, że cały proces z nielegalnym poborem energii elektrycznej jest czasochłonny i pracochłonny, gdyż każda podjęta czynność wymaga udokumentowania protokołem, decyzją, notatką służbową. W wielu sytuacjach gdzie jest podejrzenie uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego lub ingerencji powodującej zafałszowanie jego wskazań niezbędne jest badanie laboratoryjne lub dodatkowa ekspertyza. Ponadto w trakcie ustaleń osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej często składają wyjaśnienia, odwołują się. Dopiero skompletowanie tych wszystkich dokumentów pozwala na wystawienie noty obciążeniowej. To na jej podstawie osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej poczuwają się do obowiązku uregulowania należności.

Odnosząc się do rozstrzyganej kwestii, tj. ustalenia dnia, od którego Wnioskodawca ma 7 dni na powiadomienie naczelnika urzędu celnego o fakcie nielegalnego poboru energii oraz ustalenia naczelnika urzędu celnego właściwego w zakresie złożenia niniejszego powiadomienia wskazać należy, iż w myśl art. 88 ust. 2b ustawy Wnioskodawca o fakcie nielegalnego poboru energii jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej.

Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wskazuje, iż dla stwierdzenia nielegalnego poboru energii elektrycznej niezbędna jest weryfikacja dokumentacji technicznej, ustalenie stanu urządzeń przed ewentualną ingerencją odbiorcy oraz stwierdzenie przyczyn wykrytej podczas kontroli nieprawidłowości, a często również niezbędna jest ekspertyza laboratoryjna urządzeń układu pomiarowo-rozliczeniowego (licznika, zegara sterującego, przekładników), której wykonanie, zgodnie z obowiązującym prawem może trwać 14 dni. Dodatkowo na wniosek stron (w tym również odbiorcy) w ciągu 30 dni od otrzymania wyniku badania laboratoryjnego może zostać zlecone wykonanie ekspertyzy badanego uprzednio urządzenia. Ponadto w trakcie ustaleń osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej często składają wyjaśnienia, odwołują się. Skompletowanie tych wszystkich dokumentów pozwala na wystawienie noty obciążeniowej, na podstawie której osoby/podmioty dokonujące nielegalnego poboru energii elektrycznej poczuwają się do obowiązku uregulowania należności.

Zatem, mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w analizowanym przypadku, Wnioskodawca postępuje prawidłowo powiadamiając naczelnika urzędu celnego o fakcie dokonania nielegalnego poboru energii w terminie 7 dni od dnia wystawienia noty obciążeniowej. Przy tym Wnioskodawca postępuje prawidłowo informując o fakcie dokonania nielegalnego poboru energii elektrycznej naczelnika urzędu celnego właściwego miejscowo dla podatnika z tytułu niniejszego poboru energii, tj. osoby/podmiotu, który zużywał energię elektryczną pochodzącą z nielegalnego poboru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.