IPPP3/443-971/09-4/KB - Prawo spółki prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw i usług gastronomicznych do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową dojazdu do stacji paliw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 stycznia 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze zrealizowaną inwestycją - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze zrealizowaną inwestycją.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 stycznia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-971/09-2/KB z dnia 29 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi od 1998 r. działalność gospodarczą tj. stację paliw świadczącą sprzedaż paliw i usługi gastronomiczne. Stacja paliw usytuowana jest na własnej działce w miejscowości S. bezpośrednio przy drodze krajowej. Trzy lata temu droga ta była gruntownie modernizowana i został zlikwidowany lewoskręt do stacji Wnioskodawcy. Sytuacja ta spowodowała znaczny spadek sprzedaży paliw gdyż znaczna część pojazdów samochodowych nie łamała zakazu lewoskrętu na stację Wnioskodawcy, a te które pomimo zakazu lewoskrętu skręcały powodowały utrudnienia i zagrożenia w ruchu drogowym. Wnioskodawca zwracał się z prośbą do GDDKiA o zmodernizowanie tego odcinka drogi i wykonanie lewoskrętu na stację. Odpowiedź była zawsze negatywna z sugestią, że Wnioskodawca może jedynie starać się o uzyskanie takiej zgody z wykonaniem lewoskrętu na własny koszt. Aby poprawić ww. negatywne dla swojej stacji zjawiska Wnioskodawca podjął prace związane z uzyskaniem takiej zgody, tj. opracował obowiązującą dokumentację techniczną i uzyskał pozwolenie na wykonanie lewoskrętu z GDDKiA łącznie z wejściem w pas drogowy. W rezultacie specjalistyczne firmy na koszt Wnioskodawcy wykonały lewoskręt na wartość około 139.582,00 netto słownie: sto trzydzieści dziewięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt dwa złote 00/100. Po zakończeniu i odbiorze inwestycja ta zostanie przekazana nieodpłatnie na rzecz GDDKiA.

W uzupełnieniu do Wniosku Wnioskodawca wskazał, że w roku 2009 poniósł wydatki na wykonanie lewoskrętu tj.:

na łączną kwotę 142.411,67 słownie sto czterdzieści dwa tysiące czterysta jedenaście złotych 67/100 (netto).

W poszczególnych miesiącach na podstawie otrzymanych faktur spółka zaliczyła wykazane kwoty netto w koszty uzyskania przychodu, i dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego w miesiącu wystawienia faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, według posiadanej wiedzy Wnioskodawca jest zdecydowany poniesione wydatki rozliczyć pośrednio w koszty uzyskania przychodów z chwilą ich poniesienia i odliczyć podatek VAT naliczony. Poniesione nakłady mają ścisły związek z działalnością gospodarczą spółki generując dodatkowe przychody i odliczenia podatku VAT. Sytuacja ta poprawiła bezpieczeństwo w ruchu zarówno dla pracowników jak i pozostałych klientów skręcających na stację Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124. Oznacza to, iż podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdy istnieje związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jednakże na mocy art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Tutejszy Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

W myśl art. 1 ww. ustawy w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadzono m.in. zmianę w art. 88 uchylając pkt 2 w ust. 1 oraz ust. 3 (art. 1 pkt 43 ustawy o zmianie), tym samym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych towarów i usług nie uzależnia się, od dnia 1 grudnia 2008 r., od zaliczenia wydatków na ich nabycie do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi od 1998 r. działalność gospodarczą tj. stację paliw świadczącą sprzedaż paliw i usługi gastronomiczne, która jest usytuowana na własnej działce bezpośrednio przy drodze krajowej. Trzy lata temu droga była gruntownie modernizowana i został zlikwidowany lewoskręt do stacji Wnioskodawcy. Sytuacja ta spowodowała znaczny spadek sprzedaży paliw gdyż znaczna część pojazdów samochodowych nie łamała zakazu lewoskrętu na stację Wnioskodawcy, a te które pomimo zakazu lewoskrętu skręcały powodowały utrudnienia i zagrożenia w ruchu drogowym. W celu wyeliminowania ww. negatywnych zjawisk specjalistyczne firmy na koszt Wnioskodawcy wykonały lewoskręt. Wydatki na wykonanie lewoskrętu Wnioskodawca poniósł w miesiącach od czerwca do października 2009 r. Po zakończeniu i odbiorze inwestycja ta zostanie przekazana nieodpłatnie na rzecz GDDKiA. Ponadto, w swoim stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż poniesione nakłady mają ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą generując dodatkowe przychody.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek w zakresie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.