IPPP3/443-952/12-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wpłaconego wadium - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wpłaconego wadium.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej również "Spółka" lub "Sprzedający") organizuje przetarg na sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Postępowanie w przedmiotowej sprawie prowadzone jest w oparciu o Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie określenia sposobu i trybu organizowania przetargu na sprzedaż składników aktywów trwałych przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji (Dz. U. z 2002 r. poz. 1397, z późn. zm., dalej również "Rozporządzenie RM").

W przedmiotowej sprawie wydane zostało, zgodnie z wymogami ww. Rozporządzenia RM, obwieszczenie o przetargu ustnym w drodze publicznej licytacji na sprzedaż nieruchomości dalej również "obwieszczenie o przetargu", które zawiera szereg informacji o przedmiocie postępowania oraz warunkach jego przeprowadzenia.

Zgodnie z obwieszczeniem o przetargu, wadium złożone w gotówce przez Nabywcę - Oferenta, który wygra przetarg ustny (dalej również "Zwycięzca przetargu" lub "Oferent")" zostanie zarachowane na poczet ceny nabycia.

W obwieszczeniu o przetargu zawarto zastrzeżenie, iż w związku z faktem, iż wartość rynkowa nieruchomości przekracza równowartość w złotych kwoty 50.000 euro na dokonanie czynności prawnej sprzedaż nieruchomości - wymagana jest (zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 493 z późn. zm.) zgoda ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. Zastrzeżenie to wynika z faktu, iż P. jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 1a ww. ustawy. Ponadto zastrzeżono, iż zgodnie z art. 109 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), Miastu przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości niezabudowanej, z którego może skorzystać w ciągu 30 dni od daty dostarczenia przez notariusza zawartej umowy warunkowej z Nabywcą wyłonionym z przetargu.

Zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości nastąpi po realizacji warunków wskazanych w obwieszczeniu o przetargu (w tym, po otrzymaniu zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa), w terminie nie krótszym niż 45 dni kalendarzowych od dnia podpisania warunkowej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Jednocześnie termin zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, zostanie określony w warunkowej umowie sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie wadium złożone przez Nabywcę - Oferenta, który wygra licytację w przetargu ustnym, będzie rodziło obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy Sprzedającym jest państwowa jednostka prawna, zgodnie z art. la ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 z późn. zm.), a przyjęcie wyłonionej oferty uzależnione jest od wyrażenia zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednocześnie w myśl art. 19 ust. 11 cyt. wyżej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z obowiązującym orzecznictwem, przyjmuje się, iż wybór w przetargu oferenta stanowi jednoznaczne określenie dostawy towaru po względem podmiotowo-przedmiotowym, a gdy towarzyszy mu zaliczenie wadium na poczet ceny nabycia, oznacza uiszczenie części ceny przed wykonaniem dostawy towaru, co - stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy o VAT - rodzi w podatku od towarów i usług powstanie obowiązku podatkowego z tego tytułu (wyrok NSA z dnia 20 marca 2012 r. sygn. akt I FSK 834/11).

Odnosząc jednak stan prawny wynikający z przepisów ustawy o VAT do dodatkowych okoliczności prawnych warunkujących skuteczność procesu sprzedaży w rozpatrywanym zdarzeniu, w naszej ocenie nie jest jednoznaczne, w którym momencie wadium, złożone przez Nabywcę stanie się częścią zapłaty (zaliczka), tracąc jednocześnie charakter zabezpieczenia wykonania zobowiązania wynikającego z oferty złożonej przez Nabywcę-Oferenta. Kluczowe w przedstawionym stanie prawnym jest ustalenie - czy nastąpi to w momencie ogłoszenia Nabywcy który wygrał licytację, czy też w momencie wydania zgody przez Ministra Skarbu, umożliwiającej przeniesienie praw do nieruchomości na Nabywcę- Oferenta.

Mając na uwadze powyższe na wstępie należy przytoczyć stosowne przepisy ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 z późn. zm., dalej również "ustawa SPU").

I tak, zgodnie z art. la ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o państwowej osobie prawnej - należy przez to rozumieć inną niż Skarb Państwa jednostkę organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, której mienie jest w całości mieniem państwowym.

W myśl art. 5a ust. 1 ustawy SPU, państwowe osoby prawne są obowiązane uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, zaliczonymi do wartości niematerialnych i prawnych, rzeczowych aktywów trwałych lub inwestycji długoterminowych, w tym oddania tych składników do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego lub ich wniesienia jako wkładu do spółki lub spółdzielni, jeżeli wartość rynkowa przedmiotu rozporządzenia przekracza równowartość w złotych kwoty 50.000 euro, obliczonej na podstawie średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski według stanu z dnia wystąpienia o zgodę.

Stosownie do art. 5a ust. 2 ww. ustawy, czynność prawna dokonana z naruszeniem obowiązku określonego w ust. 1 jest nieważna.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, z wnioskiem o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 5a ust. 1, występuje państwowa osoba prawna dokonująca czynności prawnej, określając:

Jednocześnie jak wynika z art. 5b ust. 4 ww. ustawy, rozpatrzenie wniosku następuje w terminie miesiąca od dnia jego doręczenia ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa wraz z kompletem wymaganych dokumentów. W przypadku zgody wydanej z zastrzeżeniem warunków, odmowy wyrażenia zgody albo zwrotu wniosku, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa jest obowiązany do pisemnego uzasadnienia rozstrzygnięcia (art. 5c ust. 3 ustawy o SPU).

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy, należy przyjąć, iż wyłonienie w przetargu oferenta nie jest jednoznaczne z przyjęciem jego oferty. Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym zdarzeniu dokonanie czynności prawnej polegającej na sprzedaży praw do nieruchomości uwarunkowane jest spełnieniem wymagań wynikających z ww. przepisów prawa, w momencie rozstrzygnięcia licytacji ma miejsce częściowa realizacja procesu sprzedaży, w wyniku której następuje wyłącznie wyłonienie potencjalnego Nabywcy.

W naszej ocenie, z uwagi na fakt, iż przyjęcie wyłonionej oferty, uwarunkowane jest koniecznością pozyskania zgody odpowiedniego organu (w przedmiotowej sprawie zgody Ministra Skarbu), o przekształceniu kwoty wadium w częściową zapłatę determinującą powstanie obowiązku podatkowego zgodnie z ustawą o VAT, może być mowa w dacie otrzymania przez Sprzedającego ww. zgody umożliwiającej dokonanie skutecznej czynności prawnej tj. zawarcia umowy przeniesienia praw do nieruchomości na oferenta.

Mając na uwadze powyższe, stoimy zatem na stanowisku, iż w przedstawionym zdarzeniu obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług - zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 19 ust. 11 ustawy o VAT - w zakresie otrzymanej części należności, winien być rozpoznany w dacie skutecznego poinformowania Sprzedawcy o wydaniu zgody Ministra Skarbu na przeniesienie praw do nieruchomości.

Jednocześnie pragniemy wskazać, iż przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 2 sierpnia 2011 r. znak: IBPP1/443-673/11/AZb, zgodnie z którą "wadium stanie się częścią zapłaty w momencie wydania zgody Ministra Skarbu, umożliwiającej ostateczne zawarcie umowy przeniesienia własności nieruchomości. W tej sytuacji zostaje zaliczone na poczet należności jako zalicza i podlega zasadom ustawy o podatku od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca organizuje przetarg na sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej niezabudowanej a postępowanie w przedmiotowej sprawie prowadzone jest w oparciu o Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie określenia sposobu i trybu organizowania przetargu na sprzedaż składników aktywów trwałych przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji (Dz. U. z 2002 r. poz. 1397, z późn. zm.). Zgodnie z obwieszczeniem o przetargu, wydanym na podstawie ww. Rozporządzenia, wadium złożone w gotówce przez Nabywcę - Oferenta, który wygra przetarg ustny zostanie zarachowane na poczet ceny nabycia.

W obwieszczeniu o przetargu zawarto również zastrzeżenie, iż w związku z faktem, iż wartość rynkowa nieruchomości przekracza równowartość w złotych kwoty 50.000 euro na dokonanie czynności prawnej sprzedaż nieruchomości - wymagana jest, zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 493 z późn. zm.) zgoda ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. Zastrzeżenie to wynika z faktu, iż Wnioskodawca jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 1a ww. ustawy. Ponadto zastrzeżono, iż zgodnie z art. 109 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm), Miastu St. Warszawa przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości niezabudowanej, z którego może skorzystać w ciągu 30 dni od daty dostarczenia przez notariusza zawartej umowy warunkowej z Nabywcą wyłonionym z przetargu. Zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości nastąpi po realizacji warunków wskazanych w obwieszczeniu o przetargu, w tym, po otrzymaniu zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w terminie nie krótszym niż 45 dni kalendarzowych od dnia podpisania warunkowej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Jednocześnie termin zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, zostanie określony w warunkowej umowie sprzedaży.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, w jakim momencie wadium złożone przez Nabywcę - Oferenta, który wygra licytację w przetargu ustnym, będzie rodziło obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy Sprzedającym jest państwowa jednostka prawna, zgodnie z art. la ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa a przyjęcie wyłonionej oferty uzależnione jest od wyrażenia zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.

Z treści art. 19 ust. 1 ustawy wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 tej ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na podstawie art. 19 ust. 10 ww. ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Na mocy art. 19 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 106 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Jak stanowi art. 704 k.c. § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w warunkach aukcji albo przetargu można zastrzec, że przystępujący do aukcji albo przetargu powinien, pod rygorem niedopuszczenia do nich, wpłacić organizatorowi określoną sumę albo ustanowić odpowiednie zabezpieczenie jej zapłaty (wadium).

Odnosząc się do opisu sprawy należy przytoczyć również stosowne przepisy ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z art. 1a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o państwowej osobie prawnej - należy przez to rozumieć inną niż Skarb Państwa jednostkę organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, której mienie jest w całości mieniem państwowym.

W myśl art. 5a ust. 1 ww. ustawy, państwowe osoby prawne są obowiązane uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, zaliczonymi do wartości niematerialnych i prawnych, rzeczowych aktywów trwałych lub inwestycji długoterminowych, w tym oddania tych składników do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego lub ich wniesienia jako wkładu do spółki lub spółdzielni, jeżeli wartość rynkowa przedmiotu rozporządzenia przekracza równowartość w złotych kwoty 50.000 euro, obliczonej na podstawie średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski według stanu z dnia wystąpienia o zgodę.

Stosownie do art. 5a ust. 2 ww. ustawy, czynność prawna dokonana z naruszeniem obowiązku określonego w ust. 1 jest nieważna.

Dokonywanie wpłaty wadium przez Oferenta przetargu na etapie przystąpienia do przetargu nie spełnia przesłanek do uznania tych czynności jako opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności nie można uznać tych czynności za odpłatną dostawę towaru, gdyż na gruncie tej ustawy pieniądz nie jest towarem (art. 2 pkt 6 ustawy). Nie jest to również odpłatne świadczenie usług, gdyż sama wpłata wadium nie powoduje obowiązku świadczenia wzajemnego. Wniesienie wadium nie gwarantuje przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pomimo, że wadium może zostać zaliczone na poczet wartości dostawy lub usługi, to w momencie jego wnoszenia pomiędzy organizatorem przetargu a przystępującym do niego uczestników nie dochodzi jeszcze do porozumienia w zakresie dokonania dostawy towarów bądź wykonania usługi (również w przyszłości). Istotą wadium jest zabezpieczenie właściwego przebiegu przetargu i wykonania umowy przez zwycięzcę przetargu.

Należy jednak zauważyć, iż w tej konkretnej sytuacji pomimo rozstrzygnięcia przetargu przeprowadzonego przez Wnioskodawcę na zbycie nieruchomości i wyłonienia potencjalnego nabywcy, zawarcie umowy sprzedaży (w przypadku gdy wartość rynkowa przedmiotu rozporządzenia przekracza równowartość w złotych kwoty 50.000 EURO) uwarunkowane jest otrzymaniem zgody Ministra Skarbu na dokonanie czynności prawnej wymaganej odrębnymi przepisami prawa.

Należy zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie samo rozstrzygnięcie przetargu i wyłonienie potencjalnego Nabywcy nie gwarantuje, iż dojdzie do przeniesienia na rzecz tegoż uczestnika przetargu (wygrywającego przetarg), prawa do rozporządzania towarami (nieruchomością) jak właściciel. Jak bowiem wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, decyzja o wyrażeniu bądź nie zgody na dokonanie sprzedaży nieruchomości należy do Ministra Skarbu, zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 5c ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa. Jak wskazuje Wnioskodawca zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości nastąpi po realizacji warunków wskazanych w obwieszczeniu o przetargu, tj. po otrzymaniu zgody ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w terminie nie krótszym niż 45 dni kalendarzowych od dnia podpisania warunkowej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Należy zatem przyjąć, iż wadium staje się częścią zapłaty w momencie wydania zgody Ministra Skarbu, umożliwiającej ostateczne zawarcie umowy przeniesienia własności nieruchomości. W tej sytuacji zostaje zaliczone na poczet należności jako zaliczka i podlega zasadom ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, po stronie Wnioskodawcy jako sprzedawcy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, w części obejmującej otrzymaną należność, w dacie zaliczenia kwoty wadium na poczet ceny sprzedaży nieruchomości na zasadach określonych w art. 19 ust. 11 ustawy. Wadium należy bowiem potraktować jako część należności (zaliczkę) otrzymaną przed wydaniem towaru przez Wnioskodawcę (to jest przed zbyciem nieruchomości).

Podsumowując, potwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług - zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 19 ust. 11 ustawy - w zakresie otrzymanej części należności, winien być rozpoznany w dacie skutecznego poinformowania Wnioskodawcy o wydaniu zgody Ministra Skarbu na przeniesienie praw do nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.