IPPP3/443-943/09-4/KT - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości stanowiących grunty rolne, dla których nie ustalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-943/09-2/KT z dnia 15 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 27 grudnia 2000 r. Wnioskodawca nabył od swoich rodziców w drodze darowizny pięć nieruchomości zabudowanych o łącznej powierzchni 7ha 5378 m ^2. Aktem notarialnym z dnia 3 listopada 2005 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 5.000,00 m ^2. Majątek ten nabywany był na własne potrzeby Wnioskodawcy bez zamiaru przeznaczenia go na działalność handlową. Powyższe nieruchomości od chwil nabycia wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie w działalności rolniczej (w tym celu zostały także nabyte) i stanowią część prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego.

Zamiarem wykorzystania gruntów przez Wnioskodawcę w momencie ich otrzymania, zakupu było prowadzenie przez niego działalności rolniczej. Produkty rolne wytworzone w tym gospodarstwie były i są przeznaczone na potrzeby własne Wnioskodawcy. Za przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca opłaca podatek rolny (z wyłączeniem zbytych już działek w 2001 i 2003 r.). Nieruchomości te nie służyły także odrębnie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Obecnie Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca od 11 grudnia 2003 r. do dnia 2 lipca 2008 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania z wyłączeniem doradztwa prawnego, badania rynku i opinii publicznej. Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej, udziałowcem spółki z o.o. oraz akcjonariuszem spółki akcyjnej.

Dwie działki nabyte w dniu 27 grudnia 2000 r. oraz działka nabyta w dniu 3 listopada 2005 r. o łącznej powierzchni 2,56 ha zostały scalone, a następnie podzielone na siedem mniejszych działek. Działki te były i nadal są wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie (do połowy 2010 r.) zbyć powyższe siedem działek na podstawie jednej czynności prawnej. W wyniku sprzedaży przedmiotowe nieruchomości utracą charakter rolny. Nabywca będzie dokonywał ich zakupu z zamiarem przeznaczenia przedmiotowych działek na cele nierolne. Przeważającą część środków uzyskanych ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na darowizny dla swojego rodzeństwa oraz rodziców. W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawca wystąpił o warunki zaopatrzenia w wodę oraz o warunki zasilania, uzyskał także warunki zabudowy na czterech działkach. W przeszłości Wnioskodawca dokonywał już sprzedaży działek nabytych aktem notarialnym z dnia 27 grudnia 2000 r., tj. sprzedaż jednej działki w 2001 r. oraz dwóch w 2003 r., które nie stanowiły integralnej części gospodarstwa rolnego.

Grunty mające być przedmiotem sprzedaży nie są obecnie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów oraz w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego ujęte są jako grunty rolne (sad).

Wymienione we wniosku działki mające być przedmiotem sprzedaży nie były w okresie od nabycia ich przez Wnioskodawcę do dnia obecnego przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przeznaczone do sprzedaży działki nie stanowią terenów zabudowanych, na przedmiotowych działkach brak jest budynków bądź budowli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż siedmiu gruntów powstałych w wyniku podziału, na podstawie jednej czynności prawnej, będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż siedmiu nieruchomości powstałych w wyniku podziału, na podstawie jednej czynności prawnej, nabytych do majątku osobistego, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej jako ustawa o VAT (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowie lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyższych przepisów wynika, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT jest przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły (stały).

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym (tak ETS w wyroku sygn. C-230/94, w sprawie między Renate Ekler a Finanzamt Hamburg). Dokonanie określonych czynności incydentalnie (tzn. sprzedaż majątku osobistego) poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie podmiotu za podatnika względem tych czynności. Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili sprzedaży towaru. Aby zatem sprzedaż nieruchomości uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży.

Wnioskodawca będzie sprzedawał majątek prywatny, który nie jest i nie był nigdy związany z prowadzeniem innej działalności jak tylko działalność rolnicza. Nabyty on został w drodze darowizny i umowy sprzedaży, jednakże bez zamiaru dalszej odsprzedaży. Zatem nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, tym bardziej, iż znakomitą większość pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na darowizny dla najbliższych. Dodatkowo na nie handlowy charakter czynności wskazuje tutaj czas jaki upłynął od nabycia przedmiotowych nieruchomości - odpowiednio 9 i 4 lata. Przedmiotowa sprzedaż nie może być także - z samej definicji - uznana za wykonywanie działalności rolnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Do działalności rolniczej zaliczamy bowiem działalność związaną z uprawą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, która obejmuje: wszystkie uprawy rolne, warzywnictwo i ogrodnictwo, szkółkarstwo, hodowlę i nasiennictwo roślin rolniczych i ogrodniczych, chów i hodowlę zwierząt (bydła, owiec, kóz, koni, trzody chlewnej, drobiu, pszczół, królików, zwierząt łownych utrzymywanych na rzeź itp.), produkcję surowych nieprzetworzonych produktów zwierzęcych (mleka, jaj konsumpcyjnych i wylęgowych, wełny, miodu itp.) oraz działalność polegającą na utrzymywaniu gruntów rolnych już niewykorzystywanych do celów produkcyjnych według zasad dobrej kultury rolnej przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska (zgodnie z normami). Wobec tego należy stwierdzić, iż działalność rolnicza na pewno nie obejmuje czynności sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca sprzedając działki korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w przepisie art. 16 ust. 2 ustawy o VAT.

Powyższe potwierdza także orzecznictwo sądowe, Naczelny Sąd Administracyjny w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07, opubl. w ONSAiWSA 2008/1/8), podkreślił, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć tego, iż przez pojęcie "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Ponadto, w wyroku tym podkreślono także, iż "Podatnik - osoba fizyczna, sprzedający kilka działek budowlanych, które należą do jego osobistego majątku nie jest podatnikiem VAT, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej. Tym samym sprzedaż tych działek nie jest opodatkowana podatkiem VAT".

Wnioskodawca podkreśla, że jego stanowisko potwierdza także oprócz cytowanego powyżej orzeczenia NSA, także orzecznictwo organów podatkowych np. decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2005 r., sygnatura: PP-B/406z-4/05/EM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 marca 2008 r., sygnatura: ILPP2/443-196/07-4/MN interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2008 r., sygnatura: ILPP1/443-944/08-3/AW. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż taka nie ma charakteru handlowego lub tym bardziej rolniczego i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Grunty spełniają zatem definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 powołanej ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez produkty rolne - zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy o VAT - rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze (art. 2 pkt 21 ww. ustawy o VAT) rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zatem właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, jest co do zasady rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku, ale tylko w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zaznacza się, iż rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na gospodarstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał w roku 2000 od swoich rodziców w drodze darowizny pięć nieruchomości zabudowanych o łącznej powierzchni 7ha 5378 m ^2. W roku 2005 dokonał zakupu nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 5.000,00 m ^2. Majątek ten nabywany był, jak wskazuje Podatnik, na własne potrzeby bez zamiaru przeznaczenia go na działalność handlową. Powyższe nieruchomości od chwili nabycia wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie w działalności rolniczej (w tym celu zostały nabyte) i stanowią część prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego. Za przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca opłaca podatek rolny.

Wnioskodawca podaje, iż od grudnia 2003 r. do lipca 2008 r. prowadził działalność gospodarczą w przedmiocie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania z wyłączeniem doradztwa prawnego, badania rynku i opinii publicznej. Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.); jest komandytariuszem w spółce komandytowej oraz udziałowcem spółki z o.o., a także akcjonariuszem spółki akcyjnej.

Dwie działki otrzymane w darowiźnie w 2000 r. oraz działka nabyta w 2005 r. o łącznej powierzchni 2,56 ha zostały scalone, a następnie podzielone na siedem mniejszych działek. Działki te były i nadal są wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza zbyć powyższe siedem działek na podstawie jednej czynności prawnej, w wyniku czego utracą one charakter rolny. Środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza w większości przeznaczyć na darowizny dla swojego rodzeństwa oraz rodziców.

W przeszłości Wnioskodawca dokonywał już dwukrotnie sprzedaży działek otrzymanych w darowiźnie w 2000 r. (sprzedaż jednej działki w 2001 r. oraz dwóch w 2003 r.), które nie stanowiły integralnej części gospodarstwa rolnego.

Grunty mające być przedmiotem sprzedaży nie są obecnie objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów oraz w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego ujęte są jako grunty rolne (sad). Działki te nie stanowią terenów zabudowanych.

Wnioskodawca podkreśla, że zamiarem wykorzystania gruntów przez Wnioskodawcę w momencie ich otrzymania oraz zakupu było prowadzenie przez Niego działalności rolniczej. Produkty rolne wytworzone w tym gospodarstwie były i są przeznaczone na potrzeby własne Wnioskodawcy. Nieruchomości te nie służyły odrębnie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie były też w okresie od nabycia ich przez Wnioskodawcę do dnia obecnego przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

A zatem w niniejszej sprawie czynność dostawy działek będzie podlegała opodatkowaniu ze względu na fakt, iż grunt - jak wskazał Wnioskodawca - był uprzednio wykorzystywany w działalności rolniczej, co było celem Podatnika już w momencie nabycia. W świetle przedstawionych okoliczności trudno zgodzić się ze stanowiskiem, że działalność ta miała służyć wyłącznie zaspokajaniu osobistych potrzeb Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę areał przedmiotowych gruntów, tj. łącznie ponad 8 ha.

Nie bez znaczenia jest również częstotliwy i zamierzony charakter dostaw ww. gruntów. Wnioskodawca planuje obecnie dokonanie sprzedaży 7 działek, które powstały w wyniku podziału, scalonych uprzednio, części posiadanych gruntów. Można wnioskować, że wydzielając z prowadzonego gospodarstwa rolnego pewną ilość odrębnych działek, Podatnik czyni to z zamiarem ich zbycia w celu zarobkowym. Istotnym jest także fakt, że nie jest to pierwsza tego rodzaju transakcja dokonana przez Wnioskodawcę, gdyż w przeszłości dokonywał On już dwukrotnie sprzedaży gruntów. Zatem uznać należy, że działania Wnioskodawcy w tym zakresie mają charakter zorganizowany i powtarzalny. W takim przypadku dostawy kilku działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej.

Sprzedaż gruntów, służących uprzednio działalności rolniczej, podlega wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyskuje status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy.

W związku z powyższym stwierdza się, że sprzedaż działek w przedmiotowej sprawie nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Natomiast, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku.

Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będące gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Z powyższego wynika, iż czynność zbycia działek rolnych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Zatem, w sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Zaznacza się przy tym, iż w przypadku, gdy grunty sklasyfikowane są według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jego ustalenia są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Należy podkreślić, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy).

Z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że dla ww. terenu brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w ewidencji gruntów nieruchomości te figurują jako grunty rolne (sad).

W związku z powyższym Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż opisanych działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże w sytuacji, gdy działki te położone będą na terenie oznaczonym jako "tereny rolne" nie przeznaczone pod zabudowę, to będą korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W takim przypadku Podatnik nie będzie miał obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy przedmiotowych działek.

Podkreśla się, iż przywołane przez Stronę wyroki sądu administracyjnego oraz orzeczenia organów podatkowych są orzeczeniami wydanymi w konkretnej sprawie i wiążą tylko w tym zakresie. Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie, a rozstrzygnięcie podejmowane jest w oparciu o przedstawiony stan faktyczny.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych wydana została odrębna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego nr IPPB1/415-822/09-4/AM z dnia 13 stycznia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności zmiany kwalifikacji przedmiotowych gruntów na przeznaczone pod zabudowę) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.