IPPP3/443-939/10-4/MPe - Określenie stawki podatku VAT dla nabywanych usług SWIFT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) uzupełnione w dniu 6 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla nabywanych usług SWIFT - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 6 grudnia 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla nabywanych usług SWIFT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka SA w celu zwiększenia efektywności świadczonych usług finansowych korzysta z oferty podmiotów zagranicznych w tym m.in. Stowarzyszenia na Rzecz Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (ang. Society for Worldwide lnterbank Financial Telecommunication, dalej: SWIFT). Podmiot ten legitymuje się statusem międzynarodowej organizacji, której współwłaścicielami są instytucje finansowe, dostarczając bezpieczne i wystandaryzowane usługi w zakresie przesyłania informacyjnych komunikatów finansowych pomiędzy bankami i innymi instytucjami finansowymi drogą telekomunikacyjną za pośrednictwem sieci transmisji danych.

Usługi SWIFT polegają co do zasady na wymianie komunikatów pomiędzy uczestnikami rynku finansowego celem efektywnego i bezpiecznego przeprowadzania transakcji finansowych. System oferowany przez SWIFT umożliwia generowanie różnego rodzaju komunikatów zarówno szyfrowanych jak i nieszyfrowanych dotyczących m.in.: założenia lokaty, depozytów, zlecenia przelewu, obciążenia płatności odsetkowych, czy informacji w zakresie przelewów bezgotówkowych. Ponadto w ofercie SWIFT znajdują się inne wyspecjalizowane rozwiązania dedykowane dla uczestników sektora finansowego związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, jak choćby przesyłanie komunikatów finansowych czy asysta w uzgadnianiu i raportowaniu dla potwierdzeń rynku pieniężnego SWIFTNet Accord czy też SWIFTNet FIN, będąca usługą polegającą na przesyłaniu komunikatów finansowych.

Dodatkowo biorąc pod uwagę ukształtowane warunki wzajemnych relacji gospodarczych Bank zobowiązany jest do ponoszenia dodatkowych opłat z tytułu korzystania z usług SWIFT jak choćby opłaty za utrzymanie sieci (tzw. annual maintenance) czy też opłaty za zwiększenie przepustowości kanałów informacyjnych w związku z realizacją i przekroczeniem określonych pułapów zleceń (tekst jedn. band upgrade) jak również innych dodatkowych opłat.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Bank wskazał, iż w Jego opinii, usługi SWIFT opisane we wniosku o interpretację na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z zał. 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. dalej: UVAT) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT. W pozycji 3, wśród usług wymienionych w przywołanym powyżej załączniku wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU). Jednocześnie w myśl art. 8 ust. 3 UVAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Banku, usługi systemu SWIFT polegające na wymianie komunikatów pomiędzy instytucjami finansowymi w celu umożliwienia efektywnego przeprowadzania operacji finansowych, mieszczą się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) - "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione". Natomiast na gruncie zmian wprowadzanych od 1 stycznia 2011 r. ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług na mocy (dalej: nowelizacja VAT), której dla celów VAT obowiązywać będą nowe grupowania PKWIU z 2008 r., w ocenie Banku, wpływa na możliwość kwalifikacji usług SWIFT w ramach grupowania 66.19.92.0 - "Usługi związane z przetwarzaniem pozostałych transakcji finansowych i usługi izb rozrachunkowych".

Niezależnie od powyższego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 nowelizacji VAT zwolnieniu podlegają m.in. wszelkiego rodzaju transakcje płatnicze jak również przekazy i transfery pieniężne. Natomiast z art. 43 ust. 13 nowelizacji VAT wynika, iż zwolnienie stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej m.in. w ww. przepisie, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy i niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej. Tym samym zgodnie z argumentacją podniesioną przez Bank we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w myśl przytoczonych przepisów nowelizacji VAT usługi SWIFT również korzystać będą ze zwolnienia także po 31 grudnia 2010 r. z uwagi na ich pomocniczy charakter w stosunku do zasadniczych transakcji finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedmiotowego stanu faktycznego nabywane przez Bank usługi organizacji SWIFT, w ramach których Bank ponosi wydatki za komunikaty, utrzymanie sieci teleinformatycznej i inne opłaty z tego tytułu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Banku, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez dostawę towarów stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. aktu należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 UVAT należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na gruncie obowiązujących przepisów podstawowa stawka VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 UVAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych. Jakkolwiek zarówno w treści ww. ustawy jak również przepisów wykonawczych ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub objęcie ich zwolnieniem z podatku. Stosownie do treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 UVAT zwalnia się z VAT usługi wymienione w załączniku nr 4. Pod pozycją 3 wskazanego załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego.

Jednocześnie biorąc pod uwagę treść art. 27 ust. 3 UVAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2009 r. w odniesieniu do usług wskazanych w ust. 4 pkt 3 obejmujących m.in. usługi finansowe należy rozpoznać miejsce ich świadczenia w kraju, gdzie nabywca posiada swoją siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Tym samym podatnik nabywając przedmiotowe usługi i opodatkowując je w drodze odwrotnego mechanizmu samonaliczenia podatku winien był rozpoznać import usług o którym mowa w art. 2 pkt 9 UVAT w kraju swojej siedziby ewidencjonując tą czynność poprzez wystawienie faktury wewnętrznej (art. 106 ust. 7 UVAT).

Również na gruncie obowiązującego od 1 stycznia 2010 r. stanu prawnego i wprowadzonych zmian w zakresie zasad identyfikacji miejsca świadczenia usług w odniesieniu do świadczonych między podatnikami VAT usług zgodnie z treścią art. 28b UVAT należy wskazać na obowiązek importu usług SWIFT.

W ocenie Banku kluczowym elementem determinującym rodzaj nabywanych od SWIFT usług, a tym samym właściwą stawkę VAT w celu ich opodatkowania jest ich charakter, który winien być rozpatrywany w powiązaniu z wykonywaną przez Bank aktywnością. Z uwagi na specyficzną funkcję usługi te winny być kwalifikowane jako usługi pomocnicze do usług pośrednictwa finansowego. Umożliwiają one bowiem zarówno przeprowadzenie transakcji finansowych jak również z uwagi na szeroki ich katalog mogą być wykorzystywane przez Bank do potwierdzenia, weryfikacji czy również analizy realizowanych transakcji finansowych. Sytuacja ta zdaniem P. SA przemawia jednoznacznie za kwalifikacją ww. usług SWIFT jako korzystających ze zwolnienia z VAT.

Powyższa kwalifikacja uzyskuje również potwierdzenie w świetle stanowiska przedstawianego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) m.in. w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. znak C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz z dnia 13 grudnia 2000 r. znak C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial SerVices Ltd. Wynika z nich, iż możliwość zidentyfikowania na gruncie Dyrektywy VAT usług pomocniczych uwarunkowane jest wypełnieniem poniższych przesłanek:

W ocenie Banku analizowana w przedmiotowym stanie faktycznym usługa komunikatów SWIFT spełnia kryteria sformułowane przez ETS gdyż:

ad. a)

stanowi odróżniającą się całość z uwagi na jej odmienny charakter od zasadniczych usług bankowych,

ad. b)

jest specyficzna dla transakcji zwolnionych co potwierdza ścisłe jej skorelowanie ze świadczonymi przez Bank usługami finansowymi. Dodatkowo należy wskazać, iż wykonywanie tej usługi w oderwaniu od zasadniczych transakcji wykonywanych przez Bank byłoby niecelowe, bowiem wyświadczenie głównych usług finansowych determinuje popyt oraz skalę w odniesieniu do nabywanych od SWIFT usług pomocniczych;

ad. c)

jest niezbędna dla realizacji przez Bank usług na rzecz jego klientów w odniesieniu do zlecenia/otrzymania przelewu, założeniem lokaty bankowej, depozytu, udzielenia kredytu, obciążenia płatności odsetkowych, ustanowienia akredytywy, udzielenia gwarancji lub poręczenia i innych transakcji. Tym samym bez nabywania usług od SWIFT Bank nie mógłby wykonywać usług finansowych w sposób efektywny.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r., sygn.; IPPP1/443-369/09-2/IG/JL, zgodził się ze stanowiskiem podatnika wskazując, iż usługi istotne i specyficzne dla usług pośrednictwa finansowego, stanowiące niezbędny element w procesie wykonywania przez Bank czynności bankowych jako element świadczonych przez Bank usług pośrednictwa finansowego, powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Ponadto należy wykluczyć możliwość kwalifikacji świadczonych przez SWIFT usług jako elektronicznych opodatkowanych stawką 22% VAT z uwagi na fakt, iż forma wyświadczenia usługi nie może determinować jej kwalifikacji podatkowej, ewentualnie może ona wpłynąć jedynie na sposób identyfikacji miejsca jej świadczenia. Aspekt ten był przedmiotem analizy polskich sądów administracyjnych potwierdzając powyższą tezę.

Przyjęta przez Bank interpretacja w zakresie kwalifikacji podatkowej komunikatów SWIFT jako usług zwolnionych z VAT uzyskuje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych w tym m.in. w postanowieniach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (z dnia 14 maja 2010 r. znak IPPP3/443-199/10-4/MG, 9 marca 2010 r. znak IPPP1-443-207/10-2/Igo).

Również wyroki sądów w tym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 r. znak III SA/Wa 319/08 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2008 r. znak IFSK 1582/08 wskazują na prawidłowość przedstawionego przez Bank stanowiska. Należy więc zwrócić uwagę, iż zgodnie z poglądem przedstawionym przez NSA w przytoczonym orzeczeniu dokonując kwalifikacji danej czynności dla celów podatku VAT należy się kierować przede wszystkim funkcją prawną (celem świadczonych/odbieranych) usług. Tym samym istota odbieranych przez Bank usług pozostaje w ścisłym związku z czynnościami polegającymi na pośrednictwie finansowym i to bez względu na to w jaki sposób będą one realizowane.

Biorąc pod uwagę przytoczoną argumentację w kontekście przedstawionego stanu faktycznego Bank stoi na stanowisku, iż nabywane od SWIFT usługi jako usługi pomocnicze do usług finansowych spełniają wszelkie przesłanki do ich kwalifikacji jako usługi korzystające ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 Nr 217, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.). Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2009 Nr 222, poz. 1753), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., powyższa klasyfikacja obowiązuje do dnia 31 grudnia 2010 r.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 3 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w celu zwiększenia efektywności świadczonych usług finansowych Bank korzysta z oferty podmiotów zagranicznych, od których nabywa usługi SWIFT. Przedmiotowe usługi polegają co do zasady na wymianie komunikatów pomiędzy uczestnikami rynku finansowego celem efektywnego i bezpiecznego przeprowadzania transakcji finansowych. System oferowany przez SWIFT umożliwia generowanie różnego rodzaju komunikatów zarówno szyfrowanych jak i nieszyfrowanych dotyczących m.in.: założenia lokaty, depozytów, zlecenia przelewu, obciążenia płatności odsetkowych, czy informacji w zakresie przelewów bezgotówkowych. W ofercie SWIFT znajdują się również inne wyspecjalizowane rozwiązania dedykowane dla uczestników sektora finansowego związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, takie jak przesyłanie komunikatów finansowych czy asysta w uzgadnianiu i raportowaniu dla potwierdzeń rynku pieniężnego SWIFTNet Accord czy też SWIFTNet FIN, będąca usługą polegającą na przesyłaniu komunikatów finansowych. Dodatkowo, biorąc pod uwagę ukształtowane warunki wzajemnych relacji gospodarczych Bank zobowiązany jest do ponoszenia dodatkowych opłat z tytułu korzystania z usług SWIFT takich jak opłaty za utrzymanie sieci, czy też opłaty za zwiększenie przepustowości kanałów informacyjnych w związku z realizacją i przekroczeniem określonych pułapów zleceń i innych dodatkowych opłat.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Bank wskazał, że usługi systemu SWIFT polegające na wymianie komunikatów pomiędzy instytucjami finansowymi w celu umożliwienia efektywnego przeprowadzania operacji finansowych, mieszczą się w grupowaniu PKWiU: 67.13.10-00.90 jako "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione".

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy zgodzić się z Bankiem, iż kluczowym elementem determinującym rodzaj nabywanych usług SWIFT, a tym samym zastosowanie właściwej stawki VAT jest ich charakter, który należy rozpatrywać w powiązaniu z wykonywanymi przez Bank usługami pośrednictwa finansowego. Z uwagi na specyficzną funkcję jaką pełnią usługi SWIFT należy je kwalifikować jako usługi pomocnicze do usług pośrednictwa finansowego. Umożliwiają one przeprowadzenie transakcji finansowych jak również z uwagi na szeroki ich katalog mogą być wykorzystywane przez Bank do potwierdzenia, weryfikacji czy również analizy realizowanych transakcji finansowych. Zatem wykonywanie tej usługi w oderwaniu od zasadniczych transakcji przeprowadzanych przez Bank byłoby niecelowe, gdyż bez nabywania usług pomocniczych jakimi są usługi SWIFT Bank nie mógłby wykonywać usługi głównej tj. usługi pośrednictwa finansowego w sposób efektywny.

Zatem stwierdzić należy, że nabywane od zagranicznych podmiotów usługi SWIFT, które mają na celu zwiększenie efektywności świadczonych przez Bank usług pośrednictwa finansowego, polegające na wymianie komunikatów pomiędzy instytucjami finansowymi w celu umożliwienia efektywnego przeprowadzania operacji finansowych, mieszczące się w grupowaniu PKWiU: 67.13.10-00.90 jako "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione" korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić czy nabywane przez Bank usługi korzystają ze zwolnienia od podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego i traci ono swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego (w szczególności innego, niż wskazane we wniosku, zaklasyfikowanie usług według PKWiU).

Jednocześnie zauważyć należy, iż określając zakres wniosku (część D formularza ORD-IN) Strona wskazała, iż przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny. Wobec powyższego należy zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ nie odniósł się do poruszonego w uzupełnieniu wniosku stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego kwestii zdarzenia przyszłego tj. korzystania przedmiotowych usług ze zwolnienia po 31 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.