IPPP3/443-938/09-3/MM - Obowiązek korekty podatku VAT naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 28 października 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 13 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku VAT naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku VAT naliczonego. Wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym - brak przedłożenia oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii dokumentu (odpowiednio wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla Pana X - Prezesa Zarządu oraz Pana X - Prokurenta do udzielania pełnomocnictwa Pani X - Radcy Prawnego w imieniu Spółki. W związku z powyższym tut. organ podatkowy pismem z dnia 3 listopada 2009 r., znak IPPP3/443-938/09-2/MM, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki X z siedzibą w W. ("Spółka") jest m.in. realizacja zadań określonych w rozdziale 5a ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1800 z późn. zm) (zwana dalej również: "Ustawą"), w szczególności spłata zobowiązań przejętych z mocy prawa od przedsiębiorców w trybie określonym w rozdziale 5a Ustawy, z przychodów uzyskanych z tytułu gospodarowania lub sprzedaży przejętego w trybie tej Ustawy majątku. Przedmiotem działalności Spółki jest więc m.in. sprzedaż majątku w celu spłaty zobowiązań publiczno-prawnych przejętych od przedsiębiorców w trybie Ustawy.

Dnia 28 lipca 2005 r. Spółka nabyła od Huty X (dalej: Huta) w trybie Ustawy m.in. własność oraz użytkowanie wieczyste nieruchomości. Na Spółkę przeniesiono również inne środki trwałe, takie jak maszyny i urządzenia. Z uwagi na specyfikę przejętego majątku, zgodnie z przepisami Ustawy, Spółka jest zobowiązana do gospodarowania przedmiotowym majątkiem mając na uwadze przede wszystkim zachowanie majątku w stanie niepogorszonym do momentu jego zbycia. Do zakresu działalności Spółki w ramach gospodarowania majątkiem należy również jego dzierżawa do momentu zbycia majątku. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż przejęcie majątku od Huty nastąpiło w celu jego zbycia.

Dnia 29 czerwca 2005 r. Spółka po rozpatrzeniu jej wniosku z dnia 9 czerwca 2005 r. z pytaniem czy czynność obejmująca przejęcie majątku od Huty powinna być dokumentowana przez Hutę fakturą wewnętrzną czy też na zasadach ogólnych otrzymała postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego (Sygn. (...)).

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż Spółka przejmując od Huty składniki majątku w myśl ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy zobligowana jest do świadczenia zwrotnego na rzecz Huty w postaci przejęcia restrukturyzowanych zobowiązań. W związku z tym organ podatkowy uznał, iż omawiana transakcja wypełnia definicję dostawy towarów za wynagrodzeniem. Reasumując, zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Huta była zobligowana do wystawienia faktury VAT na zasadach ogólnych, przyjmując jako podstawę opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 3. Ustawy, wartość przekazywanych składników majątku.

Huta oraz Spółka zastosowały się do powyższej interpretacji.

Przeniesienie składników majątku Huty na Spółkę zostało opodatkowane podatkiem VAT w opisany poniżej sposób oraz udokumentowane dwoma fakturami VAT. Pierwsza z powyższych faktur VAT została wystawiona dnia 18 sierpnia 2005 r., a przeniesienie składników majątku z Huty na Spółkę zostało opodatkowane i udokumentowane w następujący sposób.

Przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz przeniesienie prawa własności budynków i budowli wraz z gruntami będącymi przedmiotem użytkowania wieczystego zostało opodatkowane podatkiem VAT 22 %. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 29 ust. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług według stanu prawnego obowiązującego w dacie realizacji transakcji oraz w dacie wystawienia faktury jak również § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) z dnia 27 kwietnia 2004 r. obowiązującego w dacie realizacji transakcji oraz w dacie wystawienia faktury zwolnione od podatku VAT zostało przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nich budynków i budowli używanych, w stosunku do których nie przysługiwało Hucie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przeniesienie własności innych środków trwałych zostało opodatkowane stawką 22 % VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług według stanu prawnego obowiązującego w dacie realizacji transakcji oraz w dacie wystawienia faktury zwolnione od podatku VAT zostało przeniesienie prawa własności maszyn i urządzeń używanych, w stosunku do których nie przysługiwało Hucie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Drugą fakturą VAT, którą Spółka otrzymała od Huty jest również faktura z dnia 18 sierpnia 2005 r., a przeniesienie składników majątku z Huty na Spółkę zostało opodatkowane i udokumentowane w następujący sposób. Przeniesienie prawa własności gruntów zostało opodatkowane stawką 22 % VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług według stanu prawnego obowiązującego w dacie realizacji transakcji oraz w dacie wystawienia faktury zwolniona od podatku VAT została dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Podatek VAT naliczony wynikający z powyższych faktur został wykazany z deklaracji Spółki VAT-7 za miesiąc sierpień 2005 r.

Pomimo zastosowania się przez Hutę do powyższej interpretacji zwróciła się ona do właściwego miejscowo Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu opodatkowania podatkiem VAT przeniesienia składników majątku na Spółkę.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 8 grudnia 2005 r. stwierdził, iż przeniesienie przez Hutę prawa własności oraz prawa użytkowana wieczystego nieruchomości w trybie Ustawy na rzecz Spółki nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Na podstawie tego postanowienia podmiot X, który jest następcą prawnym Huty wystawił faktury korygujące Spółka otrzymała powyższe faktury korygujące dnia 15 stycznia 2007 r.

Zgodnie z fakturami korygującymi z dnia 3 stycznia 2007 r. przeniesienie majątku udokumentowane dwoma fakturami VAT wystawionymi przez Hutę dnia 16 sierpnia 2005 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W piśmie z dnia 29 lutego 2007 r. do podmiotu X (dawniej: Huta) Spółka ustosunkowała się co do wystawienia przez podmiot x faktur korygujących. Spółka nie przyjęła powyższych faktur korygujących i tym samym nie odesłała potwierdzonych przez siebie kopii faktur korygujących. Stanowisko Spółki wynikało z wiążącej ją interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Spółka niejednokrotnie zwracała się do organów podatkowych o ujednolicenie interpretacji w stosowaniu przepisów prawa podatkowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego właściwego dla Spółki w piśmie z dnia 4 października 2006 r. poinformował, że nie jest organem uprawnionym do dokonania oceny prawnej zawartej w postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego właściwego dla podmiotu x.

Departament Podatków Pośrednich w Ministerstwie Finansów również uchylił się od wydania interpretacji. Do wniosku dołączone są jako materiały dodatkowe kserokopie faktur oraz faktur korygujących jak również korespondencja z organami podatkowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyniku otrzymania przez Spółkę faktur korygujących (Spółka nie przyjęła niniejszych faktur korygujących) Spółka miała obowiązek skorygować podatek VAT naliczony w deklaracji za miesiąc w którym otrzymała faktury korygujące, tj. styczeń 2007.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy miała prawo zastosować się do interpretacji właściwego dla niej Naczelnika Urzędu Skarbowego.

W związku z tym Spółka nie miała obowiązku skorygowania podatku VAT naliczonego zgodnie z fakturami korygującymi w deklaracji za miesiąc styczeń 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy o VAT określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), zwane dalej: "rozporządzeniem", regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym w styczniu 2007 r., tj. daty, w których kontrahent Wnioskodawcy wystawił faktury korygujące), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zapisy ww. przepisu rozporządzenia, w myśl § 16 ust. 3 rozporządzenia, stosuje się odpowiednio w przypadku:

Zgodnie z § 16 ust. 5 rozporządzenia nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.

Zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1800 z późń zm. - zwana dalej: ustawą) m.in. sprzedaż majątku w celu spłaty zobowiązań publiczno-prawnych przyjętych od przedsiębiorców w trybie ustawy. Realizując swoje zadania Spółka nabyła od swojego kontrahenta - Huty X (dalej: Huta lub kontrahent) w trybie ustawy m.in. własność oraz użytkowanie wieczyste nieruchomości, a także inne środki trwałe jak maszyny i urządzenia. Powyższe przeniesienie składników majątku kontrahenta Wnioskodawcy zostało udokumentowane dwiema fakturami VAT. Podatek VAT naliczony wynikający z powyższych faktur został przez Wnioskodawcę odliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2005 r. Następnie kontrahent Wnioskodawcy wystawił faktury korygujące, które niwelowały wcześniej wystawione faktury VAT. Wnioskodawca nie przyjął tych faktur i tym samym nie odesłał potwierdzeń ich odbioru. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy Wnioskodawca miał obowiązek skorygować podatek VAT naliczony w deklaracji za miesiąc, w którym otrzymał faktury korygujące.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu pełnią odpowiednie przepisy Ordynacji podatkowej oraz powołany wyżej przepis § 16 ust. 5 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 14a § 1-4 ustawy - Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym na dzień 29 czerwca 2005 r., tj. daty, w której wydana była przedmiotowa interpretacja dla Wnioskodawcy) dalej: "O.p.", stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Interpretacja, o której mowa § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1 następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Stosownie do art. 14b § 1 O.p. interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka nabyła od swojego kontrahenta - Huty w trybie ustawy m.in. własność oraz użytkowanie wieczyste nieruchomości, a także inne środki trwałe jak maszyny i urządzenia. W związku z tym Wnioskodawca wystąpił do właściwego organu podatkowego z wnioskiem o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie stwierdzenia czy transakcja nabycia tych składników majątku Huty powinna być udokumentowana fakturą VAT jako czynność podlegająca opodatkowaniu. W odpowiedzi na to zapytanie Wnioskodawcy Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż Huta była zobligowana do wystawienia faktury VAT na zasadach ogólnych, przyjmując jako podstawę opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, wartość przekazywanych składników majątku. Wnioskodawca i jego kontrahent zastosowały się do powyższego postanowienia - w wyniku czego Huta wystawiła na rzecz Wnioskodawcy dwie faktury VAT dokumentujące przeniesienie ww. składników majątku Huty z wykazanym podatkiem VAT w wysokości 22 % oraz z zastosowaniem zwolnienia od podatku w stosunku do niektórych składników zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy podatek VAT naliczony wynikający z powyższych faktur został odliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2005 r. Pomimo zastosowania się Huty do powyższej interpretacji przepisów prawa podatkowego wystąpiła ona do właściwego sobie Organu podatkowego, który w postanowieniu stwierdził, iż przeniesienie przez Hutę prawa własności oraz prawa użytkowania nieruchomości oraz innych środków trwałych nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż wydane dla Wnioskodawcy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego o dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczyło stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego stanu faktycznego, tj. w 2005 r. i obejmowało swym zakresem opodatkowanie czynności przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, a także dostawy innych środków trwałych jak maszyny czy urządzenia przez kontrahenta Wnioskodawcy - Hutę. Wniosek niniejszy natomiast dotyczy stanu faktycznego w zakresie obniżenia podatku naliczonego wynikającego z faktury korygującej wystawionej przez kontrahenta w styczniu 2007 r. A zatem wydane dla Wnioskodawcy postanowienie z roku 2005 nie może stanowić podstawy do braku obowiązku korekty podatku naliczonego z wystawionej faktury korygującej. Przepisy dotyczące ochrony, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (obowiązujące w roku 2005) nie znajdą w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy kontrahent Wnioskodawcy, postępując zgodnie z wydaną dla siebie interpretacją indywidualną, skorygował (wyzerował) opodatkowaną wcześniej transakcję przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, a także dostawy innych środków trwałych Wnioskodawca był zobowiązany na podstawie § 16 ust. 5 rozporządzenia do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym te faktury otrzymał, a więc w styczniu 2007 r.

Ponadto tut. Organ podatkowy nadmienia, iż nie jest uprawniony do oceny załączonych do wniosku załączników. Natomiast wszelkie roszczenia wynikające z faktu nieprzyjęcia przez Wnioskodawcę faktury korygującej i nieodesłania potwierdzenia jej odbioru powodujące u kontrahenta niemożność obniżenia kwoty podatku należnego Strony mogą dochodzić przed sądem powszechnym w drodze powództwa cywilnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.