IPPP3/443-933/11-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług oraz określenia momentu obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług oraz określenia momentu obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie przez kilka lat usług dla spółki z siedzibą za granicą w kraju należącym do Unii Europejskiej. Umowa dotyczy uruchomienia i prowadzenia serwisu internetowego, który został opracowany przez tą spółkę zagraniczną. Między innymi trzeba:

* przetłumaczyć teksty na język polski,

* ocenić sytuację na polskim rynku w obszarze istotnym dla serwisu internetowego,

* utworzyć informacje i materiały dla serwisu,

* umieścić zawartość w Internecie,

* przeanalizować inne podobne serwisy i wybrać najbardziej skuteczne metody pozycjonowania serwisu,

* wyszukać partnerów do działań public relations,

* informować potencjalnych użytkowników instytucjonalnych o serwisie internetowym,

* prowadzić prezentacje projektu dla użytkowników serwisu (także potencjalnych),

* rejestrować i aktywować użytkowników w serwisie internetowym.

Umowa przewiduje, że usługobiorca będzie płacił Wnioskodawcy za usługi przelewem, co miesiąc nie później niż do 15 dnia każdego miesiąca kwoty z góry ustalone. Usługobiorca zastrzegł sobie prawo do comiesięcznego kontrolowania wydatków Wnioskodawcy finansowanych z przekazanych przez niego pieniędzy, do żądania zwrotu pieniędzy, jeśli Wnioskodawca nie przedstawi comiesięcznego sprawozdania z tych wydatków oraz do żądania zwrotu co miesiąc niewykorzystanych przez Wnioskodawcę przekazanych mu pieniędzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy i gdzie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi są opodatkowane tam, gdzie nabywca posiada siedzibę, czyli poza Polską. Moment powstania obowiązku podatkowego przypada na dzień uznania rachunku bankowego. Wynika to z tego, że otrzymane pieniądze nie są przysporzeniem ostatecznym i Zleceniodawca ma prawo zażądać ich zwrotu, mają one charakter przedpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie przez kilka lat usług dla spółki z siedzibą za granicą w kraju należącym do Unii Europejskiej. Umowa dotyczy uruchomienia i prowadzenia serwisu internetowego, który został opracowany przez tą spółkę zagraniczną. Umowa przewiduje, że usługobiorca będzie płacił Wnioskodawcy za usługi przelewem, co miesiąc nie później niż do 15. dnia każdego miesiąca kwoty z góry ustalone. Usługobiorca zastrzegł sobie prawo do comiesięcznego kontrolowania wydatków Wnioskodawcy finansowanych z przekazanych przez niego pieniędzy, do żądania zwrotu pieniędzy, jeśli Wnioskodawca nie przedstawi comiesięcznego sprawozdania z tych wydatków oraz do żądania zwrotu co miesiąc niewykorzystanych przez Wnioskodawcę przekazanych mu pieniędzy.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 28b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż usługi dotyczące uruchomienia i prowadzenia serwisu internetowego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki, spełniającej definicję z art. 28a, ustawy, mającej siedzibę w poza terytorium kraju będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy znajdującym się poza terytorium Polski.

Z uwagi na fakt, iż świadczona usługa, jako czynność podlegająca opodatkowaniu poza terytorium Polski Wnioskodawca, jako usługodawca winien wystawić fakturę zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

I tak zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 1a art. 106 w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3a ustawy, podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 19a i 19b.

W myśl zasady ogólnej zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Obowiązek podatkowy dla usług, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju określany jest na podstawie art. 19 ust. 19a i 19b ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 19b ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zauważyć należy, że w treści ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "przedpłata". W związku z tym należy odwołać się do ich znaczenia językowego, stosując wykładnię literalną. Zgodnie ze "Słownikiem języka polskiego PWN", "przedpłata" to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru lub usługi, wpłacana z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że przedpłata występuje, gdy wpłata następuje na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. W konsekwencji przedpłata, musi być powiązana z konkretną transakcją.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, czyli świadczenie tychże usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług co do zasady powstaje z chwilą wykonania tych usług, jednakże w sytuacji, kiedy podatnik na poczet świadczenia tej usługi otrzymał przedpłatę, zaliczkę bądź zadatek, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Reasumując miejscem opodatkowania usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta mającego siedzibę poza terytorium kraju będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności. A zatem usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W związku, z tym Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT zgodnie z art. 106 ustawy. Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Wnioskodawca winien rozpoznać z chwilą otrzymania przedpłaty w tej części.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.