IPPP3/443-930/14-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka) jest producentem energii elektrycznej i ciepła na rynku polskim. W ramach prowadzonej działalności Spółka, działając jako podmiot zużywający, kupuje i zużywa m.in. olej klasyfikowany do kodu CN 2710 19 47. Olej ten wykorzystywany jest jako paliwo pomocnicze w kotłach parowych, znajdujących się w jej elektrociepłowniach.

W instalacjach Spółki produkowana jest energia elektryczna oraz ciepło, wykorzystywane do ogrzewania aglomeracji warszawskiej. Należy jednak wyjaśnić, że proces wytwarzania energii elektrycznej oparty o parę wodną, odbywa się wg obiegu cieplnego. Oznacza to tyle, że ciepło wytworzone w kotle w postaci pary, wykorzystane zostaje do produkcji energii elektrycznej (para porusza łopatkami turbiny wytwarzającej energię). Ciepło odpadowe z tego procesu odprowadzane jest poprzez wyloty czy upusty turbin.

W instalacjach Spółki ciepło pozostałe po produkcji energii elektrycznej zwykle nie jest odprowadzane do środowiska w postaci podgrzewu wód powierzchniowych lub powietrza, (co powoduje zwiększenie emisji gazów cieplarnianych i wywołuje negatywny wpływ na środowisko naturalne), ale jest wykorzystywane jako ciepło użyteczne, np. do ogrzewania budynków i przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz jako ciepło technologiczne (głównie na cele grzewcze centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej).

Spółka zamierza nabywać olej wykorzystywany w kotłach parowych jako wyrób w całości zwolniony od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r., tj. z dnia 25 marca 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm., dalej: ustawa akcyzowa). Stanowi to konsekwencję tego, że wyrób ten wykorzystywany jest w kotłach parowych do produkcji energii elektrycznej.

Spółka posiada metodologię pozwalającą jej na podział ilości oleju wykorzystanego do produkcji energii elektrycznej lub ciepła. Jednak tego rodzaju wyliczenia przeprowadzane są wyłącznie dla celów księgowo-rozliczeniowych i sprawozdawczych (m.in. zgodnie z wymogami Prawa Energetycznego Spółka raportuje takie dane do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki). Faktycznie bowiem, olej wykorzystywany jest w jednym procesie technologicznym, w którym produkuje się energię elektryczną, a następnie ciepło zużywane jest w celach użytkowych.

Zatem dopiero po wyprodukowaniu energii elektrycznej i zaabsorbowaniu ciepła jako ciepła użytecznego lub technologicznego, oraz na podstawie prowadzonych ewidencji, Spółka jest w stanie określić, jaką ilość zużytego oleju można ewidencyjnie przypisać dla produkcji energii elektrycznej, a jaką dla ciepła.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej całości czy tylko części oleju wykorzystywanego do podgrzewania kotłów parowych w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła opisanym powyżej.

2. Czy jeżeli Spółka jest uprawniona do zastosowania zwolnienia tylko dla części oleju, to ma prawo do rozliczenia zużywanego oleju i zapłaty akcyzy od części zużycia w sposób opisany poniżej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż olej wykorzystywany jako paliwo w kotłach parowych w całości będzie podlegał zwolnieniu od akcyzy na gruncie art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej, niezależnie od tego, w jaki sposób będzie wykorzystywane ciepło odpadowe, tj. czy będzie ono emitowane do środowiska, czy będzie wykorzystywane jako ciepło użyteczne czy technologiczne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, przez wyroby akcyzowe należy rozumieć wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Równocześnie ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej określił katalog wyrobów, które należy klasyfikować do kategorii wyrobów energetycznych. Zgodnie z pkt 2 ww. przepisu, do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Ponadto, w poz. 27 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, wymienione zostały, oznaczone kodem CN 2710, oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe, preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jak wynika zatem z powyższych regulacji, nabywany przez Spółkę olej (oznaczony kodem CN 2710 19 47), wykorzystywany do podgrzewania kotłów parowych, należy do wyrobów akcyzowych, a dokładniej, do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-5, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Spółka pragnie podkreślić, że spełnia wymogi wskazane w art. 32 ust. 3 pkt 1-5 oraz ust. 5-13 ustawy akcyzowej, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia. Jednakże z uwagi na fakt, że warunki te nie są przedmiotem niniejszego wniosku, to nie będą one szerzej omawiane przez Spółkę.

Specyfika procesu technologicznego, występującego w Spółce powoduje, że całość oleju zużywanego przez Spółkę w kotłach parowych, zużywana jest do produkcji energii elektrycznej. Spalanie oleju powoduje wydzielanie się ciepła i wytworzenie pary, która napędza turbiny produkujące energię elektryczną.

Zdaniem Spółki takie ukształtowanie procesu technologicznego w Spółce, przesądza, że mamy do czynienia ze zużyciem oleju opałowego w procesie produkcji energii elektrycznej.

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, pewna ilość ciepła pozostającego po jego wykorzystaniu do napędu turbin parowych, zostaje następnie wykorzystana jako ciepło użyteczne. Jednak dalsze wykorzystanie pary, po wyprodukowaniu energii elektrycznej, jest jedynie sposobem na zagospodarowanie strat energii, które powstają w procesie jej produkcji.

Fakt, że po produkcji energii elektrycznej ciepło odpadowe z turbin jest absorbowane i wykorzystywane na cele gospodarcze jako ciepło użyteczne czy też ciepło technologiczne, nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem prezentowanym wielokrotnie przez Ministerstwo Finansów, dla celów zwolnienia od akcyzy istotne jest do czego wyrób zużywany jest w pierwszej kolejności, a nie dalsze ewentualne wykorzystanie odpadów poprodukcyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że wykorzystanie oleju w procesie opisanym w stanie faktycznym wniosku podlega zwolnieniu na gruncie art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej, jako zużycie do produkcji energii elektrycznej. Natomiast, dalsze wykorzystanie pary powstałej w wyniku spalenia oleju jest bez znaczenia, gdyż zwolnienie od akcyzy ma zastosowanie w momencie przeznaczenia wyrobu do celu określonego w art. 32 ust. 4 pkt 1.

Spółka pragnie nadmienić, że jej stanowisko potwierdza również nowelizacja przepisu art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej dokonana w roku 2010. Przed 1 lipca 2010 r. zwolnienie zawarte w tym przepisie obejmowało jedynie wyroby energetyczne zużywane w elektrowniach. Ustawą z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 151, poz. 1013), ten fragment przepisu został usunięty. Należy zatem uznać, że ma on zastosowanie do wyrobów energetycznych zużywanych do produkcji energii elektrycznej zarówno w elektrowniach, jak i elektrociepłowniach.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, w przypadku gdyby nie miała ona prawa do zwolnienia całej ilości oleju, to może ona rozliczyć należną akcyzę za miesiąc, w którym nastąpiło faktyczne zużycie oleju.

W sytuacji, jeżeli Spółka będzie uprawniona tylko do zwolnienia części oleju, który może przyporządkować do produkcji energii elektrycznej, to zdaniem Spółka, może ona rozliczyć akcyzę w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym nastąpiło faktyczne zużycie oleju, w oparciu o posiadaną dokumentację, która pozwala przypisać zużywany olej bądź to do produkcji energii elektrycznej, bądź też do produkcji ciepła - dla celów sprawozdawczych.

Takie działanie Spółki podyktowane jest tym, że olej co do zasady wykorzystywany jest do produkcji energii elektrycznej. Natomiast w momencie zakupu danej partii oleju nie jest możliwe oszacowanie, w jakiej części zużycie oleju przypisane zostanie do produkcji energii elektrycznej, a w jakiej części do produkcji ciepła. Możliwe jest to dopiero po zakończeniu procesu produkcji i na podstawie ewidencji zużycia, w oparciu o ilość wyprodukowanej energii elektrycznej i ilość ciepła dostarczonego do sieci.

Ze względu na wahania popytu na energię elektryczną i ciepło w ciągu roku oraz specyfikę działalności zakładowej (ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki surowcami), nie jest możliwa antycypacja przeznaczenia danej dostawy oleju. Olej zużywany jest do celów, na które w danym momencie zgłasza zapotrzebowanie rynek. Dlatego też, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji, kiedy część nabywanego przez nią oleju nie kwalifikowałaby się do zwolnienia od podatku akcyzowego, Spółka ma prawo rozliczyć akcyzę za miesiąc zużycia oleju.

Taki sposób postępowania nie wiązałby się przy tym z jakimkolwiek uszczupleniem należności budżetowych z tytułu akcyzy. Po zakończeniu każdego miesiąca, Spółka będzie składała deklarację na podatek akcyzowy i na podstawie ewidencji zużycia płaciła akcyzę od oleju, który zostanie zaewidencjonowany jako zużyty do produkcji ciepła.

Spółka pragnie nadmienić, że w podobnym stanie faktycznym, otrzymała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, (interpretacja z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. akt IPPP3/443-407/09-4/SM) potwierdzającą jej stanowisko w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, w zakresie pytania 1, stosownie do art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie w związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za prawidłowe udzielenie odpowiedzi na pytanie 2 stało się bezprzedmiotowe. Tym smaym niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie pytania 2.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.