IPPP3-443-927/10-4/JF - Rozpoznanie importu usług w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia przez spółkę usługi w postaci umieszczenia reklamy na portalu społecznościowym, będącym własnością podmiotu zagranicznego nieposiadającego siedziby na terytorium Polski.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3-443-927/10-4/JF Rozpoznanie importu usług w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia przez spółkę usługi w postaci umieszczenia reklamy na portalu społecznościowym, będącym własnością podmiotu zagranicznego nieposiadającego siedziby na terytorium Polski.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 20 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu z tytułu nabytej usługi reklamy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania importu z tytułu nabytej usługi reklamy.

Przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych. W związku z powyższym pismem z dnia 14 października 2010 r. znak IPPP3-443-927/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się między innymi dystrybucją telefonów komórkowych. W ramach swojej działalności ma podpisaną umowę o współpracę z firmą dostarczającą telefony komórkowe (dalej: kontrahent). Z powyższej umowy wynika również, że Spółka zobowiązuje się do prowadzenia działań reklamowych mających na celu zwiększenie sprzedaży telefonów dostarczanych przez swojego kontrahenta. Koszty reklamy są następnie refakturowane na kontrahenta. Spółka realizuje powyższe zobowiązanie między innymi poprzez umieszczanie reklamy na portalu społecznościowym (dalej: serwis). Siedziba podmiotu odpowiedzialnego za prowadzenie serwisu znajduje się poza granicami Polski.

Celem umieszczenia reklamy na serwisie niezbędne jest utworzenie konta. Konto może być założone po podaniu adresu skrzynki mailowej. W przypadku zakładania konta przez Spółkę swój adres mailowy podał jeden z pracowników działu IT. Niemożliwe było założenie konta na Spółkę. Serwis przyjmuje jedynie konta indywidualne, zakładane na osoby fizyczne. Usługa świadczona przez serwis rozliczana jest na podstawie bilingów wystawianych w dziennych okresach. Serwis przy rozliczeniu ze Spółką podaje numer klienta przypisany do założonego konta, datę wystawienia dokumentu oraz szczegółowe dane dotyczące nazwy reklamy, liczby odsłon i kwoty do zapłaty za poszczególne okresy. Na billingu nie są prezentowane dane Spółki.

Podmiot reprezentujący serwis, w związku z faktem, że ma siedzibę poza terytorium Polski, nie podlega polskim przepisom podatkowym oraz w zakresie rachunkowości. Nie wystawi w związku z tym faktur zgodnie z wymogami polskich przepisów. Jedynym dowodem na świadczenie usług przez serwis są bilingi. Dodatkowo płatność za świadczone usługi odbywa się poprzez obciążenie karty kredytowej. Spółka takiej karty nie posiada, ponieważ koszty obsługi karty kredytowej w przypadku wykorzystywania jej jedynie do transakcji związanych z opłacaniem reklamy na serwisie byłyby niemal zrównane z kosztem reklamy. Billing jest opłacany przez Prezesa Spółki jego prywatną kartą kredytową. Pieniądze są zwracane przelewem na konto Prezesa w kwocie stanowiącej równowartość wydatku. Karta kredytowa Prezesa obciążana jest codziennie w przeliczeniu po kursie zastosowanym przez bank, który kartę wystawił. Spółka rozlicza kwotę poniesionego wydatku według kursu poprzedzającego dzień jego powstania.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że usługodawca podlega jurysdykcji Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W sprawie doprecyzowania czy usługa została opodatkowana przez usługodawcę podatkiem od towarów i usług lub podobnym podatkiem wskazano, iż Wnioskodawca nie posiada informacji w zakresie wskazanego żądania organu do uzupełnienia stanu faktycznego.

Konto na portalu zostało założone na dane prywatne pracownika Spółki, ponieważ nie było możliwości utworzenia konta na rzecz Spółki. Płatności za emisję reklam dokonano kartą kredytową Prezesa, ponieważ był to preferowany sposób płatności a Spółka nie ma karty kredytowej przypisanej do rachunku. Koszty obsługi karty kredytowej wystawionej na Spółkę byłyby stosunkowo wysokie w porównaniu do kwot zobowiązań z tytułu emisji reklam.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka zakupioną usługę powinna dla celów VAT rozpoznawać jako import usług i wystawić fakturę wewnętrzną.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie rozliczenia transakcji w ramach podatku od towarów i usług Spółka stoi na stanowisku, że nabywa ona usługę rozpoznawaną jako import usług, której miejscem opodatkowania jest Polska.

Takie stanowisko jest zdaniem Spółki uzasadnione brzmieniem:

* art. 28b ust. 1, z którego wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatników z Polski znajduje się na terytorium Polski,

* art. 17 ust. 4, z którego wynika, że Spółka będzie podatnikiem z tytułu nabycia usługi ponieważ kontrahent świadczący usługę nie ma siedziby na terytorium Polski,

* art. 2 pkt 9, z którego wynika, że za import usług uważa się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki należy uznać, że nabywana reklama powinna zostać rozpoznana jako import usług.

Na podstawie art. 106 ust. 7 Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Jednocześnie ustalając miejsce świadczenia usług (w tym importu usług) należy przede wszystkim określić czy nabywca usługi jest podatnikiem oraz niezależnie od statusu podatkowego usługobiorcy należy zidentyfikować rodzaj usługi. Zatem niezbędna jest klasyfikacja podmiotowa i przedmiotowa przedmiotowego świadczenia.

Definicja podatnika na potrzeby określenia miejsca świadczenia usług została zawarta w art. 28a ustawy. I tak stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Ogólna zasada miejsca opodatkowania świadczenia usług wynika z art. 28b ust. 1 ustawy, stosownie do którego miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Ponadto stosowanie do art. 28c ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów w ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Stosownie do art. 17 ust. 3 ustawy przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Przepis art. 28a ustawy rozszerza definicję podatnika. Poza definicją określoną w art. 15 ustawy dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usług za podatników uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. W konsekwencji dla ustalenia miejsca świadczenia usług podatnikiem jest nie tylko podmiot prowadzący działalność gospodarczą na terytorium Polski, ale podatnikiem jest również podmiot prowadzący działalność gospodarczą w państwach Unii Europejskiej i na terytorium państw trzecich.

Podsumowując aspekt podmiotowy stwierdza się, że do rozliczenia importu usług jest zobowiązany każdy podatnik nabywający usługę świadczoną przez podmiot spoza terytorium kraju, dla której miejsce świadczenia ustalone zostało na terytorium kraju stosownie do art. 28b ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 28b ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika będzie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, a więc w przypadku nabycia usługi od kontrahenta spoza Wspólnoty miejscem opodatkowania świadczonej usługi na rzecz podatnika polskiego jest terytorium Polski, tj. tam gdzie usługobiorca posiada swoją siedzibę.

W świetle powyższych przepisów rozliczenie na terytorium kraju importu usług ma miejsce gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

* miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi - zgodnie z przepisami ustawy - jest terytorium Polski,

* usługodawcą jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, niezależnie od tego czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium,

* usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna będąca podatnikiem,

* usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku należnego z tytułu wykonanej usługi na rzecz polskiego usługobiorcy (z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów).

Z opisu sprawy wynika, że od firmy z siedzibą w USA Spółka zakupiła usługę umieszczenia reklamy sprzedawanych telefonów komórkowych na portalu społecznościowym. Przy czym nie ma wiedzy czy nabyta usługa została opodatkowana przez usługodawcę podatkiem od towarów usług lub podobnym podatkiem. Z uwagi na brak możliwości wprowadzenia danych osoby prawnej konto na portalu zostało utworzone przez pracownika Spółki. Płatności za emisje dokonano natomiast za pomocą karty kredytowej Prezesa, któremu zostały zwrócone koszty. Rozliczeń dokonano na podstawie otrzymanych bilingów, na których nie ma danych Spółki.

Przedstawiony stan faktyczny wskazuje na działanie pracownika Spółki jako bezpośredniego nabywcę usługi reklamy na portalu społecznościowym, bowiem to pracownik podał swoje dane jako zleceniodawca usługi reklamy i jego dane widnieją na otrzymanym bilingu. Ponadto płatności dokonała nie Spółka, ale również osoba fizyczna w osobie Prezesa Spółki. Zatem ustalić należy czy nabywca usługi działał jako podatnik.

Biorąc pod uwagę definicję zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy odnoszącego działalność gospodarczą do działalności producentów, handlowców lub usługodawców polegającą na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, trudno działaniom pracownika Spółki przypisać przesłankę prowadzenia działalności poprzez umieszczenie reklamy telefonów komórkowych na portalu społecznosciowym dla swoich celów zarobkowych. Przede wszystkim dlatego, że podjęte działania nie zaspakajają interesów pracownika, ale interesy Spółki, której jest pracownikiem. Obowiązek reklamy telefonów komórkowych wynika ze zobowiązań Spółki i Spółka za wykonanie tego obowiązku odpowiada. Ponadto Spółka jest pośrednim, ale rzeczywistym nabywcą usługi świadczonej przez firmę z USA i to Spółka ostatecznie poniesie koszt zleconej usługi. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż faktycznym nabywcą świadczonej usługi jest nie osoba fizyczna, której dane widnieją na bilingu, ale Spółka nabywająca ww. usługę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem uznać należy, że w rozpatrywanej sytuacji nabywcą ww. usługi nie jest osoba fizyczna (pracownik), lecz nabywcą usługi jest Spółka realizująca tę czynność w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Wśród zastrzeżeń nie znalazły się m.in. usługi reklamy w Internecie świadczone przez podmiot spoza terytorium kraju na rzecz podatnika. Ponadto jak powyższe na to wskazuje Spółka działając przez swojego pracownika nabyła usługę reklamy w Internecie od firmy z USA. Skoro, jak ustalono wyżej, nabywcą jest podatnik, zatem zastosowanie znajdzie przepis ogólny dotyczący miejsca świadczenia. tj. art. 28b ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego uznać należy, że nabycie przez Spółkę usługi w postaci umieszczenia reklamy sprzedawanych telefonów komórkowych na portalu społecznościowym, będącym własnością podmiotu zagranicznego (USA) nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, stanowi dla Spółki import usługi, podlegającej opodatkowaniu na terytorium kraju. W konsekwencji na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy ww. import usług należy udokumentować fakturą wewnętrzną.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl