IPPP3/443-903/09-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży obiektu budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży obiektu budownictwa mieszkaniowego. Wniosek zawierał braki formalne (brak przedłożenia oryginału lub urzędowo poświadczonej kopii dokumentu (odpowiednio wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego lub innego dokumentu), z którego wynika, że Pan x jest umocowany do działania w imieniu Spółki. W związku z powyższym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 23 października 2009 r. Nr IPPP3/443-903/09-2/MM wezwał Wnioskodawcę w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania do uzupełnienia wniosku w powyższym zakresie. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wybudowała na nieruchomości położonej w..., budynek mieszkalny sklasyfikowany wg PKOB w grupie 112 jako "budynki wielomieszkaniowe" klasa 1122 "budynki o trzech i więcej mieszkaniach". W budynku tym znajduje się 15 samodzielnych mieszkań i do każdego z nich przynależy prawo do wyłącznego użytkowania miejsca parkingowego zlokalizowanego na wspólnej powierzchni płyty parkingowej w podziemiach budynku, które stanowi integralną część lokalu mieszkalnego. W budynku tym znajduje się również jeden lokal użytkowy, do którego przynależy jedno podziemne miejsce parkingowe. Na pozostałą kubaturę obiektu składają się inne części wspólne budynku (np: klatki schodowe) umożliwiające dostęp do poszczególnych lokali. Łączna powierzchnia budynku wynosi 2. 263 m ² z czego 588 m ^2, to powierzchnia podziemnych miejsc postojowych.

Łączna powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1.190,29 m ²:

* łączna powierzchnia lokali mieszkalnych wynosi 1.104,37 m ².

* łączna powierzchnia lokaju użytkowego wynosi 85,92 m ².

Budowę obiektu mieszkalnego zakończono w lipcu 2009, a w październiku 2009 r. wydano decyzję przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego, w której uzyskano pozwolenie na użytkowanie budynku wielorodzinnego mieszkalno-biurowego z garażem podziemnym, śmietnikiem, chodnikami oraz niezbędną infrastrukturą techniczną.

Jednocześnie Spółka oświadcza, że:

* jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* głównym przedmiotem działalności Spółki jest zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na włany rachunek (PKWiU 70.11.Z),

* na cele mieszkaniowe przeznaczone jest 92,78% powierzchni użytkowej budynku,

* sprzedawany budynek nie jest zasiedlony przez lokatorów,

* grunt, na którym posadzony został budynek mieszkalny jest własnością Spółki,

* powierzchnia gruntu, na którym wybudowano budynek mieszkalny wynosi 0,0837 ha

* wystąpiono o wpis do księgi wieczystej z oznaczeniem budynku jako całości, ponieważ Spółka nie występowała o wyodrębnienie poszczególnych lokali.

Władze Spółki podjęły decyzję o sprzedaży całego budynku mieszkalnego wraz z przynależnym gruntem jednemu inwestorowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest opodatkowanie sprzedaży całego obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB 1122 według 7% stawki podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa całego budynku mieszkalnego sklasyfikowanego wg PKOB 1122 wraz z przynależnym do niej gruntem powinna być opodatkowana wg jednolitej stawki podatki 7% podatku VAT. Dostawa budynku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie może korzystać ze zwolnienia w podatku VAT z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku nie upłynął okres 2 lat.

Zgodnie z art. 2 cytowanej ustawy pod pojęciem towar należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez sprzedaż rozumnie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 ust. 22 ustawy o VAT. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu - art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę fakt, że budynek wraz z gruntem, na którym jest posadowiony stanowi pojedynczy towar będący przedmiotem obrotu należy potraktować go jako jedną nierozerwalną całość i zastosować do jego sprzedaży jednolitą stawkę podatku VAT w wysokości 7%. Sprzedaż całego obiektu mieszkaniowego, w skład którego wchodzi 15 lokali mieszkalnych wraz z nierozerwalnym prawem do wyłącznego użytkowania miejsca garażowego na wspólnej powierzchni podziemnej płyty garażowej zlokalizowanej w obrębie budynku oraz jednego lokalu użytkowego z przynależnym doń miejscem postojowym, do którego prawo użytkowania jest integralną częścią tego lokalu winna być opodatkowana wg stawki 7% w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Bezspornym jest fakt, iż omawiany powyżej obiekt zaliczany został do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanym w PKOB 1122. Części budynku takie jak mieszkania podziemne miejsca garażowe i lokal użytkowy traktowane są jako jedna nierozerwalna całość i żadna jego część nie jest przedmiotem samodzielnego obrotu, Przez obiekt budownictwa mieszkaniowego rozumie się zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Według Klasyfikacji Obiektów budowlanych budynki mieszkalne sklasyfikowane w statystycznym grupowaniu PKOB 11 to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Jak wykazano powyżej z całkowitej powierzchni użytkowej powierzchnia przeznaczona na cele mieszkalne wynosi 92,78%. Częścią takiego budynku mogą być więc zarówno lokale mieszkalne, które muszą stanowić jego przeważające przeznaczenie, jak i inne lokale. Zatem uzasadnione jest twierdzenie, że budynek mieszkalny, w którym przeważającą część stanowią lokale mieszkalne (92,78% całkowitej powierzchni użytkowej), nawet jeśli pewną część wspólnych pomieszczeń zaplanowano jako płyta parkingowa na podziemne miejsca postojowe (miejsca, do których prawo użytkowania jest nierozerwalnie związane z własnością lokalu mieszkalnego) i jeden lokal użytkowy jest w całości uznany za obiekt budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w przepisie art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Podobne stanowisko wyraził NSA w wyroku z dnia 22 czerwca 2005 r. I FSK 103/2005, gdzie stwierdził, iż nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie po to, aby na gruncie prawa podatkowego można było stosować różne stawki podatku, skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży oraz że "miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych. Jeśli deweloper sprzedaje lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku, całość powinien opodatkować jedną, obniżoną stawką". Należy uwzględnić również przeważające stanowisko sądów administracyjnych i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, że nie można sztucznie dzielić przedmiotu sprzedaży, tylko ze względu na różnice w sposobie opodatkowania poszczególnych elementów transakcji. Wskazać można np. wyrok NSA z dnia 5 lipca 2006 r. sygn. akt I FSK 945/05, w którym Sąd stwierdził, że w przypadku czynności o charakterze kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa (której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem), a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej - ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług, należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej. Jeżeli zatem deweloper w jednym akcie notarialnym sprzedaje lokal mieszkalny i tzw. pomieszczenie pomocnicze jak np. garaż, piwnicę, suszarnię, strych jako jeden towar, może zastosować stawkę 7% podatku od towarów i usług". Biorąc powyższe pod uwagę Spółka stoi na stanowisku, iż zasadnym jest zastosowanie 7% stawki podatku VAT do sprzedaży całego budynku mieszkalnego sklasyfikowanego wg. PKOB 1122 wraz z przynależnym do niej gruntem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c ustawy o VAT.

Ponadto, na podstawie § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego ani mieszkalnego. Definicje lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie "pomieszczeniami przynależnymi".

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690) określił, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym - § 3 pkt 14 tego rozporządzenia.

Ponadto zgodnie z objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych (ewentualnie, gdy przedmiotem obrotu jest cały budynek mieszkalny z wyłączeniem lokali użytkowych) w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali służących zaspokajaniu właśnie "mieszkaniowych" potrzeb społeczeństwa. Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkalnych.

Zatem garaży nie można zaliczyć do tzw. pomieszczeń pomocniczych do lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się je do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu, które w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w lipcu 2009 r. zakończył budowę nieruchomości położonej w Warszawie, budynek mieszkalny sklasyfikowany wg PKOB w grupie 112 jako "budynki wielomieszkaniowe" klasa 1122 "budynki o trzech i więcej mieszkaniach". W budynku tym znajduje się 15 samodzielnych mieszkań i do każdego z nich przynależy prawo do wyłącznego użytkowania miejsca parkingowego zlokalizowanego na wspólnej powierzchni płyty parkingowej w podziemiach budynku, które stanowi integralną część lokalu mieszkalnego. W budynku tym znajduje się również jeden lokal użytkowy, do którego przynależy jedno podziemne miejsce parkingowe. Na pozostałą kubaturę obiektu składają się inne części wspólne budynku (np: klatki schodowe) umożliwiające dostęp do poszczególnych lokali. Łączna powierzchnia budynku wynosi 2. 263m2 z czego 588m2, to powierzchnia podziemnych miejsc postojowych. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy na cele mieszkaniowe przeznaczone jest 92,78% powierzchni użytkowej budynku, sprzedawany budynek nie jest zasiedlony przez lokatorów, grunt, na którym posadzony został budynek mieszkalny jest własnością Spółki, powierzchnia gruntu, na którym wybudowano budynek mieszkalny wynosi 0,0837 ha, wystąpiono o wpis do księgi wieczystej z oznaczeniem budynku jako całości, ponieważ Spółka nie występowała o wyodrębnienie poszczególnych lokali. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać cały budynek mieszkalny wraz z przynależnym gruntem jednemu inwestorowi. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy prawidłowe jest opodatkowanie sprzedaży całego obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB 1122 według 7% stawki podatku VAT.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym właściwym rozwiązaniem będzie zastosowanie stawki preferencyjnej w wysokości 7% podatku VAT dla dostawy przedmiotowego budynku mieszkalnego z wyłączeniem znajdującego się w nim lokalu użytkowego oraz miejsc parkingowych zlokalizowanych na wspólnej powierzchni płyty parkingowej w podziemiach budynku (gdzie właściwą stawką podatku VAT będzie stawka podstawowa w wysokości 22%). Wielostanowiskowy parking w części podziemnej budynku nie jest pomieszczeniem służącym do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych, materiałów, sprzętu do obsługi budynku czy też opału, nie jest również pomieszczeniem przeznaczonym dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku. Mając świadomość, iż przedmiotowy garaż podziemny nie wypełnia definicji mieszkania oraz - jak wykazano wyżej - nie stanowi pomieszczenia technicznego oraz pomieszczenia gospodarczego, winien być na gruncie § 3 pkt 14 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), uznany za lokal użytkowy. Jednocześnie wskazać należy, iż miejsca postojowe - nie posiadając własnych, wydzielonych, stałych przegród - stanowią część ułamkową parkingu i jednocześnie część lokalu użytkowego.

W konsekwencji powyższego wyjaśnić należy, iż dostawa miejsc postojowych zlokalizowanych w podziemnej części budynku - bez względu na to czy są one zbywane wraz z całym budynkiem mieszkalnym czy też odrębnie - podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 22%. Obowiązek taki wynika bowiem z obowiązujących regulacji ustawy o VAT oraz aktów wykonawczych do ww. ustawy. Regulacje - art. 41 ust. 12 do 12c ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - wyraźnie przewidują bowiem zastosowanie preferencyjnej (7%) stawki podatku VAT do obiektów mieszkaniowych, wyłączając obligatoryjnie z ww. obniżonej stawki podatkowej m.in. dostawę lokali użytkowych.

Wobec powyższego nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż dostawa całego budynku mieszkalnego sklasyfikowanego wg PKOB 1122 wraz z przynależnym do niej gruntem powinna być opodatkowana wg jednolitej stawki podatki 7% podatku VAT. W przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie 7% stawka podatku VAT dla dostawy przedmiotowego budynku mieszkalnego z wyłączeniem dostawy lokalu użytkowego oraz miejsc parkingowych w podziemnej części budynku. Dla nich zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 22%.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.