IPPP3/443-898/10-4/SM - Opodatkowanie podatkiem VAT czynności nieodpłatnego wydania towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.), uzupełnionego w dniu 11 października 2010 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-898/10-2/SM z dnia 27 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów. Wniosek został uzupełniony (w zakresie odpisu z KRS) w dniu 11 października 2010 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-898/10-2/SM z dnia 27 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z klęską powodzi Spółka postanowiła przekazać na cele charytatywne towary przez nią dystrybuowane. Towary te mają zostać przekazane nieodpłatnie podmiotom zajmującym się ochroną i promocją zdrowia na terenach dotkniętych klęską powodzi, za pośrednictwem organizacji pożytku publicznego. Jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) przekazywanych towarów nie przekracza 10 zł.

Dodatkowo, w przyszłości Spółka zamierza dokonywać takich przekazań również na inne cele, np. dla NZOZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, dokonywane przez nią nieodpłatne wydania towarów, których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) nie przekracza 10 zł, nie stanowią dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 dalej: "ustawa o VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy:

W sytuacji, gdy dokonuje ona nieodpłatnego przekazania dystrybuowanych przez siebie towarów na cele charytatywne, a jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza kwoty 10 zł, wydania te stanowią przekazanie prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: "VAT"). Brak obowiązku naliczania VAT na przedmiotowych wydaniach będzie miał zastosowanie także w przypadku, gdy w jego ramach dla jednego podmiotu zostanie przekazana większa ilość takich towarów.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca za dostawę towarów podlegającą VAT uznał również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wynika, iż nie podlegają opodatkowaniu m.in. prezenty o małej wartości. Przepis ten wyłącza bowiem zastosowanie ust. 2 analizowanego przepisu (wprowadzającego opodatkowanie nieodpłatnych wydań) w odniesieniu do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie towarów, których cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których łączna wartość (w skali roku) mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. W takiej sytuacji, jeżeli wartość przekazanego towaru przekroczy 100 zł, podatnik będzie miał obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W ocenie Spółki z powyższego wynika, iż wydania towarów o wartości równej lub mniejszej niż 10 zł nie powinny podlegać opodatkowaniu nawet gdy łączna wartość towarów wydanych jednej osobie przekracza 100 zł. Przemawiają za tym następujące argumenty:

Analiza językowa przepisu ust. 4 art. 7 ustawy o VAT nie pozwala na stwierdzenie, iż zamiarem ustawodawcy było połączenie obu dyspozycji i tym samym określenie prezentów o małej wartości poprzez dwie przesłanki, których łączne wypełnienie pozwala na zdefiniowanie prezentu jako prezentu małej wartości.

Ustawodawca, zmierzając bowiem do ustalenia kilku przesłanek wspólnie będących warunkiem zastosowania danej regulacji używa do tego celu odpowiednich łączników albo słowa "łącznie" lub jego synonimów. Przykładem na gruncie ustawy o VAT jest art. 47 ust. 1 ustawy o VAT, który zawiera dyspozycję: "zwalnia się od podatku import rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej przenoszącej miejsce zamieszkania z terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki (...)".

W cytowanym powyżej art. 7 ustawy o VAT takie stwierdzenia nie zostały użyte. Oznacza to, że literalne brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, iż wskazanych przesłanek nie należy rozpatrywać łącznie jako części składowych jednego warunku wyłączenia dokonywanych wydań z opodatkowania VAT.

Intencją ustawodawcy wprowadzającego do obowiązującego porządku prawnego analizowanej regulacji było określenie sytuacji, w których brak będzie obowiązku samonaliczania VAT wyłącznie z uwagi na niewielką wartość dokonywanych wydań. W ocenie Spółki ustawodawca dokonał w tym zakresie wyodrębnienia dwóch niezależnych od siebie sytuacji, których wystąpienie uprawnia podatnika do nieopodatkowywania dokonywanych wydań. Brak obowiązku naliczania VAT dotyczy zatem następujących wydań dokonywanych nieodpłatnie:

* wydania o łącznej wartości do 100 zł w skali roku - na rzecz jednego podmiotu (zgodnie z prowadzoną ewidencją)

lub

* wydania o jednostkowej wartości nieprzekraczającej 10 zł - bez względu na łączną kwotę wydań takich towarów dokonanych w danym roku na rzecz konkretnego podmiotu.

Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań. Uznać więc należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Co więcej, samo zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania ma na celu uniknięcie konieczności weryfikowania czy dana osoba otrzymała przedmioty o łącznej wartości powyżej 100 zł, gdyż charakter wydań często uniemożliwia taką weryfikację (np. przy masowych akcjach marketingowych).

W konsekwencji uznać należy, że celem ustawodawcy było wyłączenie spod zakresu opodatkowania VAT nieodpłatnych wydań w dwóch niezależnych od siebie sytuacjach, tj. gdy łączna wartość nieodpłatnych wydań dokonanych na rzecz danego podmiotu nie przekroczy w danym roku kwoty 100 zł lub gdy jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) wydawanych nieodpłatnie towarów nie przekroczy 10 zł.

Podsumowanie

Uwzględniając powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy cena jednostkowa towarów wydawanych przez nią nieodpłatnie na cele charytatywne nie będzie przekraczała 10 zł, wówczas Spółka nie będzie obowiązana do samonaliczania podatku VAT z tytułu darowizny towarów. Ponadto, zasada ta będzie miała zastosowanie także w sytuacji gdy dla jednego podmiotu przekazana zostanie większa ilość towarów, nawet jeżeli łączna wartość towarów wydanych temu podmiotowi przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 100 zł. Jedynym bowiem warunkiem braku opodatkowania w analizowanym stanie faktycznym będzie wyłącznie fakt, że wydawane przez Spółkę towary są towarami o określonej wartości jednostkowej (równej bądź mniejszej niż 10 zł).

Powyższe wynika z literalnej i celowościowej wykładni art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT oraz znajduje potwierdzenie w poglądach doktryny i praktyce Ministerstwa Finansów, przy czym:

* nie ma znaczenia rodzaj podmiotu otrzymującego prezent o małej wartości - nie jest istotne czy prezent otrzymuje osoba fizyczna, osoba prawna, czy inny podmiot, np. fundacja (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2009 r., sygn. IPPP2/443-510/09-2/AS);

* w odniesieniu do prezentów o małej wartości (jak i przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz próbek) nie będzie miał znaczenia cel dokonanego przekazania - każde zatem ich przekazanie, zarówno na cele związane, jaki niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT (tak m.in. T. Michalik "VAT komentarz Rok 2007", Podatkowe komentarze Becka, Warszawa 2007, str. 111 oraz A. Bartosiewicz, R. Kubacki "VAT komentarz", Lex 2007, wyd. II, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. IPPP2/443-1721/08-7/AZ/KOM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tekst jedn. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka postanowiła przekazać na cele charytatywne towary przez nią dystrybuowane. Towary te mają zostać przekazane nieodpłatnie podmiotom zajmującym się ochroną i promocją zdrowia na terenach dotkniętych klęską powodzi, za pośrednictwem organizacji pożytku publicznego. Jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) przekazywanych towarów nie przekracza 10 zł. Dodatkowo, w przyszłości Spółka zamierza dokonywać takich przekazań również na inne cele, np. dla NZOZ.

Z uwagi na powyższe, bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu (np. organizacje pożytku publicznego czy NZOZ), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.