IPPP3/443-894/13-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 27 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości" przy ul. W., stanowiącej działkę ewidencyjną nr 2237, o pow. gruntu 1205 m^2. Wnioskodawca nabył własność nieruchomości na podstawie decyzji Starosty z dnia 14 listopada 2006 r. o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przejętej na rzecz Skarbu Państwa, decyzji Wojewody z dnia 15 marca 2007 r. o utrzymaniu zaskarżonej decyzji oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie zwrotu nieruchomości z dnia 5 września 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 778/07.

Własność nieruchomości stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, którą nabył przed wywłaszczeniem do majątku osobistego - jako pochodząca z dziedziczenia po rodzicach.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i utrzymuje się z emerytury rolniczej.

Nieruchomość jest niezabudowana i położona jest na terenie dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Wschód, uchwalony Przez Radę Miasta uchwałą z dnia 26 lutego 2009 r. opublikowaną w Dz. Urz. Woj. z dnia 29 kwietnia 2009 r., poz. 1539, przy czym stosownie do zapisów tego planu nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Prezydent miasta decyzją z dnia 29 października 2009 r. zatwierdził projekt podziału geodezyjnego całej nieruchomości otrzymanej w wyniku zwrotu. Podział ten został dokonany w celu wydzielenia gruntu przeznaczonego w ww. planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi publiczne - ulice W. i ulicę U. Działki przeznaczone pod drogi publiczne zostały przejęte przez Miasto, jedna działka nr 224 o pow. 1.287 m² w wyniku sprzedaży (akt notarialny z dnia 17 grudnia 2009 r.), a druga działka nr 52/38 o pow. 170 m² na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z zatwierdzonym projektem podziału, po wydzieleniu gruntów pod drogi, z odzyskanej nieruchomości zostały 2 części, z których żadna nie mogła być samodzielnie zagospodarowana zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z powodu zbyt małej szerokości tych nowopowstałych działek - ok. 11 m. Jedna część nieruchomości została sprzedana nabywcy, który kupił tę część kupując jednocześnie przylegającą działkę sąsiednią od innego właściciela - umowa sprzedaży została zawarta w dniu 15 grudnia 2010 r. aktem notarialnym.

Wnioskodawca zawarł w dniu 20 września 2013 r. umowę przedwstępną sprzedaży ("Umowa Przedwstępna"), na postawie której zobowiązał się sprzedać na rzecz osoby fizycznej całą pozostałą nieruchomość stanowiącą pas gruntu o szerokości 11 m, oznaczoną jako działka ewid. nr 223 o obszarze 1.205 m² przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyszła sprzedaż (dostawa) całej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż (dostawa) nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym dostawa nieruchomości nie będzie opodatkowana 23% stawką podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż majątku osobistego, nie wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, pozostaje poza działaniem Ustawy o podatku VAT, a w związku z tym nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podstawą tego twierdzenia jest fakt, iż nie wystarczy samo wykonanie czynności określonych w art. 5 Ustawy o podatku VAT do powstania obowiązku podatkowego.

Sprzedający (Wnioskodawca) - musi występować w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego działalność gospodarczą.

Nie można uznać za działalność gospodarczą sprzedaży nieruchomości, jeżeli stanowi ona majątek osobisty sprzedającego (Wnioskodawcy), który nie służy do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy, że czynności podlegające opodatkowaniu, wykonane przez podmiot niewystępujący w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powyższe jest zgodne z art. 9-12 Dyrektywy 2006/112/WE oraz poparte wyrokami sądowymi m.in. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 830/06 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 153/07.

Nieruchomość sprzedawana nie jest związana z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny ani jako podatnik VAT zwolniony.

Sprzedawana nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia po rodzicach, potem została ona wywłaszczona i przejęta na rzecz Skarbu Państwa, a następnie odzyskana przez Wnioskodawcę, jako niewykorzystana na cel wywłaszczenia. Odzyskanie sprzedawanej nieruchomości nie wiązało się z żadnym zamiarem gospodarczym ze strony Wnioskodawcy, a podział nieruchomości został spowodowany przeznaczeniem części odzyskanej nieruchomości pod drogi publiczne.

Zaznaczyć ponadto należy, że Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na sprzedawaną nieruchomość.

Oprócz sprzedawanej nieruchomości, Wnioskodawca posiada obecnie nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, w którym mieszka wraz z rodziną i nie zamierza przeznaczyć jej w przyszłości do sprzedaży.

Przyczyną sprzedaży przez Wnioskodawcę jest fakt, że sprzedawana działka gruntu jaka powstała w wyniku wydzielenia gruntu pod drogę nie może być samodzielnie zagospodarowana zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z powodu zbyt małej ma szerokości działki ok. 11 m, a kupujący z którym została podpisana umowa przedwstępna sprzedaży złożył propozycję kupna tej działki wraz z działkami sąsiednimi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na uwadze przedstawioną treść wniosku oraz powyższe uregulowania stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. działki ewid. nr 223 o pow. 1205 m² - nie będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i utrzymuje się z renty rolniczej. Nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, ani jako podatnik VAT zwolniony. Opisana nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Została ona nabyta na podstawie decyzji o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przejętej na rzecz Skarbu Państwa. Nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, którą nabył przed wywłaszczeniem dziedzicząc po rodzicach. Ww. nieruchomość decyzją Prezydenta m.st. Warszawy została podzielona w celu wydzielenia gruntu przeznaczonego w planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi publiczne.

Podział ten był zatem niezależny od działań Wnioskodawcy.

Działki przeznaczone pod drogi publiczne zostały przejęte przez Miasto. Zgodnie z zatwierdzonym projektem podziału, po wydzieleniu gruntów pod drogi, z odzyskanej nieruchomości zostały 2 części, z których żadna nie mogła być samodzielnie zagospodarowana zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z powodu zbyt małej szerokości nowopowstałych działek. Jedna część nieruchomości została zatem sprzedana nabywcy, który kupił tę część kupując jednocześnie przylegającą działkę sąsiednią od innego właściciela. W dniu 20 września 2013 r. Wnioskodawca zawarł natomiast umowę przedwstępną sprzedaży, na podstawie której zobowiązał się sprzedać na rzecz osoby fizycznej całą pozostałą nieruchomość stanowiącą pas gruntu o szerokości 11 m, oznaczoną jako działka ewid. nr 223 o obszarze 1.205 m² przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Zatem ww. sprzedaż jest konsekwencją braku możliwości samodzielnego zagospodarowania ww. części i złożoną przez kupującego propozycją jej kupna (razem z działkami sąsiednimi).

Stosownie do powołanych powyżej przepisów oraz zapisów orzecznictwa, Wnioskodawca z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, co oznacza, że jej sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.