IPPP3/443-891/10-2/LK - Określenie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-891/10-2/LK Określenie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług oraz innych czynności, które wymagają dokumentowania fakturami wewnętrznymi. Wystawiając faktury wewnętrzne, Wnioskodawca zamieszcza na nich wszelkie elementy wymienione w § 5 ust. 1 rozporządzenia, z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w § 23 ust. 1 rozporządzenia.

W przypadku zatem wystawienia faktury wewnętrznej, dokumentującej czynność określoną w art. 7 ust. 2 lub 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, Wnioskodawca nie zamieszcza na fakturze wewnętrznej danych nabywcy, w tym numeru identyfikacji podatkowej, ani kwoty należnej z tytułu wykonania usługi lub dostawy towaru.

Dokumentując natomiast dostawę towaru, dla której podatnikiem jest nabywca, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów lub przy imporcie usług, Wnioskodawca zamieszcza na fakturze wewnętrznej dane kontrahenta, nie podając jednakże numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Powyższe zasady Wnioskodawca stosuje zarówno do faktur wewnętrznych jednostkowych, jak i zbiorczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony powyżej sposób wystawiania przez Wnioskodawcę faktur wewnętrznych jest prawidłowy, tzn. czy na fakturze wewnętrznej Wnioskodawca musi wskazać, jako sprzedawcę nazwę zagranicznego kontrahenta wraz z jego danymi adresowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyżej opisany sposób fakturowania jest prawidłowy. Instytucję faktur wewnętrznych reguluje art. 106 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Do faktur wewnętrznych stosuje się, na mocy § 23 ust. 1 in principio rozporządzenia, przepis 5 ust. 1 rozporządzenia, który określa minimalną treść faktury. Zgodnie z tym ostatnim przepisem, faktura powinna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy.

Odstępstwo od powyższej reguły przewiduje jedynie § 23 ust. 1 rozporządzenia, który stanowi, iż w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów oraz nieodpłatnego świadczenia usług, gdy brak jest konkretnego nabywcy, nie podaje się danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej. W sytuacji natomiast dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług - faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy prawo do wystawienia za dany okres rozliczeniowy jednej faktury wewnętrznej wymaga uwzględnienia powołanych przepisów rozporządzenia. W konsekwencji, zatem Wnioskodawca musi podać na fakturze wewnętrznej jako sprzedawcę nazwę oraz dane zagranicznego kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

Przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) stanowi, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

10.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

11.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Natomiast w myśl przepisu § 23 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności. Natomiast w sytuacji dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Zgodnie z ust. 2 tego paragrafu faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług oraz innych czynności, które wymagają dokumentowania fakturami wewnętrznymi. Wnioskodawca wystawiając fakturę wewnętrzną, dokumentującą czynność określoną w art. 7 ust. 2 lub 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, nie zamieszcza na fakturze wewnętrznej danych nabywcy, w tym numeru identyfikacji podatkowej, ani kwoty należnej z tytułu wykonania usługi lub dostawy towaru.

Z wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu ujęcia na fakturze wewnętrznej danych dotyczących kontrahenta zagranicznego w związku z transakcją nabycia towarów, którą Wnioskodawca rozlicza jako z dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jak również transakcji, które Wnioskodawca rozlicza jako import usług.

Analizując powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonuje dostaw towaru, dla której podatnikiem jest nabywca, importu towarów i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z tym winien wystawić faktury wewnętrzne zgodnie z wcześniej cyt. § 23 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia dokumentujące nabycie towarów i świadczenie usług zawierające dane określone § 5 rozporządzenia, przy czym w drodze wyjątku faktury wewnętrzne mogą nie zawierać jedynie Numeru Identyfikacji Podatkowej kontrahenta zagranicznego. W związku z tym faktura wewnętrzna dokumentująca transakcje będące przedmiotem zapytania winna zawierać wszystkie dane określone w § 5 rozporządzenia, w tym nazwę i adres kontrahenta zagranicznego. Nie ma natomiast obowiązku zamieszczania Numeru Identyfikacji Podatkowej tego kontrahenta.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy odnośnie sposobu wystawienia faktury wewnętrznej należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl