IPPP3/443-876/11-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-876/11-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% przy świadczeniu usług na rzecz placówki dyplomatycznej RP znajdującej się na terytorium państwa członkowskiego UE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% przy świadczeniu usług na rzecz placówki dyplomatycznej RP znajdującej się na terytorium państwa członkowskiego UE.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (REGON). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca ma podpisać umowę z Klientem, którym jest Ambasada RP w Rydze (tzn. w kraju członkowskim Unii Europejskiej). Przedstawiciel Ambasady skierował do Wnioskodawcy takie oto zapytanie (cytuję): "Ambasada jako przedstawicielstwo dyplomatyczne precyzyjnie rzecz ujmując nie jest zwolniona z podatku VAT, a jedynie dotyczy ją obniżona do wysokości 0% stawka VAT (skutek taki sam, ale jednak inna podstawa prawna). Podstawą prawną wystawienia przez Wnioskodawcę faktury VAT ze stawką zerową dla naszej ambasady będzie Rozporządzenie Ministra Finansów Dz. U. Nr 246 z 2010 r. poz. 1649 (par. 11 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 pkt 1 i 2). Mam w związku z tym uprzejmą prośbę o skonsultowanie tej kwestii z Państwa Urzędem Skarbowym, by przeprowadzić tę procedurę zgodnie z jego oczekiwaniami - wg mnie ambasada powinna przesłać do Państwa wypełniony i potwierdzony przez władze łotewskie dokument (formularz), o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r."

Przedmiotem zamówienia i umowy, która w najbliższych dniach ma zostać podpisana jest projekt graficzny plenerowej wystawy planszowej o tematyce historycznej, wraz z przeniesieniem praw autorskich do dzieła.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Wnioskodawca może na tej podstawie wystawić Ambasadzie RP w Rydze fakturę VAT 0%.

2.

Czy oprócz ww. przez przedstawiciela Ambasady dokumentu, tj. wypełnionego i potwierdzonego przez władze łotewskie formularza, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. Wnioskodawca powinien mieć zamówienie od Ambasady.

3.

Czy zamiast zamówienia może być umowa z tą że placówką dyplomatyczną czy musi być i jedno, i drugie.

Według wstępnego rozeznania Wnioskodawcy przez telefon (Krajowa Informacja Podatkowa 801 055 055, rozmowa 15 czerwca 2011 r.) fakturę VAT 0% mogę w tym przypadku wystawić, a oprócz faktury konieczna jest umowa bądź zamówienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z 2011 r.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej ustawodawca przewidział w drodze rozporządzenia obniżenie, stawek podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług (art. 146d ustawy).

Stosownie do art. 146d ust. 2 minister przy wydawaniu rozporządzeń, o których mowa w ust. 1, uwzględnia:

1.

specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;

2.

przebieg realizacji budżetu państwa;

3.

przepisy Unii Europejskiej.

W wykonaniu delegacji ustawowej Minister Finansów w rozdziale 5 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, określił towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług do wysokości 0% oraz warunki stosowania obniżonej stawki.

Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz:

1.

instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.), zwanych dalej "instytucjami lub organami Unii Europejskiej", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji lub organów;

2.

organizacji międzynarodowych posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo:

a.

na terytorium innego niż terytorium kraju państwa członkowskiego,

b.

na terytorium państwa trzeciego

c.

uznanych za takie przez państwo siedziby i przez Rzeczpospolitą Polską, w granicach i na warunkach ustalonych przez konwencje międzynarodowe ustanawiające takie organizacje lub przez umowy dotyczące ich siedzib

d.

do celów służbowych tych organizacji;

* sił zbrojnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 21, poz. 257 oraz z 2008 r. Nr 170, poz. 1052), posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych takich sił lub personelu cywilnego im towarzyszącego lub też w celu zaopatrzenia ich mes i kantyn, jeżeli siły takie biorą udział we wspólnych działaniach obronnych;

* posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz członków ich personelu, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych;

* sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, o których mowa w art. 2 lit. a) Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanej w Warszawie dnia 11 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 66, poz. 422), zwanej dalej "Umową o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej", przebywających na terytorium kraju, gdy towary lub usługi nabywane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz przeznaczone są do wyłącznego użytku służbowego tych sił zbrojnych lub też do zaopatrzenia ich wojskowej usługowej działalności wspierającej, o której mowa w art. 23 tej umowy, jeżeli siły takie biorą udział we wspólnych działaniach obronnych.

Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług warunkuje jednak ust. 2 ww. przepisu rozporządzenia, który stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi, posiada:

1.

wypełnione odpowiednio dla potrzeb podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1), zwane dalej "świadectwem", dla tych towarów i usług, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na terytorium którego podmioty wskazane w ust. 1 posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo;

2.

zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo określone w pkt 1.

Powyższe wskazuje, że z obniżonej stawki podatku, po spełnieniu ww. warunków, może skorzystać podmiot świadczący usługi na rzecz m.in.: zagranicznych misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju oraz członków ich personelu, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca ma podpisać umowę z Klientem, którym jest Ambasada RP w Rydze. Przedmiotem zamówienia i umowy jest projekt graficzny plenerowej wystawy planszowej o tematyce historycznej, wraz z przeniesieniem praw autorskich do dzieła.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do możliwości stosowania zerowej stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług na rzecz placówki dyplomatycznej RP, znajdującym się na terytorium państwa Unii Europejskiej.

Kwestie stosunków dyplomatycznych nie wynikają z przepisów prawa podatkowego, a zostały uregulowane w Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., zgodnie z którą ustanowienie stosunków dyplomatycznych pomiędzy państwami oraz wysyłanie stałych misji dyplomatycznych następuje za wzajemną zgodą - art. 2 tej Konwencji. Również przyznawanie określonych przywilejów (w tym podatkowych) na zasadzie wzajemności wynika z przepisów tej Konwencji.

Również brak opodatkowania dostaw towarów i świadczenia usług w ramach stosunków dyplomatycznych wynika z porozumień oraz umów międzynarodowych zawieranych przez państwa członkowskie. Obowiązujące w Unii Europejskiej przepisy podatkowe, zgodnie z zapisem art. 151 (1) (a) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, nakładają na państwa członkowskie obowiązek zwolnienia dostaw towarów i świadczenia usług dokonanych w ramach stosunków dyplomatycznych i konsularnych. W przypadku, gdy towary nie są wysyłane lub transportowane z państwa członkowskiego, w którym ma miejsce dostawa tych towarów, jak również w przypadku świadczenia usług, zwolnienie może zostać przyznane zgodnie z procedurą zwrotu VAT (art. 151 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE).

Implementacja tego przepisu do prawodawstwa polskiego nastąpiła poprzez przyznanie preferencji podatkowych w ramach tych stosunków odrębnie dla podmiotów posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju oraz dla tych z siedzibą w Polsce, co znalazło odzwierciedlenie:

* w § 11 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), oraz

* w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 września 2005 r. w sprawie przypadków i trybu zwrotu podatku od towarów i usług przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym, członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 193, poz. 1618).

Zgodnie z cyt. wyżej przepisem § 11 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju zagranicznych misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz członków ich personelu, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.

Należy jednak zauważyć, iż przyznawanie przywilejów podatkowych w ramach stosunków dyplomatycznych i konsularnych odbywa się na zasadzie wzajemności, co oznacza, iż misjom dyplomatycznym przyznane zostały określone przywileje w innych państwach a ich zakres wynika z zawartych not dyplomatycznych wymienionych pomiędzy państwami. Przywileje te mają zastosowanie w sytuacji, gdy misje dyplomatyczne dokonują zakupów w państwie, w którym mają siedzibę (w formie zwrotów), jak również mogą mieć zastosowanie w sytuacji, gdy placówki te będą dokonywać zakupów w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej niż kraj, w którym mają siedzibę, gdy kraj siedziby potwierdzi w odpowiednim dokumencie prawo do tych przywilejów (w formie zakupu towarów bez podatku), jeżeli przepisy kraju, w którym dokonywane są zakupy, przewidują takie zwolnienia.

Zatem jeżeli państwo siedziby przyznaje takie preferencje dla polskiej misji dyplomatycznej w sytuacji, gdy będzie ona nabywać towary w innym państwie członkowskim, w tym również w Polsce, to należy uznać zakres przyznanych preferencji w ramach stosunków dyplomatycznych i kierując się wykładnią celowościową cyt. przepisu § 11 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. przyjąć, iż ma on również zastosowanie do polskich misji dyplomatycznych posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Reasumując, odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionej sprawy stwierdzić należy, że przy świadczeniu usług na rzecz placówek dyplomatycznych Rzeczypospolitej Polskiej znajdującym się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, po spełnieniu warunków, o których mowa w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (tj. posiadaniu przez podmiot dokumentujący świadczenie usług wypełnionego odpowiednio dla potrzeb podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. oraz zamówienia dotyczącego przedmiotowej usługi) Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku VAT- 0%.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących niezbędnych dokumentów uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku, wskazać należy na literalne brzmienie § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Warunkuje ono zastosowanie ust. 1 ww. przepisu od łącznego posiadania przewidzianych w nim dokumentów. Zatem Wnioskodawca powinien dysponować zarówno świadectwem zwolnienia z podatku VAT jak i zamówieniem zawierającym specyfikację przedmiotowych usług.

Ustawodawca nie określił wzoru zamówienia towarów i usług, do których odnosi się świadectwo zwolnienia z podatku VAT, zatem warunek wymieniony w pkt 2 § 11 ust. 2 ww. rozporządzenia spełnia dokument występujący w charakterze zamówienia, tzn. stanowiący polecenie dostarczenia lub wykonania czegoś, o ile zawiera szczegółową specyfikację towarów lub usług. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że umowa zawarta z placówką dyplomatyczną zawierająca specyfikację przedmiotowych usług może być uznany za zamówienie, o którym mowa w pkt 2 § 11 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl