IPPP3/443-876/10-2/JK - Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z projektem odnowy i konserwacji zabytkowego budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w odniesieniu do realizowanego projektu polegającego na odnowieniu i konserwacji zabytkowego budynku - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w odniesieniu do realizowanego projektu polegającego na odnowieniu i konserwacji zabytkowego budynku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w myśl przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako osoba fizyczna i jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca jako osoba prywatna ubiega się o wyprzedzające finansowanie kosztów kwalifikowanych projektu realizowanego w ramach działania 4.1/413 - Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju PROW 2007-2013 dla małych projektów tj. operacji, które nie odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach działań Osi 3, ale przyczyniają się do osiągnięcia celów tej osi, zgodnie z Umową podpisaną z Zarządem Urzędu Marszałkowskiego. Projekt polega na odnowieniu i konserwacji zabytkowego budynku w U.

We wniosku składanym do Funduszu Europejskiego Wnioskodawca występuje jako osoba nie prowadząca działalności gospodarczej i nie podlegająca ustawie o VAT, w związku z tym nie może odzyskać podatku VAT zawartego w cenach towarów i usług. Przyznane środki dotyczą majątku prywatnego i w żaden sposób nie są związane z działalnością gospodarczą.

Koszty zakupu materiałów i usług budowlanych poniesione będą w kwotach brutto (razem z podatkiem VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczenia podatku od towarów i usług i tym samym uznanie go jako kosztu niekwalifikowanego w ramach realizacji projektu finansowanego dotacją pochodzącą ze środków unijnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia podatku należnego nie stosuje się do podatników nie zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca jako osoba ubiegająca się w tym projekcie o środki unijne nie podlega ustawie o VAT, a projekt dotyczy majątku nie związanego z działalnością gospodarczą.

W związku z tym Wnioskodawca nie może ubiegać się o zwrot podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu finansowanego ze środków unijnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika. W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni. Wobec powyższego, podatnik może realizować prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w stosunku do zakupów, które są powiązane z czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba prywatna ubiega się o wyprzedzające finansowanie kosztów kwalifikowanych projektu realizowanego w ramach działania 4.1/413 - Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju PROW 2007-2013 dla małych projektów tj. operacji, które nie odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach działań Osi 3, ale przyczyniają się do osiągnięcia celów tej osi, polegającego na odnowieniu i konserwacji zabytkowego budynku. Przy czym Wnioskodawca wskazuje, iż we wniosku składanym do Funduszu Europejskiego występuje jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej i niepodlegająca ustawie o VAT. Mimo, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny przyznane środki dotyczą majątku prywatnego i w żaden sposób nie są związane z działalnością gospodarczą.

W oparciu o wskazany wyżej stan prawny i opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie są spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego projektu wykorzystywane są dla celów odnowy i konserwacji majątku prywatnego Wnioskodawcy i nie są związane z jego działalnością gospodarczą. Skoro nabywane towary i usługi nie są wykorzystywane do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, nie jest spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż faktycznie towary i usługi nabyte na potrzeby realizacji projektu nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych (tekst jedn. generujących podatek należny dla Wnioskodawcy).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego a w szczególności wykorzystywania przez Wnioskodawcę odnowionego w wyniku prowadzonej inwestycji mienia do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i sług, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zauważyć należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Mogą one jedynie dokonać oceny czy podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez samego podatnika, może zostać przez niego odliczony lub zwrócony w trybie przewidzianym przepisami ustawy o VAT, co też w przedmiotowej sprawie tut. Organ uczynił. Pojęcie kosztu kwalifikowanego należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W konsekwencji powyższego tut. Organ w niniejszej interpretacji nie odniósł się do tej części pytania, która dotyczy kwestii uznania podatku od towarów i usług za koszt niekwalifikowany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.