IPPP3/443-870/11-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego otrzymania oraz dalszego przekazania tych towarów

* jest prawidłowe - w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów wspierających sprzedaż

* jest nieprawidłowe - opodatkowania nieodpłatnej dostawy towarów - odzieży.

W dniu 17 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego otrzymania oraz dalszego przekazania tych towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej Spółka), jako komisant zajmuje się na terenie Polski sprzedażą towarów odzieżowych innych spółek z grupy. Na podstawie zawartych umów komisowych Spółka jest zobowiązana do promocji towarów, dbania o wizerunek poszczególnych marek, reklamę. Spółka jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce, inne spółki z grupy są zarejestrowane dla celów VAT w innych krajach UE.

Spółka bezpłatnie otrzymuje od innych spółek z UE w tym od komitentów z grupy, towary przeznaczone na cele reklamowe/marketingowe. Towary dostarczane są Spółce z innych krajów UE. Przekazanymi towarami jest odzież poszczególnych marek sprzedawanych przez Spółkę w ramach umowy komisu. Spółka jest zobowiązana do nieodpłatnego przekazania poszczególnych sztuk tej odzieży w celach marketingowo-reklamowych. Wydania takie następują w szczególności na rzecz pracowników sklepów firmowych, dziennikarzy, agencji reklamowych oraz osobom sławnym.

Pracownicy sklepów firmowych są zobowiązani do używania odzieży w trakcie pracy w celu jej wypróbowania, co ma na celu trafne doradzanie klientom sklepów, jak również zapewnia krytyczne uwagi o nowych projektach odzieży. Używanie odzieży przez pracowników ma również służyć prezentowaniu wybranej odzieży klientom oraz zapewnieniu właściwego wizerunku sklepów. Wydania na rzecz dziennikarzy oraz agencji reklamowych następują celem wypróbowania przekazanej odzieży, jej opisania w materiałach prasowych i reklamowych oraz wykorzystania w sesjach fotograficznych. Wydania na rzecz osób sławnych następują celem wypróbowania przez te osoby poszczególnych sztuk odzieży, co ma sprawić, że nabędą odzież Spółki bądź wyrażą o niej opinię w mediach, dodatkowo noszenie próbnych egzemplarzy ubrań przez osoby sławne sprzyja reklamie marek Spółki.

Na tej samej zasadzie Spółka otrzymuje z innych krajów UE od spółek, w tym od komitentów z grupy, materiały wspierające sprzedaż (tzw. POS, którymi są np. standy reklamowe, stojaki, figury papierowe) z przeznaczeniem na cele marketingowe i reklamowe. Wspomniane materiały są dalej nieodpłatnie wydawane przez Spółkę np. do punktów sprzedaży.

Pracownicy, m.in. punktów sprzedaży, są zobowiązani do ekspozycji odpowiednich towarów za pomocą otrzymanych materiałów wspierających sprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Nieodpłatne otrzymanie towarów z innego kraju UE nie stanowi nabycia towarów bądź innej czynności opodatkowanej VAT. Tym samym, z tytułu otrzymania takich towarów Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania żadnej czynności opodatkowanej VAT.

Artykuł 5 ustawy o VAT zawiera katalog czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wśród tych czynności wskazane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ale tylko w sytuacji gdy następuje ono za wynagrodzeniem.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka otrzymuje nieodpłatnie towary z innych krajów UE. Ze względu na brak odpłatności nie mamy, więc do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem podlegającym opodatkowaniu VAT. Tym bardziej nie dochodzi do innych czynności opodatkowanych.

Spółka stoi na stanowisku, że od opisanej w stanie faktycznym czynności nieodpłatnego przekazania towarów nie jest należny podatek VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się przekazywanych próbek. Definicję próbki zawiera natomiast art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym próbką jest niewielka ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Należy jednak pamiętać, że pojęcie próbki, jako pojęcia prawa wspólnotowego zostało zdefiniowane w orzeczeniu ETS z dnia 30 września 2010 r., sygn. C-581/08. Zgodnie z poglądami wyrażonymi w tym orzeczeniu, cechą próbki jest posiadanie wszelkich charakterystycznych cech produktu w jego końcowej postaci.

Trybunał wskazał więc, że próbka może być również egzemplarzem gotowego produktu, jeżeli w danym wypadku tylko całościowy egzemplarz może oddać wszystkie właściwości towaru. Trybunał podkreślił, że aby przekazanie próbki było nieodpłatne niezbędne jest jeszcze, aby jej przekazanie nastąpiło w ściśle określonym celu. Zdaniem Trybunału, celem przekazania próbki jest przede wszystkim promocja określonego produktu. Dodatkowo takie przekazanie pozwala na ocenę produktu pod względem jego jakości i ustalenie czy posiada on cechy pożądane przez nabywcę.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że próbka w uzasadnionych okolicznościach może stanowić egzemplarz jednostkowy danego towaru. Należy uznać, że w przypadku odzieży próbka musi stanowić jednostkowy egzemplarz, bowiem w przeciwnym przypadku nie jest możliwe zapoznanie się z właściwościami danej odzieży. Aby przekazanie próbki nie podlegało opodatkowaniu niezbędne jest, by przekazanie nastąpiło w celu promocji produktu, w tym poprzez zapewnienie możliwości zaznajomienia się z właściwościami towaru.

Taka definicja znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji z dnia 13 grudnia 2010 r., nr ILPP2/443-1482/10-19/MN wskazano, że: "nieodpłatne przekazanie towarów na targi i wystawy, w celu zachęcenia do nabywania produktów Spółki, spełniać będzie definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy i nie będzie traktowane jako dostawa towarów, w myśl przepisu art. 7 ust. 2 ustawy".

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Spółka pragnie wskazać, że wydania towarów, których dokonuje mają wyłącznie charakter reklamowo-marketingowy, a ich celem jest zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów sprzedawanych przez Spółkę. Wydanie odzieży pracownikom sklepów firmowych pozwala na prezentowanie wybranych modeli odzieży w sklepach firmowych, pracownikom pozwala fachowo doradzać klientom sklepów poprzez zapoznanie się z właściwościami poszczególnych modeli odzieży, wpływa na poprawę wizerunku sklepów firmowych. Opisane wykorzystania wpływają na promocję towarów Spółki i wzrost sprzedaży. Przekazanie próbek odzieży dziennikarzom oraz agencjom reklamowym służy omówieniu i wykorzystaniu odzieży Spółki w materiałach prasowych i reklamowych oraz jej użyciu podczas różnego rodzaju wydarzeń. Opisane zdarzenia wpływają znacząco na promocję marek i produktów Spółki zapewniając zwiększenie zainteresowania klientów oraz wzrost sprzedaży. Przekazanie próbek towarów osobom sławnym również ma na celu promocję produktów Spółki. Pozwala to tym osobom na zapoznanie się z produktami Spółki i skłania do ich zakupu. Zapewnia to również reklamę produktów Spółki w przypadku noszenia próbek bądź zakupionych produktów Spółki przez osoby sławne.

Z powyższych względów Spółka stoi na stanowisku, że dokonywane wydania odzieży powinny być uznane za niepodlegające opodatkowaniu przekazanie próbek.

W przypadku jednak uznania, że opisane towary nie mogą zostać uznane za próbki, wydania dokonywane przez Spółkę należałoby uznać, za nieodpłatne przekazanie towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu VAT. Podstawa opodatkowania dla takich czynności opodatkowanych została określona w art. 29 ust. 10 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Należy zwrócić uwagę, że przepis ten wyróżnia dwie różne podstawy opodatkowania przypisane dwóm sytuacjom. W przypadku, gdy wydawany nieodpłatnie towar został wcześniej nabyty - podstawą opodatkowania jest cena nabycia towaru skorygowana na moment dostawy. W przypadku, gdy takiego nabycia nie było, tj. Towar został wyprodukowany przez danego podatnika - podstawą opodatkowania jest koszt wytworzenia skorygowany na moment dostawy.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka nabywa własność towarów od spółek z grupy. Oznacza to, że zastosowanie znajduje pierwsza z opisanych podstaw opodatkowania, a więc cena nabycia. Ze względu na fakt, że nabycie następuje nieodpłatnie, cena nabycia wynosi zero. Z tego względu VAT należny z tytułu przedmiotowych wydań towarów będzie wynosił zero. W rezultacie Spółka nie jest zobowiązana do wystawiania faktur wewnętrznych.

Spółka stoi na stanowisku, że od nieodpłatnego przekazania przez Spółkę materiałów wspierających sprzedaż tzw. POS nie jest należny podatek VAT. W rezultacie Spółka nie jest zobowiązana do wystawiania faktur wewnętrznych.

Argumentacja Spółki przedstawiona dla pytania drugiego w zakresie podstawy opodatkowania pozostaje aktualna również w sytuacji nieodpłatnych wydań POS.

W przypadku wydań materiałów wspierających sprzedaż podstawą opodatkowania powinna być cena nabycia POS przez Spółkę od innych spółek z UE, w tym od komitentów. Ze względu na fakt, że nabycie następuje nieodpłatnie to cena nabycia wynosi zero. Z tego względu VAT należny z tytułu przedmiotowych wydań towarów będzie wynosił zero.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe z w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów wspierających sprzedaż i za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnej dostawy towarów - odzieży.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają;

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 cyt. ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Ponadto w myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z wyżej cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy wynika, iż aby daną czynność można było uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest spełnienie łącznie poniższych warunków:

Z kolei, aby zastosowanie znalazł przepis art. 11 ust. 1 ustawy muszą być spełnione następujące warunki:

Zatem aby nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów muszą być spełnione ww. warunki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako komisant zajmuje się na terenie Polski sprzedażą towarów odzieżowych innych spółek z grupy. Na podstawie zawartych umów komisowych Spółka jest zobowiązana do promocji towarów, dbania o wizerunek poszczególnych marek, reklamę. Spółka bezpłatnie otrzymuje od innych spółek z UE w tym od komitentów z grupy, towary przeznaczone na cele reklamowe/marketingowe. Towary dostarczane są Spółce z innych krajów UE. Przekazanymi towarami jest odzież poszczególnych marek sprzedawanych przez Spółkę.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że nieodpłatne otrzymanie przez Spółkę towarów, nie stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przedmiotowej sprawie dokonano przemieszczenia towarów pomiędzy krajami należącymi do UE a Polską, jednakże transakcji dokonano bezpłatnie (bez wynagrodzenia), co powoduje, iż nie zostały spełnione wszystkie przesłanki konieczne do uznania przedmiotowego nabycia urządzenia za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje również zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy, gdyż z przedstawionych okoliczności nie wynika, aby Wnioskodawca był podatnikiem podatku od wartości dodanej, jest podmiotem niezależnym od kontrahenta - podatnika podatku od wartości dodanej.

Ponadto zgodnie z poniższym przemieszczane towary nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju zgodnie z art. 7 ustawy z uwagi na swoją nieodpłatność.

A zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu nieodpłatnego nabycia towarów w świetle przepisów ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do pytania 2 dotyczącego opodatkowania dostawy odzieży na terytorium Polski zauważyć należy, iż przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 7 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ustawy, zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie "niewielka ilość towaru" może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru. O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Kwestia nieodpłatnego przekazania towarów została także uregulowana w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1 -118) zwanej dalej dyrektywą. Zgodnie z art. 16 Dyrektywy wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. W myśl Dyrektywy za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednak wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako komisant zajmuje się na terenie Polski sprzedażą towarów odzieżowych innych spółek z grupy. Na podstawie zawartych umów komisowych Spółka jest zobowiązana do promocji towarów, dbania o wizerunek poszczególnych marek, reklamę. Spółka bezpłatnie otrzymuje od innych spółek z UE w tym od komitentów z grupy, towary przeznaczone na cele reklamowe/marketingowe. Towary dostarczane są Spółce z innych krajów UE. Przekazanymi towarami jest odzież poszczególnych marek sprzedawanych przez Spółkę w ramach umowy komisu Spółka jest zobowiązana do nieodpłatnego przekazania poszczególnych sztuk tej odzieży w celach marketingowo-reklamowych. Wydania takie następują w szczególności na rzecz pracowników sklepów firmowych, dziennikarzy, agencji reklamowych oraz osobom sławnym. Pracownicy sklepów firmowych są zobowiązani do używania odzieży w trakcie pracy w celu jej wypróbowania, co ma na celu trafne doradzanie klientom sklepów, jak również zapewnia krytyczne uwagi o nowych projektach odzieży. Używanie odzieży przez pracowników ma również służyć prezentowaniu wybranej odzieży klientom oraz zapewnieniu właściwego wizerunku sklepów. Wydania na rzecz dziennikarzy oraz agencji reklamowych następuje celem wypróbowania przekazanej odzieży, jej opisania w materiałach prasowych i reklamowych oraz wykorzystania w sesjach fotograficznych. Wydania na rzecz osób sławnych następują celem wypróbowania przez te osoby poszczególnych sztuk odzieży, co ma sprawić, że nabędą odzież Spółki bądź wyrażą o niej opinię w mediach, dodatkowo noszenie próbnych egzemplarzy ubrań przez osoby sławne sprzyja reklamie marek Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę towarów - odzieży będącej gotowym produktem przeznaczonym do bezpośredniego użytku, częściowo zaspokaja zapotrzebowanie na dany towar, co ogranicza potrzebę dokonania zakupu tego towaru (odzieży) przez potencjalnego klienta. Zatem pomimo tego, iż odzież jest przekazywana w celach reklamowych/marketingowych nie stanowi ona próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Tak, więc nieodpłatna dostawa przedmiotowych towarów, co do zasady podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Analizując jednak art. 7 ust. 2 który stanowi iż nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu należy zwrócić uwagę iż nieodpłatne przekazanie towarów jest opodatkowane w sytuacji gdy przy nabyciu przekazywanych towarów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz pracowników sklepów firmowych, dziennikarzy, agencji reklamowych oraz osobom sławnym, które to towary zostały nabyte w sposób bezpłatny od Spółek z grupy z terytorium UE w związku, z czym Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia przy nabyciu tych towarów. A zatem nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę towarów (odzieży) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do pytania 3 dotyczącego opodatkowania nieodpłatnych wydań materiałów wspierających sprzedaż (tzw. POS, którymi są np. standy reklamowe, stojaki, figury papierowe) z przeznaczeniem na cele marketingowe i reklamowe należy zauważyć iż zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca nieodpłatnie nabył materiały wspierające sprzedaż od spółek z UE w związku z takim nabyciem tych materiałów Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. A zatem nieodpłatne przekazanie tych materiałów do punktów sprzedaży z przeznaczeniem na cele marketingowe i reklamowe nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.