IPPP3/443-867/11-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia nabywanego alkoholu etylowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia nabywanego alkoholu etylowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Sp. z o.o. ("Spółka") jest producentem wyrobów chemii gospodarstwa domowego, który w niektórych procesach produkcyjnych zmierzających do wyprodukowania wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi zużywa skażony alkohol etylowy. Alkohol etylowy zużywany przez Spółkę nabywany jest w Polsce od producenta, który dokonuje jego wcześniejszego skażenia środkami określonymi przez Ministra Finansów, umożliwiającymi zwolnienie z akcyzy ze względu na przeznaczenie, na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) ("Ustawa Akcyzowa").

Spółka rozważa obecnie zakup alkoholu według poniższego scenariusza: Zakup od podmiotu krajowego alkoholu etylowego skażonego wcześniej całkowicie w Polsce środkami przewidzianymi dla Łotwy na podstawie przepisów rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 22 listopada 1993 r. nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Całkowite skażenie środkami przewidzianymi dla Łotwy oznacza skażenie następującą parą skażalników: aceton lub alkohol izopropylowy w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100% wraz z benzoesanem denatonium (bitrex) nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy alkohol etylowy nabyty od podmiotu krajowego, skażony wcześniej całkowicie w Polsce środkami przewidzianymi dla Łotwy na podstawie przepisów rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 22 listopada 1993 r. nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, zwolniony będzie z akcyzy w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Alkohol etylowy nabyty od podmiotu krajowego, skażony wcześniej całkowicie w Polsce środkami przewidzianymi dla Łotwy na podstawie przepisów rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 22 listopada 1993 r. nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, zwolniony będzie z akcyzy w Polsce.

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w Ustawie Akcyzowej oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

Skażony alkohol etylowy jest wyrobem akcyzowym - poz. 17 załącznika nr 1 do Ustawy Akcyzowej.

Ustawodawca określił jednak zwolnienie dla alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Zatem, warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje m.in. łotewską parę skażalników dla całkowitego skażenia alkoholu etylowego, tj. aceton lub alkohol izopropylowy w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100% wraz z benzoesanem denatonium (bitrex) nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

W świetle powyższego alkohol etylowy nabywany w kraju i skażony wcześniej w Polsce skażalnikami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 podlega w Polsce zwolnieniu od akcyzy.

Sposób interpretacji zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 Ustawy Akcyzowej zaprezentowany tutaj przez Spółkę jest zbieżny ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w zmianie interpretacji indywidualnej nr AE3/8012/7/FLL/2010/5021.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych na terenie kraju uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W przepisach ustawy, jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy, ustawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie przedmiotowego przepisu.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Wskazać należy, iż w załączniku do ww. rozporządzenia Komisji, Łotwa określiła w trzecim punkcie minimalną ilość na 100 litrów spirytusu mieszankę następujących substancji:

* aceton lub izopropylalkohol 3 litry,

* benzoesan denaturujący 2 gramy.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzeń przyszłych wynika, że Spółka obecnie zamierza dokonywać zakupu od podmiotu krajowego alkoholu etylowego skażonego wcześniej całkowicie w Polsce środkami przewidzianymi dla Łotwy na podstawie przepisów ww. rozporządzenia Komisji (WE) z dnia 22 listopada 1993 r. nr 3199/93, tj. acetonem lub alkoholem izopropylowym w ilości nie mniej niż 3 litry na 100 litrów alkoholu 100% wraz z benzoesanem denatonium (bitrex) nie mniej niż 2 g na 100 litrów alkoholu 100%.

Biorąc pod uwagę powyższe, zakupiony przez Spółkę w ww. sposób skażony alkohol etylowy będzie zwolniony od podatku akcyzowego na podstawie cytowanego art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.