IPPP3/443-865/11-2/JF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-865/11-2/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla produkcji książek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla produkcji książek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonuje działalność poligraficzną polegającą m.in. na druku z własnych materiałów i surowców (papieru, farby, kleju itp.) przy użyciu własnych narzędzi książek oznaczonych numerami ISBN o symbolu statystycznym PKWiU 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1 i CN 4902.

Drukowane przez Wnioskodawcę czasopisma specjalistyczne spełniają definicję określoną w art. 2 pkt 27f ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą przez czasopisma specjalistyczne rozumie się drukowane wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 58.14.1 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej lub twórczej, edukacyjnej, naukowej lub popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej lub lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

a.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych lub zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,

b.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,

c.

wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,

d.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,

e.

publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,

f.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,

g.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Dotychczas dla wyżej wymienionych produktów Wnioskodawca stosował stawkę 23%. Tracił klientów, bowiem okazało się, że inne firmy poligraficzne działające na rynku stosują stawki obniżone, tj. określone w ustawie o podatku od towarów i usług dla dostawy towarów. Stawka ta w przypadku książek oznaczonych numerami ISBN oraz czasopism specjalistycznych oznaczonych numerami ISSN wynosi od 1 stycznia br. 5%.

Przy wytwarzaniu gotowych książek i czasopism z własnych materiałów i przy użyciu własnych narzędzi wykorzystuje jedynie treść przygotowaną przez wydawców i dostarczaną Wnioskodawcy w formie plików komputerowych. Wnioskodawca nie jest wydawcą tych książek i czasopism ani właścicielem numerów ISBN i ISSN, nie posiada też praw autorskich do wydrukowanych przez siebie czasopism i książek. Proces produkcji obejmuje wykonanie gotowego wyrobu, więc również oprawę introligatorską.

Po wyprodukowaniu książek lub czasopism przenosi na wydawcę własność tych wyrobów, tj. przekazuje mu prawo do rozporządzania nimi jak właściciel. Klauzula przenosząca to prawo umieszczana jest każdorazowo odpowiednio w umowie lub zamówieniu.

Ponadto wskazano, że towary będące przedmiotem wniosku nie zostały ujęte w spisie z natury na dzień 31 grudnia 2010 r., jak również nie zostały przekazane do dystrybucji przed dniem 1 stycznia 2011 r., gdyż zostały wyprodukowane po dniu 1 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w ww. sytuacji Wnioskodawca może traktować wykonanie zlecenia jako dostawę towarów, czyli dostawę książek posiadających numer ISBN o symbolu PKWiU ex 58.11.1 oraz czasopism specjalistycznych posiadających numer ISSN o symbolu PKWiU 58.14.1 i kodzie CN 4902 (zgodnie z definicją czasopisma specjalistycznego art. 2 pkt 27f ustawy o VAT) ze stawką VAT 5%, zgodnie z art. 41 pkt 2a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do tej ustawy, jeżeli do wytworzenia produktu używa w całości materiałów własnych i przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zdaniem Wnioskodawcy proces wydrukowania książki lub czasopisma przy wykorzystaniu własnych surowców i materiałów i przy użyciu własnych narzędzi jest procesem, w wyniku którego powstają nowe rzeczy ruchome, a więc towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Towary te następnie zostają wydane wydawcy a wraz z tym zostaje na wydawcę przeniesione prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT dostawą towarów jest przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wg przedstawionego stanu faktycznego przedmiotem umowy jest dostawa towarów (wyprodukowanych po dniu 31 grudnia 2010 r.) zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Na podstawie materiałów dostarczanych przez wydawnictwo, firma Wnioskodawcy (drukarnia) wytwarza produkty (książki posiadające numer ISBN o symbolu PKWiU - ex 58.11.1 i czasopisma specjalistyczne posiadające numer ISSN o symbolu PKWiU - ex 58.14.1 (zgodnie z definicją czasopisma specjalistycznego art. 2 pkt 27f ustawy o VAT) z własnych materiałów, którymi ma prawo rozporządzać w sferze materialnej, tym samym jest podmiotem uprawnionym do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel na inny podmiot.

W opinii Wnioskodawcy, takie przekazanie wydawnictwu za wynagrodzeniem wykonanych produktów (książek oraz czasopism specjalistycznych) spełnia warunki konieczne do uznania transakcji za dostawę i zastosowania stawki VAT 5%, zgodnie z art. 41 pkt 2a ustawy o VAT w związku z poz. 32 i 34 załącznika nr 10 do tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawę towarów określa art. 7 ust. 1 ustawy jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

1.

pod pojęciem produktów rozumie się wyroby i usługi;

2.

pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie;

3.

pod pojęciem usług rozumie się:

a.

wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych;

b.

wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Pojęcie usług nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (włączając półfabrykaty, elementy, części, obróbkę elementów) z materiałów własnych przedsiębiorstwa na zlecenie innych jednostek gospodarki narodowej, przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odsprzedaży oraz z reguły nie obejmuje wytwarzania wyrobów na indywidualne zamówienie ludności z materiałów własnych wykonawcy.

Zatem, odnosząc definicję usługi zawartą w ww. rozporządzeniu do definicji usługi zawartej w art. 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż pojęcie usługi wynikające z powołanego rozporządzenia nie jest tożsame z definicją usługi zawartą w art. 8 ustawy, a pojęcie dostawy towaru we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

W celu zastosowania właściwych regulacji prawnych należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy realizowana przez Wnioskodawcę czynność stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, czy też uznać ją należy za świadczenie usług

W przedmiotowej sprawie kluczowym zagadnieniem jest zatem ustalenie, czy wytworzenie książek i czasopism polegające na ich druku, oprawie, a także wykonaniu tzw. czynności przygotowawczych, należy uznać za dostawę towarów, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki czy czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które stają się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki i czasopisma są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, surowców i komponentów (papier, farby, kleje, kartony, okleiny itp.), które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek, czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca, wykorzystując treść przygotowaną przez wydawców i dostarczaną w formie plików komputerowych, metodami poligraficznymi wykonuje czynności polegające na drukowaniu i oprawianiu książek o symbolu PKWiU 58.11.1 oznaczonych numerami ISBN a także czasopism specjalistycznych o symbolu PKWiU 58.14.11 i CN 4902 oznaczonych numerami ISSN oraz spełniających definicję zawartą w art. 2 pkt 27f ustawy. Czynności te realizuje z wykorzystaniem własnych materiałów takich jak papieru, farby, klei, oraz przy użyciu własnych narzędzi. Przy czym Wnioskodawca nie jest wydawcą tych książek i czasopism, ani właścicielem numerów ISBN i ASN, nie posiada również praw autorskich do wydrukowanych czasopism i książek. Po wyprodukowaniu książek lub czasopism przenosi na wydawcę własność tych wyrobów, tj. przekazuje mu prawo do rozporządzania nimi jak właściciel. Klauzula przenosząca to prawo umieszczana jest każdorazowo odpowiednio w umowie lub zamówieniu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wytwarzając książki oraz czasopisma z własnych materiałów, a następnie przenosząc prawo do rozporządzania takimi towarami jak właściciel na wydawcę, dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Co do zasady podstawowa stawka podatku od towarów i usług zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a niniejszej ustawy z zastrzeżeniem art. 146f w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku wynosi 23%, jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%. Pod pozycją 32 załącznika nr 10 do ustawy wymieniono książki drukowane - wyłącznie książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem ulotek, wydawnictwa w alfabecie Braille'a (ex 58.11.1), natomiast pod pozycją 34 załącznika - czasopisma specjalistyczne.

Z uwagi na to, iż wytwarzane przez Wnioskodawcę metodą poligraficzną książki zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 58.11.1, oznaczone numerami ISBN i jednocześnie nie są mapami, ulotkami ani wydawnictwem w alfabecie Braille'a, to należy uznać, że spełniają przesłanki określone w poz. 32 załącznika nr 10 do ustawy. Poza tym skoro drukowane przez Wnioskodawcę czasopisma specjalistyczne spełniają definicję zawartą w art. 2 pkt 27f ustawy, zatem trzeba je uznać za wymienione pod poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż na podstawie art. 41 pkt 2a ustawy w związku z art. 2 pkt 27f oraz poz. 32 i poz. 34 załącznika nr 10 do ustawy, Wnioskodawca posiada prawo do zastosowania stawki podatku 5% dla realizowanej dostawy drukowanych przez siebie książek oznaczonych numerami ISBN i symbolem PKWiU ex 58.1.1 i czasopism specjalistycznych w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy.

Reasumując, na podstawie obowiązujących przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić że czynności Wnioskodawcy należy uznać za dostawę towarów, która będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy stawką podatku VAT w wysokości 5%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl