IPPP3/443-846/11-2/KB - Nieodpłatne przekazanie towarów na szkoleniach a podatek VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-846/11-2/KB Nieodpłatne przekazanie towarów na szkoleniach a podatek VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na szkoleniach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na szkoleniach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest dystrybutorem produktów kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje liczne czynności o charakterze promocyjnym i reklamowym. Między innymi Spółka organizuje szkolenia, podczas których prezentowana jest oferta produktowa poszczególnych marek dystrybuowanych przez Spółkę. Szkolenia te prowadzone są przez pracowników Spółki. Mają one na celu zapoznanie z właściwościami produktów poszczególnych marek, linii produktowych bądź nowości w ofercie Spółki osób, które bezpośrednio oferują bądź doradzają potencjalnych klientom.

Uczestnikami powyższych szkoleń są:

(i). pracownicy Spółki (konsultanci zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę lub umowę zlecenia)

(ii). pracownicy kontrahentów Spółki (w szczególności sieci kosmetycznych), którzy bezpośrednio zajmują się sprzedażą produktów dystrybuowanych przez Spółkę (np. konsultanci w punktach detalicznych)

(iii). pracownicy gabinetów kosmetycznych (sieci współpracującej ze Spółką)

W tego typu szkoleniach prowadzonych przez Spółkę nie mogą brać udziału osoby postronne.

Szkolenia co do zasady prowadzone są w siedzibie Spółki. Niemniej w przypadku uczestników z innych regionów kraju szkolenia mogą być prowadzone w wynajętych w tym celu lokalach bądź też w gabinetach kosmetycznych (gdy szkoleni są pracownicy tychże gabinetów).

Na potrzeby szkolenia Spółka przekazuje towary, których dotyczy dane szkolenie. Część z nich jest używana podczas wykładu przez prowadzącego/prowadzących, a część jest przekazywana uczestnikom szkolenia, aby mogli oni we własnym zakresie już podczas szkolenia zapoznać się z produktami oferowanymi przez Spółkę. W trakcie szkolenia zużywane/przekazywane są m.in. produkty w standardowych, jednostkowych opakowaniach. Produkty te zwykle nie są oznaczone jako testery. Niemniej, w większości przypadków produkty te mają jakąś formę oznaczenia, odróżniająca je od standardowych towarów. Część produktów przekazywanych przez producentów na potrzeby szkoleń jest w sposób trwały zmieniana, aby towary nie miały zewnętrznych cech handlowych, np. usuwane są kody kreskowe z egzemplarzy, które są przeznaczone na szkolenia. W przypadku nowości, których wprowadzenie na rynek jest dopiero planowane, produkty mogą być oznaczone jako "przedpremierowe", bądź mają opakowania w inny sposób odróżniające je od towarów przeznaczonych do sprzedaży.

Celem przekazania tych produktów jest umożliwienie uczestnikom bezpośredniego zapoznania się podczas szkolenia z walorami produktów dystrybuowanych przez Spółkę. W praktyce to bowiem oni mają za zadanie przedstawiać produkty dystrybuowane przez Spółkę potencjalnym klientom w punktach detalicznych i zachęcić do zakupu.

Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów przekazywanych podczas szkoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym towary przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 7 Ustawy o VAT i tym samym wydania tych towarów nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, towary przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę zgodnie z opisanym stanem faktycznym spełniają przesłanki próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o VAT") i tym samym w oparciu o art. 7 ust. 3 tegoż artykułu ich wydanie w celu zapoznania się z ich właściwościami nie stanowi opodatkowanej dostawy towarów z perspektywy podatku VAT.

Ustawa o VAT przewiduje co do zasady zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów. W konsekwencji oznacza to opodatkowanie nieodpłatnych wydań lub zużycia towarów oraz wszelkich innych wydań w przypadku, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego poniesionego na zakupie tychże towarów. Jednocześnie przewidziane zostały również wyłączenia z opodatkowania, obejmujące w szczególności przekazania próbek. Zgodnie z ustawową definicją próbki wskazaną w art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT istotne są trzy determinanty:

* niewielka ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów,

* zachowanie składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru,

* ilość lub wartość przekazywanych towarów niewskazująca na handlowy charakter przekazań.

W tym jednak miejscu Spółka pragnie podkreślić, że analogicznej definicji jak również warunków, które powinna spełniać próbka, nie przewiduje prawo wspólnotowe. W szczególności zgodnie z art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U.UE L06.346.1; dalej: "Dyrektywa 112"), kluczowe jest to, aby próbka wykorzystana została do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika.

Niemniej, w pierwszej kolejności Spółka odniesie się do warunków przewidzianych w Ustawie o VAT.

1.

Ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów

Pojęcie niewielka ilość, przywołane w definicji próbki, nie zostało sprecyzowane na gruncie Ustawy o VAT. Dlatego też, zdaniem Spółki, przy ocenie tej przesłanki należy się odwoływać do analizowanego stanu faktycznego ad casum. Jednocześnie Spółka pragnie zwrócić uwagę na kierunek w jakim ewoluowała definicja próbki na gruncie podatku VAT. Ustawodawca odszedł bowiem od określenia "najmniejsza ilość" (w stanie prawnym obowiązującym do końca maja 2005 r.) do "niewielkiej ilości", co wskazywać może na poszerzony zakres nowego pojęcia. Zmiana ta w szczególności rozwiała wątpliwości odnośnie możliwości zaklasyfikowania jako próbki jednostkowych towarów, które są niepodzielne. Jednocześnie należy zauważyć, że określenie "niewielka ilość" a wcześniej "najmniejsza ilość" nie jest ostrym pojęciem. Jednakże w opinii Spółki nie należy ich rozumieć jako "najmniejsza możliwa ilość" lecz jako niewielka (a wcześniej najmniejsza) z biznesowego punktu widzenia. W przypadku płynu do zmywania nie będzie to jedna kropla cieczy, która teoretycznie pozwoli na umycie kilku naczyń (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 4 sierpnia 2005 r., sygn. IV/III/443-54/05), w odniesieniu do pożywienia nie będzie to jeden kęs (postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. 1449/2BV/443/2006/224/KA), a w przypadku minerałów niekoniecznie będzie to jeden kamień. Przykładowo, gdy wymaga tego proces produkcyjny, próbkę stanowić może nawet kilka tysięcy ton minerałów.

Zostało to potwierdzone w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. VI/443-342/06/JW), zgodnie z którym: " (...) niewątpliwie przekazanie próbki powinno umożliwić potencjalnemu nabywcy zapoznanie się i przetestowanie oferowanego produktu - ilość towaru musi być wystarczająca do zweryfikowania jego jakości. Tak więc o charakterze produktu powinna decydować możliwość przetestowania, a nie jego objętość bądź waga. Co istotne, w przypadku próbek ustawodawca nie odkreśla również żadnego limitu wartościowego (tak jak to określono w przypadku prezentów)."

Kluczową kwestią, co podkreśla się w praktyce organów podatkowych jak również w stanowisku sądów administracyjnych, jest natomiast to, aby ilość przekazywanych towarów nie pokrywała potrzeb odbiorcy. Nie powinna zaspokajać jego potencjalnego zapotrzebowania na dany towar, eliminując w ten sposób bądź ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru.

Ponadto, w opinii Spółki próbkę stanowić może jednostkowy egzemplarz bądź standardowa wielkość towaru co znajduje potwierdzenie m.in. w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. 1449/2BV/443/2006/224/KA oraz w indywidualnej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r., sygn. IPPP1-443-1199/10-6/PR. W szczególności w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 28 listopada 2005 r., sygn. 1473/WV/443/329/225/2005/SK organ potwierdził, że: " (...) kontrahentom Spółki przekazywane są pojedyncze sztuki produktów w celu zapoznania się z ich właściwościami, sprawdzeniem jakości czy wytrzymałości. Powyższe wskazuje na ich niehandlowy charakter. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy uznać, że nieodpłatne przekazania przez Spółkę na rzecz kontrahentów pojedynczych produktów będących w ofercie handlowej Spółki (folia aluminiowa, opakowanie torebek śniadaniowych) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów." Dlatego też w uzasadnionych przypadkach próbkę stanowić może jednostkowe opakowanie produktu.

2.

Skład oraz właściwości towaru

Zdaniem Spółki wymóg, aby próbka spełniała wskazane w definicji ustawowej parametry właściwe dla podstawowego produktu, ma na celu zapewnienie, że będzie ona reprezentatywna w odniesieniu do danego towaru. Tym samym będzie mogła spełnić swoją rolę, czyli zaprezentować walory danego produktu i jednocześnie zachęcić do zakupu bądź nawiązania relacji biznesowych (np. jako pośrednika w dystrybucji danego produktu). W przypadku kosmetyków warunek ten jest zawsze spełniony.

Ponadto próbki mogą różnić się składem od standardowych produktów również w przypadku, gdy ich przekazanie wiąże się z wydaniem dodatkowych elementów, np. specjalnego opakowania pozwalającego na uporządkowanie czy przewożenie próbek (m.in. postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z 10 czerwca 2005 r., sygn. PV/443-131/IV2005/MS).

3.

Ilość lub wartość o niehandlowym charakterze

Należy zauważyć, że o uznaniu danego towaru za próbkę oprócz wskazanych powyżej przesłanek decyduje przede wszystkim ich niehandlowy charakter. Spółka pragnie podkreślić, że uznanie niehandlowego charakteru próbek za warunek konieczny i wystarczający wynika w jej opinii z różnorodności produktów oraz ich właściwości. Oceniając czy dane wydanie spełnia przesłanki zaklasyfikowania ich jako próbki, należy kierować się sensem danego wydania, jego kontekstem biznesowym a nie wyłącznie jego parametrami. Wcześniejsze warunki stanowią niejako jego uzupełnienie. Tym samym należy stwierdzić, że ocenę handlowego bądź też niehandlowego charakteru poszczególnych wydań dokonuje się m.in. z perspektywy przekazywanych ilości oraz właściwości towarów wydawanych przez podatników jako próbki a nie pod względem każdego z tych kryteriów oddzielnie.

W praktyce bowiem przygotowanie próbki handlowej może wiązać się ze zmianą właściwości fizyko-chemicznych towaru i jednocześnie mieć niezaprzeczalnie niehandlowy charakter. Powyższe znajduje uzasadnienie w stanowisku sądów administracyjnych. W szczególności w wyroku WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r. (sygn. III SA/Wa 2185/07) potwierdzono, iż niewypełnienie którejś z dwóch pierwszych przesłanek wskazanych w ustawowej definicji próbki nie przesądza o braku możliwości zakwalifikowania danego rodzaju wydania jako próbki towaru.

Zgodnie z uzasadnieniem tego wyroku: " (...) o uznaniu danej aplikacji demonstracyjnej za próbkę winien decydować brak charakteru handlowego przekazania oraz jego cel - przetestowanie, wypróbowanie towaru przed zakupem. O tym, czy dany towar jest próbką nie może decydować to, w jakim stanie skupienia się znajduje."

W praktyce zatem w celu oceny czy wydanie ma charakter niehandlowy istotne jest odwołanie się do powodów z jakich dany podatnik decyduje się przekazywać próbki swoich towarów. W szczególności należy ocenić czy celem wydania jest jedynie chęć dokonania przysporzenia po stronie odbiorcy, np. w formie prezentu, czy też przedstawienie mu walorów danego produktu i zachęcenie do zakupu. Tym samym wydanie próbki nie może mieć stricte celu konsumpcyjnego.

Stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, w wyroku w sprawie C-581/08 EMI Group próbka została zdefiniowana jako: "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi." Jednocześnie Trybunał podkreślił, że prawo krajowe nie powinno ograniczać zakresu definicji próbki do egzemplarzy prezentacyjnych, które mają formę inną od tej postaci, w której są przeznaczane do sprzedaży. Tym samym nie ma konieczności ograniczania właściwości towarów przekazywanych jako próbki. Co jednak istotne, powyższy wyrok zapadł w zbliżonym stanie faktycznym jak ten, który jest przedmiotem niniejszego wniosku. Strona sporu przed Trybunałem wydawała bowiem w ramach prowadzonej działalności bezpłatne egzemplarze nagrań w postacie płyt, kaset do osób, które mogły ocenić wartość handlową nagrań muzycznych oraz podnieść poziom popularności wykonawców.

W przypadku kosmetyków przekazywanych podczas szkoleń wydania opisane w stanie faktycznym mają dwa podstawowe cele. Pierwszym z nich jest prezentacja produktów marek dystrybuowanych przez Spółkę osobom, które zajmują się ich bezpośrednią sprzedażą bądź zawodowo korzystają z nich oraz przedstawienie ich zalet. Drugim natomiast jest pośrednie wsparcie sprzedaży, obejmujące w szczególności profesjonalne doradztwo uczestników szkoleń przy wyborze towarów przez potencjalnych nabywców w oparciu o wiedzę o produktach pozyskaną podczas szkoleń organizowanych przez Spółkę. Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż cele te są ze sobą ściśle związane i ostatecznie nie należy ich rozpatrywać oddzielnie. Nadrzędnym bowiem celem przeprowadzanych szkoleń włącznie z wydaniami produktów jest poszerzenie wiedzy o zaletach produktów dystrybuowanych przez Spółkę i zwiększenie sprzedaży tychże towarów oraz zadowolenia konsumentów z właściwie dobranych kosmetyków.

Ze względu na powyższe wydawane towary zdaniem Spółki pełnią rolę próbek. Uczestnicy szkoleń otrzymują bowiem produkty, które mogą już w czasie szkolenia testować we własnym zakresie niezależnie od prezentacji prowadzonej podczas spotkania. Przy czym z przekazanych produktów uczestnicy mogą korzystać także po szkoleniu. Spółka pragnie zaznaczyć, że w niektórych przypadkach skorzystanie z przekazywanych produktów możliwe jest wręcz jedynie po szkoleniu (np. podczas lub bezpośrednio po kąpieli).

Spółce zależy bowiem, aby osoby zajmujące się bezpośrednio sprzedażą, profesjonalnie używające produktów Spółki (np. podczas zabiegów kosmetycznych) lub doradzające potencjalnym klientom miały jak najszerszą wiedzę o właściwościach produktów, których dystrybucję Spółka prowadzi na polskim rynku. Osoby te są wówczas bardziej kompetentne i we właściwy sposób wspierają potencjalnych klientów przy wyborze najbardziej odpowiedniego dla nich produktu. Jednocześnie osoby takie dzięki temu, że posiadają szeroką wiedzę o produktach, są bardziej wiarygodne dla potencjalnych klientów. W praktyce bowiem dla klienta bardziej przekonywujący będzie konsultant, który sam używał danego produktu, a w szczególności gdy może na własnym przykładzie zaprezentować jego efekty, np. informując, że dana woda perfumowana utrzymuje się na ciele średnio 12 godzin bądź o działaniu kremu nawilżającego do skóry, który skutecznie chroni przez cały dzień podczas pracy w klimatyzowanym pomieszczeniu. Może on wówczas swoje doradztwo w tym zakresie poprzeć własnym doświadczeniem. Przeprowadzanie takich testów należy z pewnością do zakresu obowiązków osób, które podejmują się pracy w charakterze konsultantów bądź doradców w branży kosmetycznej, w szczególności w sprzedaży tego typu produktów bądź pracą w gabinetach kosmetycznych. Co więcej, osoby takie w ramach swojego zawodu mają możliwość przeprowadzać liczne porównania produktów różnych marek dzięki czemu mają szansę na wyrobienie sobie subiektywnej opinii, którą mogą się dzielić z potencjalnymi klientami.

W tym zakresie zdaniem Spółki rola szeroko pojętych konsultantów jest analogiczna jak w przypadku dziennikarzy oceniających i porównujących poszczególne produkty na łamach prasy. Z tą jedynie różnicą, że konsultanci dzielą się swoimi opiniami bezpośrednio z potencjalnymi konsumentami. Dlatego też Spółka pragnie powołać się na orzeczenie Trybunału w sprawie C-581/08 EMI Group, które zdaniem Spółki przemawia za uznaniem produktów wydawanych podczas szkoleń za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 Ustawy o VAT. W uzasadnieniu tego wyroku stwierdzono, iż: " (...) przekazywanie egzemplarzy bezpłatnych nowych dzieł pośrednikowi, którego zadaniem jest dokonanie krytycznej oceny tych dzieł oraz który może wobec tego wpłynąć na popularność tego produktu na rynku, co dotyczy np. dziennikarzy albo osób prowadzących programy radiowe, opiera się na mechanizmie promocyjnym, w którym wykorzystanie próbki stanowi nieodłączną konsekwencję procesu promocji i oceny." Ponadto Spółka pragnie wskazać, że w zbliżonym stanie faktycznym wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1199/10-6/PR), która dotyczyła wydania filmów DVD przez ich wyłącznego dystrybutora na rzecz dziennikarzy w celu sporządzenia recenzji. W interpretacji tej potwierdzono, że: " (...) w przypadku przekazania płyty z filmem dla recenzenta celem wydania opinii do czasopisma nie można dostrzec cech handlowych, jedynie film ten jest przekazywany aby dziennikarz mógł po jego obejrzeniu (>>wypróbowaniu<<), wydać na jego podstawie opinię dla jego przyszłych odbiorców (>>konsumentów<<), jednakże niniejsze wydanie nie następuje w celu konsumpcyjnego zaspokojenia potrzeb dziennikarza, co wskazuje o istotności celowości przekazywanych towarów."

W konsekwencji osoby te są bardziej skuteczne w promowaniu towarów z oferty Spółki, co w praktyce ma pozytywny wpływ na odsetek klientów, którzy dokonają właściwego wyboru kosmetyków i tym samym z większym prawdopodobieństwem pozostaną na dłuższy czas związani z daną marką bądź produktem. Powyższe ma także przełożenie na poziom sprzedaży Spółki.

Ponadto, jak Spółka zaznaczyła w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, przekazywane towary nie są przekazywane w celach handlowych. W szczególności konsultanci otrzymują je, aby móc je przetestować i przekonać się o zaletach danych produktów. W wielu przypadkach wydawane są towary, które także zewnętrznie pozbawione są możliwości wprowadzenia ich do legalnego obrotu, m.in. poprzez usunięcie kodów kreskowych z wydawanych towarów.

W związku z powyższym w odniesieniu do stanu faktycznego, który jest przedmiotem niniejszego zapytania, Spółka pragnie zaznaczyć, iż jej zdaniem produkty przekazywane podczas szkoleń spełniają ustawową definicję próbki. Są to bowiem niewielkie ilości towarów, które zachowują skład i właściwości podstawowych produktów. Co istotne, nie mają one handlowego charakteru lecz mają na celu prezentację właściwych produktów, które przeznaczone są do sprzedaży detalicznej. Wynika to stąd, iż są oferowane nieodpłatnie jako próbki dla osób zajmujących się sprzedażą bądź promocją produktów dystrybuowanych przez Spółkę i nie powinny być przedmiotem sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł; jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Natomiast pojęcie "próbka" zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę, o której mowa w ust. 3 rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie "niewielka ilość towaru" może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru.

O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek decyduje, w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

Nieodpłatne przekazanie próbek, umożliwiających potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, gdy otrzymywane próbki pokrywają lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - potencjalne zapotrzebowanie klienta na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Spółka jest dystrybutorem produktów kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje liczne czynności o charakterze promocyjnym i reklamowym. Między innymi Spółka organizuje szkolenia, podczas których prezentowana jest oferta produktowa poszczególnych marek dystrybuowanych przez Spółkę. Szkolenia te prowadzone są przez pracowników Spółki. Mają one na celu zapoznanie z właściwościami produktów poszczególnych marek, linii produktowych bądź nowości w ofercie Spółki osób, które bezpośrednio oferują bądź doradzają potencjalnych klientom. Uczestnikami powyższych szkoleń są: pracownicy Spółki (konsultanci zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę lub umowę zlecenia), pracownicy kontrahentów Spółki (w szczególności sieci kosmetycznych), pracownicy gabinetów kosmetycznych (sieci współpracującej ze Spółką). W tego typu szkoleniach prowadzonych przez Spółkę nie mogą brać udziału osoby postronne. Na potrzeby szkolenia Spółka przekazuje towary, których ono dotyczy. Część z nich jest używana podczas wykładu przez prowadzącego, a część jest przekazywana uczestnikom szkolenia, aby mogli oni we własnym zakresie już podczas szkolenia zapoznać się z produktami oferowanymi przez Spółkę. W trakcie szkolenia zużywane/przekazywane są m.in. produkty w standardowych, jednostkowych opakowaniach. Produkty te zwykle nie są oznaczone jako testery. Niemniej, w większości przypadków produkty te mają jakąś formę oznaczenia, odróżniającą je od standardowych towarów. Część produktów przekazywanych przez producentów na potrzeby szkoleń jest w sposób trwały zmieniana, aby towary nie miały zewnętrznych cech handlowych, np. usuwane są kody kreskowe z egzemplarzy, które są przeznaczone na szkolenia. W przypadku nowości, których wprowadzenie na rynek jest dopiero planowane, produkty mogą być oznaczone jako "przedpremierowe", bądź mają opakowania w inny sposób odróżniające je od towarów przeznaczonych do sprzedaży. Celem przekazania tych produktów jest umożliwienie uczestnikom bezpośredniego zapoznania się podczas szkolenia z walorami produktów dystrybuowanych przez Spółkę. W praktyce to bowiem oni mają za zadanie przedstawiać produkty dystrybuowane przez Spółkę potencjalnym klientom w punktach detalicznych i zachęcić do zakupu.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz wskazane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż odpowiednio oznaczone kosmetyki przekazywane oraz używane na szkoleniach organizowanych dla osób odpowiedzialnych za sprzedaż produktów Spółki oraz doradzanie potencjalnym klientom, stanowią próbki w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem istotne ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest jego przyczyna tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym. Jednakże w omawianej sytuacji, w przypadku przekazania produktów dystrybuowanych przez Spółkę celem zapoznania się z nim przez osoby odpowiedzialne np. za sprzedaż tych produktów nie można dostrzec cech handlowych, ponieważ kosmetyki te przekazywane są tym osobom aby po ich wypróbowaniu miały one jak najszerszą wiedzę o tych towarach. Tak więc, przedmiotowe wydanie towarów nie następuje w celu zaspokojenia konsumenckich potrzeb osób uczestniczących w szkoleniach, ale jest dokonywane w celu podniesienia kompetencji osób zajmujących się bezpośrednio sprzedażą, osób profesjonalnie używających tych produktów oraz osób doradzających potencjalnym klientom.

Z przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 7 ust. 2, ust. 3 i ust. 7 tej ustawy wynika, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości. W sytuacji, gdy przedmiotem przekazania jednej osobie jest próbka w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, przekazanie takie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, iż towary opisane w stanie faktycznym, przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 7 Ustawy o VAT i tym samym wydania tych towarów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl