IPPP3/443-837/11-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kosmetyków dziennikarzom dla celów recenzenckich - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania kosmetyków dziennikarzom dla celów recenzenckich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest dystrybutorem produktów kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje liczne czynności o charakterze promocyjnym i reklamowym. Między innymi Spółka przekazuje wydawnictwom (m.in. tzw. czasopismom kobiecym) pojedyncze towary marek dystrybuowanych przez Spółkę. Przesyłki adresowane są do konkretnych osób - redaktorów/dziennikarzy specjalizujących się w tematyce kosmetycznej w danym czasopiśmie.

Przekazania tych towarów mają na celu zapoznanie się przez redakcję/dziennikarza z walorami danego produktu, a następnie ich opisanie w danej publikacji. Ponadto produkty przekazywane w tym celu przez Spółkę są fotografowane w redakcji, a zdjęcia są umieszczane obok opisu. W związku z czym konieczne jest wydawanie przez Spółkę towarów w jednostkowych opakowaniach i bez trwałego oznaczania ich jako testery. Towary te co do zasady nie są zwracane Spółce, nawet jeśli nie są zużyte w czasie sesji, z powodu możliwości utraty ich właściwości poprzez prawdopodobne przechowywanie ich w nieodpowiednich warunkach (w szczególności w zbyt wysokiej temperaturze). W ten sposób możliwe jest przedstawienie oferty produktowej marek dystrybuowanych przez Spółkę potencjalnym klientom. Celem powyższych działań jest promocja tych produktów i zachęcenie do ich zakupu.

Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów przekazywanych w tym celu czasopismom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym towary przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 7 ustawy o VAT i tym samym wydania tych towarów nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, towary przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę zgodnie z opisanym stanem faktycznym spełniają przesłanki próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT") i tym samym w oparciu o art. 7 ust. 3 tegoż artykułu ich wydanie w celu dokonania ich oceny bądź porównania z innymi towarami i sfotografowania nie stanowi opodatkowanej dostawy towarów z perspektywy podatku VAT.

Ustawa o VAT przewiduje co do zasady zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów. W konsekwencji oznacza to opodatkowanie nieodpłatnych wydań lub zużycia towarów oraz wszelkich innych wydań w przypadku, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego poniesionego na zakupie tychże towarów. Jednocześnie przewidziane zostały również wyłączenia z opodatkowania, obejmujące w szczególności przekazania próbek. Zgodnie z ustawową definicją próbki wskazaną w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT istotne są trzy determinanty:

* niewielka ilość towaru reprezentująca określony rodzaj lub kategorię towarów,

* zachowanie składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru,

* ilość lub wartość przekazywanych towarów niewskazująca na handlowy charakter przekazań.

W tym jednak miejscu Spółka pragnie podkreślić, że analogicznej definicji jak również warunków, które powinna spełniać próbka, nie przewiduje prawo wspólnotowe. W szczególności zgodnie z art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U.UE L06.346.1; dalej: "Dyrektywa 112"), kluczowe jest to, aby próbka wykorzystana została do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika.

Niemniej, w pierwsze kolejności Spółka odniesie się do warunków przewidzianych w Ustawie o VAT.

Pojęcie niewielka ilość, przywołane w definicji próbki, nie zostało sprecyzowane na gruncie ustawy o VAT. Dlatego też, zdaniem Spółki, przy ocenie tej przesłanki należy się odwoływać do analizowanego stanu faktycznego ad casum.

Jednocześnie Spółka pragnie zwrócić uwagę na kierunek w jakim ewoluowała definicja próbki na gruncie podatku VAT. Ustawodawca odszedł bowiem od określenia "najmniejsza ilość" (w stanie prawnym obowiązującym do końca maja 2005 r.) do "niewielkiej ilości", co wskazywać może na poszerzony zakres nowego pojęcia. Zmiana ta w szczególności rozwiała wątpliwości odnośnie możliwości zaklasyfikowania jako próbki jednostkowych towarów, które są niepodzielne. Jednocześnie należy zauważyć, że określenie "niewielka ilość" a wcześniej "najmniejsza ilość" nie jest ostrym pojęciem. Jednakże w opinii Spółki nie należy ich rozumieć jako "najmniejsza możliwa ilość" lecz jako niewielka (a wcześniej najmniejsza) z biznesowego punktu widzenia

W przypadku płynu do zmywania nie będzie to jedna kropla cieczy, która teoretycznie pozwoli na umycie kilku naczyń (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 4 sierpnia 2005 r., sygn. IV/III/443-54/05), w odniesieniu do pożywienia nie będzie to jeden kęs (postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. 1449/2BV/443/2006/224/KA), a w przypadku minerałów niekoniecznie będzie to jeden kamień. Przykładowo, gdy wymaga tego proces produkcyjny, próbkę stanowić może nawet kilka tysięcy ton minerałów. Zostało to potwierdzone w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. VI/443-342/06/JW), zgodnie z którym: " (...) niewątpliwie przekazanie próbki powinno umożliwić potencjalnemu nabywcy zapoznanie się i przetestowanie oferowanego produktu - ilość towaru musi być wystarczająca do zweryfikowania jego jakości. Tak więc o charakterze produktu powinna decydować możliwość przetestowania, a nie jego objętość bądź waga. Co istotne, w przypadku próbek ustawodawca nie odkreśla również żadnego limitu wartościowego (tak jak to określono w przypadku prezentów)."

Kluczową kwestią, co podkreśla się w praktyce organów podatkowych jak również w stanowisku sądów administracyjnych, jest natomiast to, aby ilość przekazywanych towarów nie pokrywała potrzeb odbiorcy. Nie powinna zaspokajać jego potencjalnego zapotrzebowania na dany towar, eliminując w ten sposób bądź ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru.

Ponadto, w opinii Spółki próbkę stanowić może jednostkowy egzemplarz bądź standardowa wielkość towaru co znajduje potwierdzenie m.in. w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. 1449/2BV/443/2006/224/KA oraz w indywidualnej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r., sygn. IPPP1-443-1199/10-6/PR. W szczególności w postanowieniu Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 28 listopada 2005 r., sygn. 1473/WV/443/329/225/2005/SK organ potwierdził, że: " (...) kontrahentom Spółki przekazywane są pojedyncze sztuki produktów w celu zapoznania się z ich właściwościami, sprawdzeniem jakości czy wytrzymałości. Powyższe wskazuje na ich niehandlowy charakter. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy uznać, że nieodpłatne przekazania przez Spółkę na rzecz kontrahentów pojedynczych produktów będących w ofercie handlowej Spółki (folia aluminiowa, opakowanie torebek śniadaniowych) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów." Dlatego też w uzasadnionych przypadkach próbkę stanowić może jednostkowe opakowanie produktu.

Zdaniem Spółki wymóg, aby próbka spełniała wskazane w definicji ustawowej parametry właściwe dla podstawowego produktu, ma na celu zapewnienie, że będzie ona reprezentatywna w odniesieniu do danego towaru. Tym samym będzie mogła spełnić swoją rolę, czyli zaprezentować walory danego produktu i jednocześnie zachęcić do zakupu bądź nawiązania relacji biznesowych (np. jako pośrednika w dystrybucji danego produktu). W przypadku kosmetyków warunek ten jest zawsze spełniony.

Ponadto próbki mogą różnić się składem od standardowych produktów również w przypadku, gdy ich przekazanie wiąże się z wydaniem dodatkowych elementów, np. specjalnego opakowania pozwalającego na uporządkowanie czy przewożenie próbek (m.in. postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z 10 czerwca 2005 r., sygn. PV/443-131/IV2005/MS).

Należy zauważyć, że o uznaniu danego towaru za próbkę oprócz wskazanych powyżej przesłanek decyduje przede wszystkim ich niehandlowy charakter. Spółka pragnie podkreślić, że uznanie niehandlowego charakteru próbek za warunek konieczny i wystarczający wynika w jej opinii z różnorodności produktów oraz ich właściwości.

Oceniając czy dane wydanie spełnia przesłanki zaklasyfikowania ich jako próbki, należy kierować się sensem danego wydania, jego kontekstem biznesowym a nie wyłącznie jego parametrami. Wcześniejsze warunki stanowią niejako jego uzupełnienie. Tym samym należy stwierdzić, że ocenę handlowego bądź też niehandlowego charakteru poszczególnych wydań dokonuje się m.in. z perspektywy przekazywanych ilości oraz właściwości towarów wydawanych przez podatników jako próbki a nie pod względem każdego z tych kryteriów oddzielnie.

W praktyce bowiem przygotowanie próbki handlowej może wiązać się ze zmianą właściwości fizyko-chemicznych towaru i jednocześnie mieć niezaprzeczalnie niehandlowy charakter. Powyższe znajduje uzasadnienie w stanowisku sądów administracyjnych. W szczególności w wyroku WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r. (sygn. III SA/Wa 2185/07) potwierdzono, iż niewypełnienie którejś z dwóch pierwszych przesłanek wskazanych w ustawowej definicji próbki nie przesądza o braku możliwości zakwalifikowania danego rodzaju wydania jako próbki towaru. Zgodnie z uzasadnieniem tego wyroku: " (...) o uznaniu danej aplikacji demonstracyjnej za próbkę winien decydować brak charakteru handlowego przekazania oraz jego cel - przetestowanie, wypróbowanie towaru przed zakupem. O tym, czy dany towar jest próbką nie może decydować to, w jakim stanie skupienia się znajduje."

W praktyce zatem w celu oceny czy wydanie ma charakter niehandlowy istotne jest odwołanie się do powodów z jakich dany podatnik decyduje się przekazywać próbki swoich towarów. W szczególności należy ocenić czy celem wydania jest jedynie chęć dokonania przysporzenia po stronie odbiorcy, np. w formie prezentu, czy też przedstawienie mu walorów danego produktu i zachęcenie do zakupu. Tym samym wydanie próbki nie może mieć stricte celu konsumpcyjnego.

Stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, w wyroku w sprawie C-581/08 EMI Group próbka została zdefiniowana jako: "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi." Jednocześnie Trybunał podkreślił, że prawo krajowe nie powinno ograniczać zakresu definicji próbki do egzemplarzy prezentacyjnych, które mają formę inną od tej postaci, w której są przeznaczane do sprzedaży. Tym samym nie ma konieczności ograniczania właściwości towarów przekazywanych jako próbki. Co jednak istotne, powyższy wyrok zapadł w analogicznym stanie faktycznym jak ten, który jest przedmiotem niniejszego wniosku. Strona sporu przed Trybunałem wydawała bowiem w ramach prowadzonej działalności bezpłatne egzemplarze nagrań w postacie płyt, kaset do osób, które mogły ocenić wartość handlową nagrań muzycznych oraz podnieść poziom popularności wykonawców.

W przypadku kosmetyków przekazywanych różnego rodzaju wydawnictwom są one zazwyczaj w standardowych jednostkowych opakowaniach. Jest to jednak wymóg marketingowy m.in. z powodu konieczności ich sfotografowania czy też oceny estetyki opakowania. Umieszczenie zdjęcia produktu zachęca do przeczytania opisu jego właściwości i ułatwia zapamiętanie. Większość osób bowiem charakteryzuje lepsza pamięć wzrokowa. Z tego powodu produkty te nie mogą być oznaczone jako tester. Istotne jest bowiem, aby na zdjęciach zaprezentowany został pełnowartościowy produkt. Jednocześnie ze względów organizacyjnych wydawnictwa wymagają, aby sesje fotograficzne odbywały się w ich siedzibie i były wykonane przez zatrudnionych przez nie fotografów.

Spółka pragnie podkreślić, że celem przekazania towarów do czasopism jest przede wszystkim zwiększenie świadomości czytelników, potencjalnych konsumentów o produktach dystrybuowanych przez Spółkę. Opisy publikowane w gazetach pozwalają zapoznać się z cechami produktu jak również opinią niezależnych osób. Ponadto część z publikacji, na których cel przekazywane są wybrane towary Spółki, zawiera porównanie podobnych kosmetyków, np. balsamów do ciała. Pozwalają one potencjalnym konsumentom wstępnie dobrać produkt najlepiej odpowiadający danej osobie. Przekazania powyższych produktów nie mają zatem charakteru handlowego. Spółka pragnie wskazać, że w zbliżonym stanie faktycznym wydana została interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1199/10-6/PR), która dotyczyła wydania filmów DVD przez ich wyłącznego dystrybutora na rzecz dziennikarzy w celu sporządzenia recenzji. W interpretacji tej potwierdzono, że: " (...) w przypadku przekazania płyty z filmem dla recenzenta celem wydania opinii do czasopisma nie można dostrzec cech handlowych, jedynie film ten jest przekazywany aby dziennikarz mógł po jego obejrzeniu (>>wypróbowaniu<<), wydać na jego podstawie opinię dla jego przyszłych odbiorców (>>konsumentów<<), jednakże niniejsze wydanie nie następuje w celu konsumpcyjnego zaspokojenia potrzeb dziennikarza, co wskazuje o istotności celowości przekazywanych towarów."

Niemniej, poza funkcją informacyjną o produkcie oraz jego właściwościach (za pośrednictwem gazet czy też czasopism) udostępnianie próbek towarów redaktorom/dziennikarzom pozwala także na umocnienie pozycji rynkowej produktów dystrybuowanych przez Spółkę oraz jego popularyzację wśród grupy docelowej. Sposób postrzegania danego produktu lub marki ma bowiem bardzo istotne znaczenie w przypadku produktów z branży kosmetycznej. W celu kreowania pożądanego wizerunku kluczową rolę odgrywają m.in. publikacje oraz subiektywne opinie redaktorów/dziennikarzy, specjalizujących się w tej tematyce. Zdaniem Spółki powyższe świadczy dodatkowo o niehandlowym charakterze tego typu wydań. Za uznaniem tej funkcji jako jednego z wyznaczników próbki przemawia przywołany uprzednio wyrok Trybunału w sprawie C-581/08 EMI Group. W uzasadnieniu stwierdzono, iż: " (...) przekazywanie egzemplarzy bezpłatnych nowych dzieł pośrednikowi, którego zadaniem jest dokonanie krytycznej oceny tych dzieł oraz który może wobec tego wpłynąć na popularność tego produktu na rynku, co dotyczy np. dziennikarzy albo osób prowadzących programy radiowe, opiera się na mechanizmie promocyjnym, w którym wykorzystanie próbki stanowi nieodłączną konsekwencję procesu promocji i oceny."

W związku z powyższym w odniesieniu do stanu faktycznego, który jest przedmiotem niniejszego zapytania, Spółka pragnie zaznaczyć, iż jej zdaniem przekazanie kosmetyków do wydawnictw/czasopism spełnia ustawową definicję próbki. Są to bowiem niewielkie ilości towarów, które zachowują skład i właściwości podstawowych produktów. Co istotne, nie mają one handlowego charakteru lecz mają na celu prezentację poszczególnych produktów poprzez prezentację przez redaktorów/dziennikarzy opisów ich właściwości jak również publikację zdjęć, co ma zachęcić do zakupu potencjalnych klientów. Ponadto przekazania towarów, które są przedmiotem niniejszego wniosku, mają charakter ściśle promocyjny i popularyzacyjny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. (ust. 3)

Z kolei, w myśl ust. 4 art. 7, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (ust. 7).

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy zakupie towarów, to ich nieodpłatne przekazanie, gdyby było nieopodatkowane, w rezultacie prowadziłoby do sytuacji, gdy żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą powszechności i neutralności opodatkowania. Nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

W przedmiotowych okolicznościach mamy do czynienia z przekazaniem przez Spółkę wydawnictwom (m.in. tzw. czasopismom kobiecym) pojedynczych towarów marek dystrybuowanych przez Spółkę produktów kosmetycznych. Przesyłki adresowane są do konkretnych osób - redaktorów/dziennikarzy specjalizujących się w tematyce kosmetycznej w danym czasopiśmie. Przekazania tych towarów mają na celu zapoznanie się przez redakcję/dziennikarza z walorami danego produktu, a następnie ich opisanie w danej publikacji. Ponadto produkty przekazywane w tym celu przez Spółkę są fotografowane w redakcji, a zdjęcia są umieszczane obok opisu. W związku z czym konieczne jest wydawanie przez Spółkę towarów w jednostkowych opakowaniach i bez trwałego oznaczania ich jako testery. Jak wskazuje Spółka celem powyższych działań jest promocja tych produktów i zachęcenie do ich zakupu.

Wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii opodatkowania przedmiotowych nieodpłatnych przekazań produktów kosmetycznych, w sytuacji gdy przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od ich zakupu.

Mając na uwadze przytoczoną powyżej definicję "próbki" należy zauważyć, iż w przedmiotowym przypadku pojedyncze opakowanie kosmetyku przekazywane dziennikarzowi w celu sporządzenia recenzji nosi znamiona próbki. Warto w tym miejscu przywołać wyrok ETS z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi". Co prawda poznania właściwości i efektów działania produktów kosmetycznych można byłoby dokonać na podstawie małego opakowania niniejszego produktu, np. w papierowym opakowaniu. Jednakże, w przedmiotowej sytuacji, gdzie dziennikarz umieszcza obok opisu zdjęcie niniejszego produktu kosmetycznego czy też dokonuje oceny estetyki opakowania w kontekście definicji ustawowej próbki, taki materiał utraciłby swoje właściwości fizyczne, walor poznawczy. Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym. Jednakże w omamianej sytuacji, w przypadku przekazania pojedynczego opakowania kosmetyku dla recenzenta celem wydania opinii do czasopisma nie można dostrzec cech handlowych, a jedynie kosmetyk ten jest przekazywany aby dziennikarz mógł po jego obejrzeniu ("wypróbowaniu"), wydać na jego podstawie opinię dla jego przyszłych odbiorców ("konsumentów"), jednakże niniejsze wydanie nie następuje w celu konsumpcyjnego zaspokojenia potrzeb dziennikarza, co wskazuje o istotności celowości przekazywanych towarów. Jak wskazuje Spółka przekazania towarów, które są przedmiotem niniejszego wniosku, mają charakter ściśle promocyjny i popularyzacyjny.

Z przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 7 ust. 2, ust. 3 i ust. 7 tej ustawy wynika, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości. W sytuacji, gdy przedmiotem przekazania jednej osobie jest próbka w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, przekazanie takie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Spółkę stwierdzić należy, iż Spółka dokonuje przekazania na rzecz dziennikarzy pojedynczych opakowań kosmetyku, które stanowią próbki kosmetyków, w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, w konsekwencji czego dostawa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.