IPPP3/443-828/09/11-7/S/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-828/09/11-7/S/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 593/10 (data wpływu 1 marca 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), uzupełnionego w dniu 20 października 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-828/09-2/SM, IPPB5/423-594/09-2/AM z dnia 13 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego i opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego i opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Wniosek został uzupełniony w dniu 20 października 2009 r. na wezwanie nr IPPP3/443-828/09-2/SM, IPPB5/423-594/09-2/AM z dnia 13 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową polegającą na zakupie i sprzedaży drewna, materiałów budowlanych, mebli ogrodowych itp. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje zakupu materiałów reklamowych takich jak: banery reklamowe, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi, gadżety opatrzone logo firmy (np. długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby). Ww. materiały reklamowe przekazywane są jej kontrahentom w celach reklamowych.

Dodatkowo firma zakupuje usługi wykonania sesji zdjęciowych jej produktów oraz prac graficznych. Efekty tych usług wykorzystywane są w ogłoszeniach i artykułach sponsorowanych w czasopismach, reklamach w portalach internetowych, ulotkach.

Spółka dokonuje również wydatków na artykuły spożywcze (m.in. woda, kawa, herbata, cukier, mleko, śmietanka, soki, słodycze), usługi gastronomiczne oraz catering. Artykuły spożywcze wykorzystywane są w celu organizacji spotkań pomiędzy Członkami Zarządu, a pracownikami, jak również spotkań z kontrahentami lub pracownikami organów administracji państwowej.

Usługi gastronomiczne oraz catering nabywane są w związku z organizowaniem spotkań z kontrahentami Spółki w celu prowadzenia rozmów dotyczących zawieranych transakcji kupna i sprzedaży. Posiłki serwowane podczas takich spotkań nie są wystawne bądź okazałe, lecz stanowią zwyczajowy poczęstunek kontrahentów.

Spółka przekazuje również swoim kontrahentom próbki towarów, ekspozytory, katalogi zawierające opisy towarów wraz z próbkami, jak również towary będące w ofercie handlowej Spółki np. meble ogrodowe, modele statków. Przekazane próbki, ekspozytory, katalogi, czy też towary handlowe służą zachęcaniu klientów do dokonywania zakupów w firmie, a także poznaniu właściwości fizyko-chemicznych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków reklamowych oraz nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT w przypadku wydania np. banerów reklamowych, plakatów oraz wykonania sesji zdjęciowych i prac graficznych.

2.

Czy przekazane prezenty (gadżety) z logo firmy oraz przekazane w ramach prezentu towary handlowe (np. model statku), które nie spełniają definicji prezentu o małej wartości są kosztem podatkowym oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT przy ich zakupie, a także czy ma obowiązek naliczenia podatku VAT przy wydaniu.

3.

Czy wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych dla pracowników i kontrahentów oraz usług gastronomicznych i catering będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów oraz czy Spółka posiada prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie artykułów spożywczych i cateringu.

4.

Czy przekazanie próbek, katalogów z próbkami towarów oraz wydanie ekspozytorów firmom zewnętrznym oraz na własne potrzeby Spółki powinno skutkować naliczeniem VAT od tej czynności (przy założeniu, że w przypadku próbek są to ilości większe niż najmniejsza ilość pozwalająca na sprawdzenie właściwości fizykochemicznych).

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Spółka nabywa artykuły reklamowe takie jak banery, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi. Artykuły te często zawierają w swojej treści logo Spółki. Do ich stworzenia wykorzystywane są zdjęcia zakupione z ogólnodostępnych baz graficznych lub też przeprowadzane są sesje fotograficzne z udziałem towarów handlowych oferowanych przez Spółkę. Przygotowanie wyżej wymienionych artykułów reklamowych często stanowi też przedmiot usług graficznych, które nabywa Spółka od wyspecjalizowanych firm. Artykuły reklamowe docelowo trafiają do punktów handlowych Spółki, firm współpracujących oraz klientów indywidualnych. Mają one na celu promowanie firmy, jak również zachęcanie klientów do dokonywania zakupów w Spółce.

Spółka stoi na stanowisku, że posiada prawo do odliczania podatku VAT przy ich zakupie (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) oraz nie posiada obowiązku naliczenia podatku VAT zarówno w sytuacji gdy artykuły reklamowe wydawane są kontrahentom, jak i w sytuacji gdy wydawane są one na potrzeby reklamowe punktów handlowych Spółki. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towaru o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazania towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Tym samym, aby przekazanie było opodatkowane podatkiem VAT spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

* brak związku między celem nieodpłatnego przekazania, a prowadzonym przedsiębiorstwem,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem, czy nieodpłatną usługą.

W analizowanej sytuacji spełniony został tylko jeden warunek, a mianowicie Spółka posiadała prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie towarów. Spółka nie powinna więc naliczać podatku VAT przy wydaniu artykułów reklamowych takich jak banery, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi, a także usług wykonania prac graficznych, czy też wykonania sesji zdjęciowych.

2.

Gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby, modele statków, meble ogrodowe przekazywane są klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo Spółki, a ich głównym celem jest reklama. Ich wartość kształtuje się w zakresie od 2 do 500 złotych. Przedmioty rozdawane są podczas prezentacji, spotkań dla kontrahentów, otwarć nowych punktów handlowych oraz na bieżąco w punktach handlowych Spółki. Spółka nie jest w stanie stwierdzić ile osób otrzymuje jej gadżety firmowe. Reklamowy charakter tego typu przekazań został potwierdzony w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2008 r. Przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPB3/423-301/08-7/KS.

Spółka uważa, że tego typu wydatki powinny być uznane za koszt uzyskania przychodu wraz z możliwością odliczania podatku VAT przy ich nabyciu oraz bez obowiązku naliczania podatku VAT przy wydaniu.

3.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, poniesionych w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów (w tym alkoholowych). Jednakże Spółka pragnie zauważyć, że ustawa podatkowa nie definiuje słowa reprezentacja, zatem należy się posłużyć jego wykładnią językową. Według wykładni językowej pojęcie "reprezentacja" należy rozumieć jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Wobec Spółki zakup podstawowych artykułów spożywczych, takich jak woda, kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, soki, słodycze przeznaczonych do zużycia przez pracowników Spółki lub drobnego poczęstunku dla klientów i kontrahentów należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury i nie posiada charakteru okazałości. Ponadto wydatki te będą gospodarczo i racjonalnie uzasadnione. Podobnie według Spółki należy rozumieć zaproszenie klientów i kontrahentów na lunch czy kawę do restauracji, jeśli spotkanie odbywa się poza siedzibą czy punktem handlowym firmy lub stanowi przerwę w długotrwałych rozmowach. Według Spółki nie są to posiłki wystawne, okazałe, wyszukane i nie służą tylko konsumpcji, lecz towarzyszą rozmowom handlowym, co jednocześnie służy realizacji zwiększenia przychodów, a ponadto zaspokaja podstawowe ludzkie potrzeby. Niejednokrotnie zakup usługi gastronomicznej czy zamówienie cateringu jest niezbędnym elementem przy podpisywaniu kontraktu, a zatem potwierdza związek z osiąganiem przez Spółkę przychodu.

Spółka uważa, że ponoszone przez Spółkę powyższe wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego i powinny stanowić koszty uzyskania przychodu, co potwierdzają interpretacje organów podatkowych (IPPB3/423-1220/08-2/MW oraz IPPB5/4240-24/09-2/AM). Ponadto Spółka posiada prawo do odliczania podatku VAT od zakupionych artykułów spożywczych oraz cateringu.

4.

Spółka przekazuje swoim kontrahentom (zarówno osobom prawnym, jak osobom fizycznym) próbki swoich towarów, ekspozytory (stojak wraz z próbkami) a także katalogi zawierające opis towarów wraz z ich próbkami. Celem powyższych wydań jest zachęcenie klientów do dokonywania zakupów towarów handlowych Spółki, jak również zaprezentowanie właściwości fizyko-chemicznych towarów. Ekspozytory oraz katalogi wykorzystywane są w Punktach Handlowych Spółki do prezentacji towarów, jak również przez pośredników (np. architektów, sieci handlowe) do dalszej prezentacji towarów klientom indywidualnym.

Spółka nie prowadzi szczegółowej ewidencji wydanych próbek. Z magazynu na potrzeby próbek wydawana jest większa ilość towaru np. 2 metry kwadratowe, która cięta jest na mniejsze fragmenty. Jedynym dokumentem, którym Spółka dysponuje jest dokument wydania towaru z magazynu (większej ilości np. wspomnianych już 2 m kw.). Spółka nie jest w stanie stwierdzić ile towaru przypada docelowo na pojedynczego klienta.

Spółka uważa, że koszt wydania towaru na próbki oraz koszt przygotowania katalogów i ekspozytorów stanowią koszt uzyskania przychodu. Spółka posiada możliwość odliczenia podatku VAT w momencie zakupu i nie posiada obowiązku naliczenia podatku VAT w momencie wydania, gdyż towar wydawany jest na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Wydania te nie spełniają więc warunków o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W dniu 26 listopada 2009 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP3/443-828/09-4/SM, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zostało uznane za prawidłowe, natomiast w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów uznane zostało za nieprawidłowe. W interpretacji tut. Organ stwierdził, iż generalnie każde nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższa interpretacja została doręczona Spółce dnia 30 listopada 2009 r.

Pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 16 grudnia 2009 r.) Spółka wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydanej interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem nr IPPP3/443-828/09-6/SM z dnia 29 grudnia 2009 r. (data doręczenia 6 stycznia 2010 r.) tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej interpretacji.

W dniu 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 27 stycznia 2010 r.) wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 593/10 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Sąd stwierdził, że " (...) z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (poprzedzono je bowiem sformułowaniem "w szczególności") wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 tego ustępu "wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" to tylko takie przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika.

Po nowelizacji art. 7 ust. 3 u.p.t.u. zakres przedmiotowy opodatkowania wskazany w ust. 2 tego artykułu określony jest jedynie w jego części wstępnej (a nie także w ust. 3, jak to było przed nowelizacją i co przyjęto w uchwale z dnia 28 maja 2007 r., sygn. akt I FSK 5/06). Obecnie przepis ust. 3 określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2, czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania (wyłączenie przedmiotowe). Jest on przepisem szczególnym (zawierającym wyjątki) w stosunku do ust. 2. Obecnie brak jest powiązania tego wyłączenia z jego bezpośrednim związkiem z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa (wyłączenie przedmiotowo - celowe), jak to miało miejsce przed nowelizacją.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela stanowisko (...), iż wyżej przedstawiona wykładnia gramatyczna art. 7 ust. 2 i ust. 3 u.p.t.u., wobec niepozostających w sprzeczności do siebie zapisów ust. 2 i ust. 3, jest na tyle jasna, że sięganie po inne metody wykładni należy uznać za niedopuszczalne".

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 593/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawa od odliczenia podatku naliczonego i opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów uznaje się za prawidłowe.

Oceny stanowiska dokonano przytaczając przepisy w ich brzmieniu obowiązującym w dacie złożenia wniosku, tj. w 2009 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Prawo to jednak w dalszych przepisach ustawy zostało ograniczone.

Na mocy art. 88 ust. 1 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1.

importu usług, w związku z którymi zapłata należności jest dokonywana bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy;

2.

uchylony;

3.

paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3;

4.

usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a.

uchylony,

b.

nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

5.

towarów i usług, których nabycie:

a.

zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7,

b.

nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w części, w jakiej nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Zakupione towary i usługi, które tylko w sposób pośredni związane są z działalnością podatnika, a więc nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, są przez podatnika przekazywane do wykorzystania klientom i pracownikom, w okolicznościach wskazanych poniżej.

Odnosząc powyższe do sytuacji będącej przedmiotem zapytania nr 1, zgodnie z którym Spółka nabywa artykuły reklamowe takie jak banery, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi. Artykuły te często zawierają w swojej treści logo Spółki. Do ich stworzenia wykorzystywane są zdjęcia zakupione z ogólnodostępnych baz graficznych lub też przeprowadzane są sesje fotograficzne z udziałem towarów handlowych oferowanych przez Spółkę. Przygotowanie wyżej wymienionych artykułów reklamowych często stanowi też przedmiot usług graficznych, które nabywa Spółka od wyspecjalizowanych firm. Artykuły reklamowe docelowo trafiają do punktów handlowych Spółki, firm współpracujących oraz klientów indywidualnych.

Przedmiotowe zakupy mają na celu promowanie firmy, jak również zachęcanie klientów do dokonywania zakupów w Spółce. Związane są zatem z opodatkowaną działalnością handlową Spółki polegającą na zakupie i sprzedaży drewna, materiałów budowlanych, mebli ogrodowych itp. Uwzględniając powyższe, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych produktów.

Przysługiwać także będzie Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów wymienionych w pytaniu nr 2, tj. gadżetów, upominków, prezentów, traktowanych jako przedmiotów niewielkiej wartości typu: długopisów, pendrive'ów, koszulek, kurtek, breloków, kalendarzy, notesów, toreb, modeli statków, mebli ogrodowych, przekazywanych klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom. Wydawane gadżety posiadają logo Spółki, a ich głównym celem jest reklama. J/w wyjaśniono, zakupy mają na celu promowanie firmy, jak również zachęcanie klientów do dokonywania zakupów w Spółce. Są zatem związane z opodatkowaną działalnością handlową Spółki polegającą na zakupie i sprzedaży drewna, materiałów budowlanych, mebli ogrodowych itp.

Z przedmiotowych względów, tj. z uwagi na związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych Spółce przysługuje odliczenie podatku naliczonego w sytuacji opisanej w pytaniu nr 3. W tym przypadku zakup dotyczy podstawowych artykułów spożywczych, takich jak woda, kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, soki, słodycze, które są przeznaczone do zużycia przez pracowników Spółki lub drobnego poczęstunku dla klientów. Wydatki te są gospodarczo i racjonalnie uzasadnione. Towarzyszą one rozmowom handlowym, co jednocześnie służy realizacji zwiększenia przychodów.

Spółce przysługuje także prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług cateringowych, z uwagi na fakt, że zamówienie cateringu jest niezbędnym elementem przy podpisywaniu kontraktu, a zatem potwierdza związek z osiąganiem przez Spółkę przychodu. Należy zauważyć, że określony w ww. art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy zakaz obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego dotyczy nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), stosowanej nadal do celów podatkowych, w dziale 55 - "usługi hotelarskie i gastronomiczne", ustawodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 55.3 "usługi gastronomiczne", natomiast "usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych" posiadają symbol PKWiU 55.5. Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługa cateringowa stanowi usługę odrębną od gastronomicznej. W powołanym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uwzględniając powyższe, stanowisko w zakresie prawa do odliczenia od wymienionych we wniosku wydatków należy uznać za prawidłowe.

W zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów zauważyć należy, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ust. 4 tego przepisu definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

* łącznej wartości nie przekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

* których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie jednej osobie prezentów, których łączna wartość w roku podatkowym mieści się w przedziale 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Zatem, brak opodatkowania prezentów o łącznej wartości w przedziale od 10,01 do 100 złotych jest skutkiem łącznego spełnienia dwóch warunków:

* obdarowanym jest jedna osoba w roku podatkowym,

* prowadzona jest dodatkowa ewidencja osób obdarowanych.

Natomiast jeżeli wartość towarów przekazanych w roku podatkowym jednej osobie przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Czynności wymienione w punktach 1 i 2 ust. 2 zostały podane jedynie jako przykłady (gdyż poprzedza je sformułowanie "w szczególności") wskazanego w części wstępnej tego ustępu przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W konsekwencji również wymienione w pkt 2 omawianego ustępu "wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" to tylko takie przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika.

Należy zatem uznać, iż zakres przedmiotowy opodatkowania wskazany w ust. 2 tego artykułu jest określony jedynie w jego części wstępnej. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2, czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania (wyłączenie przedmiotowe) i jest on przepisem szczególnym (zawierającym wyjątki) w stosunku do ust. 2.

Zaprezentowanej wyżej wykładni nie stoi na przeszkodzie podnoszona okoliczność, że towary wymienione w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, a zwłaszcza próbki oraz drukowane materiały reklamowe i informacyjne ze swej istoty są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.

Wyżej przedstawiona wykładnia gramatyczna art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, wobec niepozostających w sprzeczności do siebie zapisów ust. 2 i 3, jest na tyle jasna, że nie jest konieczne sięganie po inne metody wykładni.

Z powyższego wynika, iż na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jeżeli wartość towarów przekazanych w roku podatkowym jednej osobie przekracza 100 zł (za wyjątkiem przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych) oraz jeżeli przekazanie nie będzie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast niezależnie od tego czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towaru, to opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, jeżeli nawet wartość towarów przekazanych w roku podatkowym jednej osobie przekracza 100 zł oraz jeżeli przekazanie będzie realizowane na cel związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem opisane w pytaniu nr 1 nieodpłatne przekazywanie wymienionych we wniosku banerów, plakatów, wizytówek, ulotek, naklejek na szyby, flag (oczywiście także w przypadku uznania ich za drukowane materiały reklamowe i informacyjne) nie wypełnia przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy pozwalającej na opodatkowanie realizowanych przekazań towarów. Należy je bowiem traktować jako związane z przedsiębiorstwem przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Spółka przekazując nieodpłatnie swoim klientom towary w ramach działań reklamowych swego przedsiębiorstwa nie dokonuje dostawy towarów określonej w art. 7 ust. 2 ustawy podlegającej opodatkowaniu na postawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Uwzględniając powyższe, nie wystąpi także obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania usług wykonania prac graficznych, czy też wykonania sesji zdjęciowych z uwagi na związek z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki.

Nie będzie także opodatkowane (z uwagi na związek z prowadzonym przedsiębiorstwem) nieodpłatne przekazanie wyrobów wymienionych w pytaniu nr 2, którym są gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby, modele statków, meble ogrodowe, które są przekazywane klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo Spółki, a ich głównym celem jest reklama. Ich wartość kształtuje się w zakresie od 2 do 500 złotych. Przedmioty rozdawane są podczas prezentacji, spotkań dla kontrahentów, otwarć nowych punktów handlowych oraz na bieżąco w punktach handlowych Spółki. Spółka nie jest wstanie stwierdzić ile osób otrzymuje jej gadżety firmowe.

Natomiast przedmiotem zapytania nr 4 jest przekazanie przez Spółkę swoim kontrahentom próbek towarów, ekspozytorów, katalogów zawierające opisy towarów wraz z próbkami, jak również towarów będących w ofercie handlowej Spółki np. mebli ogrodowych, modeli statków. Przekazane próbki, ekspozytory, katalogi, czy też towary handlowe służą zachęcaniu klientów do dokonywania zakupów w firmie, a także poznaniu właściwości fizyko-chemicznych jej towarów. Ekspozytory oraz katalogi wykorzystywane są w Punktach Handlowych Spółki do prezentacji towarów, jak również przez pośredników (np. architektów, sieci handlowe) do dalszej prezentacji towarów klientom indywidualnym.

Spółka nie prowadzi szczegółowej ewidencji wydanych próbek. Z magazynu na potrzeby próbek wydawana jest większa ilość towaru np. 2 metry kwadratowe, która cięta jest na mniejsze fragmenty. Jedynym dokumentem, którym Spółka dysponuje jest dokument wydania towaru z magazynu (większej ilości np. wspomnianych już 2 m kw.). Spółka nie jest w stanie stwierdzić ile towaru przypada docelowo na pojedynczego klienta.

Zatem w tym przypadku, zarówno nieodpłatne przekazanie towarów uznanych za próbki, ale także pozostałych wyrobów, tj. ekspozytorów, katalogów zawierające opisy towarów wraz z próbkami, jak również towarów będących w ofercie handlowej Spółki np. mebli ogrodowych, modeli statków, z uwagi na związek tych przekazań z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Spółki w zakresie braku opodatkowania przekazywanych towarów w sytuacjach opisanych we wniosku należało uznać także za prawidłowe.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl