IPPP3/443-806/13-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania sprzedaży gazu ziemnego - jest prawidłowe.

W dniu 2 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania sprzedaży gazu ziemnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza podatek VAT w okresach miesięcznych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż przewodowego gazu ziemnego na rzecz działających w kraju, polskich podatników VAT. Dostawy na rzecz poszczególnych kontrahentów mają charakter ciągły i są równocześnie dostosowane do bieżącego zapotrzebowania, w związku z czym zdarza się, że w danym okresie rozliczeniowym kontrahent nie dokonuje zakupu gazu. Dostawa gazu sieciowego jest bowiem możliwa w trakcie całego okresu rozliczeniowego, ale nie ma charakteru dostawy w określonym momencie (dniu) jak ma to miejsce np. w przypadku dostawy gazu LPG. Sprzedaż Spółki jest realizowana w oparciu o zawarte z kontrahentami umowy, a dostawy są wykonywane z wykorzystaniem infrastruktury przesyłowej (gazociągów).

W niektórych przypadkach rozliczenia przedmiotowej sprzedaży są dokonywane w walucie innej niż złoty polski (PLN) - np. w Euro (EUR), a dokumentacja sprzedaży przebiega w takim przypadku według poniższej, dwuetapowej procedury.

I. Etap

W toku realizacji dostaw gazu ziemnego kontrahenci realizują na rzecz Spółki wpłaty wstępne w oparciu o wystawione przez nią faktury wstępne. Faktury te są wystawiane w EUR, jednak stosownie do właściwych przepisów zawierają także wyrażoną w PLN kwotę podatku VAT, obliczoną na podstawie kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Faktury wstępne dotyczą danego, przyjętego w umowie okresu rozliczeniowego, który jest dokumentowany jedną fakturą. Pozycją wykazywaną na przedmiotowych fakturach wstępnych jest opłata stała w wysokości obliczonej na podstawie zamówionej przez danego kontrahenta mocy przesyłowej oraz w niektórych przypadkach również paliwo gazowe. Faktury są wystawiane wyłącznie w oparciu o zapisy właściwej umowy, a wysokość opłaty wykazywanej na fakturze wstępnej jest niezależna od faktycznej ilości gazu dostarczonego w danym okresie rozliczeniowym.

Kwotę netto wynikającą z faktury wstępnej kontrahenci przelewają w EUR na konto walutowe Spółki, natomiast kwota podatku VAT jest przekazywana w PLN na konto prowadzone w PLN.

Termin płatności faktur wstępnych określa właściwa umowa i przypada on na datę późniejszą niż faktyczna data wystawienia danej faktury. Faktury wstępne nie mają więc charakteru faktur zaliczkowych (potwierdzających otrzymanie zaliczki) w rozumieniu przepisów VAT.

Faktura wstępna podlega rozliczeniu dla potrzeb podatkowych wg właściwych zasad - tj. jest ujmowana za okres rozliczeniowy, w którym jest ona wystawiona i w którym przypada termin płatności danej faktury.

II. Etap

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego uzgodnionego z kontrahentem, Spółka wystawia fakturę rozliczeniową. Kwotę netto (dalej: ostateczna kwota netto) stanowi w tym przypadku powstała różnica pomiędzy wartością netto całości dostaw gazu zrealizowanych faktycznie w danym okresie rozliczeniowym, a kwotą netto odzwierciedloną na wystawionej w odniesieniu do tego okresu fakturze wstępnej. Poniżej Spółka prezentuje sposób odzwierciedlenia tych obliczeń na fakturze rozliczeniowej.

Ze względu na uwarunkowania systemu informatycznego, w którym są przez Spółkę wystawiane faktury, w pierwszej części faktury rozliczeniowej Spółka umieszcza dwie pozycje, tj. opłatę stałą (wartość udokumentowana wcześniej tzw. fakturą wstępną) oraz "paliwo gazowe" (dodatkowa pozycja faktury). W tej pierwszej części faktury rozliczeniowej system informatyczny sumuje dwie wspomniane pozycje, celem wstępnego i roboczego obliczenia podatku VAT od całkowitej kwoty (kwota VAT obliczona w ten sposób nie jest uwzględniana dla celów rozliczenia VAT przez Spółkę - nie jest uwzględniana w jej rejestrze VAT oraz składanych przez nią deklaracjach).

W dalszej części faktury rozliczeniowej odzwierciedlony jest fakt uregulowania faktury wstępnej i przeprowadzone są obliczenia opisane w poprzedzającym akapicie, tj. od całkowitej wartości sprzedaży gazu odjęta zostaje rozliczona pierwotnie wartość opłaty wykazanej w fakturze wstępnej i od tak wyliczonej kwoty netto obliczany jest faktycznie należny na tym etapie od kontrahenta podatek VAT. Podatek wynikający z faktury rozliczeniowej wraz z ostateczną kwotą netto zostaje uregulowany przez kontrahenta.

Faktura rozliczeniowa jest również wystawiana w EUR i zawiera kwotę podatku VAT w PLN, ustaloną w oparciu o kurs średni NBP z dnia poprzedzającego jej wystawienie. Podobnie jak w przypadku faktur wstępnych, kwotę netto wynikającą z faktury rozliczeniowej kontrahenci przelewają w EUR na konto walutowe Spółki, natomiast kwota podatku VAT jest przekazywana w PLN na konto Spółki prowadzone w walucie krajowej.

Podkreślić należy, że na tym etapie dokumentowania transakcji dla celów rozliczenia podatku VAT przez Spółkę z waluty EUR na PLN przeliczana jest wyłącznie ostateczna kwota VAT, tj. wynikająca z nieuregulowanej na podstawie faktury wstępnej części należności, po kursie średnim EUR z dnia poprzedzającego wystawienie faktury rozliczeniowej. Obliczona roboczo kwota VAT (przeliczona po kursie z dnia wystawienia faktury rozliczeniowej) wynikająca z całkowitej wartości sprzedaży gazu w danym okresie rozliczeniowym nie jest uwzględniana w rejestrze VAT Spółki oraz składanych przez nią deklaracjach, ale jest wykazywana na fakturze ze względu na uwarunkowania systemu fakturowego Spółki.

Termin płatności faktur rozliczeniowych określa właściwa umowa i przypada on na datę późniejszą niż data wystawienia danej faktury rozliczeniowej.

Reasumując, na pierwszym etapie dokumentowania transakcji kontrahenci regulują opłatę wstępną oraz należny w związku z nią podatek VAT obliczony na podstawie kursu średniego NBP dla EUR z dnia poprzedzającego wystawienie faktury wstępnej. Na drugim etapie kontrahenci regulują natomiast pozostałą część należności za gaz nabyty w danym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji powyższego, na tym etapie tylko od tej dodatkowej części należności, która wynika z faktury rozliczeniowej, wpłacany jest podatek VAT, obliczony w oparciu o kurs średni NBP dla EUR z dnia poprzedzającego wystawienie faktury rozliczeniowej.

Rozliczenie VAT przez Spółkę

Opisana wyżej sprzedaż jest ujmowana przez Spółkę w rejestrze i rozliczana w zakresie VAT w sposób analogiczny do opisanej wyżej dokumentacji, tj. dwuetapowo. VAT wynikający z faktury wstępnej rozliczany jest przez Spółkę w miesiącu, w którym przypada termin płatności faktury wstępnej, natomiast ostateczna kwota VAT wynikająca z ostatecznej kwoty netto rozliczana jest przez Spółkę w miesiącu, w którym przypada termin płatności faktury rozliczeniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo dokumentuje sprzedaż gazu ziemnego (etap I i II) na rzecz kontrahentów, w szczególności, czy zarówno w odniesieniu do faktur wstępnych jak do faktur rozliczeniowych stosuje prawidłowy kurs celem przeliczenia kwoty podatku VAT z EUR na PLN oraz czy we właściwych miesiącach rozlicza podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że sposób w jaki dokumentuje sprzedaż gazu ziemnego (etapy I i II) oraz rozlicza należny z tego tytułu podatek VAT jest prawidłowy.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Ten sam artykuł przewiduje jednak szereg wyjątków, wprowadzając regulacje szczególne dla poszczególnych rodzajów dostaw. W szczególności, art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o VAT stanowi, że obowiązek podatkowy dla dostaw (m.in.) gazu przewodowego powstaje z chwilą upływu terminu płatności.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że dla dostaw ciągłych gazu przewodowego ustawa o VAT zawiera powyższy przepis szczegółowy, w omawianym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania inne przepisy szczegółowe dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. art. 19 ust. 4 i 11 ustawy o VAT (por. A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, LEX 2013, komentarz do art. 19 ustawy o VAT). Tym samym, obowiązek podatkowy w omawianym stanie faktycznym powstaje z chwilą upływu terminu płatności dla każdej faktury wstępnej oraz dla każdej faktury rozliczeniowej.

W konsekwencji właściwe jest rozliczanie poszczególnych kwot podatku VAT w miesiącach, w których powstaje w stosunku do nich obowiązek podatkowy, a praktykę Spółki należy uznać w tym zakresie za prawidłową.

Jeżeli chodzi natomiast o moment wystawienia faktury, ustawa o VAT nie wyklucza wystawienia faktury przed zakończeniem sprzedaży, tj. np. w toku danego okresu rozliczeniowego, w którym realizowane są dostawy gazu. Jedynym ograniczeniem w tym zakresie jest § 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zgodnie z którym faktury nie mogą być wystawiane wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, ale regulacja ta nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Mając zatem na uwadze, że tego rodzaju dane zawarte są zarówno na fakturach wstępnych, jak i w ostatecznych fakturach rozliczeniowych, także sposób wystawiania wszystkich faktur przez Spółkę jest prawidłowy.

W zakresie właściwego kursu EUR wskazać należy, że datą, która decyduje o kursie, jaki należy zastosować celem przeliczenia kwoty podatku VAT uwzględnionej na fakturze wystawionej w obcej walucie na PLN jest, co do zasady, moment powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 ustawy o VAT).

Jednakże stosownie do art. 31a ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Z uwagi na wystawienie przez Spółkę faktur wstępnych przed datą powstania obowiązku podatkowego im odpowiadającego (termin płatności przypada zawsze po wystawieniu danej faktury), kursem właściwym do przeliczenia kwoty podatku VAT na PLN jest kurs średni z dnia poprzedzającego dzień wystawienia takiej faktury wstępnej, a nie z dnia poprzedzającego powstanie obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym należy uznać, że Spółka stosuje właściwy kurs EUR celem przeliczenia wynikających z faktur wstępnych kwot podatku VAT.

Analogiczne stanowisko Spółka prezentuje w zakresie faktur rozliczeniowych, wystawianych na zakończenie okresu rozliczeniowego. Z uwagi na wystawienie przedmiotowej faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego (tekst jedn.: przed upływem terminu płatności), kursem właściwym do przeliczenia na PLN ostatecznej kwoty VAT jest zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o VAT kurs poprzedzający datę wystawienia faktury rozliczeniowej. Również w tym przypadku postępowanie Spółki w zakresie rozliczeń VAT należy uznać zatem za prawidłowe.

Reasumując, przeliczanie odzwierciedlonych na fakturach wstępnych i rozliczeniowych wystawianych przez Spółkę kwot podatku VAT w oparciu o kursy średnie NBP z dnia poprzedzającego wystawienie poszczególnych faktur jest prawidłowym postępowaniem z punktu widzenia rozliczeń VAT w tym zakresie.

Spółka wnosi niniejszym o potwierdzenie jej stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jest to ogólna zasada dotycząca ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1it. a) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.

Przepis ten ma charakter normy szczególnej i w konsekwencji w odniesieniu do dostaw wymienionych w nim towarów wyłącza stosowanie ogólnej reguły dotyczącej powstania obowiązku podatkowego (wynikającej z ww. art. 19 ust. 1 ustawy, ale również określonej w art. 19 ust. 11 ustawy, dotyczącej przedpłat, zaliczek zadatków i rat).

Z opisu stanu wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza podatek VAT w okresach miesięcznych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą sprzedaż przewodowego gazu ziemnego na rzecz działających w kraju, polskich podatników VAT. W niektórych przypadkach rozliczenia przedmiotowej sprzedaży są dokonywane w walucie innej niż złoty polski (PLN) - np. w Euro (EUR), a dokumentacja sprzedaży przebiega w takim przypadku według dwuetapowej procedury.

I. Etap

W toku realizacji dostaw gazu ziemnego kontrahenci realizują na rzecz Spółki wpłaty wstępne w oparciu o wystawione przez nią faktury wstępne. Faktury te są wystawiane w EUR, jednak stosownie do właściwych przepisów zawierają także wyrażoną w PLN kwotę podatku VAT, obliczoną na podstawie kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Faktury wstępne dotyczą danego, przyjętego w umowie okresu rozliczeniowego, który jest dokumentowany jedną fakturą.

Termin płatności faktur wstępnych określa właściwa umowa i przypada on na datę późniejszą niż faktyczna data wystawienia danej faktury. Faktura wstępna podlega rozliczeniu dla potrzeb podatkowych wg właściwych zasad - tj. jest ujmowana za okres rozliczeniowy, w którym jest ona wystawiona i w którym przypada termin płatności danej faktury.

II. Etap

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego uzgodnionego z kontrahentem, Spółka wystawia fakturę rozliczeniową. Kwotę netto stanowi w tym przypadku powstała różnica pomiędzy wartością netto całości dostaw gazu zrealizowanych faktycznie w danym okresie rozliczeniowym, a kwotą netto odzwierciedloną na wystawionej w odniesieniu do tego okresu fakturze wstępnej. Od wyliczonej kwoty netto obliczany jest faktycznie należny na tym etapie od kontrahenta podatek VAT. Podatek wynikający z faktury rozliczeniowej wraz z ostateczną kwotą netto zostaje uregulowany przez kontrahenta.

Faktura rozliczeniowa jest również wystawiana w EUR i zawiera kwotę podatku VAT w PLN, ustaloną w oparciu o kurs średni NBP z dnia poprzedzającego jej wystawienie. Podobnie jak w przypadku faktur wstępnych, kwotę netto wynikającą z faktury rozliczeniowej kontrahenci przelewają w EUR na konto walutowe Spółki, natomiast kwota podatku VAT jest przekazywana w PLN na konto Spółki prowadzone w walucie krajowej.

Termin płatności faktur rozliczeniowych określa właściwa umowa i przypada on na datę późniejszą niż data wystawienia danej faktury rozliczeniowej.

Uwzględniając powyższe, w opisanej sytuacji będzie mieć zastosowanie ww. norma szczegółowa, o której mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy, a zatem Spółka prawidłowo rozlicza podatek VAT z wystawionej faktury wstępnej w miesiącu, w którym przypada termin płatności z niej wynikający, jak również ostateczną kwotę tego podatku (ustaloną w sposób opisany powyżej) z faktury rozliczeniowej w miesiącu, w którym przypada termin płatności tej faktury (rozliczeniowej).

W związku z opisaną sytuacją Spółka powzięła także wątpliwości odnośnie zastosowania prawidłowego kursu celem przeliczenia kwoty podatku VAT z EUR na PLN.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W myśl uregulowań art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu zauważyć należy, iż zgodnie z § 11 ust. 7 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

W myśl § 11 ust. 1 rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11 oraz ust. 16a i 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego - § 11 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z uregulowaniami § 11 ust. 3 rozporządzenia, przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Faktury (wstępna i rozliczeniowa) wypełniają zatem kryteria, o których mowa powyżej. Należy również zauważyć, że przedmiotowe faktury są wystawiane przed momentem powstania obowiązku podatkowego (termin płatności, który decyduje o obowiązku podatkowym w zaistniałej sytuacji, przypada zawsze po wystawieniu danej faktury).

Uwzględniając powyższe, Spółka (zgodnie z uregulowaniami art. 31 ust. 2 ustawy) prawidłowo przelicza kwoty podatku od towarów i usług z EUR na PLN na podstawie kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia odpowiednio faktury wstępnej i rozliczeniowej.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.