IPPP3/443-795/11-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.), uzupełnionego w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-795/11-2/JK z dnia 12 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do odliczenia podatku akcyzowego o akcyzę zapłaconą od wyrobów reklamowanych - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie w zakresie prawa do odliczenia podatku akcyzowego o akcyzę zapłaconą od wyrobów reklamowanych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 25 lipca 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-795/11-2/JK z dnia 12 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja piwa. Produkcja ta odbywa się w browarach będących składami podatkowymi w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm., dalej UoAkc). Produkcja piwa odbywa się według ściśle określonych receptur oraz w oparciu o ściśle określone procedury. Aby zapewnić najwyższą jakość produktu, na każdej fazie produkcji, piwo poddawane jest licznym próbom laboratoryjnym, mającym wykluczyć ewentualne błędy produkcyjne. Mimo tych działań, zdarzają się jednak sytuacje, w których wyprodukowane piwo nie spełnia przewidzianych dla tego rodzaju żywności norm, a w konsekwencji nie powinno być spożywane. W przeważającej większości wady te zostają ujawnione przez Spółkę zanim piwo opuści teren browaru. Mogą zdarzyć się jednak sytuacje, w których np. ze względu na charakter wady, zostaje ona ujawniona już po tym jak piwo zostanie wyprowadzone ze składu podatkowego i trafi do kolejnych odbiorców (dystrybutorów, bądź konsumentów) lub do magazynów zewnętrznych. W takich przypadkach, zgodnie z wdrożonym przez Spółkę procesem reklamacyjnym, piwo takie wycofywane jest z rynku i kierowane z powrotem do składów podatkowych Wnioskodawcy, gdzie jest utylizowane. W zależności od momentu wykrycia wady, mogą zdarzyć się przypadki, w których Spółka wycofuje piwo dotknięte wadą jakościową (od którego została już uiszczona akcyza), na podstawie własnej decyzji tj. zanim trafi ono fizycznie do kolejnych odbiorców (tzw. reklamacja wewnętrzna między działem sprzedaży i produkcji). Każda reklamacja jakościowa podlega wnikliwej analizie, także pod kątem jej zasadności. W szczególności piwo poddawane jest kolejnym badaniom laboratoryjnym mającym potwierdzić lub wykluczyć zgłoszoną wadę powodującą, niezdatność piwa do dalszego spożycia. W przypadku, gdy wada danej partii zostanie przez Spółkę potwierdzona, piwo niszczone jest na terenie składu podatkowego. Proces niszczenia przeprowadzany jest zgodnie ze wszystkim przepisami przewidzianymi dla niszczenia wyrobów akcyzowych (w szczególności o każdym procesie niszczenia zawiadamiany jest naczelnik właściwego urzędu celnego, po zakończeniu każdego procesu sporządzany jest szczegółowy protokół). W celu doprecyzowania stanu faktycznego, Wnioskodawca wyjaśnia, że po zakończeniu procesu niszczenia, piwo nie nadaje się do spożycia ani do dalszego przerobu.

W zakresie obowiązków związanych z uiszczeniem akcyzy od wyprodukowanego piwa, Wnioskodawca wyjaśnia, że co do zasady piwo zwracane w procesie reklamacji, a następnie niszczone, jest piwem, od którego akcyza została już uiszczona. Wyjątkiem jest piwo transportowane do odbiorców w ramach procedury zawieszonego poboru akcyzy.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż żadna z przyczyn reklamacji opisanych we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie prawa do odliczenia akcyzy w przypadku niszczenia piwa, nie dotyczy sytuacji związanej z upływem terminu przydatności do spożycia piwa produkowanego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku, gdy w związku z uznaną przez Spółkę reklamacją piwa przez kontrahenta, jest ono niszczone w składzie podatkowym (ze względu na jego niezdatność do spożycia lub inną wadę jakościową), Spółce przysługuje prawo obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany o kwotę akcyzy zapłaconej od niszczonych wyrobów.

Czy prawo do obniżenia należnej akcyzy, o kwotę akcyzy uiszczonej uprzednio od piwa, przysługuje Spółce także w przypadku niszczenia w składzie podatkowym piwa niezdatnego do spożycia lub dotkniętego inną wadą jakościową, które nie zostało jeszcze sprzedane do kontrahenta, ale już wywiezione poza skład podatkowy do magazynów zewnętrznych, a które Spółka wycofuje na podstawie swojej wewnętrznej decyzji (reklamacja wewnętrzna).

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na charakter wytwarzanego przez Spółkę produktu (żywność) musi on spełniać nie tylko wewnętrzne normy jakościowe ustalone przez Spółkę, ale także musi odpowiadać szeregowi przepisów prawnych obowiązujących w tym zakresie na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Przepisy te regulują także zasady postępowania w przypadku, gdy dany produkt nie nadaje się do spożycia przez ludzi lub nie spełnia innych wymogów jakości handlowej. Wskazać tu należy min. ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, dalej UoBżyw). Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 46 i pkt 52 UoBżyw środek spożywczy zepsuty to środek spożywczy, którego skład lub właściwości uległy zmianom wskutek nieprawidłowości zaistniałych na etapie produkcji, obrotu lub pod wpływem działań czynników naturalnych, takich jak: wilgotność, czas, temperatura lub światło, albo wskutek obecności drobnoustrojów, a także zanieczyszczeń, powodujących, że nie nadaje się on do spożycia zgodnie z jego przeznaczeniem w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. b) i ust. 5 rozporządzenia nr 178/2002. Jakość handlowa to w myśl ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych z dnia 21 grudnia 2000 r. "cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi". Natomiast wprowadzanie żywności do obrotu to wprowadzanie na rynek w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia nr 178/2002. Zgodnie z art. 3 pkt 8 oraz art. 14 ust. 2 lit. b) i ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd do Spraw Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z dnia 1 lutego 2002 r., str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463 z późn. zm.), "wprowadzenie na rynek" oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Ponadto w świetle art. 14 ust. 6 ww. rozporządzenia, jeżeli niebezpieczny środek spożywczy stanowi część partii, transzy lub dostawy żywności należącej do tej samej klasy lub kategorii, należy założyć, że całość żywności w tej partii, transzy lub dostawie jest również niebezpieczna.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym mamy do czynienia z piwem wadliwie wyprodukowanym i nienadającym się, w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, do spożycia lub niespełnieniającym innych wymagań dotyczących jakości handlowej. Na Wnioskodawcy, jako na producencie piwa, ciąży więc obowiązek wycofania go z obrotu. Z uwagi na rodzaj wad tkwiących w produkcie, nie może on być również przeznaczony do przerobu i musi zostać zniszczony. Zasady dotyczące niszczenia wyrobów akcyzowych zwróconych podatnikowi w trybie procesu reklamacji uregulowane są w art. 83a ust. 1 UoAkc. Zgodnie z tym przepisem w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podatnika może on dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest obowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów. Zgodnie z ust. 2, obniżenie to jest możliwe, w przypadku całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym lub za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego, w innym miejscu przeznaczonym do niszczenia wyrobów.

Zgodnie z powyższymi przepisami obniżenie kwoty akcyzy, o kwotę akcyzy uiszczonej od niszczonych wyrobów akcyzowych, uzależnione jest od spełnienia następujących warunków:

* niszczenie dokonywane jest w związku z reklamacją która została przez podatnika uznana,

* wyroby akcyzowe zostały całkowicie zniszczone,

* niszczenie zostało przeprowadzone w składzie podatkowym lub za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego w innym miejscu.

Przepisy UoAkc nie zawierają definicji reklamacji, zatem w przedmiotowej sytuacji należy odwołać do powszechnego znaczenia reklamacji. Reklamacją jest zwrócenie się do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi w sprawie ujawnionych wad towaru, niedokładności w dostawie, rachunku, wykonaniu usługi itp. z żądaniem naprawienia szkód. Zatem reklamacja ogranicza się do wad produktu lub usługi ujawnionej po sprzedaży produktu, bądź wykonaniu usługi. W przypadku wyrobów akcyzowych (piwa) takimi wadami będą wady jakościowe sprzedanego piwa. Niewątpliwie wadą jakościową piwa może być niezdatność do spożycia sprzedanego piwa przed upływem terminu przydatności do spożycia określonym przez producenta piwa (tak również: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 1 lipca 2010 r. IBPP3/443-285/10/DG). Opisany w stanie faktycznym proces wycofywania z rynku piwa, nienadającego się do spożycia z uwagi na jego wadę produkcyjną, mieści się, w ocenie Wnioskodawcy, w definicji reklamacji, o którym mowa w art. 83a UoAkc.

Jak już zostało wskazane w stanie faktycznym, proces niszczenia piwa ma miejsce zawsze na terenie składów podatkowych Wnioskodawcy, a sam proces odpowiada szczególnym wymogom dotyczącym niszczenia wyrobów akcyzowych przewidzianych w odrębnych przepisach.

Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia akcyzy w przypadku gdy na terenie składu podatkowego niszczone jest piwo, które w związku z uznaną przez Spółkę reklamacją, zostało zaklasyfikowane jako niezdatne do spożycia lub niespełniające innych wymogów jakości handlowej.

Powyższy pogląd znajduje także potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych. W szczególności Wnioskodawca pragnie wskazać na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 7 stycznia 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP3/443-787/10/PH), w której organ rozpatrując podobny stan faktyczny do opisanego przez Wnioskodawcę stwierdził: "W świetle powyższego, w sytuacji będącej przedmiotem wniosku, tj. w sytuacji zwrotu z magazynów zamiejscowych do składu podatkowego piwa obarczonego wadą jakościową powstałą przed wyprowadzeniem piwa poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i uznaną przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca, w oparciu o art. 83a ustawy, może dokonać obniżenia kwoty akcyzy do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od wadliwych wyrobów. W tym przypadku bowiem wyrób został wprowadzony do konsumpcji jako niepełnowartościowy wyrób, co do którego w sytuacji sprzedaży tej samej partii wyrobów kontrahentom Wnioskodawca uznaje reklamację za zasadną."

W ocenie Spółki, ma ona również prawo do obniżenia należnej akcyzy, o wartość akcyzy uiszczonej od piwa dotkniętego wadą jakościową, która została zidentyfikowana już po wyprowadzeniu piwa ze składu podatkowego do magazynu zewnętrznego, ale jeszcze przed sprzedażą do klienta, a które zostało przez Spółkę wycofane w oparciu o jej własną decyzję (reklamacja wewnętrzna pomiędzy działem sprzedaży a działem produkcji), a następnie jest zniszczone na terenie składu podatkowego.

Jak już zostało wskazane przez Wnioskodawcę, w uzasadnieniu swojego stanowiska odnośnie pytania pierwszego, środek spożywczy zepsuty to środek spożywczy, którego skład lub właściwości uległy zmianom wskutek nieprawidłowości zaistniałych na etapie produkcji, obrotu lub pod wpływem działań czynników naturalnych, powodujących, że nie może on znajdować się w obrocie z uwagi na fakt iż nie nadaje się on do spożycia zgodnie z jego przeznaczeniem. Dodatkowo, w oparciu o przepisy ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych piwo wadliwie wyprodukowane i nienadające się, w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, do obrotu to piwo niespełniające wymagań dotyczących jakości handlowej. W takim przypadku, zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, jeżeli produkt taki stanowi część partii, transzy lub dostawy żywności należącej do tej samej klasy lub kategorii, należy założyć, że całość żywności w tej partii, transzy lub dostawie jest również niebezpieczna lub niezgodna z jakością handlową.

W oparciu o powyższe przepisy Spółka jest więc bezwzględnie zobowiązana do wycofania takich produktów z obrotu, dotyczy to zarówno tych produktów, które są już w sprzedaży detalicznej (są dostępne dla konsumentów) jak również, tych, które są dopiero dostarczane do dystrybutorów (pośredników w łańcuchu sprzedaży) jak i tych, które znajdują się w magazynach hurtowych Spółki. Z uwagi na charakter wad tkwiących w produkcie, piwo to jest utylizowane, w taki sposób, że nie może być wykorzystane do dalszej produkcji (przerobu).

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami UoAkc, warunkiem obniżenia kwoty należnej akcyzy, o wartość akcyzy uiszczonej od piwa nienadającego się do spożycia, jest m.in. zniszczenie tego piwa w składzie podatkowym w związku z uznaną przez podatnika reklamacją (art. 83a UoAkc). Jak już zostało powyżej wskazane, przepisy UoAkc nie zawierają definicji reklamacji. Opierając się na potocznym znaczeniu tego pojęcia, stwierdzić należy, że aby dana czynność została uznana za reklamację, musi dotyczyć wady tkwiącej w produkcie. Drugim elementem zaklasyfikowania danego procesu jako reklamacji jest wykrycie tej wady i realizacja uprawnień z niej wynikających. Zwyczajowo przyjmuje się, że reklamacja składana jest przez nabywcę danego produktu lub usługi. W ocenie Wnioskodawcy, uznaniu danego procesu za reklamację nie sprzeciwia się fakt, że produkt wycofywany jest przez producenta w związku z samodzielnym odkryciem tej wady - w takim przypadku mamy do czynienia z tzw. reklamacją wewnętrzną między działem sprzedaży a działem produkcji.

Rekapitulując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia należnej akcyzy, o kwotę akcyzy uiszczonej uprzednio od piwa, także w przypadku niszczenia w składzie podatkowym piwa dotkniętego wadą jakościową, które zostało już sprzedane i wywiezione poza teren browaru, ale fizycznie nie dotarło jeszcze do kolejnych nabywców, a które Spółka wycofuje na podstawie swojej wewnętrznej decyzji (reklamacja wewnętrzna między działami Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku wykorzystania reklamowanych wyrobów akcyzowych do produkcji wyrobów akcyzowych.

Natomiast stosownie do art. 83a ust. 1 ustawy, w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podatnika może on dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest obowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów.

Przy czym w świetle ust. 2 cytowanego artykułu podatnik może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku całkowitego zniszczenia reklamowanych wyrobów akcyzowych:

Z kolei w myśl ust. 3 niniejszego artykułu z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, sporządza się, w dwóch egzemplarzach, protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.

Powyższe przepisy art. 83 i art. 83a ustawy bardzo szeroko określają zakres prawa do odliczenia akcyzy przez podatników, którzy uznali reklamację wyrobów akcyzowych. Ustawa ani przepisy wykonawcze nie ograniczają powodów reklamacji do określonych zdarzeń i sytuacji. W konsekwencji każdy powód reklamacji, który zostanie uznany przez producenta, stanowi podstawę do odliczenia akcyzy, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki do odliczenia akcyzy.

Podkreślić jednakże należy, iż niniejsze przepisy przyznają prawo do obniżenia kwoty należnej akcyzy tylko i wyłącznie w sytuacji gdy mamy do czynienia z reklamacją. Ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji reklamacji zatem w przedmiotowej sytuacji należy odwołać do powszechnego znaczenia reklamacji. Reklamacją jest bowiem zwrócenie się do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi w sprawie ujawnionych wad towaru, niedokładności w dostawie, rachunku, wykonaniu usługi itp. z żądaniem naprawienia szkód. Zatem reklamacja ogranicza się do wad produktu lub usługi ujawnionej po sprzedaży produktu, bądź wykonaniu usługi. W przypadku wyrobów akcyzowych (piwa) takimi wadami będą wady jakościowe sprzedanego piwa. Niewątpliwie wadą jakościową piwa może być niezdatność do spożycia sprzedanego piwa przed upływem terminu przydatności do spożycia określonym przez producenta piwa. Wadą jakościową nie będzie natomiast przeterminowanie się pełnowartościowego piwa u odbiorcy.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja piwa. Aby zapewnić najwyższą jakość produktu, na każdej fazie produkcji, piwo poddawane jest licznym próbom laboratoryjnym, mającym wykluczyć ewentualne błędy produkcyjne. Mimo tych działań, zdarzają się jednak sytuacje, w których wyprodukowane piwo nie spełnia przewidzianych dla tego rodzaju żywności, norm, a w konsekwencji nie powinno być spożywane. W przeważającej większości wady te zostają ujawnione przez Spółkę zanim piwo opuści teren browaru. Mogą zdarzyć się jednak sytuacje, w których np. ze względu na charakter wady, zostaje ona ujawniona już po tym jak piwo zostanie wyprowadzone ze składu podatkowego i trafi do kolejnych odbiorców (dystrybutorów, bądź konsumentów) lub do magazynów zewnętrznych. W takich przypadkach, zgodnie z wdrożonym przez Wnioskodawcę procesem reklamacyjnym, piwo takie wycofywane jest z rynku i kierowane z powrotem do składów podatkowych Wnioskodawcy, gdzie jest utylizowane. W zależności od momentu wykrycia wady, mogą zdarzyć się przypadki, w których Spółka wycofuje piwo dotknięte wadą jakościową (od którego została już uiszczona akcyza), na podstawie własnej decyzji tj. zanim trafi ono fizycznie do kolejnych odbiorców (tzw. reklamacja wewnętrzna między działem sprzedaży i produkcji). Każda reklamacja jakościowa podlega wnikliwej analizie, także pod kątem jej zasadności. W szczególności piwo poddawane jest kolejnym badaniom laboratoryjnym mającym potwierdzić lub wykluczyć zgłoszoną wadę powodującą, niezdatność piwa do dalszego spożycia. W przypadku, gdy wada danej partii zostanie przez Spółkę potwierdzona, piwo niszczone jest na terenie składu podatkowego. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż żadna z przyczyn reklamacji nie dotyczy sytuacji związanej z upływem terminu przydatności do spożycia przedmiotowego piwa.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z niszczeniem w składzie podatkowym piwa wadliwie wyprodukowanego, które w myśl przepisów akcyzowych zostało wprowadzone do konsumpcji. Niszczenie dotyczy piwa obarczonego wadą jakościową, uznaną przez producenta (Wnioskodawcę), powstałą przed jego wyprowadzeniem z procedury zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego. W zależności od momentu wykrycia wady jakościowej Wnioskodawca w składzie podatkowym niszczy piwo reklamowane przez kontrahentów bądź też wycofane ze sprzedaży na podstawie własnej decyzji (reklamacji wewnętrznej między działem sprzedaży i produkcji), które nie zostało jeszcze sprzedane do kontrahenta, ale już wywiezione poza skład podatkowy do magazynów zewnętrznych Spółki. Co prawda w sytuacji, gdy piwo znajduje się jeszcze w magazynie zewnętrznym nie mamy do czynienia z reklamacją dokonaną przez nabywcę, to jednak m.in. w wyniku wewnętrznej kontroli bezsporne jest, że produkt posiada wadę jakościową i nie może być przedmiotem obrotu. Niezasadne byłoby zatem odmienne traktowanie piwa wadliwie wyprodukowanego w zależności od sytuacji, czy zostało ono sprzedane kontrahentom i w wyniku ujawnionych wad może podlegać reklamacji uprawniającej do dokonania obniżenia kwoty akcyzy, od piwa, które nie zostało jeszcze sprzedane kontrahentowi, który de facto poddałby to piwo reklamacji. W konsekwencji czego Wnioskodawca nabyłby uprawnienie do dokonania ww. obniżenia.

Zatem, w analizowanej sytuacji, w oparciu o art. 83a ustawy, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty akcyzy do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od piwa obarczonego wadą jakościową powstałą przed wyprowadzeniem piwa poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy i uznaną przez Wnioskodawcę, zarówno w przypadku gdy reklamacji dokonuje kontrahent jak również w przypadku gdy piwo nie zostało jeszcze sprzedane do kontrahenta, ale już wywiezione poza skład podatkowy do magazynów zewnętrznych, a które Spółka wycofuje na podstawie swojej wewnętrznej decyzji (reklamacji wewnętrznej).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.