IPPP3/443-789/10-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania oleju lekkiego używanego do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego oraz komory paleniskowej - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania oleju lekkiego używanego do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego oraz komory paleniskowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcą jest spółka akcyjna zajmująca się produkcją papieru i opakowań papierowych - worki, kartony, pudła itp. Obecnie Spółka realizuje inwestycję. W pierwszym etapie realizacji projektu uruchomiony zostanie turbozespół o mocy 7MWe. Umożliwi to rozpoczęcie produkcji energii elektrycznej. Natomiast w drugim etapie zostanie oddana do eksploatacji nowa elektrociepłownia. Podstawową jednostką elektrociepłowni będzie blok z kotłem fluidalnym. Lekki olej opałowy jest używany w kotle z cyrkulacyjnym złożem fluidalnym (w skrócie kocioł fluidalny) do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego (piasku) jak również całej komory paleniskowej kotła do temperatury umożliwiającej spalanie paliw stałych.

Osiągnięcie temperatury 600° C wewnątrz kotła zapewnia zapłon i utrzymywanie procesu spalania paliwa stałego węgla i biomasy bez używania dodatkowego paliwa rozpałkowego. Po osiągnięciu wymaganej temperatury złoża, palniki rozruchowe (olejowe) zostaną wyłączone, a kocioł jest zasilany wyłącznie paliwem stałym. Ponadto w marginalnych sytuacjach olej lekki może być użyty do podtrzymania płomienia (temperatury) wewnątrz komory paleniskowej kotła w przypadku utraty ciągłości spalania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym, art. 86 ust. 3 kupowany przez Spółkę olej lekki do celów opisanych powyżej (w stanie faktycznym) tj. przede wszystkim do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego jak też całej komory paleniskowej kotła jest nabywany do tzw. celów opałowych o których mówi ww. ustawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołana ustawa o podatku akcyzowym w art. 86 ust. 3 definiuje paliwa opałowe jako: wyroby energetyczne przeznaczone do użycia oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W ust. 2 ww. ustawy natomiast ustawodawca mówi o paliwach "używanych do napędu silników spalinowych".

Kupowany przez Spółkę olej:

Wobec powyższego Spółka będzie składać każdorazowo przy zakupie oświadczenie, iż kupowany olej lekki używany do spalania w procesie technologicznym opisanym wyżej jest kupowany do celów opałowych. Urządzeniem grzewczym przemysłowym jest tzw. kocioł fluidalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W myśl ust. 3 powołanego wyżej artykułu paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W opisanym stanie faktycznym Spółka wskazuje, iż zajmuje się produkcją papieru i opakowań papierowych - worki, kartony, pudła itp. W pierwszym etapie realizowanego projektu uruchomiony zostanie turbozespół o mocy 7MWe. Umożliwi to rozpoczęcie produkcji energii elektrycznej. Natomiast w drugim etapie zostanie oddana do eksploatacji nowa elektrociepłownia. Podstawową jednostką elektrociepłowni będzie blok z kotłem fluidalnym. Lekki olej opałowy jest używany w kotle z cyrkulacyjnym złożem fluidalnym (w skrócie kocioł fluidalny) do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego (piasku) jak również całej komory paleniskowej kotła do temperatury umożliwiającej spalanie paliw stałych. Osiągnięcie temperatury 600° C wewnątrz kotła zapewnia zapłon i utrzymywanie procesu spalania paliwa stałego węgla i biomasy bez używania dodatkowego paliwa rozpałkowego. Po osiągnięciu wymaganej temperatury złoża, palniki rozruchowe (olejowe) zostaną wyłączone, a kocioł jest zasilany wyłącznie paliwem stałym. Ponadto w marginalnych sytuacjach olej lekki może być użyty do podtrzymania płomienia (temperatury) wewnątrz komory paleniskowej kotła w przypadku utraty ciągłości spalania.

Z treści wniosku wynika, że Spółka ma wątpliwości czy można uznać, że nabywany olej lekki do celów opisanych w stanie faktycznym jest przeznaczony do tzw. celów opałowych o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Analizując powyższe należy zauważyć, iż obowiązujące przepisy nie precyzują pojęcia - cel opałowy. W konsekwencji należy odnieść się w tym zakresie do potocznego znaczenia tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą w: Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusława Dunaj, Warszawa 2007, t. 2 s. 1115, pojęcie "opał" oznacza to, czym się pali, ogrzewa pomieszczenia, natomiast pojęcie "opałowy" oznacza - służący do opalania. Biorąc zatem pod uwagę powyższe definicje uznać należy, iż "cel opałowy" spełniony zostanie w każdym takim przypadku, gdy zużywany olej służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania itp. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, iż mamy tu do czynienia z procesem technologicznym polegającym na spalaniu oleju opałowego w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do celów grzewczych, np. ogrzewania różnego rodzaju pomieszczeń, co wiąże się z użyciem do tego celu urządzeń grzewczych, przez które, zdaniem tutejszego Organu, należy rozumieć urządzenia zasilane olejem opałowym, służące do wytwarzania energii cieplnej.

Zużyciem oleju na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu grzewczym tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania oleju opałowego na energię cieplną. Innymi słowy przez zużycie oleju na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego jedynym celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania. Jednocześnie należy nadmienić, iż zwrot "zużycie w celach opałowych" odnosi się do sytuacji, w których energia uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie ostatecznego celu procesu ogrzewania. Jeżeli więc celem nabycia oleju opałowego jest uzyskanie w wyniku procesu jego spalania energii cieplnej koniecznej dla właściwych procesów technologicznych (np. podgrzanie komory paleniskowej kotła do temperatury umożliwiającej spalanie paliw stałych), a zarazem olej ten nie jest używany w innym celu (np. napędzanie urządzenia), to olej ten jest paliwem opałowym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż kupowany przez Spółkę olej lekki do celów opisanych w stanie faktycznym tj. przede wszystkim do podgrzania podczas uruchamiania złoża fluidalnego jak też całej komory paleniskowej kotła jest nabywany do celów opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy. Jedynym celem ww. czynności jest bowiem osiągnięcie odpowiednio wysokiej temperatury poprzez uzyskanie energii cieplej w wyniku procesu spalania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.